|
"Brussel, één jaar later niets meer te
zien!"
SOS 100km-
tochten te België bij Euraudax is stilaan een gebrek aan het worden, als je er
tien moet hebben moet je ze allemaal wel proberen mee te pikken, pak wat je
pakken kan? Als je er ene wilt organiseren bij de Euraudax- familie moet je aan
een paar voorwaarden voldoen met name een Gouden Arend of schelp te hebben
behaald, bij 3 verschillende organisatie hebben gewandeld, je eerste
organisatie maar 25 of 50km mag bedragen.... Dan niet te spreken
over de vele tijd en voorbereiding dat men moet insteken, daardoor zien de
meesten het niet(meer)zien zitten om er enen uit te richten. Ook Euraudax Haren
krijgt het moeilijker zeiden ze na deze tocht, maar eerst moeten we ze wel nog
doen. 81 wandelaars hebben vandaag verzameld op de eerst dag van April om
vanuit het clubhuis van de MIVB te Haren om rond(of straks door)Brussel te
worden. Paasvakantie deze periode waar vele mensen op reis gaan en dit merken
we aan de vele vliegtuigen die opstijgen vanuit de luchthaven niet ver
hiervandaan. Het NAVO-hoofdkwartier komen we onderweg ook tegen al willen ze
niet dat er foto's worden getrokken van het domein wellicht omwille van het
terreurniveau. We kruisen de kerkplein met zijn Sint-Martinuskerk van Zaventem
om het klein stukje groen op te zoeken waar aan het uiteinde ook het
voetbalveld van SK Nossegem de ideale plaats voor de 1ste wagenrust(bevoorrading).
Vlakbij de luchthaven zijn er ook mensen die de hoop hebben naar een beter land
te kunnen vluchten maar voor velen lukt het net niet en worden ze vanuit de
luchthaven opgesloten in het repatriëringcentrum 127 bis van Steenokkerzeel die
we tijdens onze wandeling tegenkomen weliswaar onder de paraplus daar er
meerdere druppels tegelijkertijd naar beneden vallen. In de vele steden vind
men kunstwerken op de rotondes iets wat op te fleuren en in Melsbroek doet men
er ook aan mee. Het acht meter hoge kunstwerk die we eerst zien toont een groep
kraanvogels die in volle vlucht een verticale betonnen plaat naderen die doet
denken aan het staartvlak van een vliegtuig. Ze vertragen om via een
vliegtuigvenster een andere ruimte binnen te vliegen. Daar stijgen de vogels
weer op, met op kop een kraanvogel waarop De Kleine Prins zit. Voor de
kunstenaar Tom Frantzen is de droom de basis van de technische vooruitgang. De
beweging van de vogels staat niet enkel symbool voor de verschillende
bewegingen van een vliegtuig maar ook voor de drang van de mens om voortdurend
vooruit te gaan. Op het rondpunt er na stelt een groep wilde ganzen voor en de mens die
probeert te vliegen maar daar niet in slaagt. Het zijn niet alleen
passagiersvliegtuigen! We mogen de cargovliegers ook niet vergeten en daar
hebben vele firma's grote loodsen voorzien die men hier ook vind. Wanneer we
Machelen willen inwandelen zetten we het rijtje verder van de rondpunt
monumenten al is die hier niet groot en heet dan ook nog toepasselijk wat we
doen "samen op stap", maar eerst nog even halt houden voor ons te
bevoorraden. Wie geld heeft om een uniek woning te huren kan eens nadenken over
het Barokkasteel Beaulieu', dit staat te huur voor 360 000/jaar. Haren, dit is
nu waar we terug zijn nadat we het stationssporen hebben over gewandeld halt te
houden in de startzaal voor ons belegd broodje. 11 wandelaars vinden het
welletjes om te stoppen bij 25km, de rest zullen het nu moeten vol houden tot
morgenochtend. De komende 2 lussen staan in het teken van de hoofdstad binnenin
te verkennen. Om daar te komen moeten we wel eerst Schaarbeek passeren met zijn
spoorwegmuseum aan het station waar aan de voorkant een replica staat van de
bekende Loch Lomond-wagen uit het Kuifje album 'De Zwarte Rotsen'. We laten
Schaarbeek achter waar de zon stilletjes aan het dalen is en al voor de eerste
keer een glimp kunnen zien op een bol van het Atonium, die steeds dichterbij en
volledig te zien zal zijn. De Basiliek kunnen we wel helemaal zien voor het
donker is want wanneer we aan het Chinees Paviljoen daarbij liggend ook de
Japanse Toren zijn is het helemaal donker maar droog geworden. Rond de
Koninklijke serres wandelend heeft onze koning wellicht geen interesse in ons
al is hij terug van zijn missie te herkennen aan de Belgische vlag die wappert
op zijn dak. Van het Amerikaans Theater waar we zijn voor de bevoorrading
kunnen we er echt op gaan wandelen want voor ons zien we een overblijfsel van
de Expo 58 die bestaat uit 9 ballen, wat zou dat zijn?...............juist, het
Atonium waar wij beneden een klein figuur staan in tegenstelling tot het monument.
