|
Vandaag was het weer kermismaandag in mijn Eggewaartskapelle. Wat er gisteren, op kermiszondag, in het dorp gebeurde weet ik niet echt. Vroeger waren er allerlei activiteiten maar nu...
Om halftien was er de mis voor de overledenen van het voorbije jaar en de soldaten uit ons dorp, gesneuveld in de eerste wereldoorlog. Naar schatting een hondertal mensen woonden de dienst bij. Vele inwoners en oud-inwoners vonden zoals elk jaar de weg terug naar Eggewaarts. Een aantal mensen waren er niet meer bij : pastoor Hubert Fraeyman die in november vorig jaar plots overleed, pater Frans Lava die al wat ouder was maar eveneens onverwacht het tijdige met het eeuwige verwisselde... Ook André Vander Heyde die al een tijdje ziek was en heen ging in het verre Limburg. En landbouwer Gilbert Melis en Paula Verslype. Zes mensen op een jaar tijd, weliswaar meestal geen inwoners meer van ons dorp, maar toch een hoop mensen die tijdens één jaar tijd wegvielen. Een hele hoop dus naar de normen van een klein dorp met 150 inwoners...
In de dienst ook een raar vrouwmens (of mannenmens???, geen mens die dat duidelijk kan uitmaken hier!) : een klein hoofdje op een enorme romp... Het leek wel net of het enorme gewicht van die romp en enorme borstkas de zwaar geplamuurde hoofdhuid rimpeloos strak trok... Vorig jaar was er daar nog veel werk aan maar nu waren de plooien/rimpels dus helemaal gladgestreken... Het 'geheel' dichtgesnoerd' met een grote witte oude slagersschort... nog nooit eerder heb ik zoiets gezien... Geen echte Eggewaartskapellenaar in elk geval want 'die van ons' hebben volgens mij toch wel wat meer verstand... en vooral wat minder capsones. Eigenlijk wil ik ook helemaal niet weten wat dat schepsel hier komt doen. Misschien speelt ze het hoofdnummer in een of ander freakshow aan de kust? Het tekort aan verstand kan misschien verklaard worden door het heel kleine volume van dat hoofd? Gelukkig staat er aan de kerkhofmuur een gebodsbord : dieren aan de leiband houden! Duidelijk is gelukkig dat het baasje (ook al lijkt hij (of zij?) nogal veel op een zelfvoldane ronde patat) deze goede raad niet in de wind geslagen heeft, de 'lisse' ligt rond haar nek(je).
 De tamme huis-eend...
De dienst werd voorgegaan door de nieuwe deken van Veurne, ZEH Frans Essel, een priester die ik nog heel goed ken van in het Grootseminarie. De katholieken van Veurne en omstreken zijn héél tevreden met de nieuwe deken, wat ook wel logisch was na een voorganger die dikwijls wat ziekjes leek. Voor het eerst was er op het einde van de mis ook het Vlaamse Volkslied te horen, vroeger beperkte men zich och arme tot het brabançonnetje. Begeleiding door mijn oudleraar plastische opvoeding Jean-Marie Gryson op de piano.
Na de mis was er een vriendenmaaltijd in het restaurant van Zoutenaaie. Het menu is altijd hetzelfde en we lieten het ons smaken. Mijn teergeliefde moeder was ook van de partij en heel veel mensen waren zoals elk jaar heel erg bezorgd en polsten even hoe het met haar ging. Vooral de eigen familie was nog veel hartelijker dan ooit. Veel beter dus dan vroeger! Veel beter dan - zoals we daarnet in de kerk zongen in het lied 'Lieve Vrouwe van ons land' - "na zo meen'ge bange nacht..."! Vele nieuwe zaken zagen vandaag het licht... ongelooflijk waartoe sommige 'mensen' toe in staat zijn als ze een eurootje meer in hun zakken kunnen proppen... straffe verhalen waarvan je denkt dat ze enkel in de film gebeuren...
Ook werd ik tientallen keren geconfronteerd met verontruste reacties naar aanleiding van het toenemende alcoholisme in bepaalde contreien van onze streek... Hoe het verder moet met iemand die méér drinkt dan al zijn klanten samen. Ik beloofde hen allen hier voor te bidden... maar méér kan en mag ik werkelijk niet doen... Zoals steeds vertrouw ik op Hier Boven, op Hem die alles uiteindelijk naar het Goede stuurt.
Afwachten dus en vooral veel 'lezen'!
10-09-2012 om 00:00
geschreven door Lieven Moenaert 
|
