Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
10-01-2011
Els wil het weten!
Toen Witse gisterenavond die foto's aan zijn vrouwelijke collega liet zien, heb ik totaal onverwacht een antwoord op een vraag gekregen die me al jaren bezighoudt.
Voor diegenen die niet naar de aflevering gekeken hebben, Witse was stiekem foto's gaan trekken van een onmoeting tussen de man van zijn vrouwelijke collega -die trouwens van de affaire van haar man niks afwist- en diens minnaresje. Op het einde van de aflevering gaf hij haar een envelop met die foto's en ging er als een hazewind met zijn auto vandoor.
Hier thuis onstond een discussie of Witse wel juist gehandeld had met het verraden van die geheime affaire. Ik zei: "Stel dat die vrouw had vermoed dat haar man vreemdging, maar dat ze het niet wilde weten, dan had hij er toch beter over gezwegen." Els vroeg: " Denk je dat, dat ze dat niet willen weten?" Ik antwoordde: "Wees er maar zeker van dat de meesten het niet willen weten."
Ik had het Els de voorbije jaren al zo dikwijls willen vragen, of zij het zou willen weten als ik vreemdging maar ik heb het nooit gedurfd. Tot hiertoe was ik er zo goed als zeker van dat zij wel vermoedens had maar dat ze haar hoofd in het zand stak.
Er kwam gisterenavond eerst geen reactie op mijn laatste woorden. Maar dan, plots, uit het niets en totaal onverwacht, kwam de volgende zin uit haar mond: "Ik zou het wél willen weten als jij een minnares hebt hè!"
Ik wist niet wat ik hoorde! Mijn lichaam verstijfde. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik bleef recht voor me uitkijken richting tv toestel. Ik wou me niet verraden door in haar ogen te kijken. Is dit het moment van de waarheid, vroeg ik me af, en is dit wel het goede moment? Bang wachtte ik op de volgende vraag van Els. Even kwam het bij me op van toch nog wat te wachten met eerlijk te antwoorden. Nee, het was niet het goede moment, het was nog een paar maanden te vroeg. En wat zou Sindy ervan vinden? Zij wou zich trouwens als eerste 'outen'. Shit! ... Ik wist niet wat ik moest doen en ik hoe ik moest reageren op Els volgende vraag.
De seconden tikten weg. Ik zapte naar de miss België verkiezing op VTM, probeerde me zo normaal mogelijk te gedragen en deed alsof Els statement: "Ik zou het wel weten als jij een minnares hebt" me koud liet. De seconden werden minuten en er kwam geen tweede vraag van Els. Mijn hart begon terug rustiger te kloppen en mijn lichaam ontspande zich opnieuw. Pppffffff ... was dat even spannend!
Zou ze toch getwijfeld hebben? Of zou ze net als ik vinden dat het gisteren niet het goede moment was? Belangrijk voor mij is dat ik nu eindelijk weet dat ze 'het' toch wil weten. Dit gaat het me zeker vergemakkelijken om haar binnenkort de waarheid te vertellen.
Ze zijn weer voorbij, die eindejaarsdagen! Toch weer een hele opluchting. Ik voel me terug beter in mijn vel en ook Sindy, die de voorbije dagen echt ongelukkig was geweest, straalde opnieuw vandaag. We hebben 2011 ingezet met een spetterende ontmoeting. Als je mekaar zo enkele weken niet in levende lijve gezien hebt dan zijn die eerste aanrakingen toch zo intens hé! Ik kon er maar niet genoeg van krijgen, van haar lippen en van haar tong.
Ik weet niet of ik het al verteld heb maar Sindy heeft een echt lange tong. Gisteren vroeg ik haar op msn of ze haar tong nog eens wou uitsteken. Wanneer ze liet zien hoe ze aan het tipje van haar neus kon likken, werd ik op slag opgewonden. Ik beelde me in hoe het zou voelen, die lange puntige uitgestoken tong te kunnen afzuigen. Toen ik vanmorgen op haar lag, vroeg ik het: "Steek je tong eens uit schat, zover als je kunt, zodat ik ze kan afzuigen." Ik zei eigenlijk "ik wil je tong neuken" maar ik bedoelde "ik wil ze afzuigen" ;-). Ik had het nog nooit gedaan; Vreemd eigenlijk dat ik er nog nooit opgekomen was van het te doen. Sindy stak haar tong uit en ik nam ze in mijn mond en zoog eraan zoals zij aan mijn piemel zuigt. Jongens, wat een geweldig gevoel! Het testosteron gierde door mijn lijf. Na vijf jaar had ze nog steeds niet al haar geheimen prijsgegeven, mijn schatje! Zou het afzuigen van een penis(je) dit gevoel benaderen? Als dat zo is, begrijp ik waarom sommige vrouwen (en mannen) graag pijpen .
