Zoeken in blog

forum

Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum

Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Ja, ik ben een minnaar
Ja, ik ben een minnares
Nee, ik ben een gehuwde man
Nee, ik ben een gehuwde vrouw
Nee, ik ben een alleenstaande man
Nee, ik ben een alleenstaande vrouw
Nee maar ik heb minstens 1 relatie als minnaar achter de rug
Nee maar ik heb minstens 1 relatie als minnares achter de rug
.
Bekijk resultaat

Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Nog maar pas
Al enkele weken
Al enkele maanden
Minstens een jaar
Minstens twee jaar
Van in het begin
.
Bekijk resultaat

Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Ja, zowel publiek als privé
Ja, maar alleen maar een privésauna
Nee, nog nooit gedaan
Nee, ik durf dat niet
.
Bekijk resultaat

Dagboek van een minnaar (deel 2)

Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
26-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen."Het komt allemaal wel goed tussen jou en Erik."
De aanvankelijk 'positieve' houding van Sindy's ouders, toen zij het vernamen van haar jarenlange ontrouw, sloeg volledig om toen het -in hun bijzijn- twee dagen later aan haar schoonouders werd verteld. Haar vader bleef er relatief rustig en koel bij maar haar moeder barstte in tranen uit en heeft die dag zo goed als niks meer tegen Sindy gezegd. De schoonmoeder reageerde in eerste instantie furieus, zoals verwacht, maar toen Sindy gisteren, nadat ze al haar moed bijeen had geraapt, met bonkend hartje een bezoekje aan haar bracht, reageerde ze redelijk normaal. Ze pakte Sindy vast en zei dat het allemaal wel terug goed zou komen tussen Erik en haar. Dat was natuurlijk het laatste wat Sindy wou horen.

Persoonlijk ben ik er niet blij mee dat Sindy het zo 'voorzichtig' aanpakt maar het ligt volledig in haar aard. Ze heeft een heel zacht en warm karakter en ze zal bij alles wat ze doet altijd proberen om anderen zo weinig mogelijk te kwetsen. Bovendien kan ze en wil ze geen ruzie maken en daarom dat ik goed begrijp waarom ze zo handelt. Vanzelfsprekend worden de zaken er op deze manier niet gemakkelijker op en zal de pijn en het verdriet nog langer duren.

Iets wat we beiden niet hadden verwacht of dat we misschien verkeerd ingeschat hebben, is dat het lastiger is om af te spreken sinds onze biecht. We dachten dat dat nu net gemakkelijker zou worden, maar niets daarvan. In deze moeilijke levensfase hebben we meer dan ooit behoefte aan  fysiek kontakt en aan mekaars steun. Onze partners maken het ons echter niet gemakkelijk. Sindy en ik willen niks meer in het geheim doen maar net daarom kwetsen we hen daar zo hard mee; omdat ze het nu 'weten'. Zij zien ons immers nog graag en wij willen hen, na alle pijn die we hen al aangedaan hebben, niet nóg meer kwetsen dan nodig is.

Donderdag wilde Els écht niet dat ik Sindy zag maar Sindy wou me persé ontmoeten, al was het maar voor even. Daar sta je dan voor dat vreselijke dilemma. Wat je ook kiest, je kiest altijd verkeerd. Ik heb voor Sindy gekozen. Ik kon niet anders. Ik wist hoe miserabel zij zich voelde na die biecht aan haar ouders en schoonouders en ik 'moest' haar zien, hoe slecht Els zich daar ook bij voelde.
Voor de eerste keer van zolang Sindy en ik elkaar kennen, hoefden we niet bang te zijn om herkend te worden op straat. Op een redelijke drukke plaats hebben we een wandelingetje gemaakt, arm in arm, dicht tegen elkaar, elkaar regelmatig kussend. Het was een sombere koude grijze dag maar wat voelde het heerlijk aan om zo als een verliefd koppeltje tussen de mensen en het verkeer te kunnen lopen. Ondanks Sindy's miserie, straalde ze van geluk.
Ik hoop dat het weinig zien van elkaar van tijdelijke aard is want we hebben dat kontakt echt nodig en het geeft ons extra kracht om te blijven vechten voor onze relatie ondanks de moeilijke en complexe situatie.

26-02-2011 om 11:29 geschreven door Ron  


>> Reageer (19)
25-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Niemand die ons zal geloven ...
Er is vanalles gebeurd de laatste 48 uur. Misschien vertel ik er later wel meer over maar voorlopig enkel dit:

Zacht uitgedrukt was het niet vanzelfsprekend om mekaar gisteren even te kunnen zien.
Toen ik terug thuiskwam, zonder seks met Sindy te hebben gehad, las ik het volgende mailje van haar:

"Had een binnenpretje op weg naar huis ........ Op de radio een liedje 'I just had sex and it felt so good' .....
Niemand die mij zal geloven dat ik evenveel heb genoten van de strelingen van je handen langs mijn gezicht, je koude handen die de mijne vasthielden, je stralende blik ............"

