27 oktober 2006...een datum voor eeuwig in mijn geheugen: Nog net geen 30 jaar en borstkanker. In mijn rechterborst zit een invasief ductaal carcinoom van bijna 5 cm groot. Er zijn 2 mogelijkheden: ofwel eerst chemo ofwel een amputatie...hoewel ik zelf eerder neig naar de amputatie (snij die tijdbom maar weg en liefst zo snel) kies ik in overleg met de oncoloog en gyneacoloog toch eerst voor de chemo...Na het plaatsen van de portacath volgen er 8 chemo's. Na 4fec blijkt dat ding in mijn borst zo koppig...het is niet eens een mm verkleind...maar gelukkig is er de taxotere...een wonderchemo zo blijkt later...alles is (microscopisch gezien dan) weg...in mei 2007 volgt er een borstsparende operatie met okseltoilet. 3 weken na mijn operatie begin ik aan de bestralingen, 25 in totaal en ten slotte krijg ik er nog een brachytherapie bovenop (inwendige bestraling). Mijn BK bleek sterk hormoongevoelig te zijn...bijkomende middelen kunnen ingezet worden...elke maand een vaarwel-vrouwlijke-hormonen-spuit (die toch net iets te dik is om aangenaam te zijn) en de antihormonen pillekes.
Na mijn behandeling start ik vrijwel onmiddellijk met revalideren. Samen met 11 andere vrouwen volg ik van september tot december 2007 het programma "Herstel en balans" in het Virgajesse ziekenhuis in Hasselt. De conditie gaat in stijgende lijn...De eerste 3 maanden van 2008 besluit ik nog wat qualitytime voor mezelf te nemen (ben gewoon nog niet fit genoeg om terug te pendelen naar Brussel). Maar op 1 april was het dan zover, na 17 maanden terug gaan werken, halftijds wel te verstaan. Vandaag (juli 2008) ben ik 3 maanden verder...het terug deelnemen aan het actieve leven ging niet zonder slag of stoot...al snel werd me duidelijk gemaakt dat ik geduld moet hebben, veel geduld ...want hoe harder ik wil, hoe harder dat lichaam van mij op de rem gaat staan...de confrontatie met mijn kunnen, de slaapeloze nachten, het doodop zijn...In die eerste maanden kwam ik mezelf geregeld tegen. Gelukkig heb ik super collega's en een superverantwoordelijke met heel veel begrip...ze geven me alle kansen en steunen me in het weer "ingewerkt geraken" als inwerkingsconsulente!
Een straffe-boezem-madam
Achter de horizon van vandaag wacht reeds het GELUK van morgen...
01-04-2009
It's my lucky day ;-)
De kanker, die ik maar al te graag zó ver achter mij wil laten...wat kwam die ineens angstvallig dichtbij....
Een tijdje geleden voelde ik plots een knobbeltje in mijn borst. Na héél wat slapeloze nachten heb ik er mijn huisarts toch maar eens naar laten kijken. Conclussie: waarschijnlijk littekenweefsel dat je nu pas voelt, omdat je ook daar bent vermagerd... maar ik ga geen risico's nemen...ga er toch maar een echo van laten nemen, dan ben je gerustgesteld.
En zo geschiedde...Echo-afspraak werd vastgelegd en vorige dinsdag kon ik gaan....de zenuwen gierden door mijn lijf...want you never know...en ik voelde gewoon dat het geen littekenweefsel was. De echo die me op mijn gemak had moeten stellen, had een averechts effect....onduidelijk wat het is, verder onderzoek is nodig, er zal in geprikt moeten worden, bel morgen maar naar je gyneacoloog.... Slik....toch wel effe schrikken...de nare film van een paar jaar geleden werd opnieuw afgespeeld...en opnieuw en opnieuw...alsof ik de replay-knop had ingedrukt en de pauzeknop maar niet vond. Woensdagochtend mijn gyn gebeld...ze stelde me gerust....het zal waarschijnlijk wel om een cyste gaan, maar ik wil het toch graag verder onderzoeken...kom morgen maar naar het borstcentrum. Die donderdag was het razend druk in het borstcentrum....gelukkig maar dat mijn gyneacoloog me had zien inschrijven en me onmiddellijk naar de radiologie-afdeling liet gaan voor opnieuw een echo. Deze keer stelde ze mij daar wel meer op mijn gemak (het zit hem toch echt in de woordkeuze van de dokters...hmmmm sommige dokters hebben toch echt niet geleerd hoe te communiceren met hun patiënt)...ik denk niet dat het iets is, maar ga een fijne naald punctie doen. Mijn gyn werd erbij geroepen, punctie werd gedaan (ook toen weer die nare film...een déjà vu) In plaats van een beetje weefsel, konden ze heel het knobbeltje leeg trekken...Hoogstwaarschijnlijk een cyste dus....Bel me woensdag maar voor de uitslag...hèhè...ik was geruster, maar in mijn achterhoofd spookte het toch nog hoor. En vandaag dus alleen maar positief nieuws....Het knobbeltje in mijn borst was een goedaardige cyste :-) :-) :-) Eind goed al goed
Cradle the weight of your life You can survive What lies before you It's only a matter of time Before the night Turns into day ( Anastacia- Seasons change)
Reacties op bericht (13)
12-04-2009
Pasen
Een zalig Pasen kom ik je wensen Wenneke! liefs
12-04-2009 om 19:24
geschreven door Ann en Seppe*
11-04-2009
Hoi
Hoi Wenneke,
Het is hier zo stilletjes, er scheelt toch niets hoop ik ik kom je een héél fijn paasweekend toewensen groetjes Sabine
11-04-2009 om 21:34
geschreven door sabine
10-04-2009
ik deel mee in jouw opluchting..