Sindy's poesje was kletsnat maar ja, wat wil je, ze was al veertien dagen niet meer klaargekomen. Ik had me voorgenomen van haar een stevige beurt te geven en heb me daaraan ook gehouden. Twee keer heb ik haar al likkend een orgasme bezorgd. Tussendoor hebben we geneukt en de kers op de taart heeft zíj mij gegeven door me te pijpen en te laten klaarkomen in haar mond terwijl ik in soixante-neuf houding op haar lag.
Toen we aanstalten maakten om naar huis te gaan, zag ik plots iets aan haar lip. Ik had haar niet gebeten maar blijkbaar was ik toch iets te wild te keer gegaan bij het tongzoenen. Net onder haar lip had ze een duidelijk zichtbare smalle zuigplek die een dikke centimeter lang was. Ik moest ermee lachen en gelukkig kon Sindy er ook om lachen. Nu maar hopen dat ze thuis niks merken ... alhoewel ;-).
De zandloper loopt langzaam leeg. Mijn klok heeft twee snelheden: De seconden tikken soms tergend langzaam weg, maar de dagen vliegen tegen een ijltempo voorbij. De tijd heeft nog nooit zo zwaar gewogen. De druk in mij wordt alsmaar groter. De spanning bouwt zich op. Een keuze moeten maken lijkt dichterbij dan ooit. Ik ben het beu van slechts een minnaar te zijn. Slechts een kleine vonk is nodig om de bom te doen ontploffen. Ik voel me als een ballon, die langzaam maar zonder ophouden opgeblazen wordt.
Waarom stelt Els geen vragen? Voelt ze het, dat ik mijn hart aan iemand anders heb verloren? Gisteren heb ik haar de zoveelste hint gegeven, maar opnieuw geen vraag. Heb je iemand anders? Ja, ik zou antwoorden, eerlijk antwoorden. De druk is te groot geworden om de vraag te ontwijken. Er is geen weg meer terug.
Met slechts één blik van haar was ik gisteren kontent geweest. Ik wist dat ze er was maar ik zag ze niet. Ik wil haar bij me, voor altijd. Elke dag wil ik haar kunnen aanraken. Elke dag wil ik haar stralende glimlach zien. Elke dag wil ik iemand rond me, die me laat zien en voelen dat ze van me houdt. Sindy zou het graag als eerste bekend maken, dat ze iemand anders heeft. Ik vrees dat ik ze voor ga zijn. Ik mis je mijn lieve schat.
Ik voel dat ik nog steeds in een midlifecrisis zit. Ze is al jaren bezig en van enig licht aan het eind van de tunnel is er nog steeds geen sprake. Het voelt bij momenten zelfs aan alsof deze tunnel eindeloos is. Al jaren heb ik serieuze problemen met het ouder worden. De veel gehoorde uitdrukking van andere leeftijdsgenoten "daar ben ik niet mee bezig" is niet aan mij besteed. Ik ben er wel degelijk mee bezig, met mijn ouderdom en met de kortheid van een mensenleven. Zolang alles vlot verloopt in mijn leven gaat het nog maar bij de minste tegenslag merk ik hoe gevoelig mijn humeur wel is. Hoe gelukkig ik mij op bepaalde momenten ook voel, er is niet veel nodig om snel terug in een 'depri-toestand' te geraken. Eigenlijk heeft Els gelijk als ze zegt dat ik geen reden tot klagen heb maar ik ben dat relatieve zorgeloze luxeleventje zo gewoon geraakt dat mijn gemoedstoestand snel verandert als het even niet meezit.
De relatie met Sindy heeft deze midlifecrisis niet gemilderd, integendeel. De 'tijdsdruk' is er alleen maar door vergroot. Ik zou het liefst zo snel mogelijk en optimaal van een nieuw leven samen met Sindy willen genieten maar er zijn zoveel factoren die dit voorlopig onmogelijk maken. Langs de andere kant wordt het voor mij steeds lastiger om dit dubbelleven te blijven lijden. Het is inderdaad zo dat Els de laatste tijd minder aandacht krijgt dan vroeger en ze verdient zeker beter. Ik zou het haar zo graag vertellen waarom ik me anders gedraag dan voorheen; niet zozeer omwille van gewetensproblemen of omdat het me zou opluchten maar vooral omdat ik het beu ben van alles in het geheim te moeten doen. Ik zou er zo graag mee naar buiten willen komen dat ik nog iemand anders graag zie waarmee ik veel meer tijd zou willen doorbrengen dan nu het geval is. Ik durf het echter niet. Ik heb schrik voor de gevolgen. En heel belangrijk in mijn overwegingen daarbij is de overtuiging dat Els het eigenlijk allemaal liever niet wil weten. Ik ben er bijna zeker van dat ze wel vermoedt dat ik vreemdga anders had ze de laatste jaren wel meer vragen gesteld. Feit is dat ik voel dat deze situatie niet kan blijven duren. Hopelijk vind niet alleen ik maar ook Sindy binnen afzienbare tijd de moed om de waarheid aan het licht te brengen.