Al spelen de Rode Duivels niet vandaag toch horen we vele supporters in het
Koning Boudewijnstadion al zal er één van onze collega's er weinig plezier van
hebben, want zijn lievelingsploeg KV Mechelen die vanavond hier speelt stevent
af op een nederlaag. Her en der vind men in de binnenstraatjes ook grote stripfigurenprenten
aan de gevels terwijl we via de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laeken met Heiligen
aan portalen terug keren naar Haren, maar straks komen we weer terug nadat we
tijd hebben gemaakt om het avondmaal te benuttigen in de startzaal. Terwijl de
trams op stal gaan komen wij uit onze steltplaats voor onze 3de lus
en tevens de langste lus, op papier toch. Eer Arabier vond het
nodig om omgekeerd op een paard te zitten maar daar trekken we ons niets van
aan net zoals het jammerlijk tafereel van daklozen dat eigenlijk niet hoort in
onze maatschappij waar weinig word aan gedaan en wandelen we door een straat
waar de ramen verlicht zijn met gekleurde TL-lampen waar verder geen uitleg bij
hoeft te melden alleen een vermelding dat je boven de 18 jaar moet zijn en
liefst het mannelijk geslacht. Luid toegejuicht door de vele uitgangers
splitsen we om een gepaste cafeetje uit zoeken om ene te drinken. Meerdere
kerken en standbeelden komen we op ons traject tegen voordat we aan het
Beursplein zijn toegekomen. Vorig jaar was het hier prachtig om te zien met al
die bloemen, kaarsjes, beertjes & teksten n.a.v. de terreuraanslagen in ons
land maar vandaag zijn er enkel nog prenten aan de zijkanten te zien die
daaraan ons doen herinneren. Een heel ander contrast met vandaag waar het
bezaaid is met glasscherven en zatte mensen. We passeren nog meer
geveltekeningen, de ene al bekender dan de andere voordat we op het
Martelaarsplein waar de kabinetten zijn gevestigd weer een beetje uitleg
krijgen. Wandelend door de Koningsgallerij ligt de Rue des Bouchers er heel
verlaten bij dus geen belemmering op onze weg naar de Grote Markt met zijn goed
verlichte gebouwen. In een kleine arcade onder Grote Markt staat het gouden
standbeeld van Everard t Serclaes. De held heroverde Brussel in de veertiende
eeuw op namens de Hertog van Brabant op de Graaf van Vlaanderen. Wrijf over
zijn arm en een jaar geluk en liefde valt je ten deel. Een paar meter nog en
daar staat er ene te wildplassen alom bekend als "Manneken Pis".
Mocht hij een gasboete krijgen dan zou hij straatarm zijn maar te zwijgen
hoeveel hij al gedronken heeft want het blijft maar lopen. Om hun 30-jarige
aanwezigheid in de hoofdstad te vieren, wilde de Vlaamse Gemeenschapscommissie
(VGC) in 2002 een beeld aan de Brusselaars schenken. Omdat er nog geen
standbeeld was van Pieter Bruegel de Oude, mocht beeldhouwer Tom Frantzen de
schilder in brons vereeuwigen bij de Kapellekerk, waar Bruegel begraven ligt.
Blijkbaar heeft Manneken Pis een voorbeeld gegeven want wanneer we op het
Vossenplein tijd maken voor de wagenrust ruilen we de naam van 'Vossen' in
tegen 'Plas'- plein want achter de vele graffitiwagentjes zoeken we een plaats
uit om de natuur zijn gang te laten doen. Wat passeren we nog tijdens het
traject? Beginnend met het Graf van de onbekende soldaat gevolgd door het
gerechtsgebouw, Koudenberg(met uitzicht op Brussel), kerken en het Europees
Parlement. We eindigen nu echt de citytrip door Brussel en keren terug via
Elsene+Schaarbeek naar de startzaal voor ons ontbijt al zoeken anderen de
wolken op, op zoek naar leuke dromen. De laatste lus begint even voor 7uur maar
die is met zijn 15km wel de kortste. We wandelen terug naar Schaarbeek met een
passage door het Josafatpark waar de vogeltjes niet bang zijn van ons en rustig
verder fluiten om na het ouderlijk huis van Jacques Brel te hebben gepasseerd
de laatste wagenrust mee te pikken om de slotkilometers aan vatten om even voor
de klok van 10u een einde kunnen maken aan deze wandeling elkaar te feliciteren
met hun prestatie maar dubbele felicitaties voor Monique Vanoverberghe met het
behalen van je 16de gouden arend.
Aantal deelnemers: 81
|
