Wie brak er twintig jaar geleden in in de Knollekapel te Eggewaarts? Weerzinwekkende onthullingen!
Gisteren zondag en vanmorgen maandag was ik in Veurne, nav de Boeteprocessie en Veurne-kermis.
Later hierover méér.
Alvast eventjes de sluier oplichten van een zéér goed bewaard geheim... Wie was de snode inbreker in de Knollekapel in Eggewaarts, de kapel van de familie Moenaert? Wie stal de centjes die bedevaarders zo vroom deponeerden in de kapeldeur?
Geduld is een schone deugd en dus : nog eventjes bang afwachten tot dit mysterie wordt opgehelderd...
Afgelopen weekend was er weer antiek- en rommelmarkt in Ciney. Vroeger was deze beurs véél groter dan nu. In vergelijking met een vijftal jaar geleden is de markt de helft kleiner geworden. Het vergt dan ook een hele investering : redelijk dure standplaats, verblijf en vaak een lange rit tot in de Ardennen... En als de verkoop dan ook nog eens tegenvalt...
Vrijdag was er de 'deballage'. Een massa 'koopjes' worden uitgeladen uit vrachtwagens, bestelwagens en gewone auto's. Antiquairs, brocanteurs, enkele 'pseudo-proffessionelen' die hun aanbod 'het einde' vinden... Om 14u00 is dit, dan gaan de poorten open en 'stormt' heel de meute bezoekers los op de standjes van de verkopers. Drummen en dringen, roepen om de prijs, ... een uur lang. Daarna valt de verkoop weer stil, 'koopjes' zijn er niet meer dan. De meeste standhouders verkopen hun waren erg duur, getuige daarvan zijn de vele zaken die gewoon niet verkocht raken.
Zelf sta ik binnen in Ciney Expo want ik was het beu uitgeregend te worden, of uitgewaaid, of te bakken in de hitte of te verstijven van de kou als het sneeuwde. Uit nieuwsgierigheid kijk ik ook buiten of ik iets kan vinden. Eerlijk gezegd is er zéér weinig dat mij kan bekoren. Ik zie veel nep, veel beschadigde dingen, veel waardeloze zaken ook. Sommigen proberen hier hun minderwaardige 'bazaar' te lozen. Maar de bezoekers zijn niet gauw te vermurwen. Ze willen mooie kwaliteit voor een klein prijsje, ze hopen dat de verkoper zijn waren niet goed kent en hier gewoon te grabbel gooit. Maar dromen zijn dus bedrog.
Een 'Duits' heeft een doodskop mee, een echte. Nogal luguber, te meer daar alle tanden nog aanwezig zijn wat me doet vermoeden dat dit misschien een redelijk recent stuk is. De Duits vraagt er 900 euro voor en ik vraag hem of hij op zijn 'Kopf' gevallen is. De Duits kijkt me nijdig aan en zegt : 'Denk je soms dat ik er hopen van heb liggen?' En ik :'Is het van een J..d?' De omstaanders schateren en de Duits is op zijn lange tenen getrapt. Nu is 'het kot' te klein en ik moet me uit de voeten maken of hij steekt me nog in de g...r. En 't leven is te kort om nu al het tijdelijke met het eeuwige te verwisselen.
Ik vind uiteindelijk toch enkele kleine zaken en ga terug naar mijn eigen stand binnen de zaal waar de buren een oogje in het zeil hielden voor mij. Nauwelijks een uurtje later komt er een hevige stortbui, wat ben ik blij dat ik een dak boven mijn hoofd heb. Alle waren buiten zijn doorweekt en men begint in te pakken. Stiekem hoop ik dat alle bezoekers nu binnen hun heil zullen zoeken en hun centen uitgeven maar neen, niets van. Er komt bijna geen kat meer. Ik maak van de gelegenheid gebruik om een dutje te doen...
De rest van de beurs gebeurt er bijna niets. Weinig bezoekers en nog minder kopers. Traditioneel is de zomereditie van deze beurs ook de minst interessante omdat veel mensen op reis zijn. Een goeie klant die meestal voor de helft van mijn omzet zorgt is vrijdag niet verschenen. Spijtig. Gelukkig komt hij zondag nog opdagen maar heel veel koopt hij niet ditmaal.
Intussen is het zondag 16u00. Iedereen wil weg maar weglopen en zelfs inpakken voor 19u00 is verboden. Om de standhouders te beletten het hazenpad te kiezen werden tot een tijdje terug een paar uur voor het einde van de beurs alle deuren vergrendeld en afgesloten met kettingen met hangsloten. Om 19u30 gingen de buitendeuren dan open... De laatste jaren pakt men het anders aan. Vanaf vijf uur controleren de organizatoren of standhouders nog niet beginnen inpakken. Ze hebben een groot wit blad bij zich om overtreders op te schrijven. Indien ze je betrappen op voortijdig inpakken kan je de volgende beurzen de toegang ontzegd worden als standhouder. Ik ben er ferm gerust in en begin toch al in te pakken rond 16u15, zaak is om weg te zijn voor de controleurs hun taak beginnen. Tegen 17u30 is bijna alles ingeladen. En plots verschijnt een controleur die niets anders kan doen dan mijn naam noteren. Ik ben nog in de zaal en kijk toe van op afstand, ik wil immers nog wat glasscherven opruimen op mijn lege stand. Om 18u00 kies ik het hazenpad, genietende van het mooie zonnetje buiten.