Een lastige tijd, die eindejaarsperiode. De kinderen van Sindy hebben dan blokverlof en examens zodat we minder kunnen bellen en chatten en moeilijker kunnen afspreken. Dat is ook de reden waarom ik gisteren alleen naar de sauna ben moeten gaan. Het was wel leuk en het heeft wel iets zo helemaal alleen in zo' n saunacomplex maar toch was er dat continue gemis aan haar. Ik wist dat ook zíj voortdurend aan mij zat te denken en dat ze me zo graag had vergezeld. Heel stilletjes hoopte ik dat ze me misschien toch zou verrassen en plots naast mij zou staan. Hmmmmm ... wat zou ik dat heerlijk gevonden hebben. Toen ik in de resto-ruimte aan een veel te grote tafel voor één persoon, een slaatje aan het verorberen was, zag ik plots in de verte een blondine opduiken. Heel even dacht ik dat het Sindy was maar tevergeefs.
Toen het al donker was buiten stapte ik de blokhutsauna binnen. Pal in het midden van die vrij ruime blokhut staat een houtgestookte kachel die samen met het zwakke gele licht van vier lampjes in iedere hoek van de ruimte voor een gezellige sfeer zorgt. Op een koppeltje na, dat vlak voor de kachel zat, was er niemand in de sauna. Ik legde mij in een hoek op de bovenste bank en sloot mijn ogen. Het was er muisstil. Het enige wat ik hoorde was het zacht geknetter van het houtvuur. Mijn gedachten dwaalden voor de zoveelste keer af naar mijn schatje. Hoe dikwijls hadden wij hier al niet in deze hut gelegen.
Terwijl mijn zandloper verder leegliep en de druppels zweet op mijn lichaam groter werden, hoorde ik een aanzwellend gefluister bij dat koppeltje. Ik had ze eerder op de dag al eens zien rondlopen en ze waren nog zeer jong, ik schat een jaar of twintig. "Mais non! Je n'ai pas dit ça!" hoorde ik het meisje plots met licht verheven stem zeggen. Ze had een lief hoog en fragiel stemmetje maar de manier waarop ze het zei, liet vermoeden dat het niet allemaal koek en ei was tussen die twee. In de rustruimte had ik haar nochtans met een verliefde blik om een kusje zien vragen. De discussie in de sauna ging verder en op den duur dacht ik dat ze echt aan het ruziën waren. "Je t' aime" hoorde ik haar zeggen maar er volgde geen reactie van hem. Het werd terug stil. Even later stond de jongen recht en verliet de sauna, direkt gevolgd door haar.
Ik moest terugdenken aan de tijd toen Els en ik zo jong waren en aan de ruzies die we hadden tijdens die eerste jaren dat we mekaar kenden ... En ik trok natuurlijk de vergelijking door naar mijn relatie met Sindy. Sindy en ik kennen mekaar al zó lang en nog nooit hebben wij ruzie gemaakt. Nog nooit hebben wij een echte woordenwisseling gehad. Ik besefte wat een geluk ik toch heb met Sindy te mogen leren kennen en dat ik deze unieke relatie echt moet koesteren. Ik besefte hoe graag zij mij wel ziet. Ik besefte dat er niemand ooit in mijn leven is geweest die mij zo graag heeft gezien als zij en dat haar liefde voor mij onvoorwaardelijk is. Alleen al door dit gegeven, dat ik weet dat ze mij zo graag ziet en dat ze alles voor mij over heeft, vind ik dat ze er 'recht op heeft' dat ik voor haar kies als er moet gekozen worden.
Brien, indien je deze blog nog volgt, gelieve dringend even te gaan kijken naar de laatste reacties van het stukje van 11 april 2008. Je weet wel waarover het gaat denk ik. Ik had een hele tijd terug al gereageerd op een vorige reactie van Kevin maar zonder gevolg.
Nee, ik ga hier niet herhalen wat ik een dik jaar geleden geschreven heb namelijk waarom Sindy voor mij de perfecte minnares is. Dit keer ga ik een twintal redenen opsommen waarom ik denk dat zij ook mijn ideale toekomstige levenspartner zou zijn.
