We hadden honger en geen trek in de Franse keuken. Altijd maar die ganzenlever, die truffels en die kaviaaromeletten, het gaat een mens algauw vervelen. Waarom niet eens sinezen ?
Zonder veel voorbereiding trokken we de stad in, op zoek naar een gele medemens die kon koken. De eerste gevel met exotische letters stapten we binnen. Het bleken Japanners te zijn. Met een Hollands accent. Moet kunnen, wij zijn niet vies van Japanners. En als ze koken moeten ze niet praten, dus ook daar geen problemen.
De uiterst vriendelijke gastvrouw liet ons plaatsnemen aan een hoektafel die rond een gasvuur stond met bakplaat van meerdere vierkante meters. Eerst moesten we een zijden kamerjas aantrekken, weet ik veel waarom. Vermoedelijk omdat het de vooravond van Sinterklaas was, die Aziaten zijn werkelijk ondoorgrondelijk.
Op de bakplaat werd olie gegoten en de show kon beginnen. Enkel geholpen door twee spatelvormige, euh spatels werd ons maaltje versneden, verknipt, omgedraaid, verlegd, gefileerd, versierd, geprepareerd. Met een vingervlugheid die je heden ten dage alleen nog bij zakkenrollers vindt, hakte de beste man zich een weg door roodbaars, zalmmootjes, ossehaas, noedels, gebakken eitjes. Hij deed dit merkelijk vlugger dan wij door hadden hoe je de eetstokjes hanteert. Tomaten kun je vastprikken, stukjes vlees of vis kun je scheppen en noedels kun je spaghettigewijs wel rond die krengen draaien. Maar heb je ooit al eens ijs gegeten met stokjes ?
Het voorgerecht, een rauwkostassortimentje in zoete vinaigrettesaus was echt wel lekker. De kip of vis liet zich ook heel erg smaken en dan moest de ossehaas nog langskomen. Die werd vakkundig versneden met een groot slagersmes (haha, de snoodaard kon toch niet alles met zijn plamuurmesjes), en met de nodige showelementen gekruid. Om je een idee te geven, stel je Tom Cruise voor in Cocktail, maar dan in het geel en met peper en zoutvaten. Ook twintig jaar ouder ongeveer. De ossehaas werd opgediend in een sausje op basis van maki en look èn werd geflambeerd met Japanse wijn. Een woord van waarschuwing is hier op zijn plaats. Probeer uitjes waarbij voedingswaren geflambeerd worden tot een minimum te beperken als er iemand in de groep zit met een ingenieursopleiding. Die moeten altijd het hoe achter alles te weten komen. Laten we hier niet veel woorden aan vuil maken, ik geef je er vijf : wijn, vuur, ingenieur, baard, weg.
Als afsluiter kregen we nog een ijsje (dat niet eens op de kaart stond). Toen we halverwege waren, zagen we naast de ijsbeker lepeltjes liggen...
Het is een heel aangename avond geworden, en zeker niet duur. Voor minder dan dertig euro kregen we aperitief, voorgerecht, twee hoofdschotels en een dessertje. Daarin zat dan ook nog de wijn en wat water. De show kregen we er gratis bij. Wie doet beter ?
Yokohama, Ernest Van Dijckkaai 13, 2000 Antwerpen. Tel 03/231.91.08
De avond werd afgesloten met een paar Trappisten in 't Patersvaetje.
Kwestie van toch iet of wat te ont-oosteren. We mogen ook niet overdrijven in die dingen.
06-12-2005, 20:15 geschreven door Hill
|