25-02-2011 om 08:57 geschreven door Ron  


>> Reageer (11)
23-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Els haat Sindy.
Er gaat geen dag voorbij zonder dat Els in tranen uitbarst.
Het is zeer moeilijk om een glimlach op haar gezicht te doen verschijnen.
Soms lijkt het een tijdje beter te gaan en praat ze op een 'normale' manier met mij maar even later vloeien de tranen weer rijkelijk over haar wangen.
Ze moet er vreselijk van afzien en ze verwijt mij dat ik nog niet half besef wat ik haar aandoe en hoeveel pijn ik haar bezorg.
Ze zou zó graag haar oude leven terughebben.
Ze haat Sindy en ze zal haar eeuwig blijven haten, zei ze gisteren nog. 
Waarschijnlijk zal ik inderdaad wel niet beseffen wat ik haar aandoe maar misschien wil ik dit ook wel  niet. Misschien is dit een vorm van egoïstische zelfbescherming om te kunnen blijven gaan waarvoor ik gekozen heb, namelijk een leven met Sindy op langere termijn.
Sindy krijgt steun en begrip van verscheidene mensen uit haar omgeving maar ik heb het gevoel dat ik er helemaal alleen voor sta -buiten de steun die ik van Sindy en sommige bloglezers krijg natuurlijk-. Ik wil geen medelijden opwekken want ik heb per slot van rekening deze problemen zelf gezocht, maar iedereen die het ondertussen weet van mij en Sindy, is tegen mij en kan absoluut geen begrip opbrengen voor hetgeen ik gedaan heb, zelfs mijn eigen ouders niet.
Het verbaast me echter hoe relatief gemakkelijk ik hiermee kan omgaan en hoe weinig de commentaren van de anderen mij raken.
Hoe erg ik Els, mijn kinderen, mijn familie en andere mensen ook kwets, er is geen weg meer terug. Er is echt geen weg meer terug!
Ik 'moet' en 'wil' ervoor gaan. Ook al denkt zo goed als iedereen dat ik vroeg of laat het deksel op mijn neus ga krijgen en met hangende pootjes terug naar mijn vrouw ga, ik ben er honderd procent van overtuigd dat dit niet zo zal zijn.
Meer dan ooit heb ik het gevoel dat wij samenhoren, Sindy en ik, en dat wij voor elkaar zijn gemaakt.
Ondertussen zit ik alleen in een bunker die langs alle kanten met zwaar beschut wordt bestookt.
Maar mijn bunker houdt stand tot dusver en ik hoop dat dit zo blijft. 



23-02-2011 om 12:01 geschreven door Ron  


>> Reageer (3)
22-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opnieuw een verrassing.
Sindy heeft het gisteren dan verteld tegen haar ouders zonder dat haar man of de kinderen erbij waren.
Ze reageerden onverwacht positief.  Ze konden het wel begrijpen en ze zouden Sindy helpen, wat ze ook zou beslissen.
Een grote opluchting voor Sindy natuurlijk en ook voor mij een pak van mijn hart van zodra ik het nieuws vernam.
Als ze nergens terecht kon, boden ze aan om terug thuis te komen wonen maar dit zou Sindy nooit doen net zomin als ikzelf en Els ooit terug bij onze ouders zouden intrekken.
Opnieuw is er een stap gezet en deze sterkt ons beiden om te volharden en door te gaan.

22-02-2011 om 00:00 geschreven door Ron  


>> Reageer (7)
21-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het gaat iets beter met Els.
Dag 11.
Wat zou ik nu graag een glazen bol hebben om te kunnen zien hoe mijn leven eruit ziet binnen pakweg een jaar bijvoorbeeld.
Els voelt zich nog steeds zeer ongelukkig en diep gekwetst maar ze gedraagt zich toch al anders als tijdens de eerste dagen.
Die eerste dagen sloeg ze als het ware tilt en kon ze niet meer normaal functioneren en denken. Ik denk dat ze in een soort shocktoestand verkeerde. Ze kon amper nog eten en slapen en haar gewicht ging pijlsnel naar omlaag. Gelukkig slaapt ze nu terug beter, kan ze opnieuw vrij normaal eten en kan ze ook terug helderder denken. Ik denk dat ze beseft dat de situatie zeer complex is en dat het zijn tijd nodig heeft. Ze zou graag nu al een kant en klare oplossing hebben en weten wat ze wil maar er is (nog) geen kant en klare oplossing en ze weet nog niet wat ze wil.

