En hier is hij dan:de vuurspuwende draak van Danang. Met de taxi reden we vanmorgen naar Hoi An, een oud en toeristisch stadje met rijke huizen van de vroegere handelaars, mooie vrouwen in ao dai kledij en mooie vrouwen bij een pint...
In Danang wandelen we naar "China Beach" . Hier kwamen de Amerikanen zich ontspannen na een raid in het noorden. We komen terug over de "Dragonbridge" die vanavond vuur zal spuwen (zie je morgen hopelijk). Dan nog kennismaken met de Cao Daigodsdienst (all religions have the same reason) en verder flaneren langs de promenade.
Danang is de grootste stad van Centraal Vietnam. En Dirk, hier staan ook wolkenkrabbers. Maar het Chammuseum was beslist de moeite waard. De laatste foto is een begrafenisceremonie. Let op de witte hoofdbanden.
In Hue (waar het veel regent) hadden de Nguyen, de laatste keizerlijke dynastie, van 1802 tot 1950 hun verblijfplaats in de "citadel" met de verboden stad. Hier zijn ook de keizerlijke graven (een heel complex) en in een van de pagoda's staat de auto waarmee Thich Quang Duc de boudhistische monnik naar Saigon reed om er zich in het openbaar in brand te steken als protest tegen Dièms regime in 1963.
In Hue regent het en wij zullen het geweten hebben. Een eerste verkenning en een bezoekje aan een borduuratelier . Heel mooi maar de prijzen zullen we ook geweten hebben. Morgen doen we weer een toer.
Dong Ha ligt vlakbij de DMZ zone (demilitarized zone) die na het Genève vredesverdrag werd opgericht en de scheiding tussen Noord en Zuidvietnam realiseerde. Nergens anders echter werd tijdens de Amerikaanse Vietnamoorlog zo bloedig gevochten en werden tonnen en tonnen bommen geworpen. Na lang zoeken vonden we -in de regen- het Mine Action Visitor centre en verder is er in deze stad niets te beleven.
Dong Hoi ligt aan de monding van de Song Nhat Lerivier en werd tijdens de Vietnamoorlog zwaar beschadigd. Nu nog een belangrijke vissershaven met een mooie oeverpromenade en een strand. Maar daar is het nog te vroeg voor...