na een hele drukke periode (oma is ziekenhuis gedurende 9 weken, de dochter veel werk voor school - dat ik maakte voor haar - , een gecrashte pc) ben ik er weer.. en kan ik weer blogbezoekjes afleggen..; ps: wens jou alvast een fijn paasweekend..
10-04-2009 om 15:22
geschreven door Annick
06-04-2009
hoi
Hoi Wenneke,
Ik hoop dat je ondertussen een beetje bent bekomen van je schrik zit momenteel ook met de schrik, heb vorige week mijn eerste zoladexspuit gehad om mijn maandstonden niet meer te krijgen en momenteel zit ik met een fikse bloeding, straks naar de oncologe bellen, pff houd niet op hier ik wens je nog een stralende zonnige dag toe groetjes Sabine
06-04-2009 om 08:09
geschreven door sabine
05-04-2009
:)
Hehe ... wat een opluchting. Wat een stress. Wat een nachtmerrie. Dikke dikke knuffel!
Inderdaad, de manier waarop onze wijzen met ons communiceren, zet ons soms al ongewild in een bepaalde richting hè. Ik herinner mij ook mijn consultatie voor mijn eerste mammo en echo vorig jaar. Elke blik, elk optrekken van een wenkbrouw, elke hapering in de stem ... alles werd geanalyseerd. En als ze die naald bovenhaalden, had ik ook iets van ... "ja, nu weet ik het ook wel" ... dus ik kan mij iets te levendig inbeelden wat je toen moet gevoeld hebben ... maar gelukkig is "goed nieuws" echt wel een optie hè. Dat vergeten we soms na al dat slechte nieuws ... goed nieuws! Ja goed nieuws! Het kan hè! :)
Liefs
05-04-2009 om 10:58
geschreven door flupque
03-04-2009
loslaten
en nu loslaten en genieten van het zonnetje ...
03-04-2009 om 09:10
geschreven door Katleen
hoi
Ik kom je een zonnige vrijdag toewensen en een héél zonnig weekend geniet van het zonnetje nu, geeft extra energie vind ik groetjes Sabine
03-04-2009 om 08:32
geschreven door sabine
02-04-2009
oef!
oefoefoef, grote opluchting! hier ook nog es... en nee, we zijn nog ni van elkaar af, hihi!
02-04-2009 om 09:28
geschreven door tricky
oef
1 april was dit jaar duidelijk een "goed nieuws" dag. Yes!
Liefs
02-04-2009 om 07:09
geschreven door Elly
01-04-2009
gelukkig
Hè, gelukkig! Wat een opluchting moet dat zijn. Ik wens je het allerbeste. Groetjes!!
01-04-2009 om 22:18
geschreven door lien
hoi
Hoi Wenneke,
Kan ik geloven dat de zenuwen door je lichaam gierden. Ik kreeg hier al zenuwen gelukkig heb je goed nieuws gekregen, brr moet er niet aan denken ik hoop dat je wat bekomen bent nu, dat zijn toch een paar dagen serieus wat stress geweest hé ben zo blij voor jouw goede uitslag geniet nu maar van het zonnetje groetjes Sabine
01-04-2009 om 22:02
geschreven door sabine
Joepie
Oh Wenneke, Wat ben ik blij voor je met de goede uitslag. Ik kan zeer goed begrijpen dat je in paniek was. Je weet maar nooit hé! Dat K-monster heeft met niemand medelijden. Maar je kan weer op beide oren slapen. Maar die controle die jezelf doet, is geen overbodige zaak hé. Ik denk dat het nog een hele tijd gaat duren voor je dat K-monster uit je hoofdje kan zetten. Als dat al mogelijk is! vele zonnige groetjes en nen dikke knuf hoor. Oef.
01-04-2009 om 21:39
geschreven door Ann en Seppe*
eind goed al goed
gezien je verleden, is het begrijpelijk dat je je zorgen maakt. maar in deze is het dus eind goed al goed. hopelijk ben je er nu voor een hele tijd van verlost.
Ik ben Wen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wenneke.
Ik ben een vrouw en woon in Beringen (België) en mijn beroep is Ambtenaar.
Ik ben geboren op 06/04/1977 en ben nu dus 47 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Genieten van het Leven.
