Heb jij of ken jij iemand met kanker, neem dan dit lintje mee en plaats hem op je blog.
Kanker is een versckrikkelijke ziekte, En het is ons doel om dit lint op elk punt te krijgen.
Over mijzelf
Ik ben Meurs Jonas
Ik ben een man en woon in Herenthout (België) en mijn beroep is Pestkopje eerste klas.
Ik ben geboren op 13/08/1999 en ben nu dus 25 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Film, boeken. Ik ben gek van de film Cars .
GOEDE DOELEN:
Betekenis Jonas
Babynaam:
Jonas
Geslacht:
Mannelijk
Oorsprong:
Hebreeuws
Betekenis Jonas:
Duif, geschenk van God
Afgeleide namen:
Jona, Jonah
Een vrijdagskind is aangenaam en gul
Jonas
Werd geboren op een vrijdag, 13 Augustus, 1999 onder het Chinese teken van de kat Katten zijn gevoelig en tactvol
Zijn sterrenbeeld is Leeuw Een leeuw is grootmoedig
Zijn geboorte bloem is de zonnebloem Zijn geboorte steen is de robijn Zijn kleur is oranje
Mijn Leven, de single van Andy Sierens aka Vijvenveertig Feat. Hooverphonic is nieuw binnengekomen op nummer 1 in de Ultratop.
Andy's nationale debuut is dus een schot in de roos. Het is de zesde keer sinds het ontstaan van Ultratop in 1995 dat een song binnenkomt op nummer 1. Wim Oosterlinck van Q-Music belde Rani De Coninck op om het goede nieuws te melden. Voor Rani is dit overweldigend nieuws: "ik ben sprakeloos".
Andy Sierens kreeg op zijn 21e verjaardag te horen dat hij non-hodgkinlymfoon had, een zeer agressieve kanker... Ondanks zijn ziekte bleef Andy vechten en zette hij zich in voor zijn grote passie: muziek maken. Het was de zus van Andy die Hart voor Mekaar inschakelde om Andy's grote droom waar te maken. Samen met Hooverphonic kreeg de rapper de kans in een professionele studio de single Mijn Leven op te nemen.
Het ontroerende verhaal krijgt nu dus een bijzonder vervolg in de Vlaamse hitlijst.
Op de website van VTM kan je zijn hit downloaden. De opbrengsten van deze single gaan integraal naar vzw OIGO (Opgeven Is Geen Optie) die zich inzet voor hoger patiëntencomfort op de afdeling Hematologie/B.M.T. van het UZ Gent.
Mijn maatje Arjen op de drums !!
Omdat ik Seppe* NOOIT wil en zal vergeten !!!
De mooiste reclamespot
Een van de meest hilarische sketches van Gaston & Leo !!! Het is en blijft geweldig !!! Kijken maar:
Bij onze jongste spruit wordt Non-Hodgekin T-lymfocyten kanker vastgesteld. Wij geven jullie hier de kans om z'n verhaal een beetje te volgen:
06-06-2008
Dag 181 t/m dag 185 maandag 2 juni t/m vrijdag 6 juni
Hallokes,
de maandag is goed verlopen. Juf Ann is geweest en de kinesist. Alhoewel ik me niet al te best voelde heb ik toch m'n best gedaan om mee te werken. Ja hoor, ik heb nog steeds last van m'n cortisonen. Ik hoop dat het toch wel snel betert zene. De kinesiste vond ook dat ik enorm hard gespannen was. Ons mams heeft nadien snel naar m'n neuroloog gebeld en m'n baclofen mag wat opgedreven worden, zodanig dat m'n spiertjes wat meer kunnen ontspannen.
Dinsdag moet ik terug naar Gent voor een nieuwe kuur. 's Morgens op tijd uit bedje dus en dan snel vertrekken. Na twee uur rijden (file, file en nog eens file) komen we aan in Gent. Ze nemen snel bloed en nog een echo van m'n hartje om te zien of ik kan starten met m'n kuur. Alles is goed en ik mag starten aan m'n kuur. Het begin van de kuur verloopt vlotjes. Niets aan de hand. Toen ze m'n bewaakte kuur toedienden , waren er in't begin ook geen problemen. Maar toen ze er bijna volledig ingelopen was, ben ik beginnen reageren op de paronal. Uitslag over m'n ganse bovenlichaam en gezwollen lippen. Snel een antidotum dus zodanig dat ik snel beter ben. Dit helpt goed, de uitslag trekt weg en m'n lippen ontzwellen. Maar nadien moest ik nog braken ook hoor. Het wilde niet echt meer lukken. Ik voel me misserabel. Rond 19.30 uur is het wat beter en kunnen we uiteindelijk naar huis vertrekken.
Woensdag voel ik me nog steeds niet goed en dus komt de juf niet. Zo kan ik wat langer blijven vandaag. Het gaat me echt niet af. Tegen de middag komt de kinesist en deze sessie wil ook weer niet lukken. Ik voel me echt niet goed. Maar ja, morgen beter zekers. In de loop van de namiddag zet ik niet veel meer uit hoor, want ik heb echt nergens zin in.
Donderdag gaat het nog steeds niet goed. Ik voel me nog steeds misselijk. In de loop van de voormiddag ga ik met ons mama even langs bij de kapper om m'n haartjes wat te fatsoeneren. Zalig, nog eens naar de kapper gaan. 's Namiddags hou ik me wat bezeig met film kijken, want de papa en mama zijn weg en de moeke komt babysitten. 's Avonds ga ik op tijd slapen, want morgen weer naar Gent voor een nieuwe kuur.