We hebben dit weekend opnieuw veel gepraat zonder ruzie te maken. We hebben ons trouwens allebei voorgenomen van het zo te houden. We komen nog goed overeen en ruzie maken lost niks op; integendeel, het kan alles alleen maar nóg verergeren.
Els wil eerst terug wat op krachten komen, want ze voelt zich een vod, en zich vervolgens goed laten informeren met betrekking tot een eventuele scheiding. Ze beseft wel dat het voor ons beiden het gemakkelijkst zou zijn indien we voorlopig onder hetzelfde dak zouden blijven leven maar het zou haar zoveel pijn doen te weten dat ik ondertussen 'die andere vrouw' blijf zien.

Met Sindy zelf heb ik dit weekeinde zo goed als geen kontakt gehad. Ik heb haar trouwens niet meer gezien sinds mijn biecht. Wel heb ik vernomen dat ze het haar schoonouders gisteren niet heeft kunnen vertellen door omstandigheden. Straks na de middag zijn haar ouders bij haar en die zou ze het vandaag wel vertellen. Ze kan het niet langer verzwijgen, zegt ze, ze 'moet' het hen vertellen.

21-02-2011 om 10:22 geschreven door Ron  


>> Reageer (4)
18-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Niemand kan dit begrijpen.
"Niemand kan dit begrijpen!"
Ontelbare keren heeft Els me dit al gezegd.
Geliefd als ze overal is, kan niemand van haar vele collega's en vrienden, om nog maar te zwijgen over de familieleden, begrijpen wat haar overkomt. Wij waren toch het perfecte koppel met schatten van kinderen dat alles had om gelukkig te zijn, dat zelden of nooit ruzie maakte en dat alles samen deed. Zij was toch die warme zorgzame vrouw en moeder die altijd alles voor haar man en kinderen heeft gedaan en die altijd heeft geprobeerd van iedereen zo veel mogelijk te verwennen en gelukkig te maken.
Ik begrijp heel goed dat niemand kan begrijpen waarom ik haar dan 'dump', want zo wordt dat dan toch gezegd, ook al wil ik haar niet laten vallen. Ik kan het zelf amper begrijpen.
 
Vorige week stelde ze vrij snel voor van zelf te verhuizen op relatief korte termijn omdat ze in dit grote huis niet alleen wilde blijven wonen. Omdat ik Els echter nog graag zie en om het voor iedereen nog niet lastiger te maken dan het al is, stelde ik haar voor om geen overhaaste beslissingen te nemen en voorlopig nog bij mij te blijven wonen, desnoods enkel op vriendschappelijke basis.
Ze zegt echter dat ze het dan zeer moeilijk zou hebben met het feit dat ik kontakt zou blijven hebben met Sindy. Dit zou ze zeer moeilijk kunnen verdragen en ze zou voortdurend ruzie met me maken.

Morgen zouden Sindy's schoonouders op de hoogte gebracht worden.
Met het inlichten van de kinderen dacht ik dat Erik er eindelijk in berustte maar blijkbaar niet want gisteren heeft hij Sindy opnieuw met smsjes bestookt. Pppffffffffff ....
 



18-02-2011 om 00:00 geschreven door Ron  


>> Reageer (6)
17-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sindy's kinderen weten het.
Sindy's kinderen weten het ondertussen. Erik en Sindy hebben het gisteren samen aan hen verteld.
Omdat míjn kinderen zo heftig hadden gereageerd, was ik bang voor hún reactie vooral naar hun moeder toe. Het was echter een meevaller. Ze reageerden rustig en begripvol.
Toen Sindy vanochtend relaas uitbracht per mail, schoten mijn ogen vol tranen. Langs de ene kant was ik gelukkig dat het niet alleen voor Sindy maar ook voor mij was meegevallen; langs de andere kant werd ik ontroerd door de manier waarop de gesprekken waren verlopen en hoe volwassen haar kinderen erop reageerden. 
Laat ons hopen dat de sfeer gemoedelijk blijft tijdens hun verwerkingsfase. 

