"Mijn limiet nog steeds aan het zoeken!"

Het is een huzarenstukje geweest voor Nadia om deze tocht in allerijl toch te laten doorgaan nadat er gespeculeerd werd dat de 150km van Tournai(Doornik)dit jaar niet kon doorgaan. Vandaag komt er na de fysieke inspanning ook vooral het mentale aspect naar boven want we zullen met zen allen 30 uur moeten wakker blijven om deze tocht tot een goed einde te brengen. Men is niet verplicht om te kiezen voor de volle pot, er is ook mogelijkheid om te stoppen na 50, 75, 100 of 125km als je één van die afstanden nog nodig heeft om je arend en/of schelp te behalen kenmerken aan Euraudax naast het in groep wandelen aan een tempo van 6km/u. Om 11u zaterdagmorgen zijn we met zen 66 vertrokken voor de 1^ste lus die ene zal zijn van 50km waar we de binnenstad kunnen kietelen maar kiezen voor stille paden laverend tussen de plassen de wind(-molens)tegemoet naar het stadje Bruyelle waar een oude fort nu een thuis is voor de vleermuizen om net na de  Sainte-Rictrudekerk tijd te maken voor de eerste wagenrust waar we een peer naast een drankje als bevoorrading krijgen. We wandelen de oude spoorweg op te herkennen aan het oud stationsgebouw van Hollain dat we passeren voor we een stukje pavé te verwerken krijgen naar de oriëntatiepaal van het kruispunt van de zeswegen. Eventjes verder staat tussen de bomen de menhir van het dorp Hollain waar we langs wandelen richting het dorpje Bléharie om aan de rivier L'Escaut(Schelde)terug te bevoorraden. Naast de taalgrens steken we ook de landgrens over maar steeds contact houdend met het water om die aan de sluis over te steken om in de cafetaria van de jachtclub ons broodje te verorberen. De paraplus mogen open want een bui plenst naar beneden net zoals de vorige dagen hier in de buurt dat er voor gezorgd heeft dat we van het oorspronkelijk parcours een beetje moeten inkorten daar het onder gelopen is. Het duurt daarom niet snel dat we na een halfuur halt mogen houden op de wagenrust die wel op het voorgestelde locatie nl. het militair kerkhof van Bruyelle(1939-1945)staat opgesteld. Onderweg tijdens de tocht hebben initiatiefnemers Lucia en Danny menige wandelaars gevraagd of ze een Euro-tje willen geven om dan namens de wandelaars aan het einde van de tocht een boeket willen afgeven voor de inspanningen die Nadia heeft gedaan. We stappen Antoing binnen waarvan de oorsprong ligt in de Romeinse tijd. Het is tevens op het grondgebied van Antoing, meer bepaald in Fontenoy, dat de Fransen onder de leiding van de maarschalk van Saksen na bloedige gevechten de overwinning behaalden op de Engelsen, de Oostenrijkers en de Nederlanders tijdens de Oostenrijkse successieoorlog. Aan de oorsprong van het kasteel van de Prinsen de Ligne, die wij rondom wandelen ligt een vestingtoren uit de 15^de eeuw met een uitkijktorentje die wij passeren vooraleer het stadje te verlaten nadat we de Sint-Pierrekerk en het beeld van de steenkapper in het park hebben gepasseerd. We wandelen nog even naar Calonnes voor de wagenrust om in de Espace verts de 5 rots door te wandelen naar het kanaal toe waar we een liedje van K3 kunnen zingen want achter ons prijkt er 'alle kleuren van de regenboog'. Nadat we het water via een brug hebben overgewandeld passeren we nog enkele kerken vooraleer de zaal binnen te gaan waar ons hamrolletjes met puree wacht. Om iets na 21u starten we aan de 2^de lus al wandelend naar de Kathedraal en de winkelstraat om terug autoluwe wegels waar soms op het veld moet gewandeld worden wegens de plassen tot de wagenrust aan de kerk te Taintignies. Achter elkaar wandelen we de nacht door om niet in de waterplassen of modderpoelen te belanden om netjes te bevoorrading in Orcq mee te pikken waar al gekozen kan worden voor een beetje champagne maar toch voor de meesten al te vroeg is daar we beter kiezen voor iets warms want het vriest lichtjes in Doornik maar het kan ook door de soep die we ons laten smaken  in de rustzaal. De jeugd is nog niet uitgefuifd en wij nog niet uitgewandeld daarom beginnen we aan de 3^de lus en doorkruisen we de dorpjes Obigies & Kain met als krachtvoer chocolade en kaas zorgt en onaangename tegenwind op een patattenveld ons dat we het tempo een beetje de hoogte opdrijven om sneller via de spoorwegbrug naar de startzaal wandelen voor ons ontbijt en 2/3^de van de wandeling erop zit. Eens de meesten hun hazenslaapje achter de rug hebben of hun voeten laten ingetapet hebben is het 7u zondagmorgen geworden als we starten aan de vierde lus en het stationsgebouw doorlopen om de sporen een tijdje gezelschap te houden om Rumillies in te wandelen waar er eentje een heel einde achterop is geraakt of de andere dringend iets moet gaan opzoeken door buikloop om toch beter de kasseien te trotseren. We gaan gestaag bergop tijdens een regenbuitje onderweg nar de wagenrust te Mourcourt om verder naar de top te wandelen van de Mont St.-Aubert waar oldtimers ons een kijkje laten nemen vooral te stoppen voor de caférust waar we ook kunnen genieten van al die panoramische uitzichten en ook de kathedraal te zien is waar we naartoe moeten. We dalen voorzichtig af langs het stenen paadje over de autosnelweg richting de startzaal voor onze spaghetti carbonara en appeltaartje die een beetje op zich laat wachten. Naast mij zijn er nog 51 dapperen die nog de laatste lus willen meepikken, al zien de meesten daartegen op wegens de vermoeidheid, om ever voor de klok van 13u te wandelen naar de "Pont de Trous"-brug die aan het water ligt die we aan de ene maar ook aan de andere kant volgen. De Fontaine St.-Eloi heeft zijn betere tijd wel gehad dat blijkt als we deze passeren in tegenstelling tot het kasteel Beauregard die wel nog intact is om te stoppen aan de wagenrust voor een wafeltje in het dorpje Froyennes. Langs de grote baan wandelen we netjes op het voetpad Blandain door om terug te keren naar Froyennes om de laatste keer te bevoorraden aan de Saint Paulkerk. Nu is het tijd om aan het slot van de wandeling nog de grote gebouwen pal in het centrum te passeren want dat stond nog op het menu. Beginnend doen we met het Paleis voor schonen kunsten gevolgd door het stadshuis en de musée de la tapisserie. Natuurlijk mag de Kathedraal ook niet ontbreken net zoals een stukje winkelstraat vooraleer we de startzaal bereiken waar Delaitre Didier van Ondervoorzitter Paul Van Herreweghe zijn aandenken krijgt  voor zijn 1ste gouden arend en eerst Nadia dankbetuigingen geeft aan de medewerkers en wandelaars en zij tot verrassing toe zelfs in de bloemetjes word gezet door het bestuur en de wandelaars van Euraudax.

Aantal deelnemers: 67