Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
06-11-2010
Een zwarte piet.
"Geef eens een teken van leven zodat ik weet dat je niet geëlektrocuteerd bent! Ik heb deze nacht van zwarte pieten gedroomd!"
las ik vanmorgen in een mailtje van Sindy. Ik had eerst niet door wat ze bedoelde met die 'zwarte pieten'. Het was pas op het moment dat ik haar een mailtje terugstuurde, dat mijn euro viel.
"Ik zie zwart schat!" antwoordde ik, "Ik zie niet alleen zo zwart als een zwarte piet maar ik héb ook een zwarte piet!"
Sinterklaas is dit jaar wel bijzonder vroeg gekomen, eergisteren namelijk. Het was een vrouwelijke sint en ze had een pakje meegebracht. Een paar weken geleden had ik haar gevraagd om eens langs de "Lidl" te passeren om dat elektroapparaatje te gaan halen dat in de reklame stond. Toen ik eergisteren het hebbedingetje wou betalen, weigerde ze pertinent mijn geld; "Het is een cadeautje van mij!" zei ze.
Heel lang geleden, toen mijn lichaam nog overliep van het testosteron en toen er nog lang geen sprake was van 'elektroseks', had ik al eens geëxperimenteerd met elektriciteit op mijn piemel. Ik deed dat toen op een heel primitieve manier met stroomstootjes die ik opwekte met een koperen spoeltje en een batterij. Maar de stroomprikken waren veel te intens en 'scherp' en ze deden me pijn in plaats van deugd. Achteraf bezien was het eigenlijk zelfs een beetje gevaarlijk wat ik deed met kans op brandwonden. Ik kan me niet herinneren dat ik er nadien nog verder mee heb geëxperimenteerd.
Enkele maanden geleden echter kwam ik terug in aanraking met 'elektroseks' -zoals dat tegenwoordig heet- en wel op het internet. Ik keek naar filmpjes waarop mannen twee elektroden aan hun penis hadden bevestigd waaraan een regelbaar elektronisch massageapparaatje was gekoppeld. Zonder dat ze hun handen gebruikten, kon je ze zien klaarkomen. Vanzelfsprekend gebeurde dit ook geruisloos dus zonder het geluid van een vibrator bijvoorbeeld. "Dit moest ik ook hebben!" dacht ik. Op het internet kon je natuurlijk zulke toestelletjes met de hopen vinden maar het kwam er niet van om zoiets te bestellen; tót mijn oog toevallig viel op die reklame-aanbieding van de 'Lidl'.
Gisterenavond kreeg ik dan de kans om het ding op mijn gemak uit te proberen. Er was niemand thuis en ik zette mij na een doucheke in de zetel voor de TV. Twee volle uren ben ik er mee bezig geweest! Eerst een kanjer van een handleiding doorgeworsteld waarin stond dat je het niet in de geburen van je hart maar ook niet op de genitaliën mocht gebruiken! Lap! Dat elektromassage riskant kan zijn als je bijvoorbeeld een pacemaker draagt, kan ik begrijpen maar welke problemen er zouden kunnen rijzen bij het gebruik ervan op je geslachtsorganen, is me een raadsel. Het stond er ook niet bij. Misschien kan je er steriel van worden maar dat is dan geen probleem voor mij. Als ik er maar niet impotent van word. Enfin, ik liet het niet aan mijn hart (en ook niet aan mijn piemel) komen. Voor alle zekerheid heb ik het eerst op mijn arm getest. Niet minder dan vijftig verschillende programma's zaten er in dat toestelletje waarbij zowel de frequentie van de elektrische pulsen als de pulsbreedte en de pulsintensiteit varieerden. Verdere details ga ik jullie besparen.
