"Traditioneel staat de winterwandeling op het menu."
Elk jaar organiseert de toerismedienst van mijn stad op het einde van het jaar een winterwandeling. De winter is vandaag ver te zoeken met deze zachte temperaturen. We vetrekken vanuit zaal Kerkepanne, waar de inschrijving gratis is, voor de wandeling van 32km. We krijgen al de eerste duinenpassage onder onze voeten met name de Noordduinen. Er zijn hier wel pijlen te zien, maar geen linten. Gelukkig ken ik mijn weg vanuit mijn broekzak. We wandelen naast de Hoge Blekker, die we wel opwandelen op het harde gedeelte. We gaan niet helemaal tot boven, want halfweg zetten we voet richting natuurreservaat Doornpanne. Aan het bezoekerscentrum laten we de kaart voor de 1ste maal bestempelen. Straks komen we hier terug. Aan de één van de twee boten gaan wij eerst naar rechts op weg naar de Witte Burg. We wandelen langs Ter Yde om de Oostvoorduinen in te wandelen. Aan het einde van deze strook splitsen onze wegen. Wij wandelen langs golfterrein Hof ter Hille richting Wulpen. Over de brug aan de andere kant van de Conterdijk is er in het tearoom een controlepost gepland. We verlaten dit dorpje om stilletjes aan weer te wandelen naar Oostduinkerke. Na de 3de controlepost wringen we door de bochten opnieuw richting het bezoekerscentrum. We wandelen even langs de drukke baan om recht tegenover de Normandie een klimmetje te nemen naar de Schipgatduinen. We wandelen door het mulle zand met enkele hellingetjes, om stilletjes aan de dijk op te zoeken die we helemaal bewandelen. Aan het toerismebureau van St.-Idesbald krijgen we onze laatste stempel. We pakken een korte passage door de winkelstraat mee om i.p.v. rechtdoor naar de startplaats, rechts te gaan via het Paul Delvauxmuseum. We nemen tweemaal van de wandelaars van de 8km, voordat we voor het laatste kunnen proeven van de duinen op het stukje die we in het begin ook hebben gedaan. Via de Zuid Abdijmolen maken we stilletjes een einde niet alleen van deze wandeling, maar ook van deze drukke wandeldag alsook van het wandeljaar.
"We zijn begonnen aan de laatste wandeltochten van 2012."
De laatste 2 wandeltochten van het jaar zijn er twee die op amper 5km van elkaar lopen. Straks naar Koksijde(St.-Idesbald), maar eerst de laatste van de Activakalender. Wandelclub W.T.C.Nieuwpoort organiseert de vakantietocht, startend vanuit school De Vierboete i.p.v. de vismijn zoals vermeld in de marching. Uit de keuze van 3 afstanden is de grootste aantal kilometers vandaag 18km. Het is nog een beetje donker als we starten met een plaatselijk lusje. We gaan via het sluizencomplex rechts naar St.-Joris. We passeren een militaire begraafplaats tot we de verlichte kerk(met zijn kerststal)van de fusiegemeente van de stad te zien krijgen. Nu wandelen we langs het fietswegeltje die loopt tussen de camping&de spaarbekken. We zijn terug beland bij de sluizencomplex, om weldra weer te belanden in de startzaal. Nu wandelen we met zen alen langs de vismijn/kaai om even verder via de havengeul te wandelen naar Nieuwpoort-Bad. We maken nog eerst een passage door het Mauritiuspark om bij elke organisatie van deze club weer te belanden in het schooltje voor de volgende rustpost. Wij, als grootste afstand maken hier nog een lusje. We wandelen de dijk af vooraleer de enige duinstrook van deze wandeling door te maken, nl. de Karthuizerduinen. We maken enkele blokjes langs straatnamen van schilders voordat we weer in de controle belanden. Nu is het niet ver meer. We wandelen langs vakantieverblijf Yzermonde voordat we op een wandelwegeltje tussen de woonblokken wandelen die ons brengt naar de kinderboerderij De Lenspolder. We maken nog even tijd om een glaasje glühwein mee te pikken, om via de kerk stilletjes een einde te maken aan deze wandeling. Nu nog even de tram nemen die mij brengt naar de 2de wandeling van de dag.