17-02-2011 om 15:12 geschreven door Ron  


>> Reageer (7)
16-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uitstel van executie.
Door omstandigheden hebben Sindy en Erik het gisteren dan toch nog niet verteld tegen hun kinderen en Sindy's schoonouders.
Erik heeft het nog steeds niet volledig aanvaard dat Sindy voor mij kiest. Hij wil wél dat ze zo spoedig mogelijk verhuist maar verhuizen zonder de kinderen is voor Sindy geen optie. Ik hoop stilletjes dat hij toch nog van mening verandert en dat zij voorlopig thuis bij haar kinderen kan blijven wonen.
Ik denk dat Els zich er al wél bij neergelegd heeft dat ik uiteindelijk niet voor haar zou kiezen.
Merkwaardig toch hoe mensen, die zich in ongeveer dezelfde situatie bevinden, totaal anders kunnen reageren: Enerzijds Erik die zich wanhopig vastklamt aan Sindy en al het mogelijke doet om haar van gedacht te doen veranderen; Anderzijds Els die, ondanks de vreselijke pijn die ik haar aandoe en die ze zeker niet verdiend heeft, toch in de eerste plaats aan het geluk van haar kinderen en aan mijn geluk denkt.
Gisteren heeft ze me laten voelen dat ze mij altijd graag gezien heeft en dat ze dat ook nu nog doet. Maar ze gunt me mijn geluk en samen met mij wil ze op een wreedzame manier naar een oplossing zoeken waarbij 'alle partijen' zo min mogelijk schade lijden.
De bewondering, die ik altijd al heb gehad voor Els als vrouw en als moeder, is de laatste dagen alleen maar groter geworden als ik kijk naar de manier waarop ze deze aartsmoeilijke situatie heeft aangepakt. 
Gisteren hebben we opnieuw lang gepraat en voor het eerst sinds vorige vrijdag zag ik terug een andere blik in haar ogen en moest ze niet meer wenen toen één van mijn kinderen aan de telefoon vroeg hoe het met haar was. Ik denk en hoop dat ze door de ergste klap heen is.  

Voor Sindy moet het ergste nog komen.
Waarschijnlijk gaat ze het straks samen met Erik aan haar kindjes vertellen. Althans, dat was toch de bedoeling.
Opnieuw bang afwachten ...


16-02-2011 om 11:22 geschreven door Ron  


>> Reageer (12)
15-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hartverscheurend.

Eergisteren heb ik één van de meest emotionele dagen uit mijn leven beleefd.
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit in mijn leven zoveel geweend en gehuild heb.
Els heeft het zondag tegen haar ouders verteld en ik tegen de mijne.
Hartverscheurend was het.
Dit staat Sindy nog allemaal te wachten. Voor haar moet het ergste nog komen. Ik houd mijn hart vast.
Vandaag zou Erik het tegen zijn ouders en hun kinderen vertellen.

15-02-2011 om 09:08 geschreven door Ron  


>> Reageer (9)
13-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 3 van mijn nieuwe leven.
Dag 3 van mijn nieuwe leven.
Ja, zo voelt het echt aan, alsof ik aan een nieuw leven begonnen ben.
Het is hier stil in huis.
Ik ben opnieuw alleen en voel me ook alleen.
De enige persoon bij wie ik terecht kan voor wat steun en begrip, is Sindy. Maar ook zij heeft het zo moeilijk.
Ik heb Els heel hard gekwetst en ik voel aan haar manier van praten dat ze vol woede is, maar we praten.
Ondanks het feit dat het bij haar aanvoelt alsof ik haar leven geruïneerd heb, blijven we op een relatief serene manier met elkaar praten, zonder te ruziën en zonder dat ik haar iets verwijt.
Al een geluk dat ook Els een heel sterke vrouw is. Het zal zijn tijd nodig hebben maar ze komt deze klap wel te boven.
Vreemd genoeg en tegen mijn verwachting in, heeft ze de voorbije jaren niets gemerkt van mijn vreemdgaan. Dus ook bij haar is er tengevolge van mijn biecht van enige opluchting geen sprake. 
Ze kan niet begrijpen dat ik zoveel op het spel zet en dat ik zoveel over heb voor een andere vrouw.
Misschien heeft ook dít zijn tijd nodig.
De verwijten die Sindy naar het hoofd gesmeten krijgt, kloppen niet met de werkelijkheid en doen me wel pijn. Ik begrijp echter de reactie van Els en hoop dat zij stilletjesaan toch zal begrijpen waarom die andere vrouw zo belangrijk voor mij is.  


13-02-2011 om 12:16 geschreven door Ron  


Tags:mijn nieuwe leven
>> Reageer (18)
12-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dikke miserie!
Ik zou nu het liefst voor een tijdje willen verdwijnen omdat ik me 'persona non grata' voel in mijn eigen huis.
Na mijn biecht van gisterenochtend is er van enige opluchting totaal geen sprake, integendeel. Ik voel me rotslecht, niet zozeer omwille van het leed dat ik mezelf aandoe maar omwille van hetgeen ik Els, mijn kinderen en mijn familie aandoe. Ik had nooit verwacht dat de impact zó erg zou worden en we zijn nog maar pas begonnen.
Ik probeer me sterk te houden maar ik merk nu al dat dit veel moeilijker is en gaat worden dan ik dacht. Ik weet dat ik hier door moet maar ik heb mijn twijfels of ik dit wel ga kunnen volhouden. Het voelt aan als een ongelijke strijd tussen mij en de rest van de wereld.
Ik begrijp nu pas wat Sindy de voorbije dagen heeft moeten doorstaan. Wat een bewondering heb ik voor haar!
Els heeft nu al duidelijk laten verstaan dat er zal moeten gekozen worden en ik vrees dat ze van dit standpunt niet meer zal afwijken.
Dikke miserie dus!