Met mijn broek op mijn schoenen, mijn blote kont in de sofa en met 2 kleverige elektroden op mijn piemel -waarvan eentje onder mijn eikel en de andere boven op de basis van mijn schacht- probeerde ik mijn relatief slappe penis stijf te krijgen door alle programma's te overlopen en hierbij telkens de pulsintensiteit te variëren. Bij sommige programma's voelde ik duidelijk meer opwinding maar wat ik ook probeerde en hoe ik de plaatsing van de elektrodes ook veranderde, een echte stevige erectie zoals ik dat onmiddellijk bij mijn vibrator krijg, lukte niet. Het was alsof de elektriciteit de spieren in mijn penis -in zoverre een penis spieren heeft natuurlijk- verlamde. Na een tweetal uur experimenteren zonder klaar te komen, heb ik het opgegeven. Maar zoals het spreekwoord zegt 'oefening baart kunst', ga ik het vast en zeker opnieuw proberen.
Ik ben dus niet geëlektrocuteerd geweest en heb er ook geen 'zwarte piet' aan overgehouden Wordt zeker vervolgd.
Sindy was nog maar amper bekomen van haar orgasme of ze wierp zich al terug vol overgave op mijn penis. Ik had me ondertussen op mijn rug gedraaid zodat ik in een gemakkelijke houding en met zicht op mijn schaamzone en op haar begeerlijke lichaam voluit kon genieten van haar orale verwennerij. In geen tijd bracht haar meesterlijk gecombineerde mond- en handwerk mij op de rand van een orgasme. Maar ik wou zolang mogelijk genieten en telkens ik op het punt stond van te exploderen, liet ik het haar weten en minderde ze heel even het ritme en de kracht van haar handelingen om dan direkt erna er opnieuw volop tegenaan te gaan. Minuten lang liet Sindy me balanceren op het randje van het opperste genot en ontelbare keren wisselen de woorden "Stop!" en "Ga door!" mekaar af terwijl Sindy door zachte kreungeluidjes liet merken dat ook zij aan het genieten was. Jongens wat kan die vrouw een man toch verwennen!
En alsof het allemaal nog niet zalig genoeg was, haalde ze plots iets uit haar trukkendoos wat ik iedere man, die dit nog nooit heeft mogen beleven, heel sterk aanbeveel. Ikzelf had het ook nog nooit op deze manier ervaren maar het was superopwindend wat ze deed. Ze plaatste haar lippen op de onderkant van mijn ontblote eikel terhoogte van het toompje -het bandje waarmee de voorhuid aan de eikel vastzit, voor diegenen die het nog niet moesten weten- en terwijl ze zonder haar handen te gebruiken met haar mond mijn penis stevig tegen mijn buik drukte, bewoog ze al likkend haar lippen heen en weer over de schacht en de eikel. "Oooooh schat .... wat is dít zalig zeg!" kreunde ik.
Normaal gezien is het voor mij heel moeilijk om te kunnen klaarkomen als Sindy enkel haar mond gebruikt en het orgasme is dan ook niet zo intens maar wat ik nu voelde was ongelooflijk! Ik had aanvankelijk de intentie om klaar te komen in Sindy's kutje nadat ik haar eerst een stevige neukbeurt zou gegeven hebben, maar de gewaarwordingen die ze me nu bezorgde waren zo overweldigend dat ik mijn orgasme niet langer wou uitstellen. Ik wilde het meemaken hoe het voelde van, met haar lippen op mijn penis, niet te exploderen in haar mond, zoals gewoonlijk, maar op mijn buik.Terwijl ik de druk van mijn zaad voelde toenemen, vroeg ik het haar eerst: "Mag ik zó klaarkomen schat, op mijn buik?" "Doe maar" knikte ze.