* Ze is een zielsverwant, een soulmate, iemand waarmee het vanaf het begin klikt op alle fronten. * Ik hou echt van haar en zie niet in hoe dit ooit zou kunnen veranderen. * Ik weet zeker dat zij ook echt van míj houdt en al klinkt het misschien pretentieus, ik ben er van overtuigd dat dit zo zal blijven. * Ze houdt van seks, ze is een goddelijke minnares en ze kan mij verwennen als geen ander. * Ze staat open voor seksuele experimenten en uitdagingen wat de kans op een lang en spannend seksleven vergroot. * Ondanks haar hoge libido is ze kontent met één man en moet ik niet bevreesd zijn dat ze vreemd zal gaan. * Ze heeft verre van de ideale maten en ze is niet helemaal 'mijn type' maar telkens ik haar naakt zie, word ik toch opgewonden van haar ronde sexy vormen. * Ze houdt van knuffelen, ook in bed. * Ze is zachtaardig en kan geen ruzie maken. * Haar eerlijkheid en volledige openheid naar mij toe, vind ik twee heel belangrijke eigenschappen van haar. * We zijn ongeveer even verstandig en delen dezelfde interesses. * Egoïstisch van mij maar ik vind het leuk dat zij een heel stuk jonger is en ik zie een hele aangename 'oude dag' met haar in het verschiet. * Ze heeft een goed betaalde vaste job die ze graag doet. * Dit weet ik nog steeds niet zeker maar ik denk dat ze goed kan koken. * Ze kan veel werk verzetten op korte tijd en thuis houdt ze van orde en netheid. * Ondanks het feit dat ze zoveel tijd voor míj vrijmaakt, doet ze toch haar uiterste best om voldoende aandacht aan haar kinderen te schenken en hun niets te ontzeggen. * Ze is sociaal, meegaand en gemakkelijk beïnvloedbaar maar als ze echt iets niet wil, houdt ze voet bij stuk. * En last but not least, ze is toch zo lief!
Lieve schat, je lijkt wel 'de' ideale vrouw! Ik moet spontaan aan Erik denken en aan het feit dat hij er ooit aan gedacht heeft om jou te verlaten... Wat zou er door zijn hoofd gaan als hij dit zou lezen?
"Geef eens een teken van leven zodat ik weet dat je niet geëlektrocuteerd bent! Ik heb deze nacht van zwarte pieten gedroomd!"
las ik vanmorgen in een mailtje van Sindy. Ik had eerst niet door wat ze bedoelde met die 'zwarte pieten'. Het was pas op het moment dat ik haar een mailtje terugstuurde, dat mijn euro viel.
"Ik zie zwart schat!" antwoordde ik, "Ik zie niet alleen zo zwart als een zwarte piet maar ik héb ook een zwarte piet!"
Sinterklaas is dit jaar wel bijzonder vroeg gekomen, eergisteren namelijk. Het was een vrouwelijke sint en ze had een pakje meegebracht. Een paar weken geleden had ik haar gevraagd om eens langs de "Lidl" te passeren om dat elektroapparaatje te gaan halen dat in de reklame stond. Toen ik eergisteren het hebbedingetje wou betalen, weigerde ze pertinent mijn geld; "Het is een cadeautje van mij!" zei ze.
Heel lang geleden, toen mijn lichaam nog overliep van het testosteron en toen er nog lang geen sprake was van 'elektroseks', had ik al eens geëxperimenteerd met elektriciteit op mijn piemel. Ik deed dat toen op een heel primitieve manier met stroomstootjes die ik opwekte met een koperen spoeltje en een batterij. Maar de stroomprikken waren veel te intens en 'scherp' en ze deden me pijn in plaats van deugd. Achteraf bezien was het eigenlijk zelfs een beetje gevaarlijk wat ik deed met kans op brandwonden. Ik kan me niet herinneren dat ik er nadien nog verder mee heb geëxperimenteerd.
Enkele maanden geleden echter kwam ik terug in aanraking met 'elektroseks' -zoals dat tegenwoordig heet- en wel op het internet. Ik keek naar filmpjes waarop mannen twee elektroden aan hun penis hadden bevestigd waaraan een regelbaar elektronisch massageapparaatje was gekoppeld. Zonder dat ze hun handen gebruikten, kon je ze zien klaarkomen. Vanzelfsprekend gebeurde dit ook geruisloos dus zonder het geluid van een vibrator bijvoorbeeld. "Dit moest ik ook hebben!" dacht ik. Op het internet kon je natuurlijk zulke toestelletjes met de hopen vinden maar het kwam er niet van om zoiets te bestellen; tót mijn oog toevallig viel op die reklame-aanbieding van de 'Lidl'.
Gisterenavond kreeg ik dan de kans om het ding op mijn gemak uit te proberen. Er was niemand thuis en ik zette mij na een doucheke in de zetel voor de TV. Twee volle uren ben ik er mee bezig geweest! Eerst een kanjer van een handleiding doorgeworsteld waarin stond dat je het niet in de geburen van je hart maar ook niet op de genitaliën mocht gebruiken! Lap! Dat elektromassage riskant kan zijn als je bijvoorbeeld een pacemaker draagt, kan ik begrijpen maar welke problemen er zouden kunnen rijzen bij het gebruik ervan op je geslachtsorganen, is me een raadsel. Het stond er ook niet bij. Misschien kan je er steriel van worden maar dat is dan geen probleem voor mij. Als ik er maar niet impotent van word. Enfin, ik liet het niet aan mijn hart (en ook niet aan mijn piemel) komen. Voor alle zekerheid heb ik het eerst op mijn arm getest. Niet minder dan vijftig verschillende programma's zaten er in dat toestelletje waarbij zowel de frequentie van de elektrische pulsen als de pulsbreedte en de pulsintensiteit varieerden. Verdere details ga ik jullie besparen.
