365 Dagen jullie mama ! Ik zou jullie nooit anders dan anders willen
21-04-2010
Tranen
Halfweg de week... Ik loop een beetje verloren tussen de drukte ... Ik voel hoe ik vandaag moeite heb mijn tranen te bedwingen. Lieve Rowan, ik kan het niet helpen, maar deze week mis ik je aanwezigheid meer nog dan anders. Misschien komt het wel omdat je beetje in de war was in het begin van de week. Je ging één keer slapen, dan twee keer, je stemmetje klonk stil toen je zei " Drie keer slapen? , Rowan gaat vier keer slapen he mama?" Randall zat maandag huilend op je bedje " Rowan moet bij Randall slapen! " Roibin huilde maandagochtend, waarom juist?...Tja ik weet het niet...maar het raakte me dieper dan ik had gewild,. En dan Ranald vandaag. Je was boos Ranald, niet een beetje maar woedend! Ik zag hoe de situatie op de speelplaats uit de hand liep. Je meester was al tussenbeide gekomen, en hoewel ik mij heel erg moest inhouden ben ik er niet tussengekomen. Ik ken je...ergens wist en weet ik wel waar een deel van jou boosheid, jou woede vandaan komt. Waar je boosheid voor heel gewoon een lekke band vandaan kwam...maar ik zei niks. Ik voelde alleen maar de tranen over mijn wangen rollen, en ik voelde me zo heel erg alleen. Ergens had ik mijn arm om je heen willen slaan en zeggen " kom vent, we gaan naar huis" Maar ik begreep ook jou leerkracht, en waarom hij boos was op jou. Sommige dingen wil ik niet vertellen, wil ik niet uitleggen, dus zwijg ik... Ik hoop alleen dat je ooit die boosheid die soms in je leeft, kunt omzetten in iets positiefs...dat je die kracht gebruikt om datgene te bereiken dat je zo graag wilt. Deze namiddag zag ik jou dan spelen met je kleine broertje. Dat is dan diezelfde jongen die met een engelengeduld met zijn broertje speelt,... hij vond het schitterend...de kleitaartjes die je maakte! Hoewel je volgens mij meer die jongen van deze namiddag bent, een fantastisch kereltje , word je het meest afgerekend op situatie's zoals deze middag. Ik zal heel erg blij zijn dat de week voorbij is. De tijd gaat me deze week te traag. Maar morgen bel ik je Rowantje, en ik hoop dat je terug je eigen vrolijke zelf zal zijn aan de telefoon. Ranald, morgen een nieuwe dag, hopelijk krijg je ook nieuwe kansen... Roibin, ik ben benieuwd hoe je week is geweest, ik bel je morgen zodat je niksz vergeten bent voor het weekend... Randall, morgen vertel ik je een extra verhaaltje, van een klein konijntje...met hele grote voeten! Je zal je voetjes in de lucht gooien...en tonen dat jij ook al grote voeten hebt. En we zullen lachen, en een dikke zoen geven, zwaaien naar de broers... en vrijdag zal je antwoorden op de vraag: " Wie komt vandaag naar huis?" Mijn broers!!! Rowan en Roibin! Je zal vrijdagavond je armpjes opendoen en je broers omhelzen, je zal hen de mooiste knuffel geven die je kan bedenken... En ik? ... Ik zal gewoon blij zijn dat ik deze week achter me kan laten, en genieten van jullie aanwezigheid! Ik zie jullie graag, de één niet meer dan de ander...alleen... elk op jullie eigen manier zie ik jullie het liefst! Niets op deze wereld kan ooit aan jullie tippen...jullie zijn alles voor me... Voor altijd...met heel veel liefde, en heel veel trots ! Jullie mama xxx
Ik ben Hilde Geldhof
Ik ben een vrouw en woon in Gullegem (Belgie) en mijn beroep is Psychiatrisch verpleegkunde/ momenteel thuis.
Ik ben geboren op 25/08/1972 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, Lezen, Dansen.
Hallo,
Ik ben geen hulpverlener, geen expert, maar gewoon de mama van 4 prachtige kinderen. Elk op hun eigen manier h