12-02-2011 om 14:20 geschreven door Ron  


Tags:persona nog grata
>> Reageer (10)
11-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Argwaan van Els.
We hebben mekaar gisteren sinds lang nog eens kunnen zien in levende lijve. Moeilijk te omschrijven hoe de sfeer was op ons motelkamertje en het was natuurlijk anders dan anders maar ons samenzijn was zeer intens. We beseften allebei dat de volgende keer in deze hotelkamer, als die volgende keer er dan al kwam, ons leven er waarschijnlijk helemaal anders zou uitzien.
Toen we naakt in mekaars armen lagen vroeg ik Sindy wat ze nu eigenlijk het moeilijkste vond sinds haar biecht. "Het moeten troosten van Erik," antwoordde ze, "ik kan het niet verdragen dat hij continu rond mij hangt en mij geen moment met rust laat." 
Wat zag ze er goed uit, mijn schatje, ondanks haar miserie. Toen ik dat lieve gezichtje van haar met die prachtige stralende oogjes aan het bewonderen was, zei ik: " Ik ben precies toch nog altijd een beetje verliefd op jou."
Ik was blij dat we mekaar toch nog eens hadden kunnen zien net voor 'mijn' biecht want ik had het nodig als extra boost om het te kunnen vertellen aan Els. 

Thuis aangekomen gebeurde er iets vreemds.
Al gans de dag was ik er in mijn hoofd mee bezig dat ik het nú zeker niet mocht verknallen door op de allerlaatste afspraak betrapt te worden.
Maar alsof het zo moest zijn, vond Els gisteren iets verdacht aan mij. Ze vroeg of er iets was dat ik moest vertellen of dat ze niet mocht weten. 
Ik zat op dat moment recht tegenover haar en ik voelde haar ogen in mijn lijf priemen. Een zéér moeilijke situatie was dat! Wat moest ik doen? Het haar gelijk vertellen terwijl mijn kinderen in de geburen waren of zou ik toch nog wat wachten tot ze alleen was? Ik had het mezelf gemakkelijk kunnen maken door gewoon te antwoorden op haar vraag maar ik heb toch voor de moeilijke weg gekozen en gedaan alsof er niks aan de hand was.
 
Terwijl ik dit aan het typen ben, sta ik te trillen op mijn benen en voel ik mijn hart in mijn keel kloppen want seffens ben ik alleen met haar en ga ik het haar vertellen ...

11-02-2011 om 09:20 geschreven door Ron  


Tags:argwaan van Els
>> Reageer (24)
09-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De aandacht die ze verdient.
Ik heb Sindy daarstraks even kunnen spreken aan de telefoon. Ze klonk merkelijk opgewekter dan een paar dagen geleden. Ze voelde zich ook beter, zei ze. Erik laat haar wel geen moment met rust maar zijn gedrag is niet meer zo erg als tijdens die eerste dagen.
Toen ik haar vroeg of ze dan ook intiem kusten als hij haar vastpakte, antwoordde ze bevestigend. Ik had het haar beter niet gevraagd want onmiddellijk kwam dat groene beestje tevoorschijn. Dat hij seks met haar heeft, daar heb ik nooit echt problemen mee gehad maar 'tongzoenen' is voor mij iets zó intiems hé! Daar heb ik het wel lastig mee. Ik kan niet begrijpen dat mensen die er een polyamore relatie op nahouden, er geen probleem uitmaken dat hun partner ook nog door iemand anders intiem gekust wordt.  
Maar ik ben blij dat Sindy zich nu wat beter voelt. Voor één ding is haar biecht in ieder geval goed geweest: Ze krijgt nu eindelijk de aandacht die ze altijd al heeft verdiend. Hoelang dat zo gaat blijven duren, is wat anders.

09-02-2011 om 16:59 geschreven door Ron  


>> Reageer (7)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het charmeoffensief gaat door.
Erik gaat door zijn met zijn charmeoffensief. Hij doet er alles aan om Sindy terug voor hem te winnen. Hij beseft echter nog altijd niet dat het een verloren strijd is. Misschien steekt hij, net zoals hij de voorbije vijf jaar gedaan heeft, zijn kop in het zand en 'wil' hij niet inzien dat er geen weg meer terug is. 
Hij heeft Sindy gezegd dat het beter zou zijn dat ze mij niet meer zag. Volgens hem zou dit een paar maanden pijn doen maar dat zou wel overgaan. Hij heeft haar ook verteld dat ze haar hart moet volgen en dat ze niet overhaast te werk moet gaan maar dat ze zal moeten kiezen tussen hem en mij. Enkele maanden tijd wil hij haar wel geven.