Met mijn broek op mijn schoenen, mijn blote kont in de sofa en met 2 kleverige elektroden op mijn piemel -waarvan eentje onder mijn eikel en de andere boven op de basis van mijn schacht- probeerde ik mijn relatief slappe penis stijf te krijgen door alle programma's te overlopen en hierbij telkens de pulsintensiteit te variëren. Bij sommige programma's voelde ik duidelijk meer opwinding maar wat ik ook probeerde en hoe ik de plaatsing van de elektrodes ook veranderde, een echte stevige erectie zoals ik dat onmiddellijk bij mijn vibrator krijg, lukte niet. Het was alsof de elektriciteit de spieren in mijn penis -in zoverre een penis spieren heeft natuurlijk- verlamde. Na een tweetal uur experimenteren zonder klaar te komen, heb ik het opgegeven. Maar zoals het spreekwoord zegt 'oefening baart kunst', ga ik het vast en zeker opnieuw proberen.
Ik ben dus niet geëlektrocuteerd geweest en heb er ook geen 'zwarte piet' aan overgehouden Wordt zeker vervolgd.
Sindy was nog maar amper bekomen van haar orgasme of ze wierp zich al terug vol overgave op mijn penis. Ik had me ondertussen op mijn rug gedraaid zodat ik in een gemakkelijke houding en met zicht op mijn schaamzone en op haar begeerlijke lichaam voluit kon genieten van haar orale verwennerij. In geen tijd bracht haar meesterlijk gecombineerde mond- en handwerk mij op de rand van een orgasme. Maar ik wou zolang mogelijk genieten en telkens ik op het punt stond van te exploderen, liet ik het haar weten en minderde ze heel even het ritme en de kracht van haar handelingen om dan direkt erna er opnieuw volop tegenaan te gaan. Minuten lang liet Sindy me balanceren op het randje van het opperste genot en ontelbare keren wisselen de woorden "Stop!" en "Ga door!" mekaar af terwijl Sindy door zachte kreungeluidjes liet merken dat ook zij aan het genieten was. Jongens wat kan die vrouw een man toch verwennen!
En alsof het allemaal nog niet zalig genoeg was, haalde ze plots iets uit haar trukkendoos wat ik iedere man, die dit nog nooit heeft mogen beleven, heel sterk aanbeveel. Ikzelf had het ook nog nooit op deze manier ervaren maar het was superopwindend wat ze deed. Ze plaatste haar lippen op de onderkant van mijn ontblote eikel terhoogte van het toompje -het bandje waarmee de voorhuid aan de eikel vastzit, voor diegenen die het nog niet moesten weten- en terwijl ze zonder haar handen te gebruiken met haar mond mijn penis stevig tegen mijn buik drukte, bewoog ze al likkend haar lippen heen en weer over de schacht en de eikel. "Oooooh schat .... wat is dít zalig zeg!" kreunde ik.
Normaal gezien is het voor mij heel moeilijk om te kunnen klaarkomen als Sindy enkel haar mond gebruikt en het orgasme is dan ook niet zo intens maar wat ik nu voelde was ongelooflijk! Ik had aanvankelijk de intentie om klaar te komen in Sindy's kutje nadat ik haar eerst een stevige neukbeurt zou gegeven hebben, maar de gewaarwordingen die ze me nu bezorgde waren zo overweldigend dat ik mijn orgasme niet langer wou uitstellen. Ik wilde het meemaken hoe het voelde van, met haar lippen op mijn penis, niet te exploderen in haar mond, zoals gewoonlijk, maar op mijn buik.Terwijl ik de druk van mijn zaad voelde toenemen, vroeg ik het haar eerst: "Mag ik zó klaarkomen schat, op mijn buik?" "Doe maar" knikte ze.
Het licht ging uit. Letterlijk en figuurlijk. Mijn lichaam verkrampte en ik sloot mijn ogen. Ik wou niet zien hoe het sperma op mijn onderlijf gutste. Met mijn ogen toe concentreerde ik me enkel op dat overweldigende orgasme en die overheerlijke golvende samentrekkingen die maar bleven duren. Het leken wel opgehoopte spanningen van maanden die nu allemaal tegelijk naar buiten wilden. En Sindy wist hoe ze me het optimale genot kon verschaffen en bleef maar drukken en wrijven met haar lippen en likken en likken en likken en likken en ........ Er wordt gezegd dat een orgasme van een man maar een tien- à twintigtal seconden zou duren maar dit orgasme duurde volgens mij meer dan een minuut! Toen ik opnieuw mijn ogen opende, zag ik Sindy al lachend naar mijn borst kijken. "Er hangt sperma tot aan je tepel!" zei ze.
