Ik ben Michael Andries
Ik ben een man en woon in Herselt (België) en mijn beroep is Monteur Bovenleiding.
Ik ben geboren op 19/08/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, wandelen, fietsen.
11/02: Trail des Bosses 25km 26/02: (W) Lennik 30km 04/03: (W) Stekene 30km 11/03: (W) Aarschot 30km 25/03: (W) Antwerpen 20km 01/04: (W) Scherpenheuvel 42km 07/04: (W) Kasterlee 30km 15/04: Spa-Olne 33km 07/05 => 18/05: Trekking La Palma 20/05: La Grimace du grand George 25km 02/06: (W) Gelrode 50km 15/07: Les Crêtes de l'eau Noire 30km 05/08: Trail de Val d' Heure 36km
Hey, ho! Hier m'n tweede post! Welliswaar niet zo snel als ik gedacht had, maar toch nog binnen een redelijke termijn hoop ik. Na een afsluitend postje van 2012, nu eentje over de doelen van 2013. Buiten al het gewoonlijke, gezond, blessure vrij, veel centen, enz. Wil ik me verder ontwikkelen op de lange afstand. Ik beoog niet meer de snelheid van vroeger, ik weet dat dit zeer lastig gaat worden door de problemen met m'n rug. Het accent ligt nu meer op de parcoursen en de uitdaging daarin. Dus lange en zware trails uitlopen, daarin ligt m'n toekomst. Wie weet wordt ik daardoor gaandeweg ook sneller, maar dat is zeker niet het streefdoel. Voor komend jaar heb ik er al een schoontje uitgepikt. Op Pasen ga ik de http://www.trail-citadelles.com lopen in de Ariège in Frankrijk, een supermooie en zeer uitdagende trail. Je loopt er van het ene kasteel naar de andere vesting over het voorgebergte van de Pyreneeën. De cijfers van m'n uitdaging zijn: een hoogteverschil van zo'n 3600m en een afstand van 73km. Geen platte kaas dus... In voorbereiding hierop ga ik de nodige zware weken tegemoed en heb ik ook nog een trainingswedstrijd gepland: Trail des bosses 65km en 1500hm. Dat is zowat m'n voorjaar. De zomer staat zowat ik het teken van onze vakantie. We trekken voor de 6e of 7e keer naar Slovenië en ik heb weer heel wat route en bergtoppen op m'n lijstje toegevoegd. Ik zou graag zou veel mogelijk ervan kunnen afwerken. Eentje ervan is om samen met m'n moeder de top van Triglav (ong. 2850m) te bereiken, de hoogste top van Slovenië. Ook staan Mangart, Jalovec, Kanjavec, Porozen en Prisonjek op het verlanglijstje. Misschien dat we de beklimming van Triglav via Vrata kunnen doen en nog kunnen passeren langs Berchtesgaden voor de Watzmann of de Hochkönig. Veel, maar we hebben dan ook 4 weken! Daarna, bij thuiskomst zou ik graag een paar kortere trails lopen. In September twijfel ik nog over deelname aan een trail in Fontainbleau en om het jaar af te sluiten zou ik graag Olne-Spa-Olne lopen. Dat hangt natuurlijk allemaal af hoe m'n tere lichaam de arbeid verteerd. Dat zal de grootste uitdaging worden, m'n lichaam beter leren kennen en begrijpen, weten wanneer iets te veel is.
Mijn goed voornemen voor 2013: terug meer bloggen.