Gisteren heeft Sindy het aan haar beste vriendin verteld. Ik hoop dat ze ook bij haar de nodige steun kan vinden.
Ondanks het medeleven en de steun van velen onder jullie hier op de blog heb ik Sindy toch aangeraden om de reacties niet meer te lezen.
We zijn hier de afgelopen jaren al wel wat gewoon maar het voortdurende 'warm en koud geblaas' gaat haar zeker geen goed doen. 
  

09-02-2011 om 10:21 geschreven door Ron  


Tags:het charmeoffensief gaat door
>> Reageer (7)
07-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Erik wil me niet meer spreken.
Erik wil me niet meer spreken en ik kan het wel begrijpen; De antwoorden op zijn vragen zal hij waarschijnlijk ondertussen al van Sindy hebben gekregen. Hij zei dat hij niet kon verstaan dat wij zo ondoordacht te werk zijn gegaan: eerst alles bekennen maar niets gepland hebben.
Hun kinderen weten het nog niet; 't is te zeggen, er is tegen hun nog niks over gezegd. Sindy's ouders waren van gedacht veranderd en zouden pas morgen naar haar thuis komen maar die weten ook nog nergens van.
Ikzelf heb de laatste dagen maar weinig van Sindy gehoord. Misschien krijgen we straks de kans om even met mekaar te praten, als haar man is gaan werken tenminste. Het voelt aan dat ze nu meer dan ooit in Erik's verstikkende web vasthangt. We zien en horen elkaar minder dan voorheen en ik hoop dat dit spoedig veranderd. Misschien zal mijn biecht deze verandering wat bespoedigen.
Sindy hoopte dat ik het misschien dit weekeinde zou verteld hebben tegen Els. Ik denk echter dat ze vergeten is dat ik het zeker niet de voorbije dagen zou gedaan hebben omwille van eigen emotionele familiale omstandigheden. Dat Sindy en waarschijnlijk ook Erik erop zit te wachten, kan ik heel goed begrijpen maar ondanks deze druk probeer ik me toch aan mijn planning te houden. Het zal vermoedelijk rond Valentijnsdag gebeuren. Spijtig dat het juist dan is maar is dit is puur toevallig.
Ik denk dat ik nog niet half besef wat me boven het hoofd hangt maar ik heb enkele weken geleden voor mezelf het besluit genomen om het te doen, wat ook de gevolgen ervan mogen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat ik kortelings de moed ga hebben om het Els effectief te vertellen. Ondertussen heb ik mezelf met een 'extra knopje' als het ware in automatische piloot gezet en wacht ik vastberaden het goede moment af.

07-02-2011 om 11:23 geschreven door Ron  


>> Reageer (21)
04-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Resultaat gesprek helemaal anders dan verwacht.
Al een geluk dat ik nog even gewacht heb met het tegen Els te vertellen want Sindy heeft mijn steun nu hard nodig.
Gisteren verwachtten we beiden heel veel van dat gesprek tussen Erik en die psychologe maar het is spijtig genoeg helemaal anders uitgedraaid dan dat we hadden gehoopt. Erik kwam heel opgewekt thuis, zei dat hij spijt had van het verleden, dat hij zou veranderen en dat ze een mooie toekomst samen hadden.
Sindy wist niet wat ze hoordde en barstte in tranen uit. Ofwel had hij de woorden van die psychologe verdraaid of misbegrepen ofwel had deze laatste een heel ander verhaal tegen hem verteld dan tegen haar. 
Sindy heeft dit keer echter de moed gehad om hem te vertellen wat ze wilde vertellen. Ze heeft hem gezegd dat als hij het niet meer zag zitten om samen met haar 'als vrienden' onder één dak te leven, dat ze dan wil verhuizen, desnoods om beurten een week omdat ze in geen geval de kinderen wil achterlaten. 
Na opnieuw een bewogen nacht met veel tranen heeft ze Erik vanmorgen weer moeten puschen om hem naar zijn werk te krijgen maar ze verwachtte dat hij het daar niet lang zou uithouden.
Hij had gezegd van het aan de kinderen te vertellen. Die zijn thuis vandaag. Daar is Sindy natuulijk heel bang voor, dat zij zich tegen haar zullen keren. En alsof het allemaal nog niet genoeg is, komen morgen ook Sindy's ouders op bezoek. Zij weten nog van niets.
Daarstraks viel ze weg terwijl ik even online was met haar en nadien heb ik niks meer gehoord. Ik denk dat hij al thuisgekomen was.
Bang afwachten nu ...