Vrijdagmorgend weer op tijd uit bedje en vertrekken naar Gent. We komen aan tegen ongeveer 9 uur. Ze doen direct een bloedname en deze is weer goed, dus ik mag kuren. Omdat ik een dinsdag een reactie gedaan heb op de paronal, krijg ik vandaag een vervangproduct. Dit wordt gegeven via een spuitje in m'n bil. Brrrrr, wat een vies gedacht. Ik hoop dat het wat meevalt, maar nee hoor. Het was enorm pijnlijk. Na de toediening van de spuit moet ik nog 2 uur in't ziekenhuis blijven om te zien hoe ik nu reageer op deze medicatie. Alles loopt goed nu en tegen 14.30 ur ben ik klaar om naar huis te vertrekken.
Dag 175 dinsdag 27 mei t/m dag dag 180 zondag 1 juni
Hoikes,
de voorbije week is goed verlopen. Op dinsdag flink gestart met cortisonen en deze alle dagen flink ingenomen. Dit wil ook zeggen dat m'n eetlust serieus op dreef is. En dat ze me in moeten tomen of ik et alles op wat op m'n pad komt. Gelukkig zeggen papa & mama wanneer ik moet stoppen, want met die pillekes is m'n hongergevoel precies nooit ver weg. Ook vinden papa & mama het nu een voordeel dat ik een handicap heb en niet zelf naar de kast kan voor eten, want anders zou het nog een pak erger zijn . Maar ja, dat is van voorbij gaande aard en almaar goed ook.
Sinds de zaterdag ben ik ook serieus aan't zwellen, ik hou weer enorm wat vocht op (ook door die pillekes) en ik heb het daardoor enorm lastig. Ons mama zegt ook dat ik de laatste dagen niet te genieten ben. Slecht karakterke op de moment, yep dat komt weer door die pillekes. Ik zal blij zijn dat die pillekes gestopt worden, want daar heb ik niets dan last van.
Verder heb ik deze week genoten van het goede weer dan wanneer het goed was. Lekker gaan wandelen als we konden en een terraske gaan doen. Als het weer wat minder was, hebben we thuis leuke dingen gedaan. Kortom, het was weer een week om "U" tegen te zeggen en niet snel te vergeten.
Veel liefs,
Jonas
P.S.: Aan m'n lieve meter die de voorbije week jarig was, nog eens een gelukkige verjaardag en dikke kus van mij. En kika, ook nog eens merci voor mijn nieuwe T-shirt, het is een kei toffe en ik heb hem graag aan. Merci hé m'n beste maat.
2 x 6 ml Zantac 2 x 5 ml Bactrim 1 capsule Puri-nethol
Donderdag - Zaterdag - Zondag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol
Vrijdag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol 1 capsule Ledertrexate
Iedere woensdag bloedname in Lier. Elke vijfde week naar Gent op controle. Elke tiende week vier dagen naar Gent voor een grote Methotrexate kuur. Vanaf nu elke zondagavond voor aanvang van de kuur 1/2 Temsta (om de angst weg te nemen) en als dat lukt waarschijnlijk alle avonden tijdens die week kuren!
Deze liedjes hebben een speciale betekenis voor mijn papa & mama !!!
Mama is gek van:
grey, blue-nosed...tatty teddy
Sommige mensen weten wel waarom!!
Official Story. Written by Miranda. Actual book illustrated by Steve Mort-Hill
The oldest, smallest house you can imagine was about to be knocked down. All the things that once made the house nice and cosy had been thrown outside and piled up in the front garden, from the soft springy bed the owners slept in, to the old wooden floorboards they used to walk on...and even...surely by some mistake...a little brown teddy bear.
He was trapped amongst all the other unwanted things, and couldn't move. Then, one day...a very, very cold day, something fell from the sky... ...a little snowflake. It landed on the teddy bear's little nose and was then followed by many more. He began to get cold, very cold indeed.
More and more snow fell, heavier and heavier. The little bear was now so cold that his nose started turning blue... ...so cold that his brown fur started turning grey.
He was cold, unloved and all alone in the world, and felt very, very sad. Winter finally passed and the weather got warmer, and, one beautiful spring day, a little girl was playing near the old house, when she spotted the grey bear in the pile of unwanted things.
He was like no other bear she had ever seen, and she pulled him out from where he was trapped. She dusted him down and lifted him high in the sky to look at him. "A grey bear...with a blue nose?" She thought. "How strange!" The teddy bear wanted to cry. He thought she didn't like him and would throw him back with the other unwanted things. "But he's lovely!" she continued and she fell completely in love with him.
She ran home as fast as her little legs would carry her to see if her Grandma could patch him up, as a lot of his stuffing had fallen out, and he was very much in need of repair.
She looked on has her Grandma replaced his stuffing and patched up his holes. His stitches has started showing where his fur had worn away, but little girl thought he looked perfect.
It was all cosy and warm in the little girl's house and the bear now felt cosy and warm in his heart. However, his nose was still blue and his fur was still grey, and they would never return to brown. He was unique amongst teddy bears.
The little girl gave him a great big hug. She loved him more than anything else in the world...her little, grey, blue-nosed...tatty teddy.