5 jaar terug stonden de koffers bijna klaar om onze adoptiedochter op te halen in Changsha (China). Voor ons een onbekende van 2,5 jaar oud. Vandaag spring in het veld en geliefd familielid. Direct na onze thuiskomst in 2005 werd een nieuwe reis gepland
09-07-2010
Eindelijk bloggen ...
Het heeft even geduurd vooraleer we verslag konden uitbrengen van
onze Chines avonturen. Eerst en vooral was het niet mogelijk om onze blog te
consulteren vanuit China. Blijkbaar worden onderdelen van google hier
geblokkeerd of worden ze niet aangeboden in China. Het is mij nog steeds
onduidelijk welke de juiste reden is. Blogger, Facebook en Picassa zijn niet
toegankelijk voor de chinezen. We hebben dan maar een andere blog aangemaakt
via een Belgische provider, dat blijkt geen probleem te zijn. Ondertussen is
onze reis goed op gang gekomen, we vallen van het ene avontuur in het andere.
09-07-2010 om 00:00
geschreven door china 2010
10-07-2010
Zondag 4 & maandag 5 juli: transfer naar China.
Vandaag start de reis waar we zo lang naar
uitkeken. De weg er naartoe is niet direct de meest ideale, 24 uur onderweg. We
hopen dat deze dag snel voorbij is. We vertrekken om 18u25 met een korte vlucht
naar Amsterdam, daar stappen we over op een Boeing 777 richting Hangzhou, met
een tussenstop in Beijing. 14 uur later komen we aan in Guangzhou het is er
heet en vochtig. Hier stappen we over op een binnenlandse vlucht met bestemming
Changsha, het vertrekpunt van onze reis. Na talloze controles en scans van de
bagage staan we in de vertrekzone we wachten 6 uur en kunnen dan vertrekken naar
Changsha. Tot nu toe verloopt alles héél vlot, we merken dat de taal de
grootste barrière zal zijn op onze weg.
23u25 lokale tijd ( 6u later dan in Belgie) stappen we op het vliegtuig voor
een laatste korte vlucht (50 min.) naar onze eindbestemming.
Met de jonge Chinees die naast mij zit tracht ik een babbeltje te doen, met de
bedoeling iemand te vinden die ons eventueel kan helpen met het bestellen van
een taxi om naar ons hotel te gaan. Het is al één uur middernacht, we zijn moe
en willen graag zo snel mogelijk in ons hotel geraken. Echter de jonge man
spreekt geen woord Engels en ook zijn vriendin niet pech. Ik probeer toch met
een paar woordjes en behulp van het woordenboek wat te communiceren. Hilde
helpt een handje met het chinees dat ze leerde, maar helaas begrijpen ze er
niet veel van. Er komt toch iets van een gesprek op gang, hij vraagt waarom wij
een chinees kind hebben. We leggen hem uit dat we Tsai in 2005 adopteerden en
vandaag naar Changsha komen om een soort rootsreis te maken. Dit vindt de jonge
chinees geweldig. Hij heeft één dochter en wil graag een kind adopteren maar is
nog te jong,waarom hij eigenlijk te jong is komen we niet te weten, gebrek aan
taal. Ik tracht nog het een en ander te vragen maar het is zeer moeilijk om te
communiceren. Zhangpeng, zo heet de jonge man naast me, roept er de stewardess
bij, maar ook zij is het Engels niet machtig. Maar zij kent een leerkracht Engels
op het vliegtuig en vraagt hem te helpen. Dit blijkt een flamboyante jonge man
die enorm populair is in China, zelfs op TV. Er wordt hier Engelse les gegeven
op TV
Deze man (laat zich Romeo noemen, het is duidelijk waarom ) spreekt inderdaad
vloeiend Engels en dat is een hele vooruitgang. Hij help mij vertalen en onze
missie uit te leggen aan Zhangpeng en zijn vrouw. Tijdens het ophalen van de
bagage wisselen we gsm nummers en spreken af s anderendaags te bellen om
verder af te spreken. Hij zet
zn vrouw in een taxi en voert ons met zijn nieuwe Audi A6 naar het hotel. Het
is ons al duidelijk geworden dat dit niet een doorsnee Chinees is. We vallen in
een diepe slaap. Het is duidelijk dat Zhangpeng het
geweldig vindt dat wij een chinees kind willen helpen en bied ons aan om ons
naar het hotel te voeren. Missie geslaagd.