 

04-02-2011 om 13:12 geschreven door Ron  


>> Reageer (12)
02-02-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gesprek met de psychologe.
Ondanks het feit dat Erik haar vannacht opnieuw uit haar slaap gehouden heeft, voelde ze zich vanmorgen wat beter, mijn schatje.
Het gesprek met die psychologe gisteren, zonder dat Erik erbij was, heeft haar duidelijk goed gedaan. Ik heb er geen enkel bezwaar tegen dat Sindy op aanraden van die relatietherapeute twee weken 'alleen' op vakantie zou gaan. Ik sta er zelfs achter, al is het alleen maar om haar de kans te geven even tot rust en op krachten te komen. Sindy kennende, denk ik echter dat ze het nooit twee weken alleen zou volhouden. Ze is niet gemaakt om lang alleen te zijn. Ik ben er van overtuigd dat ze niet alleen haar kinderen hard gaat missen maar ook mij. 
Morgen is het de beurt aan Erik om met die psychologe te gaan praten. Eerlijk gezegd verwacht ik veel van dit gesprek.

Na opnieuw een veel te korte nacht moet Sindy seffens gaan werken, twaalf uur aan een stuk nota bene! Daar kan ik me dus kwaad in maken hé, dat haar man zó met zichzelf als slachtoffer bezig is dat hij Sindy haar nachtrust zelfs niet gunt. Ik weet dat ze een sterke vrouw is maar ook sterke vrouwen hebben hun grenzen.
Weet ge wat ik zo leuk vind aan Sindy als ik met haar aan het bellen ben? Dat ik ze tussen haar tranen en miserie door toch zo hartelijk kan laten lachen .

02-02-2011 om 09:55 geschreven door Ron  


Tags:een gesprek met de psycholoog
>> Reageer (21)
31-01-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bang dat Sindy toch zal zwichten?
Vandaag hebben we eindelijk nog eens uitgebreid kunnen babbelen met mekaar zonder dat er iemand in de geburen was.
Erik wou vanmorgen opnieuw niet gaan werken maar Sindy heeft hem gedwongen van toch te gaan.
Een lezeres van de blog vroeg me gisteren of ik niet bang was dat Sindy misschien toch nog zal zwichten door het feit dat Erik haar nog graag ziet.
Nee, daar ben ik niet bang voor. Wat me wel wat zorgen baart is het feit dat Erik nu plots zoveel moeite voor haar doet. Ik denk dat hij gelooft dat er een kans bestaat dat hij Sindy terug voor hem kan winnen. Het woord "competitie" is zelfs gevallen, een competitie waarin ik een voorsprong zou hebben. Wat mij betreft is er echter geen competitie en ik denk dat het voor iedereen het beste is dat hij dit zo snel mogelijk beseft en dat dit hem zo snel mogelijk duidelijk gemaakt wordt. Misschien is in dat opzicht een gesprek tussen Erik en mij wel nodig. Voor hem zullen mijn woorden misschien meer ontnuchterend werken dan die van Sindy. Voor haar zal het veel moeilijker zijn om Erik met zijn twee voeten op de grond te zetten omdat ze hem vanzelfsprekend zo weinig mogelijk wil kwetsen.   
Hij wil me twee dingen zeggen of vragen, heeft Sindy me verteld. Welke weet ik niet.

31-01-2011 om 17:02 geschreven door Ron  


>> Reageer (19)
30-01-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hij weet alles.
De laatste uren heb ik me afgevraagd of Sindy het nog wel wil dat ik hier blijf schrijven over haar en Erik. Ze zei echter dat ik mijn gang mocht gaan en dat ze de blog toch niet meer las.
Toen ik jaren geleden met deze blog begon, heb ik er wellicht nooit bij stilgestaan dat ooit zou gebeuren wat nu aan het gebeuren is. Ik stel mij nu de vraag, als we dan toch alles aan het opbiechten zijn, wat dan binnenkort met de blog? Gaan we daar ook iets over zeggen of is het voor iedereen het beste dat we daar toch maar over zwijgen? 
Ondanks de gewichtigheid van de recente gebeurtenissen en de impact ervan op mijn gemoedsgesteldheid, vind ik dat ik het moreel verplicht ben aan alle bloglezers -waarvan er sommige deze blog toch al jaren volgen- van 'ons verhaal' verder te blijven vertellen.
Ik vrees er echter voor dat de volgende dagen, weken en maanden wel eens een stuk zwaarder zouden kunnen uitvallen op mentaal vlak dan ik aanvankelijk gedacht had. Daarom wil ik jullie laten weten dat het mogelijk is dat ik er af en toe wel eens voor een paar dagen tussenuit zou kunnen vallen. 