Gisterenmorgend werd ik wakker met een keiharde ochtenderectie. Het was al een week geleden dat ik nog seks had gehad -met Sindy tussen haakjes- en de laatste dagen voelde ik mijn libido zo de hoogte in schieten. Er was niet veel nodig om flink opgewonden te geraken en toen ik mijn stijve piemel in mijn matras voelde priemen en mijn eerste gedachten naar de geplande vrijpartij met Sindy gingen, was het hek van de dam. Ondanks het feit dat ik amper wakker was, voerde een onweerstaanbare geile drang mijn hand in mijn short en als een gek begon ik aan mijn penis te trekken. Het gebeurt regelmatig dat ik 's morgens in bed wat friemel met mijn piemel maar zelden was de drang naar een orgasme zo groot als gisterenochtend. Net voor ik bijna klaarkwam, stopte ik met me af te trekken en stapte ik uit het bed. De hoogste nood was bekoeld en het zou immers nog maar een tweetal uur duren vooraleer ik Sindy zou zien. Me nog even beheersen was dus de boodschap in afwachting van een gegarandeerde spetterende ontlading waar zij voor zorgen zou.
Het ging allemaal snel in de motelkamer. In geen tijd stonden we in ons blootje maar het was er nog koud. Ik draaide de radiatorkraan open en terwijl Sindy al onder het kille laken was gekropen, ging ik met mijn poep en handen tegen de lekker warme radiator leunen. Hmmmmm, heerlijk! Het hoeft geen betoog dat Sindy dit niet kon verdragen dat ik daar zó vér van haar verwijderd én helemaal naakt, uitnodigend met mijn piemel stond te zwaaien -figuurlijk dan hé- zonder dat ze mij kon aanraken. Zonder dat ik haar iets vroeg, duwde ze het laken terug van haar weg en zoals een roofdier zijn prooi besluipt, zo kwam ze op handen en knieen op het bed naar mij gekropen. Langzaam en plagend begon ze aan het topje van mijn nog slappe penis te likken; eerst heel oppervlakkig maar langzamerhand werden haar lippen gretiger en zag ik hoe mijn piemel alsmaar langer en dikker werd en dieper en dieper in haar mond verdween.
Plots stopte Sindy met zuigen, legde zich terug neer op het bed en liet mij staan met een kanjer van een erectie. Het bekijken van haar lichaam maakte me nog geiler dan ik al was. Opdat ze me verder oraal zou kunnen verwennen, legde ik me over haar in soixante-neuf houding en begroef ik mijn gezicht in haar behaarde schaamzone. Wat een heerlijk gevoel was het toch van gelijktijdig te kunnen genieten van enerzijds die lekkere warme natte kut en anderzijds dat gezuig en gelik aan mijn eigen lustorgaan! Af en toe werd Sindy zo wild van míjn gelik dat ze het pijpen even onderbrak om luid kreunend te kunnen toegeven aan haar eigen genot. Om haar zo lang mogelijk te laten genieten van mijn tong, likte ik haar op een gecontroleerde, ingehouden en plagende manier. Dreigde ze klaar te komen dan verminderde ik de druk op haar clit; dreigde ík klaar te komen, dan vergrootte ik de druk. Het leek wel een georchestreerde bedoening waarvan ikzelf de stokjes of touwtjes in handen had.
Maar dan kwam er dat punt waarbij ik wist dat ik ze niet langer mocht plagen en dat ze echt wilde klaarkomen. Eerst voerde ik de frequentie van mijn likbewegingen lichtjes op en vervolgens plaatste ik mijn vlakke tong op haar genotsknobbeltje en drukte het naar een orgasme. Het resultaat was navenant: Haar lichaam verkrampte en heel even werd het stil, maar dan ... "Ooooooooooooooooo schaaaaaaaaaaaaat ..." gevolgd door wilde schokbewegingen van heel haar lijf. Mijn tong hield ik stevig tegen haar clit gedrukt, zonder ze te bewegen en net zolang tot het kittelaartje overgevoelig dreigde te geraken ... Nog steeds met mijn hoofd tussen haar billen, voelde ik haar spieren terug ontspannen ... Nu was het mijn beurt ...
Rond de middag hielden we het winkelen voor bekeken. Mijn maag knorde al een hele tijd en we zochten een brasserietje om iets te gaan eten. De zon was nog steeds volop van de partij en het was eigenlijk het perfecte weer om buiten op een terrasje te gaan zitten, niet te warm en niet te koud. Al snel vonden we een gezellige eetgelegenheid met een wat afgelegen terras waar het rustig was en waar we in alle discretie ergens aan een zonnig tafeltje konden gaan zitten.Ik voelde me honderd procent ontspannen en gelukkig en Sindy zal zich ook wel meer op haar gemak gevoeld hebben want ik mocht nu wél haar handje vastpakken. Bij een glaasje witte wijn hebben we een heerlijk slaatje gegeten. Lang nakeuvelen was er niet bij omdat we nog heel wat kilometers voor de boeg hadden en Sindy moest vóór een bepaald uur thuis zijn. Na een dik uur verlieten we de brasserie en vonden we onze fietsen terug op de plaats waar we ze hadden achtergelaten.
Het tweede stuk van de fietsroute was prachtig! Nog mooier dan het eerste stuk en veel mooier en gevarieerder dan ik verwacht had. Ergens was ik toch een beetje trots op mezelf dat ik voor deze route gekozen had, ook al was het puur toeval. Ergens halverwege ging het steil naar boven en twee gasten die naast de weg aan het werken waren, moedigden Sindy aan met de woorden: "Komaan hè meid, nie opgeven hè! Laat je niet doen door je vriend hè!" Ik vond het wel grappig dat die mannen blijkbaar aan íets zagen dat Sindy niet mijn vrouw maar mijn vriendin is. Zoiets hebben ze in ieder geval nog nooit tegen Els gezegd als ik samen met haar bijvoorbeeld aan het fietsen was. Helemaal bovenaan de heuvel stond een bank met een prachtig uitzicht over het dal. Het was zo één van die banken waar je gewoonweg niet voorbij kan fietsen zonder er even op te gaan zitten en dat deden we ook. Even bekomend van de helling die we zonet achter de rug hadden, nestelden we ons dicht tegen mekaar en genoten we van de rust, de stilte, de natuur en elkaar.
Toen we het einde van ons zonovergoten fietstochtje naderden, zagen we in de verte hoe dikke donkere wolken zich samenpakten en snel in onze richting dreven. We hadden nog enkele kilometers te gaan en het zou kantje boordje worden om niet nat te worden en net op het moment dat we terug aan de auto kwamen, begon het te druppelen. Het geluk was weer aan onze zijde.
Een heerlijke dag was het geweest! Een dag zonder seks maar wat had ik ervan genoten! In zekere zin was deze dag een test voor mij met het oog op een toekomst met Sindy; een test om te zien of ik ook zonder seks of zonder het verlangen naar seks zou kunnen genieten van gewoon 'samen te zijn' met haar. En ja, natuurlijk dat deze test een succes was.
De volgende ochtend 'zou' Sindy al heel vroeg naar mij thuis komen zodat we enkele uurtjes in mijn bed zouden kunnen vertoeven; Althans, zo hadden we het afgesproken maar door familiale omstandigheden bij Sindy, is dit spijtig genoeg niet kunnen doorgaan. Volgende maand echter krijgen we een herkansing. Duimen maar!
Marta Salinas, de 28-jarige echtgenote van mijnwerker Yonny Barrios, gaat dinsdag de reddingsoperatie van haar man boycotten omdat diens minnares ook op de site werd uitgenodigd. Barrios zit samen met 32 van zijn collega-mijnwerkers al enkele maanden vast, zo'n 700 meter onder de grond aan de San Jose kopermijn.
Dinsdagavond plaatselijke tijd zou de wekenlang voorbereide reddingsoperatie eindelijk starten. "Ik ben gelukkig dat hij het heeft overleefd, het is een mirakel. Maar ik ga de redding niet bijwonen. Hij heeft het me gevraagd, maar nu blijkt dat hij het ook aan een andere vrouw heeft gevraagd. De zaken zijn duidelijk: zij of ik", aldus Salina. De vrouw verklaarde dat ze zelfs niet naar de tv-beelden wil kijken. "Uit telefoongesprekken en brieven blijkt dat hij OK is, en dat is voldoende voor mij", klonk het bitter.
Sindy kende de winkelstraten hier en ik 'volgde' haar. Ik wou voortdurend en instinctief haar hand vastnemen maar aan de manier waarop ze daar af en toe heel even en schuchter aan toe gaf en soms ook niet, bleek dat ze zich toch niet helemaal op haar gemak voelde en schrik had om herkend te worden. Bij mij was die vrees veel minder. Logisch ook want ik was veel verder van huis dan zij. Soms omarmde ik haar, zoals je dat verliefde op straat lopende koppeltjes ziet doen, maar alle aanrakingen waren voorzichtig en vluchtig. Desalniettemin genoot ik er mateloos van, van zo naast mijn schatje te lopen.
De ene winkel na de andere stapten we binnen en weer terug buiten maar, op een kleinigheid na, telkens zonder dat ze iets kocht. Toen we op een bepaald moment in een grote kledingwinkel waren en ik letterlijk achter haar aanliep, zei ik haar: "Jij stapt nogal eens door zeg!" Ik was wel gewoon van ook Els te volgen tijdens het shoppen maar Sindy winkelde minder rustig, meer recht op haar doel af. Al lachend antwoordde ze: "Ik ben dat niet gewoon hè, dat er een man achter mij loopt! Erik gaat nooit mee winkelen." Enfin, ik begon me op den duur zorgen te maken over het feit dat ze nog steeds niets had gekocht. Maanden geleden had ik Sindy beloofd dat van zodra ze terug wat vermagerd was, ik met haar zou gaan winkelen en dat ze mocht kopen wat ze wou. Ze was nu wel niet echt vermagerd maar soit, we konden niet blijven wachten hè ;-). "Schat je weet toch dat ik vandaag trakteer hè! Je mag kopen wat je wil, ik betaal alles." liet ik haar voor alle duidelijk nog eens weten. "Ik ben nog te dik," antwoordde ze, "ik wacht liever tot ik terug wat kilo's kwijt ben."
