Tot 1841 waren de dorpen hier animistisch maar met de Fransen kwamen de missionarissen en nu is een kwart van de bevolking katholiek. Zeker in de dorpen heeft elk huisje niet zijn kruisje maar een kerststal(letje) aangepast aan de rijkdom van de bezitter.
Met lokale gids naar de omliggende dorpen van de etnische minderheden.We beginnen onder stralende zon bij de Bahnar. Typisch is hier het gemeenschapshuis (Ronghouse). De mensen zelf zijn heel vriendelijk en we zien er geen enkele toerist. De laatste foto is er een van een "coffin" of doodskist die ze op voorhand maken in de hoop van langer te leven.
Aangekomen in Kon Tum in de Centrale Hooglanden. Hier is het warm en we doen er de kerkentoer, de laatste is helemaal van hout. Nadien uitblazen in een mooi ingerichte tuin van het Adam en Evacafé.
In Quy Nhon dompelen we ons nog eens onder in de Chamcultuur. De Champrovincie Vijaya die van de vierde eeuw tot 1471 bestond als de van het noorden komende Vietnamezen de Chams verder naar het zuiden verdrongen. Quy Nhon zelf heeft een mooi strand en enkele pagoda's waar ze vanmorgen de bel luidden.In de Chamtorens (Thap Doi) zagen we vreemde wierookstokjes.
Hoi An bij avond: een schitterend lampionspektakel. Cecilia woonde ook een typische traditionele show bij terwijl de twee anderen op de oever "mensjes kijken" deden. Met de "sleeping bus" naar Quing Nonh waar we laat aankwamen. Morgen meer hierover.
Gelukkig 2018 voor al onze blogvolgers! Onze tweede dag in Hoi An trokken we naar My Son waar nog overblijfselen van de Cham cultuur staan. De oudste dateren van 1300 jaar geleden en onze gids verklaarde (tot twintig maal toe) het verschil tussen het oude en nieuwe metselwerk...
En hier is hij dan:de vuurspuwende draak van Danang. Met de taxi reden we vanmorgen naar Hoi An, een oud en toeristisch stadje met rijke huizen van de vroegere handelaars, mooie vrouwen in ao dai kledij en mooie vrouwen bij een pint...
In Danang wandelen we naar "China Beach" . Hier kwamen de Amerikanen zich ontspannen na een raid in het noorden. We komen terug over de "Dragonbridge" die vanavond vuur zal spuwen (zie je morgen hopelijk). Dan nog kennismaken met de Cao Daigodsdienst (all religions have the same reason) en verder flaneren langs de promenade.
Danang is de grootste stad van Centraal Vietnam. En Dirk, hier staan ook wolkenkrabbers. Maar het Chammuseum was beslist de moeite waard. De laatste foto is een begrafenisceremonie. Let op de witte hoofdbanden.
In Hue (waar het veel regent) hadden de Nguyen, de laatste keizerlijke dynastie, van 1802 tot 1950 hun verblijfplaats in de "citadel" met de verboden stad. Hier zijn ook de keizerlijke graven (een heel complex) en in een van de pagoda's staat de auto waarmee Thich Quang Duc de boudhistische monnik naar Saigon reed om er zich in het openbaar in brand te steken als protest tegen Dièms regime in 1963.
In Hue regent het en wij zullen het geweten hebben. Een eerste verkenning en een bezoekje aan een borduuratelier . Heel mooi maar de prijzen zullen we ook geweten hebben. Morgen doen we weer een toer.
Dong Ha ligt vlakbij de DMZ zone (demilitarized zone) die na het Genève vredesverdrag werd opgericht en de scheiding tussen Noord en Zuidvietnam realiseerde. Nergens anders echter werd tijdens de Amerikaanse Vietnamoorlog zo bloedig gevochten en werden tonnen en tonnen bommen geworpen. Na lang zoeken vonden we -in de regen- het Mine Action Visitor centre en verder is er in deze stad niets te beleven.
Dong Hoi ligt aan de monding van de Song Nhat Lerivier en werd tijdens de Vietnamoorlog zwaar beschadigd. Nu nog een belangrijke vissershaven met een mooie oeverpromenade en een strand. Maar daar is het nog te vroeg voor...
Gisteren bezochten we ook nog de Chau Bai Dinhpagoda, de grootste van Vietnam : indrukwekkend door de monumentale afmetingen! Vandaag de katholieke tegenhanger de Phat Diemkathedraal ook de grootste van Vietnam.
Auto gehuurd en naar Tam Coc, daarna de Bing Dongpagode en Mua Cave: 500 stappen klimmen! Tenslotte Hoa Lu, de hoofdstad van Vietnam tijdens de Dinh en Le dynasties (10de eeuw). We eindigden ergens anders maar dat zie je morgen.
Met de speedboot naar Cat Ba (Dirk herinnert zich zeker de "hard trekking"). Maar wij klommen enkel naar het "canonfort" en wandelden langs de promenade. Daarna bus-boot-bus terug naar Haiphong. Alles in stralende zon.
Haiphong is onze laatste stop in Noordvietnam. De katholieke kathedraal, een onwaarschijnlijk operahuis, een Vietnamese heldin Le Chan die in 39 na C een opstand tegen de Chinezen aanvoerde , de Du Hangpagode en heel druk verkeer. De laatste foto zal jullie wel bekend overkomen...
Dagtoer in Halongbay tussen de karstformaties. Een mooie grot, een parelkwekerij en een kleine klim voor een panorama. Meer moet dat niet zijn! En wie zou er nu pareloorbellen hebben gekocht?
++