In het weekend is alles in een stroomversnelling geraakt. Erik weet ondertussen alles van ons, ook van de seks. Hij had het al die jaren wel vermoed dat we seks hadden maar hij heeft er nooit iets over durven vragen.
Lang heb ik Sindy vanmorgen niet gesproken maar lang genoeg om te beseffen dat er al heel veel gepraat is tussen hen. Ik vroeg haar wat er dan allemaal gezegd geweest is maar ze antwoordde dat ze daar een week tijd voor nodig had om dat allemaal te vertellen. 
Sindy vond het een meevaller dat Erik aanvankelijk relatief rustig gereageerd had. Hij wou me spreken en liefst zo snel mogelijk.
Maar toen hij vernam wat wij daarstraks allemaal aan de telefoon hadden gezegd, barstte hij in tranen uit. Hij had schrik dat hij Sindy definitief kwijt was en liet haar weten dat hij haar nog heel graag zag. 
Hij ging even wandelen, zei hij maar Sindy moest dringend vertrekken naar haar werk. En zij liet hem natuurlijk niet graag achter op deze manier.
Zucht ..................




30-01-2011 om 12:18 geschreven door Ron  


Tags:hij weet alles, ook van de seks
>> Reageer (9)
28-01-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kussen wel maar géén seks.

Op vraag van Erik, is Sindy gisteren samen met hem naar een psycholoog geweest. Daar is tersprake gekomen dat ze mij al lang kende en dat ik een goede vriend van haar ben. Ze heeft Erik verteld dat we mekaar kussen maar niet dat we ook seks hebben.
Ik begrijp wel dat het voor Sindy zeer moeilijk moet zijn om dat toe te geven en ik begrijp ook dat ze, zolang ze niet de volledige waarheid zegt, de vrede in huis gemakkelijker kan bewaren maar het brengt mij (voorlopig) wel in een heel lastig parket.
Erik zou me graag spreken en hij wil ook haar mails en mijn reacties lezen maar ik zou dan moeten doen alsof wij geen seks hebben. Ik zou dus telkens mijn woorden moeten wikken en wegen en verder komedie spelen.

Toen ik vanmorgen dat mailtje van haar kreeg waarin ze begon met mijn echte voornaam te noemen, iets wat ze anders nooit doet, besefte ik pas echt wat mij te wachten stond. Het waren maar een tiental regels maar het duurde minuten eer ik de ganse mail gelezen had. Geen "schatteke", geen "lieveke", geen kusjes, geen lieve woordjes, niks! Ik voelde hoe heel  mijn lichaam er negatief op reageerde en ik wist onmiddellijk dat ik hier niet ging kunnen op antwoorden. Ik heb het vroeger, maar nu spreek ik over jaren terug, wel op die manier gedaan maar die tijd is voorbij. Ik kan dat niet meer. Ik wil open kaart spelen nu. Gedaan met de komedie, gedaan met toneel te spelen.
Ik wil Sindy gerust de tijd geven maar hoop toch dat ze snel de moed vindt om Erik de volledige waarheid te vertellen. 

Lieve schat, begrijp me niet verkeerd hé! Ik ben echt heel blij dat je al zover geraakt bent; Ik zal je blijven steunen en ik ben er zeker van dat we hier uiteindelijk wel uit zullen geraken.
Ik zie je graag!

28-01-2011 om 14:14 geschreven door Ron  


Tags:kussen wel maar géén seks
>> Reageer (17)


Welkom op het 2de deel van 'Dagboek van een minnaar'
Links
  • Dagboek van een minnaar (deel 1)
  • Dagboek van een minnaar (statistieken)

  • Inhoud blog
  • De storm is voorbij en de zon schijnt volop.
  • Het gaat goed met ons.
  • Vragen.
  • Gedaan met de twijfels, tijd voor klare taal.
  • Een proces van heel lange adem?
  • "Gewoon stoppen met die Sindy."
  • Niet veel veranderd de laatste dagen.
  • Els wil scheiden.
  • "Het komt allemaal wel goed tussen jou en Erik."
  • Niemand die ons zal geloven ...
  • Els haat Sindy.
  • Opnieuw een verrassing.
  • Het gaat iets beter met Els.
  • Niemand kan dit begrijpen.
  • Sindy's kinderen weten het.
  • Uitstel van executie.
  • Hartverscheurend.
  • Dag 3 van mijn nieuwe leven.
  • Dikke miserie!
  • Argwaan van Els.
  • De aandacht die ze verdient.
  • Het charmeoffensief gaat door.
  • Erik wil me niet meer spreken.
  • Resultaat gesprek helemaal anders dan verwacht.
  • Een gesprek met de psychologe.
  • Bang dat Sindy toch zal zwichten?
  • Hij weet alles.
  • Kussen wel maar géén seks.
  • Een onverwacht scenario.
  • Wachten, wachten en nog eens wachten ...
  • De bal is aan het rollen.
  • Ik ben er klaar voor.
  • Els wil het weten!
  • Een zuigplek.
  • De zandloper loopt langzaam leeg.
  • Midlifecrisis.
  • Een lastige tijd, die eindejaarsperiode.
  • Noodoproep aan Brien !!!
  • Mijn ideale toekomstige levenspartner.
  • Een zwarte piet.

    Archief per maand
  • 05-2016
  • 01-2012
  • 06-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs