Deze morgen in de krantenkop: de VAB raadt autobestuurders aan om op weg naar de kust de E40 links te laten liggen en in plaats daarvan de E429 te gebruiken, een autosnelweg die je (met een boog doorheen Noord-Frankrijk) óók tot in De Panne brengt. Die weg zou een stuk minder druk zijn, en zou vakantiegangers dan ook meerdere uren fileleed kunnen besparen.
Nu valt er natuurlijk van alles op dat advies aan te merken bijvoorbeeld dat als iedereen zich morgen langs de E429 spoedt er zich daar óók wel eens een opstopping zou kunnen vormen (automobilisten vergeten nogal eens dat zij het zélf zijn die die vervloekte files veroorzaken), of ook dat er een erg snelle en regelmatige verbinding naar de kust bestaat per trein. Maar goed, het idee kwam van de VAB, en dat staat voor de Vlaamse Automobilistenbond, en vanuit die hoek mag je je doorgaans niet meteen aan een wild mobiliteitsidee verwachten.
En tóch viel ik nog van mijn stoel toen ik ook de rest van het artikel las. Volgens de VAB is de E429 immers niet alleen een ideale alternatieve route omdat er veel minder verkeer rijdt, nee, het wordt volgens de bond nog een stuk mooier als je weet dat de federale politie er bovendien nooit op snelheid controleert deze weg is een paradijs voor de slimme toerist!
Als er iets is wat mij mateloos ergert, dan is het dat wel: de extreem kleinburgerlijke tegenstand van automobilisten tegen snelheidscontroles. Zelfgenoegzaam zoals alleen Vlaamse automobilisten dat kunnen zijn vinden zij dat ze het democratisch tot stand gekomen verkeersreglement aan hun laars moeten kunnen lappen als het hen niet bevalt. Met een tenenkrullend, puberaal plezier proberen ze dat reglement dan te saboteren, en met een al even tenenkrullend, hysterisch geweeklaag komen ze in de pers uithuilen als hen dat niet lukt en ze dus moeten betalen, hoera!
Denk voor dat eerste aan die presentator op Q-Music, die doodleuk de locaties doorgeeft waar de politie probeert de verkeersveiligheid te verhogen door de snelheid te verlagen. Met een grijns worden flitspalen daar omschreven alsvallende sterren. Hoe ondeugend, hoe stoer! Als het woord idioot niet had bestaan, zou ik het nú hebben moeten uitvinden. (Het ergste is nog dat hij beweert dat het verklikken van flitslocaties de verkeersveiligheid ten goede komt, want je maakt erdoor mensen bewust van snelheidscontroles. Kom zeg, als je weet waar de controles wel staan, dan weet je ook waar ze niet staan, en ik durf er gif op innemen dat mensen veel méér op hun snelheid letten als ze weten dat er achter de hoek een controle zou kunnen staan, dan wanneer ze weten dat die er niet staat. Als ik het mis heb, dan stel ik voor dat de Federale Politie voortaan alle dievenbendes, drugsmokkelaars en carjackers op voorhand brieft waar ze dit weekend zal patrouilleren, uiteraard niet om hen te helpen, maar om hen eens grondig bewust te maken van die patrouilles.)
Denk voor dat tweede aan Dedecker, die inderdaad zijn protest tegen de verhoging van sommige verkeersboetes omschreef als een verzet tegen een fascistische maatschappij waarin de mensen uit schrik om te worden geverbaliseerd nauwelijks nog de baan op durven. (Nee, dán liever JMs Vrije Maatschappij waarin mensen uit schrik om te worden omvergereden nauwelijks nog de baan op durven.) Of denk aan die ziekelijke petitie van een andere automobielenclub (Touring), Tegen de flitspalenmanie. Huiver mee: men verstopt nu zelfs flitscameras in een soort vuilnisbak op rolletjes, burgers op een geniepige manier pakken heeft weinig te maken met preventie, maar is een praktijk die een vertrouwd gegeven is in een politiestaat!
Een politiestaat? Een fascistische maatschappij waarin mensen de straat niet meer opdurven? Enkel en alleen omdat ze zullen moeten dokken als ze een ander zn leven in gevaar brengen door te snel rijden? Wat een kleinzerigheid plots, van die stoere jongens, die voor eender welk ander misdrijf trouwens wél een zero-tolerance beleid bepleiten!
Stel je eens voor dat ook andere overtreders van de wet op eenzelfde manier zouden beginnen jammeren:
De Bond der Vlaamse Winkeldievegges: Weg met de bewakingscameras in de supermarkt! Wij winkeldievegges kunnen amper nog een pakje sigaretten gappen, nu ze ons overal met cameras zitten beloeren! Straks mag je zelfs niet meer vals spelen tijdens het wegen van je groenten! De Delhaize begint aardig in de buurt te komen van Buchenwald!