Het licht ging uit. Letterlijk en figuurlijk. Mijn lichaam verkrampte en ik sloot mijn ogen. Ik wou niet zien hoe het sperma op mijn onderlijf gutste. Met mijn ogen toe concentreerde ik me enkel op dat overweldigende orgasme en die overheerlijke golvende samentrekkingen die maar bleven duren. Het leken wel opgehoopte spanningen van maanden die nu allemaal tegelijk naar buiten wilden. En Sindy wist hoe ze me het optimale genot kon verschaffen en bleef maar drukken en wrijven met haar lippen en likken en likken en likken en likken en ........ Er wordt gezegd dat een orgasme van een man maar een tien- à twintigtal seconden zou duren maar dit orgasme duurde volgens mij meer dan een minuut! Toen ik opnieuw mijn ogen opende, zag ik Sindy al lachend naar mijn borst kijken. "Er hangt sperma tot aan je tepel!" zei ze.
Gisterenmorgend werd ik wakker met een keiharde ochtenderectie. Het was al een week geleden dat ik nog seks had gehad -met Sindy tussen haakjes- en de laatste dagen voelde ik mijn libido zo de hoogte in schieten. Er was niet veel nodig om flink opgewonden te geraken en toen ik mijn stijve piemel in mijn matras voelde priemen en mijn eerste gedachten naar de geplande vrijpartij met Sindy gingen, was het hek van de dam. Ondanks het feit dat ik amper wakker was, voerde een onweerstaanbare geile drang mijn hand in mijn short en als een gek begon ik aan mijn penis te trekken. Het gebeurt regelmatig dat ik 's morgens in bed wat friemel met mijn piemel maar zelden was de drang naar een orgasme zo groot als gisterenochtend. Net voor ik bijna klaarkwam, stopte ik met me af te trekken en stapte ik uit het bed. De hoogste nood was bekoeld en het zou immers nog maar een tweetal uur duren vooraleer ik Sindy zou zien. Me nog even beheersen was dus de boodschap in afwachting van een gegarandeerde spetterende ontlading waar zij voor zorgen zou.
Het ging allemaal snel in de motelkamer. In geen tijd stonden we in ons blootje maar het was er nog koud. Ik draaide de radiatorkraan open en terwijl Sindy al onder het kille laken was gekropen, ging ik met mijn poep en handen tegen de lekker warme radiator leunen. Hmmmmm, heerlijk! Het hoeft geen betoog dat Sindy dit niet kon verdragen dat ik daar zó vér van haar verwijderd én helemaal naakt, uitnodigend met mijn piemel stond te zwaaien -figuurlijk dan hé- zonder dat ze mij kon aanraken. Zonder dat ik haar iets vroeg, duwde ze het laken terug van haar weg en zoals een roofdier zijn prooi besluipt, zo kwam ze op handen en knieen op het bed naar mij gekropen. Langzaam en plagend begon ze aan het topje van mijn nog slappe penis te likken; eerst heel oppervlakkig maar langzamerhand werden haar lippen gretiger en zag ik hoe mijn piemel alsmaar langer en dikker werd en dieper en dieper in haar mond verdween.
Plots stopte Sindy met zuigen, legde zich terug neer op het bed en liet mij staan met een kanjer van een erectie. Het bekijken van haar lichaam maakte me nog geiler dan ik al was. Opdat ze me verder oraal zou kunnen verwennen, legde ik me over haar in soixante-neuf houding en begroef ik mijn gezicht in haar behaarde schaamzone. Wat een heerlijk gevoel was het toch van gelijktijdig te kunnen genieten van enerzijds die lekkere warme natte kut en anderzijds dat gezuig en gelik aan mijn eigen lustorgaan! Af en toe werd Sindy zo wild van míjn gelik dat ze het pijpen even onderbrak om luid kreunend te kunnen toegeven aan haar eigen genot. Om haar zo lang mogelijk te laten genieten van mijn tong, likte ik haar op een gecontroleerde, ingehouden en plagende manier. Dreigde ze klaar te komen dan verminderde ik de druk op haar clit; dreigde ík klaar te komen, dan vergrootte ik de druk. Het leek wel een georchestreerde bedoening waarvan ikzelf de stokjes of touwtjes in handen had.