Dus begin ik alvast op 31/12/12 met goede moed aan een postje dat het afgelopen jaar zou moeten samenvatten. Het is me een jar geweest, ups and downs, telkens schipperen tussen wel doen of niet doen, steeds rekening houdend met m'n rug. Nu moet ik wel zeggen dat het een veel productiever jaar is geweest dan ik verwacht had. Het begon allemaal heel positief met de 25km op de Tril des Bosses, iets wat ik wel veracht had te kunnen maar nooit aan een gemiddelde van meer dan 10km/h. Daarna toch nog even moeten bekomen van m'n uitspatting en en het enkele weken wat rustiger moeten doen. Ik vreesde zelfs voor een serieuze terugval even. Dus alle geplande wedstijdjes geschrapt (Spa-Olne en La Grimace de Grand George) Wel, ben ik blijven wandelen en trainen. Met de rugzak zelf enkele zware ondernemingen gedaan. Met pasen een keertje gaan oefenen op de Saar-Hünsrucksteig en dan het echte werk een goede maand later in La Palma. Waar we het hele eiland gedaan hebben op eigenkracht en waaronder het parcours van de Transvulcania volledig afgestapt. Ook hebben we daar de wedstrijd gezien en grote namen als Dakota Jones, Anna Frost en Killian Jornet aan het werk gezien. Toffer dan naar het wielrennen gaan zien, echt een aanrader!
Dan in Juni weer op verlof vertrokken, dit keer naar Kroatië en Slovenië, zoals bijn elk jaar Deze keer hebben we de nadruk gelegd op het sportieve en alles buiten de verplaatsingen tussen de campings, op eigen kracht gedaan. Dus per fiets of te voet, enkele keren hebben we gelift. In Kroatië lag de nadruk vooral op fietsen en wat lopen, in Slovenië wisselde we fietsdagen af met klimdagen. Waar het zwaartepunt dn weer lag op het hiken. We hebben heel wat toppen kunnen doen, Grintavec was de hoogste, Krn wellicht de mooiste en onze hutten tocht langs de kam van de Bohinj-groep wellicht de langste. Tijdens ons verblijf in Bovec ook een echt lange tocht per fiets gedaan door Italie over de Predelpas en de Vrsicpas, de eerste was mss een opwarmertje te noemen, maar voor klimbeginners als ons al zwaar. Vrsic was gewoon, moordend... Kinderkopkes in de bochten er aan toe. Tocht wel goed volbracht, 116km nen bult van 1100m en ene van 1700m, de eerste 600hm en de tweede 850hm. Tussen de passen door was ook niet altijd vlak te noemen, maar het is wel zalig als je zo'n 1.5uur bergop hebt gereden je dan zo'n 30km bijna geen trap meer moeten doen. Dat ligt bij het lopen toch even anders, niet? Op de terugweg naar huis, nog even een paar dagen gecampeerd in Berchtesgaden. Dat stond ook al even op ons verlanglijstje, wel wat geluk met het weer. Op onze klimdag net zalig zonnetje, dus goed om al eens te gaan kijken tot aan de Watzmanhütte 1950m, klein beetje spijt dat we niet tot de eerste top zijn gegaan, maar houden dat voor de uberquerung richting Wimbachgries. Reden genoeg om eens terug te komen naar dit prachtig uithoekje in Duitsland. Cultuur, sport, ontspanningen gastronomie op een zakdoek hier!
Na onze reisperiodes dan toch maar terug op de races gegooid. We hadden ondertussen al wat nieuwe vrienden gemaakt bij Carmen haar training naar de Eco-trail toe en daarmee hebbben we enkele wedstrijdjes gelopen in de Ardennen. De eerst was de Trail du Val d'Heure, waar ik wederom versteld stond van wat er uit m'n beentjes vloeide. 36km een 4e plaats! en 10,65km/h gemiddeld, wetende dat het sneller had gekunt moest ik niet kramp gekregen hebben. Het stelde me gelukkig dat er bepaalde lichaamsdelen eerder begonnen te reclameren dan m'n rug. Hoewel ik die toch ook wel gevoeld heb daar. Wat later op de zomer dan ook nog La Porte des Ardennes gelopen, een iets makkelijkere trail van 33km, wederom ruim 10km/h gehaald en een 10e plaats, mét gebroken teen! (1 1/2 week ervoor gebeurd). Daar kreeg ik dan de ingeving om iets zot te doen.
In voorbereiding op m'n zotte uitspatting zijn we dan nog met het hele gezin Andries (mama en papa er dus bij) naar de Eifel getrokken om er ons tweede deel van de Steig te gaan afwerken. 2011 zijn we van Hillesheim naar Trier getrokken en dit jaar maakten we de omgekeerde beweging richting Aachen. Serieus chance gehad met het weer en wederom enorm genoten van de schitterende omgeving daar. Alles samen in 6 beurten een kleine 160km gelopen en gewandeld. Zalig, als ik er nog aan terug denk, begin ik spontaan te glimlachen.
Dan m'n zottigheid om het jaar af te sluiten. Ik als rugpatientje ging me dus nog eens wagen aan een ultra-trail. Had welliswaar niet de zwaarste gekozen, maar zeker ook niet de eerste de beste. De Uewersauertrail (50km) is namelijk een wedstrijd waar op een enorm hoog niveau gelopen wordt. Getuige de finish-tijd van de winnaar 3:40 !!! Daarvoor moet je al gaan zoeken op een vlakke 50km, laat stan dat ze er nog zo'n 1500 meter hoogteverschil tussen gooien. Soit, ikzelf heb het iets trager gedaan en bolde binnen op 5:05, net geen 10km/h. Toch was ik super content. Tegen het bleiten aan. Wetende vanwaar ik kwam en wat ik dan weer had kunnen afwerken... Direct ontkiemde er weel een plan... 2013....
Het jaar heb ik dan verder afgewerkt met eerst een 14dagen rust en dan weer stillaan elk weekend een lange duurloop te doen. Samen met ons Moeder en Carmen telkens Aktivia-tjes in respactievelijk Langdorp (29km) , Blauberg (32km) en dit weekend als afsluiter een heuse marathon in Weelde. Was wel maar 40.5km maar de modder, regen en de wind maakte verloren gegane kilometers mee dan goed. Nu is het kwestie van goed te vieren vanavond en ons dan aan onze voornemens te houden voor 2013. Bloggen, krachtoefeningen, stretchen!!!, op ons eten letten, ws er nog iets?
02/04: Fietstochtje 21km rondje Veerle/ Blauberg 03/04: Woon-werkverkeer 96km fietsen, 6.2km loopje langs de Nete 04/04: Woon-werkverkeer 98km fietsen samen met m'n collega Carl 05/04: Woon-werkverkeer 96km fietsen, 8km lopen waarvan 1.5km blootvoets 06/04: Rustdag 07/04: Trektocht Trier => Kell am See 34.5km 08/04: Trektocht Kell am See => Hermeskeil 18.5km Ook nog een 25km toeristisch rondgetourd op de fiets.
Fietsen: 336km Lopen: 64km waarvan "maar" 11km effectief
Vorige week stond eigenlijk compleet in het teken van de Trektocht in Trier. Daardoor dat ik tijdens de week wat minder gelopen heb, ook mede door de inspanning in Scherpenheuvel natuurlijk. Het fietsen darentegen wat proberen op peil te houden. De bedoeling van dit weekend was om een keertje te oefenen met de tent en de rugzak. In La Palma gaan we immers meer dan een week zo onderweg zijn. Het was een leerrijke plezante ervaring, ook wel zwaar. Zo een hele dag met een rugzak van 15 à 20kg was wel de moeite, laat staan er tochten van +20km mee doen. Het gaat de komende weken nog wat trainen worden om het wat draaglijker te maken. Vooral m'n schouders en rug zullen nog wat oefeningen kunnen gebruiken. Het kamperen was dan weer een ervaring op zich. Zo gewoon in het bos bij een schuilhutje had wel iets. Alleen had het ietsjes warmer mogen zijn, temperaturen rond het vriespunt waren niet echt ideaal te noemen. Het was de bedoeling om de eerste dag iets minder te doen en de tweede wat meer maar doordat we geen geschikte kampplek vonde toch wat verder dan gedacht moeten lopen. Soit, we hebben er eigenlijk wel van genoten, chance met het weer en een mooie omgeving. Nog tijd gehad om Trier wat verder te verkennen. Kortom cultuur en sport te samen in Duitsland.
