"1,2,3,.....4de
100 kilometerwandelingetje die ik vandaag zal doen"
Als we een stappenteller
zouden meedragen de komende uren zou de gewenste aangeraden voetstappen aan de
aankomst tellen daar we weer aan een 100km- wandeltocht meedoen van Euraudax.
Alles gebeurt voor de 3de
editie van de 20h rond de streek Berlare-Zele waar we 4 lessen afleggen van
25km om steeds terug te keren/vertrekken in de feestzaal "De Dreef". Ondanks
de concurrentie met de 'Klypetocht' te Ronse zijn we met maar liefst 110
wandelaars vertrokken onder lentetemperaturen voor de 1ste lus. Via onverharde paden al dan
niet omhoog of omlaag vermijden we de drukke wegen en te profiteren van het nu
nog licht is om zoveel mogelijk deze wegen op te zoeken. We gaan het hekken van
het Kasteelpark door met zijn kasteel alsook aan de achterzijde dienstgebouwen
in rocococostijl om via de uitgang terug te zijn aan de startzaal voor de
eerste bevoorradingspost waar we getrakteerd worden op rozijnenbrood met chocolademelk.
Al dan niet met de hulp van een baankapitein kan iedereen weer bij de groep
aansluiten om balancerend op de balken toegang te krijgen tot het domeinbos
Blarenhoek die we ruimschoots doorwandelen. Een witte kapelletje met name
'Bareldonkkapel' leid ons naar de volgende wagenrust om daarna het monument
'Turfteler' aan het Donkmeer te zien om nu naast het Donkmeer /Eendenkooi. De Eendenkooi is de verblijfplaats van vele (water)vogels
en je vindt er reigers en ooievaars. Vroeger werden er door middel van
een eendenkooi wilde eenden gevangen, maar sinds 1961 is de
"Eendenkooi" een dierenpark en wandeldomein. Eens het meer voorbij
maken we tijd voor de koude schotel te benuttigen in de feestzaal te zien. Het
is hier ook de tijd om Conny te feliciteren met haar 5de schelp. Voor
wie vind dat 25km te weinig is het vertrekken geblazen voor de 2de lus van de
dag. We wandelen de kasteeldreef op niet naar een kasteel maar terug een stukje
Berlarebroek meepikkend voor we nu dan toch langs de Schelde wandelen. Rechts
zien we de dorpskern van Uitbergen terwijl we de Uitbergenbrug op- en
afwandelen netjes op een rij op het paadje rond het waterzuiveringstation. Is
het nu al dan niet door het paadje maar de groep is uitgetrokken met het gevolg
dat de staart halt moet houden aan de spooroverweg om de trein te laten passeren.
De leiders laten even het tempo temperen om iedereen weer te laten aansluiten
om te Schellebelle, die zich noemt als "Mooiste dorpsnaam van
Vlaanderen" even nog naast het spoor te wandelen gevolgd door een satéstokje
te nemen en die te laten smaken . Wanneer we de zon onder zien gaan en deze
door velen op de plaat word geklikt moet nu ook ik toch een plaspauze inlassen &
maak ik er gebruik van om het fluo-vestje aan te doen want veiligheid is
prioritair! voordat we rusten t.h.v. het
station van Wichelen. We wandelen langs het overstromingsgebied Broekmeersen om
de brug over het water die we aan het begin van de lus ook al deden dezelfde
weg weer bewandelen tot aan de feestzaal en iedereen kan genieten van de soep
en avondmaal. Wanneer 5minuten na het fluitsignaal iedereen zich nog de laatste
kledingstukken nog aandoen zijn de eersten weer vertrokken voor de andere helft
van deze tocht. Toch meer dan de helft van de wandelaars hebben nog goesting om
er nog een lus bij te doen en trekken zich op om toch nog maar 50km te
wandelen. We wandelen naast de kerk, door de wijk met zijn vele
nieuwbouwwoningen om voor maar even Zele door te wandelen steeds in contact
houdend met de spoorlijn. Een ding hebben we nog te goed met name ons dessert
die we kunnen benuttigen bij Willyken thuis. Daar het nu al een tijdje donker
is zal verharde wegen nu grotendeels bewandeld moeten worden zo ook terug bij
het Donkmeer met zijn vele cafeetjes. Nu gaan we terug naar de feestzaal om
tijd maken voor het ontbijt waar iedereen een geschenkje + handdoekje zien
liggen bij hun plaats . De inrichters konden dankzij gulle sponsors een tombola
houden onder de deelnemers van de 100km om enkelen gelukkig te maken met een extra
prijsje variërend van waterbidons, restaurantbonnen tot rugzakken al heeft de
trekking enig volharding nodig daar vele afgeroepen nummers niet van kracht
zijn. De grote massa vind 75km wel genoeg geweest, het zijn alleen de 65 cracks die niet schrikken om nog de laatste
lus aan te vatten. Een onverhard paadje brengt ons naar de grote dijk die we
eventjes volgen tot aan de wagenrust aan de overkant van de rotonde. We
wandelen door de dorpskern van Zele waar de pintjes nog niet leeg zijn maar de
kermis wel verlaten ondanks het O°C kunnen zien op een thermometer van een
plaatselijke apotheek. De vermoeidheid steekt bij velen toe en gaan sommigen
collectief nog langs de kant om alle extra vocht achter te laten want er wacht
ons nog de laatste langste verbindingsstuk van 11km tot aan de laatste
wagenrust aan de kerk van Avermaat waar we de mensen die ons aan alle
wagenrusten ons heel goed verwend hebben bedanken voor hun inspanningen. De
hemel is aan het ontwaken wanneer we Berlare nu definitief niet meer verlaten
en na Jacqueline met haar 11de Gouden Arend, het voltallige team van baankapitein Hans ook alle
wandelaars die de 100km volbracht hebben te feliciteren.
Aantal deelnemers: 118
|