Maar dan kwam er dat punt waarbij ik wist dat ik ze niet langer mocht plagen en dat ze echt wilde klaarkomen. Eerst voerde ik de frequentie van mijn likbewegingen lichtjes op en vervolgens plaatste ik mijn vlakke tong op haar genotsknobbeltje en drukte het naar een orgasme. Het resultaat was navenant: Haar lichaam verkrampte en heel even werd het stil, maar dan ... "Ooooooooooooooooo schaaaaaaaaaaaaat ..." gevolgd door wilde schokbewegingen van heel haar lijf. Mijn tong hield ik stevig tegen haar clit gedrukt, zonder ze te bewegen en net zolang tot het kittelaartje overgevoelig dreigde te geraken ... Nog steeds met mijn hoofd tussen haar billen, voelde ik haar spieren terug ontspannen ... Nu was het mijn beurt ...
Rond de middag hielden we het winkelen voor bekeken. Mijn maag knorde al een hele tijd en we zochten een brasserietje om iets te gaan eten. De zon was nog steeds volop van de partij en het was eigenlijk het perfecte weer om buiten op een terrasje te gaan zitten, niet te warm en niet te koud. Al snel vonden we een gezellige eetgelegenheid met een wat afgelegen terras waar het rustig was en waar we in alle discretie ergens aan een zonnig tafeltje konden gaan zitten.Ik voelde me honderd procent ontspannen en gelukkig en Sindy zal zich ook wel meer op haar gemak gevoeld hebben want ik mocht nu wél haar handje vastpakken. Bij een glaasje witte wijn hebben we een heerlijk slaatje gegeten. Lang nakeuvelen was er niet bij omdat we nog heel wat kilometers voor de boeg hadden en Sindy moest vóór een bepaald uur thuis zijn. Na een dik uur verlieten we de brasserie en vonden we onze fietsen terug op de plaats waar we ze hadden achtergelaten.
Het tweede stuk van de fietsroute was prachtig! Nog mooier dan het eerste stuk en veel mooier en gevarieerder dan ik verwacht had. Ergens was ik toch een beetje trots op mezelf dat ik voor deze route gekozen had, ook al was het puur toeval. Ergens halverwege ging het steil naar boven en twee gasten die naast de weg aan het werken waren, moedigden Sindy aan met de woorden: "Komaan hè meid, nie opgeven hè! Laat je niet doen door je vriend hè!" Ik vond het wel grappig dat die mannen blijkbaar aan íets zagen dat Sindy niet mijn vrouw maar mijn vriendin is. Zoiets hebben ze in ieder geval nog nooit tegen Els gezegd als ik samen met haar bijvoorbeeld aan het fietsen was. Helemaal bovenaan de heuvel stond een bank met een prachtig uitzicht over het dal. Het was zo één van die banken waar je gewoonweg niet voorbij kan fietsen zonder er even op te gaan zitten en dat deden we ook. Even bekomend van de helling die we zonet achter de rug hadden, nestelden we ons dicht tegen mekaar en genoten we van de rust, de stilte, de natuur en elkaar.
Toen we het einde van ons zonovergoten fietstochtje naderden, zagen we in de verte hoe dikke donkere wolken zich samenpakten en snel in onze richting dreven. We hadden nog enkele kilometers te gaan en het zou kantje boordje worden om niet nat te worden en net op het moment dat we terug aan de auto kwamen, begon het te druppelen. Het geluk was weer aan onze zijde.
Een heerlijke dag was het geweest! Een dag zonder seks maar wat had ik ervan genoten! In zekere zin was deze dag een test voor mij met het oog op een toekomst met Sindy; een test om te zien of ik ook zonder seks of zonder het verlangen naar seks zou kunnen genieten van gewoon 'samen te zijn' met haar. En ja, natuurlijk dat deze test een succes was.
De volgende ochtend 'zou' Sindy al heel vroeg naar mij thuis komen zodat we enkele uurtjes in mijn bed zouden kunnen vertoeven; Althans, zo hadden we het afgesproken maar door familiale omstandigheden bij Sindy, is dit spijtig genoeg niet kunnen doorgaan. Volgende maand echter krijgen we een herkansing. Duimen maar!
Marta Salinas, de 28-jarige echtgenote van mijnwerker Yonny Barrios, gaat dinsdag de reddingsoperatie van haar man boycotten omdat diens minnares ook op de site werd uitgenodigd. Barrios zit samen met 32 van zijn collega-mijnwerkers al enkele maanden vast, zo'n 700 meter onder de grond aan de San Jose kopermijn.
Dinsdagavond plaatselijke tijd zou de wekenlang voorbereide reddingsoperatie eindelijk starten. "Ik ben gelukkig dat hij het heeft overleefd, het is een mirakel. Maar ik ga de redding niet bijwonen. Hij heeft het me gevraagd, maar nu blijkt dat hij het ook aan een andere vrouw heeft gevraagd. De zaken zijn duidelijk: zij of ik", aldus Salina. De vrouw verklaarde dat ze zelfs niet naar de tv-beelden wil kijken. "Uit telefoongesprekken en brieven blijkt dat hij OK is, en dat is voldoende voor mij", klonk het bitter.
Sindy kende de winkelstraten hier en ik 'volgde' haar. Ik wou voortdurend en instinctief haar hand vastnemen maar aan de manier waarop ze daar af en toe heel even en schuchter aan toe gaf en soms ook niet, bleek dat ze zich toch niet helemaal op haar gemak voelde en schrik had om herkend te worden. Bij mij was die vrees veel minder. Logisch ook want ik was veel verder van huis dan zij. Soms omarmde ik haar, zoals je dat verliefde op straat lopende koppeltjes ziet doen, maar alle aanrakingen waren voorzichtig en vluchtig. Desalniettemin genoot ik er mateloos van, van zo naast mijn schatje te lopen.
De ene winkel na de andere stapten we binnen en weer terug buiten maar, op een kleinigheid na, telkens zonder dat ze iets kocht. Toen we op een bepaald moment in een grote kledingwinkel waren en ik letterlijk achter haar aanliep, zei ik haar: "Jij stapt nogal eens door zeg!" Ik was wel gewoon van ook Els te volgen tijdens het shoppen maar Sindy winkelde minder rustig, meer recht op haar doel af. Al lachend antwoordde ze: "Ik ben dat niet gewoon hè, dat er een man achter mij loopt! Erik gaat nooit mee winkelen." Enfin, ik begon me op den duur zorgen te maken over het feit dat ze nog steeds niets had gekocht. Maanden geleden had ik Sindy beloofd dat van zodra ze terug wat vermagerd was, ik met haar zou gaan winkelen en dat ze mocht kopen wat ze wou. Ze was nu wel niet echt vermagerd maar soit, we konden niet blijven wachten hè ;-). "Schat je weet toch dat ik vandaag trakteer hè! Je mag kopen wat je wil, ik betaal alles." liet ik haar voor alle duidelijk nog eens weten. "Ik ben nog te dik," antwoordde ze, "ik wacht liever tot ik terug wat kilo's kwijt ben."
We zijn nog een paar lingeriewinkels binnengestapt omdat ik voor haar een kort zwart loshangend en doorzichtig 'bodytje' wou kopen maar het was tevergeefs. In de laatste winkel flakkerde mijn hoop terug even op omdat Sindy twee lingeriesetjes wou passen maar die spanden dan weer te hard om haar lichaam. Toen ik mijn hoofd door het gordijn van het pashokje stak, werd ik wel getrakteerd op een korte maar lekkere tongkus. Misschien dwaalden Sindy's gedachten wel af naar andere, ondeugende dingen terwijl ze daar naakt in dat paskamertje stond maar we moesten ons aan de afspraak houden van géén seks te hebben die dag, dus ook niet in het pashokje! ;-) Bij deze wil ik nog een goede raad meegeven aan de mannen die 'solo' voor hun partner lingerie willen gaan kopen: doe het níet want de kans is groot dat het niet past of dat ze er niet mooi mee staat! ;-) ...