Modder hebben we daarnet genoeg gezien op de wandeling in Torhout. Hier zullen we dit niet meemaken. Het enige zachte gedeelte dat men hier kent is het zand van de zee. We hebben express een klein beetje vertraging opgedaan zodat we toch het nut van deze wandeling zullen meemaken. De Keignaerttrippers uit Oostende organiseren al een stukje rond de kerstperiode hun "Wandelen in Oostende met Kerstlicht". U kan starten tot 17u, maar zodat je kan genieten van de stad in het donker, maar je met wel binnen zijn voor 21u meld de club ons. De wandeling bestaat vandaag uit 3 lussen die steeds vanuit het KTA vertrekken, die pal naast de tram -en bushalte is gevestigd. We hebben gekozen om al te lussen te doen, maar dan in omgekeerde volgorde. Beginnend doe we, nu het nog voldoende daglicht is met lus c. Die brengt ons eerst langs het Maritiem Instituut Mercator, waarna we via de achterkant ons tempo wordt abrupt opgehouden word door stil te staan bij de rode lichten. We wandelen langs de grote huizen die hier gebouwd werden. De kinderen moeten naar school kunnen, dus het is niet raar dat we scholen tegen komen her en der om onze lus. Via de Heilige Hartkerk, gaan we rechts de Alfonds Pieterslaan in, met al zijn winkels voordat we via de achterkant van het stadhuis weer belanden in de startzaal. We verliezen geen tijd en beginnen direct aan lus B. Via de The Belgian Netherlands Mine Warfare School, dwarsen we de grote parking om het paadje naast 't bosje te betreden die ons brengt bij de watertoren met zijn 2 Kariatiden. Dit zijn vrouwenbeelden die gebruikt worden als pilaren of pilasters. Kariatide is een samengesteld Grieks woord dat letterlijk "priesteres uit Karyae" betekent. Weeral staan we stil bij die lichten van daarnet, voordat we weer kunnen verder stappen. Via de Joodse Synagoge achter de St.-Jozefkerk merken we dat de verlichte Kerstman van vorig jaar hier niet staat, wat toch een beetje jammer is. Ondertussen is de duister gevallen als we via de casino de dijk opwandelen. We merken dat er nog veel volk is op de dijk t.h.v. de gaanderijen. Via het zwembad wandelen we de gerestaureerde Koninginnelaan in om rechtdoor te wandelen richting het Spaans Paviljoen. In deze straat vinden we in het midden van de talrijke beelden, voordat we afdalen in het Maria Hendrikapark. We duiken het donkere gat in, waar de kraaien veel lawaai maken. Na de brug genome te hebben over de Koninginnevijver moeten we goed kijken dat we geen pijtje missen, wat niet evident is. We wandelen via de steltplaats van de lijn voordat we deze lus ook een eind kunnen maken. We warmen ons even op om ons bonnetje in te ruilen voor een jenever aan het jeneverbar. Het is nu het gepaste moment om de laatste(alsook de kortste)lus aan te vatten die ons zullen brengen naar de verlichte momenten in de binnenstad. Het 1ste wat ons de ogen open trekt is de verlichte mercator, die gehuldigd is met de verschillende lichtjes. Via het stadhuis maken we onze opwachting in het Leopoldpark. Hier staat ook het uurwerk die in deze periode mooi verlicht is door de gemeente en enige mensen tijd maken om deze op de vaste plaat te zetten. Via het Marie Joseplein gaan we rechtdoor naar het Wapenplein, waar in vele gemeenten ook een ijspiste is aangelegd. We bekijken de verschikkende kerstkraampjes voordat we het plein verlaten. We maken voor de 2de keer kennis met het casino, waar we nu weer nu de dijk op zoeken maar naar de anderen kant toe. We komen de grote (besproken!!)kunstwerken tegen op de zeeheldenplein, waar je al dan niet voor of tegen bent. Aan de jachthaven is er ook de welgekende vistrap, waar ze bezig zijn met de opkuis & de meeuwen halskijkend zien of ze geen vangst kunnen te grazen nemen. We maken nog even een passage door de winkelstraat, maar helaas, de winkels zijn inmiddels al gesloten. De laatste meters wandelen we nog rond de boten/jachten om stilletjes een einde te maken niet alleen aan mijn lange wandeldag, maar ook aan deze wandeling.