De Liga der Professionele Autokrakers: Een luisteraar informeerde ons net dat enkele Smurfen [hilariteit in de studio] vannacht zullen patrouilleren in de buurt van de Grote Markt. We raden dan ook aan om vannacht een alternatieve locatie te proberen, zoals de stationswijk, waar er ook heel wat dure auto's te vinden zijn, en waar de federale politie bovendien bijna nooit op diefstal controleert - een paradijs voor de slimme autokraker!
Elk jaar sterven er in België meer dan duizend mensen per jaar in het verkeer. Duizend doden, ieder jaar, dat zijn er drie per dag. Plus nog eens 50.000 gewonden.En overdreven snelheid.is daarbij, na alcoholmisbruik, oorzaak nummer 1. Alles welbeschouwd is het niet gewoon idioot om een controlebeleid dat daar iets aan probeert te doen, stokken in de wielen te steken. Eigenlijk is het: crimineel.
Dit is de allereerste fles alcohol die ik ooit dronk.
Ik was dertien en extreem zedig: de primus van de tweede Grieks-Latijnse, een voorbeeldleerling waar met de beste wil van de wereld niets op aan te merken was. "Goede wijn behoeft geen krans," schreef mijn klastitularis op mn kerstrapport. Die ijverige knaap deed tijdens de jaarlijkse opendeurdagen uiteráárd mee aan de door de vakleerkrachten Grieks georganiseerde scholierenquiz. Hij won, en wel een fles Retsina.
Het was niet de laatste fles die ik ontkurken zou.
Dat van die wijn kreeg aldus iets profetisch. Als puber won ik geen flessen meer met quizzen op school - ik pikte ze, en ik maakte ze met des te meer overtuiging soldaat. Wat volgde waren hele reeksen zaterdagavonden waarover ik nooit veel meer geweten heb dan dat iemand met een goed hart me half lam weer thuis moet hebben gebracht. Drankmisbruik dat niet zonder gevolgen kon blijven: op mijn zestiende refereerden de commentaren in mijn rapport nooit meer aan goede wijn, het gebruik van het woord apathisch werd daarentegen ontzettend populair. I'm a negative creep, I'm a negative creep, I'm a negative creep - and I'm drunk, beweerde Nirvana op de voorkant van m'n klasagenda, in dikke vegen tippex, en wie was ik om hen tegen te spreken?
Als student-receptionist werd de zoektocht naar goedkope alcohol een steeds dominantere hobby, ja zelfs: een levensstijl. Margalev: principiële zatlapperij, een protest tegen de collectieve zatloosheid, zo omschrijft een krabbel in een agenda uit de Oude Doos dat tijdperk. (Kennen jullie dat verhaal over de Wisigoten, dat hun dorpsraden alle belangrijke beslissingen tweemaal moesten bespreken: één keer nuchter, en één keer zwaar in de wind?). Aan de meeste herinneringen uit die periode, ook aan de gelukkige, of misschien zelfs: voorál aan de gelukkige, kleeft dan ook een doordringende alcoholwalm. Met mijn beste vrienden van dat moment kwam ik trouwens overeen dat dát de definitie van geluk moest zijn: samen door de sneeuw naar een receptie fietsen.
Wanneer je leven verwordt tot één voortdurende beneveling, heeft dat minstens één vervelende bijwerking: nieuwe vrienden en vriendinnen maak je doorgaans uitsluitend nog in beschonken toestand. Van alle liefjes die ik in die jaren tegenkwam, kuste ik er geen enkele de eerste keer in nuchtere toestand. Af en toe leidde zon ontmoeting dan al wel eens tot een relatie, maar die waren er dan ook vaak naar.
Tot Blogvir ten tonele verscheen. Nu zal ik de laatste zijn om iets kwaads te zeggen over Blogvirs capaciteiten op dit vlak, laten we zeggen dat ze het wijnvat aardig weet staan. En toch werd het bij haar anders, rustiger, beheerster, maar vooral: ruimer. De adolescente fixatie op de fles verdween, andere perspectieven dan dat van de dronkenlap bleken tot mij grote verbazing óók rechtsgeldig, ik ontdekte dat er ook andere hobbys dan Feestjes bestonden. Het leven kreeg enige regelmaat, ik leerde drinken als een volwassene en ik leerde nuchter kussen.
Ik was dertien toen ik een fles Retsina won, en het duurde nog eens bijna dertien jaar eer mijn geest weer enigszins helder werd.