We zijn nog een paar lingeriewinkels binnengestapt omdat ik voor haar een kort zwart loshangend en doorzichtig 'bodytje' wou kopen maar het was tevergeefs. In de laatste winkel flakkerde mijn hoop terug even op omdat Sindy twee lingeriesetjes wou passen maar die spanden dan weer te hard om haar lichaam. Toen ik mijn hoofd door het gordijn van het pashokje stak, werd ik wel getrakteerd op een korte maar lekkere tongkus. Misschien dwaalden Sindy's gedachten wel af naar andere, ondeugende dingen terwijl ze daar naakt in dat paskamertje stond maar we moesten ons aan de afspraak houden van géén seks te hebben die dag, dus ook niet in het pashokje! ;-) Bij deze wil ik nog een goede raad meegeven aan de mannen die 'solo' voor hun partner lingerie willen gaan kopen: doe het níet want de kans is groot dat het niet past of dat ze er niet mooi mee staat! ;-) ...
Even terug in de tijd naar dat 'mini-vierdaags-onderonsje' van begin september waarvan ik tot hiertoe enkel de eerste dag had beschreven. De derde en vierde dag waren niet zo bijzonder maar de gebeurtenissen van de tweede dag wil ik jullie niet onthouden. We zouden een hele dag kunnen samenzijn maar we hadden afgesproken van die dag geen seks te hebben zodat we op een heel ontspannen manier en zonder seksuele frustraties, van dat samenzijn zouden kunnen genieten. Dat was ook de reden waarom we de dag voordien wél intiem waren geweest om zodoende 'afgekoeld' aan de volgende dag te kunnen beginnen.
De weersvoorspellingen voor die dag waren niet goed genoeg om naar de zee te gaan, zoals we eerst van plan waren. Er zou wel heel wat zon zijn maar de maximumtemperatuur zou net onder de 20° liggen. Sindy wou er aanvankelijk een 'winkeldag' van maken maar zo een hele dag gaan shoppen met relatief goed weer vond ik zélfs met mijn minnares toch iets van het goede teveel. Uiteindelijk zouden we er dan een gecombineerde shop-fiets-dag van maken. Na heel wat uitstippelwerk had ik het eindelijk voor mekaar: een geschikte fietsroute die niet te ver van de grootstad lag waar we zouden gaan winkelen en ook iets gaan eten.
Het was relatief koud die ochtend maar het zonnetje scheen al wel. Ik had me warm aangekleed en vertrok al vroeg met mijn fiets in mijn auto richting Sindy. We hadden afgesproken op een paar kilometer van haar huis. Ze zou met haar fiets naar ginder komen. Na een klein uurtje was ik er. Ze stond me al op te wachten. Snel haar fiets in mijn auto en weg waren we naar het beginpunt van onze fietsroute. Daar aangekomen konden we de auto parkeren op een ruime parking en vlakbij zagen we al heel snel het eerste zeshoekige bordje met " ..... route" op. Het was fris op de fiets maar we waren er erop gekleed en de warme stralen van de nog laagstaande zon deden deugd. Het was nog een eindje trappen eer we in "......." zouden toekomen. Toen ik deze fietstrip thuis aan het plannen was, vreesde ik er een beetje voor of dit wel een mooie en 'groene' fietsroute zou zijn; Ze lag immers vlakbij de grootstad waar we zouden gaan winkelen. De eerste kilometers die we aflegden, liepen echter door een prachtig landschap en dat beloofde voor de rest van de trip.
Het moet rond een uur of elf geweest zijn dat we in het centrum van "......." toekwamen. Het was er al druk en met de fiets aan de hand zochten we een plek waar we onze fietsen min of meer 'veilig' konden achterlaten. Sindy had een zware ketting bij die net lang genoeg was om onze fietsen zodanig aan mekaar te bevestigen dat de kans zo goed als onbestaande was dat ze die zouden stelen. Stel je voor dat we zouden terugkomen en dat die zouden verdwenen zijn! ...
Eigenlijk is dit geen nieuwe blog maar een vervolg op het blog "Dagboek van een minnaar" dat al enkele jaren bestaat bij skynet. Omdat ik al een tijdje niet meer tevreden ben met de manier waarop de mensen van skynet het 'bloggebeuren' aanpakken, heb ik besloten van in de toekomst mijn blog hier bij 'bloggen.be' verder te zetten. De nieuwkomers onder jullie kunnen het eerste deel van deze blog bekijken door in de rechterkolom op deze pagina onder 'Links' te klikken op "Dagboek van een minnaar (deel 1)".