"De wandeldag beginnend met de tocht van kastelen&wijnen"
Ik heb in de begin van de week in de Marching gelezen dat er 2 wandelingen zijn die dicht bij elkaar worden gehouden, waarom niet ze alle twee doen vandaag. We gaan eerst naar Don Bosco(Torhout) omdat daar wandelclub Nacht van Vlaanderen hun August De Maeretocht inrichten. Ik heb even opgezocht wie hij is en blijkt dat hij een baron was die grotendeels in Nederland studeerde vooringenieur, maar toch zijn passie had voor de muziek. In 1865 kocht de Maere een uitgestrekte eigendom in Aartrijke en bouwde er in 1870 het Kasteel d'Aertrycke, een neogotisch kasteel, naar een ontwerp van architect Joseph Schadde (1818-1894).Door het slechte weer waren er enkele stukken onder water gelopen, waardoor de club genoodzaakt was om het parcours een klein beetje in te korten. Vanuit zaal Bosgalm vertrekken we voor de wandeling van 21km. We verlaten het gehucht via de kerk om een kort eindje verder ons te brengen naar het domeinbos Wijnendale. 2 jaar geleden was er hier nog sneeuw, nu is het jammer genoeg verandert in sompige stukken. We wandelen in het bos die rond het kasteel is ontstaan, om even de vroegere ijskelder eens te bekijken, voordat we halt houden in de schuur van het Kasteel. Eens buiten de schuur mogen we onze paraplu openen want het begint te regenen. Terwijl ze al geoogst zijn, ruikt het hier nog naar de geur van kolen voordat we de groene 62 opwandelen om Wijnendale binnen te treden. Niet ver van de kerk bevind zich de parochiezaal waar onze volgende rustpost is bevestigd. Aan het dorpskern is ook provinciedomein d'Aertrycke ontstaan, waar we beginnen met onze plaatselijke lusje. We wandelen op de verschillende paadjes die her en der zijn liggen rond het kasteel. Ik wist het niet maar ze hebben hier zelfs een hotel. We wandelen op de bospaden om stilletjes aan terug te belanden in de rustpost. We leggen hetzelfde stukje van daarnet weer af, maar merken nu pas dat er hier ook een watermolen(Hondekeern)bij een huis is aangebracht, die mede wandelaars ook opvallen. We wandelen weer door het domein voor een klein stukje maar, want voordat we het weten zijn we weer het kasteel gepasseerd en zit het passage er weer op. Aan het begin van het volgende stukje groene 62 is het grappig als er een tearoom als naam Wijnendale station heeft genoemd. Wanneer we door een landbouwstukje, door de modder wandelen, kiezen we bij de samenkomst van alle afstanden de slimme mensen toch voor het graspaadje die ernaast ligt, want modder hebben we al genoeg gezien. We steken tot slot de drukke baan over waardoor we weer belanden in Don Bosco, om nog even een paadje te wandelen die ons terug brengt naar de aankomst. Nu is het tijd om de nodige krachten op te doen & te recupereren, want er wacht ons nog de wandeling in Oostende.
Vandaag is er nog eens een wandeling gepland die in mijn eigen gemeente word gehouden. De duintrappers houden hier hun Hoge Blekkertocht, die hier even verder ligt. Ik heb traditioneel gekozen voor de langste afstand die vandaag 31,300km is. Vanuit de feestzaal Witte Burg start hier een plaatselijke lus voor ons naar de 1ste rustpost die maar liefst 9,3km verder ligt. We wandelen voorbij de Sint-Niklaaskerk om de Piet Verhaertstraat in te wandelen om via het kerkhof de OOstvoorduinen door te wandelen. Via het Loze Vissertjespad nemen we afscheid omdat wij alleen wandelen door het Hannecartbos. We bewandelen de duinstroken die hier liggen, en volgen de lintjes om Nieuwpoort in te wandelen via het Louispad. Het is rustig op de Vaartgeul, alsook op de zeedijk, die we even verlaten voor die rustpost in een plaatselijk cafeetje. We wandelen terug de dijk op die weliswaar gerestaureerd word om het stand op te wandelen. Wind is er vandaag, want we moeten hard beuken om richting Oostduinkerke te wandelen. Via de Spelleplekkeduinen bewandelen we de straten die hier zijn aangelegd vlakbij de startzaal. Nu kiezen we voor de andere kant, beginnend met een duinstrook. We wandelen Stilletjes aan naar St.