19/03: Woonwerk 96km fietsen, 6.2km lopen langs de Nete 20/03: Rustdag 21/03: Woonwerk 96km fietsen, 10.4km lopen door de bossen hier in Bergom waarvan 2km aan +12km/h 22/03: 8km rustig duurloopje rondom het voetbalveldje. 1km blootvoets 23/03: Rustdag (Tuinwerk) 24/03: 10km Averbode heuveltraining, 8 herhalingen én ook weer 1km blootvoets. Heen en terug met de fiets 14km 25/03: 22km op Linkeroever in 2u40m waarvan 12km gelopen. Verplaatsing van bij m'n ouders in Hoboken met de fiets 23km
Fietsen: 229km Lopen: 56.6km waarvan 39km effectief
26/03: Woonwerk 96km fietsen, 6.4km langs de Nete 27/03: Woonwerk 98km fietsen 28/03: 10km rond het Fort VIII in Hoboken, 4km aan +12km/h 29/03: Rustdag 30/03: Rustdag (Tuinwerk) 31/03: 6.2km langs de Nete 01/04: 42.5km op een tocht in Scherpenheuvel en dat op 5u25m met 21km gelopen
Fietsen: 194km Lopen: 65.1km waarvan 39.5km effectief
Aande cijfers is het niet echt te zien, zeker niet aan de totalen van het fietsen, maar toch was het een zware periode. We zitten bij ons thuis namelijk ook nog met werken in de tuin. Een nieuwe oprit aanleggen, terras aanleggen, schilderwerken, afsluitingen plaatsen, enz. De rustdagen waren dan ook niet echt rustig. Heb ervaring met zo'n dingen van vroeger toen we nog aan het verbouwen waren en daaruit heb ik geleerd dat ik enkel op tocht mag gaan als ik me goed voel. Het is zinloos me te forceren, want dat heeft in het verleden tot niet veel goeds geleid. M'n rug blijft het vrij goed volhouden en verteerd met wat geknars erbij tot hiertoe alles vrij goed. De bedrust 's avonds kan soms wel deugd doen, maar de dag erna is de meeste last meestal al verdwenen.
De conditie gaat stillaan wel de goede kant uit. Alleen had ik graag wat meer op de fiets gezeten. Dat was echter moelijk vanwege de hiervoor genoemde werken en het feit dat ik afgelopen weken wel heel wat nachtwerk heb gehad. Dan is het wat lastig om met de fiets te gaan. Was het een keertje van plan, maar geraakte toch niet m'n zetel uit. Op loopvlak gaat alles wel vrij vlot, hoewel ik afgelopen week wel wat last heb gehad in m'n kuiten. Te wijten aan een schoenenexperiment. Had nog oude wedstrijdschoenen (Saucony Fastwich) staan en wou die nog eens proberen. Ze voelden wel goed aan, maar achteraf ondervond ik dus de hinder in m'n kuiten. Een dagje looprust en een dagje tuinwerk later was dat al wel een pak beter. Een testje op zaterdag wees me dat de lange afstand in Scherpenheuvel wel te proberen was. Een beetje een afsluiter van een periode. M'n eerste marathon sinds m'n hernia... Wel niet in wedstrijd, maar zeker geen makkelijk parcours.
Vandaag dus in Scherpenheuvel m'n langverwachte heroptreden op de mythische afstand. Parcours was niet van de poes, ook anders dan ik gewoon ben van de Grashoppers. Meestal trekken ze richting Averbode en Testelt, maar deze keer ging het richting Diest, Kaggevinne en Assent met op het einde nog een lus richting Zichem. Ik moet eerlijk toegeven dat dit de mooiste tocht was van dit jaar. Weer nieuwe contrijen opgezocht en nieuwe gebieden verkent, wat toch altijd leuk is. Alles heb ik afgelegd in een tijd van 5u25m, dus 42.5km waarvan 21km gelopen. Er zaten ook nog 350 hoogtemeters in. Heel wat anders dan m'n PR, maar het belangrijkste is dat ik het weer gedaan heb.