MUXTAPE is voor het internettijdperk wat de cassettes waren voor onze puberjaren: een gemakkelijke manier om compilaties te maken van je favoriete groepen en die met je vrienden te delen. Ideaal dus voor wie graag nieuwe fijne muziekjes ontdekt!
jerre.muxtape.com bevat sinds vandaag een twaalftal nieuwe pareltjes (de eerste aflevering heeft deze blog gemist), en ook loopje.muxtape.com, vir.muxtape.com en gillesdebil.muxtape.com mogen er wezen (al zou ik diene Cuckoo er toch dringend uithalen, Gilles!). Lieven.muxtape.com deed ooit ook een dappere poging, maar helaas heeft-ie ondertussen alles per ongeluk weer gewist: if you are lieven, you can begin uploading here. Ook kimstertje.muxtape.com kampt jammer genoeg met hetzelfde probleem.
Voor de ongelukkigen die het voorlopig nog zonder eigen radiostation moeten stellen: meedoen is vrij simpel. Je kiest op muxtape.com een gebruikersnaam en een paswoord en vervolgens kan je een aantal liedjes uploaden. Op gebruikersnaam.muxtape.com kunnen andere mensen je compilatie dan komen beluisteren.
Soit, de nieuwe selectie is de volgende, mét klank op jerre.muxtape.com!
Modest Mouse Bukowski: Zó de nagel op de kop dat het bijna pijn doet: every night turns out to bea little bit more like bukowski, and yes i know hes a pretty good read, but god who would want to be, who would want to be such an asshole?
The National About Today (live): hoe troost klinkt, en berusting, you just walked away, and i just watched you.
Sonic Youth (Shes in a) Bad Mood: van een intensiteit waar enkel A Silver Mt. Zion bij in de buurt komt. En al even weinig toonvast. (Een tip voor wie t leren spelen wil: leg uitsluitend hoge E-snaren op je gitaar.)
Jim ORourke Halfway to a Threeway: éérst luisteren naar dit gevoelige liefdeslied, pas dán de tekst opzoeken! (Of, om de pret al te bederven: as i lay you down a my bed, it doesnt matter that youre brain dead)
Mount Eerie Great Ghosts: nog meer humor, dit keer van I still wallow as Phil. Mijmeringen over hoe het zou zijn om alleen te gaan leven.
Het Zesde Metaal Gasten: een West-Vlaming die te diep in de Oude Doos heeft gekeken.
Elliot Smith Kings Crossing: één van de donkerste nummers ooit, give me one good reason not to do it, en dat zn zusjes op de achtergrond (hartverscheurend!) because we love you, en dan weer hij dont let me get carried away, en even later stak hij een dolk door zn hart.
13+God Soft Atlas: rap kan ook mooi zijn.
The Shins New Slang, zoals het een compilatiecassette betaamt uit een oude Duysteraflevering geknipt.
Joan As A Policewoman You Dont Own It: geschreven voor haar maatje Elliot (die van de dolk).
Gravenhurst Nicole: als BLOGVIR en ik ooit een openingsdans moesten kiezen, dan zou het deze zijn.
Black Heart Procession & Solbakken Voiture en Rouge: het hijgt, het is Frans, het is niet Gainsbourg
Het moest er eens van komen: op herhaaldelijk aandringen van BLOGVIR heb ik me maar eens een eigen blog aangemaakt. Ik vrees dat daarmee de kous voor BLOGVIR nog niet af is: nu verwacht ze zeker ook nog dat er inhoud op die blog terecht komt. Wat dat zal geven, is me nog niet helemaal helder, maar verwacht maar iets in de trant van: een mengeling van gesofisticeerde gedachten, gecompliceerde gevoelens, af en toe een toelichting bij een nieuwe MUXTAPE en - vooral - elke maandagochtend een extreem scherpzinnige analyse van onze nationale voetbalscompetitie.
Daarnaast kan ik ook al verklappen dat er drie vaste rubrieken zullen zijn, en dat deze zullen luisteren naar mysterieuze namen als "Uit de oude doos", "Hersenspinsel: revisited" en "Google 'em eens op".... Spannend!
Opdat jullie wellicht amper kunnen wachten om jullie eerste reacties neer te pennen: het adres van de blog is www.bloggen.be/hersenspinsel.
(Eén waarschuwing: ik heb voor hetzelfde model van blog gekozen als BLOGVIR. Dat wil zeggen: bij elke reactie die je wenst neer te pennen, zal je dan ook tot vervelens toe gevraagd worden de "cijfers/letters die u ziet in de figuur exact over te typen in het tekstvak onder de figuur, zodat het zeker is dat u een bezoeker bent en geen machine." Frustratie verzekerd!)
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