-André(de plaats waar een potvis werd aangespoeld destijds)om voor de 2de maal het strand op te wandelen. We krijgen een voorproevertje door de achterkant van de Hoge Blekker op te wandelen. In het basisschooltje de Letterzee is de volgende rustpost ingericht. Het is hier dat de twee grootste afstanden een plaatselijk lusje afleggen. Via de O.L.V.- Ter Duinenkerk passeren we even verder langs het Abdijmuseum met zijn grote rode monniken aan de voorkant van deze musea. Aan de molen gaan we rechts richting St.-Idesbald om een passage te maken in de Noordduinen. Aan de overkant van het militair domein wandelen we op het onverhard wegeltje waar een paar weken terug de wereldbeker cyclocross plaats vond. We wandelen het graspaadje die ons brengt naar de Coxyde Military Cemetery. We krijgen nog een stukje bos onder de voeten voordat we weer belanden in de rustpost. Nu wandelen we met zen allen(op de 6km na)op onze opwachting te maken op de plaats naar waar deze tocht genoemd is, "De Hoge Blekker"(met z'n 33m, de hoogste duin van de Belgische Kust). We wandelen op het mulle zand tot helemaal boven. Het is tijd om af te dalen via het natuurreservaat de Doornpanne, om langs beide kanten van het bezoekerscentrum te wandelen. Als we voor ons dekerk terug zien wil dit zeggen dat onze tocht erop zit. Ik vind persoonlijk dat deze wandelinrichting een samenvloeiing is van de Paardevisserstocht(van de Stormvogels-Oostende)&kruwerstocht(van WTC Nieuwpoort).Nog even tijd maken om mijn lidkaart op te halen, van de club waar ik volgend jaar deel van uit maak, om dat terugwaarts te keren een paar kilometertjes verder. Aantal deelnemers:850
"Wandelen tussen de enorme villawijken van het 'chique-volk' in 't Zoute."
Van waar ik vandaan kom in het uiterste westen van de kust houden de laatste sneeuwresten zich nog kaar als we arriveren in Knokke. De temperaturen die Flierten met het vriespunt houden ons niet tegen om een bezoekje te brengen naar de Wandelende Noordzee-Boys die hun Zoutewandeling inrichten. Gestart kan er worden vanuit het schuttersplein voor één van de 5 afstanden. We beginnen te wandelen op de Magere Schorre, Het duinlandschap ten Westen van de Oude Hazegraspolder. We wandelen met zen allen op een wegeltje tussen de bomen van het Koningsbos. Aan het einde nemen we afscheid van de 10km. Het Sint-Hubertuspad brengt ons weer langs een stukje bos met daarin een golfterrein die helemaal bedekt is door de sneeuw. We volgen een stukje van het Hazegraswandelroute tot we belanden in de Oosthoekschool waar onze 1ste rustpost is bevestigd. Vanuit start hier het lusje van onze grootste omloop. Even later wandelen we echt in 't Zoute. Als je naar recht gaat ga je naar Nederland, maar wij gaan rechtdoor via Het Hazegras. We wandelen rond het waterzuivering om telaverentussen de grot plassen, al dan niet bevroren om het Oude Hazegraspolder definitief achter te laten. Nog even een stukje kasseien voordat we weer terug belanden in het schooltje. Het Zoutedijkpaadje brengt ons stilletjes aan naar de zee. Wanneer we aan de Dominicanenkerk naar rechts gaan komen even verder het gedenkteken tegen van Maurice Lippens, de stichter van Knokke. Het is hier dat de 8&10km stilletjes richting zee wandelen, terwijl wij wandelen op de vele Villapaadjes. Nu is het voor ons ook tijd om de dijk op te wandelen tot aan het toerismekantoor waar we nog even binnenspringen in het Heilig Hartinstituut voor onze laatste rustpost. We wandelen nog even op de paadjes waar elk land wel één heeft zoals de Spaanspad, Vlaamspad, etc. Via de blauwe waterkraan van de watermaatschappij zien we voor ons het sportterrein Stade Olivier, waar we kunnen opwarmen in de startzaal voordat we de lange terugreis kunnen aanvatten terug naar de andere kant van de Vlaamse Kust. Aantal deelnemers: 809