Het is de afgelopen weken vrij druk geweest. Het sportgebeuren heeft er wel wat onder geleden, maar het was een keertje nodig. Het resultaat zal er mogen wezen. Toch wel de hoeveelheid werk dat er stond te gebeuren in de tuin wat onderschat. De eerste dag, man stijf dat ik was! Het verrast me dat het zo goed gegaan is met m'n rug. Niet dat ik niets gevoeld heb, maar had gedacht dat ik wel wat meer pauzes nodig gehad zou hebben.
Vorige week ben ik er mede door al het tumult rondom de tuin, niet toe gekomen om te bloggen en deze week heb ik ook niet echt de tijd, maar heb me toch gauw gedwongen tot een opsomming van de feiten. Wat opvalt aan vorige week is de 37km in Aarschot. Ik was echt wel content met die training. 16km ervan heb ik gelopen, alles samen afgelegd in 4u55min. Echt weer genoten van het parcours daar. Wel de dagen erna nog wat last gehad van de rug en wat stijfheid en daarom twee dagen looprust genomen.
Een week geleden toch nog aan een aanvaardbaar aantal kilometers geraakt met de fiets maar deze week maar twee keer naar het werk kunne gaan per fiets. Ook weer mede dankzij de werken in de tuin. Ik hoop dat ik morgen nog niet vergeten ben hoe het is om op dat zadel te zitten.
Deze week viel het lopen eigenlijk reuze mee na die rustperiode begind deze week. Eigenlijk was het de bedoeling om zaterdag ook te gaan trainen, maar doordat ik op vrijdag zo had afgezien met m'n boordstenen, toch maar beslist om ne keer te skippen. Dan Zondag hadden we normaal naar Linden geweest voor een tochtje van 30km, maar omdat het werk nog niet echt af was zijn we maar in de tuin gebleven. We hadden echter op tijd gedaan en ik voelde toch nog genoeg fut om te gaan trainen. Het was immers al weer veel te lang geleden, samen met Carmen een rustig uitje gemaakt langs Varendonck en Hertberg met nog een kilometertje blootvoets ertussen. Toch een positieve noot op sportvlak om de week mee af te sluiten.
Ik ben Keersmaekers Carmen
Ik ben een vrouw en woon in Herselt (België) en mijn beroep is Productiecoördinator Mivas.
Ik ben geboren op 05/11/1985 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, wandelen, fietsen.
Deze keer hebben we de nadruk gelegd op het sportieve en alles buiten de verplaatsingen tussen de campings, op eigen kracht gedaan. Dus per fiets of te voet, enkele keren hebben we gelift. In Kroatië lag de nadruk vooral op fietsen en wat lopen, in Slovenië wisselde we fietsdagen af met klimdagen. Waar het zwaartepunt dn weer lag op het hiken. We hebben heel wat toppen kunnen doen, Grintavec was de hoogste, Krn wellicht de mooiste en onze hutten tocht langs de kam van de Bohinj-groep wellicht de langste. Tijdens ons verblijf in Bovec ook een echt lange tocht per fiets gedaan door Italie over de Predelpas en de Vrsicpas, de eerste was mss een opwarmertje te noemen, maar voor klimbeginners als ons al zwaar. Vrsic was gewoon, moordend... Kinderkopkes in de bochten er aan toe. Tocht wel goed volbracht, 116km nen bult van 1100m en ene van 1700m, de eerste 600hm en de tweede 850hm. Tussen de passen door was ook niet altijd vlak te noemen, maar het is wel zalig als je zo'n 1.5uur bergop hebt gereden je dan zo'n 30km bijna geen trap meer moeten doen. Dat ligt bij het lopen toch even anders, niet? 