Even terug in de tijd naar dat 'mini-vierdaags-onderonsje' van begin september waarvan ik tot hiertoe enkel de eerste dag had beschreven. De derde en vierde dag waren niet zo bijzonder maar de gebeurtenissen van de tweede dag wil ik jullie niet onthouden. We zouden een hele dag kunnen samenzijn maar we hadden afgesproken van die dag geen seks te hebben zodat we op een heel ontspannen manier en zonder seksuele frustraties, van dat samenzijn zouden kunnen genieten. Dat was ook de reden waarom we de dag voordien wél intiem waren geweest om zodoende 'afgekoeld' aan de volgende dag te kunnen beginnen.
De weersvoorspellingen voor die dag waren niet goed genoeg om naar de zee te gaan, zoals we eerst van plan waren. Er zou wel heel wat zon zijn maar de maximumtemperatuur zou net onder de 20° liggen. Sindy wou er aanvankelijk een 'winkeldag' van maken maar zo een hele dag gaan shoppen met relatief goed weer vond ik zélfs met mijn minnares toch iets van het goede teveel. Uiteindelijk zouden we er dan een gecombineerde shop-fiets-dag van maken. Na heel wat uitstippelwerk had ik het eindelijk voor mekaar: een geschikte fietsroute die niet te ver van de grootstad lag waar we zouden gaan winkelen en ook iets gaan eten.
Het was relatief koud die ochtend maar het zonnetje scheen al wel. Ik had me warm aangekleed en vertrok al vroeg met mijn fiets in mijn auto richting Sindy. We hadden afgesproken op een paar kilometer van haar huis. Ze zou met haar fiets naar ginder komen. Na een klein uurtje was ik er. Ze stond me al op te wachten. Snel haar fiets in mijn auto en weg waren we naar het beginpunt van onze fietsroute. Daar aangekomen konden we de auto parkeren op een ruime parking en vlakbij zagen we al heel snel het eerste zeshoekige bordje met " ..... route" op. Het was fris op de fiets maar we waren er erop gekleed en de warme stralen van de nog laagstaande zon deden deugd. Het was nog een eindje trappen eer we in "......." zouden toekomen. Toen ik deze fietstrip thuis aan het plannen was, vreesde ik er een beetje voor of dit wel een mooie en 'groene' fietsroute zou zijn; Ze lag immers vlakbij de grootstad waar we zouden gaan winkelen. De eerste kilometers die we aflegden, liepen echter door een prachtig landschap en dat beloofde voor de rest van de trip.
Het moet rond een uur of elf geweest zijn dat we in het centrum van "......." toekwamen. Het was er al druk en met de fiets aan de hand zochten we een plek waar we onze fietsen min of meer 'veilig' konden achterlaten. Sindy had een zware ketting bij die net lang genoeg was om onze fietsen zodanig aan mekaar te bevestigen dat de kans zo goed als onbestaande was dat ze die zouden stelen. Stel je voor dat we zouden terugkomen en dat die zouden verdwenen zijn! ...
Eigenlijk is dit geen nieuwe blog maar een vervolg op het blog "Dagboek van een minnaar" dat al enkele jaren bestaat bij skynet. Omdat ik al een tijdje niet meer tevreden ben met de manier waarop de mensen van skynet het 'bloggebeuren' aanpakken, heb ik besloten van in de toekomst mijn blog hier bij 'bloggen.be' verder te zetten. De nieuwkomers onder jullie kunnen het eerste deel van deze blog bekijken door in de rechterkolom op deze pagina onder 'Links' te klikken op "Dagboek van een minnaar (deel 1)".