ook een kort berichtje tussendoor. Ter info: ik ben niet berijkbaar op mijn Belgisch nummer, wel op +27 794 48 47 35.
Het was wel een beetje een pechweekend. Vrijdagavond wilden we dus gaan wijnproeven in Spier en daar daarna eten. Maar onze afrit was afgesloten en dan vonden we de weg niet meer. We hebben er dus 2u overgedaan ipv 3 kwartier en de wijnproeverij was al gesloten. Het eten nadien was wel geweldig in een prachtige omgeving (foto's volgen later als Tom ze verkleind heeft)
Gisteren zijn we naar Kaapstad geweest. Eerst naar de V&A Waterfront waar het heel mooi was en waar we een bolleke hebben gedronken in een Belgisch restaurant! In het centrum zelf valt echter niet veel te beleven overdag. Maar we zijn 's avonds teruggekeerd naar Long street, waar een aantal mensen van de lodge een concertje gaven (piano, cello en prachtige vocals) in een echte locale bar, supergezellig!
Maar vandaag hadden we weer alle pech. Volle moed vertrokken we deze morgen naar de Tafelberg voor een stevige klim. Voor de eerste keer sinds we hier zijn was het echter bewolkt en winderig. Onmogelijk om naar boven te gaan. Toen besloten we om naar Cape Point te rijden en ondertussen wat pinguins te zien. We waren al een uur of 2 onderweg toen de weg onderbroken was. Er is hier vandaag een wielerwedstrijd... Om een lang verhaal kort te maken: het was onmogelijk om nog naar Cape Point te geraken, dus hier zitten Babs en ik terug op de lodge... (Lien en Tom hebben toch nog een poging gedaan om pinguins te gaan zien)
Straks gaan we naar de concerten in Kirstenbosch, hopelijk geraken we daar!
Tom:
Klein berichtje tussendoor: op de gang infectieziekten hebben ze huisdieren: 4. Een mama duif en 3 kindjes. Die kindjes zitten in een bloempot op de vensterbak, en de duif zit op een metalen frame van het raam dat altijd open staat. De dokters voeren elke dag wat zaadjes aan de duiven. Hygiëne?
Gisteren een Strongyloideus Stercoralis zien zwemmen onder de microscoop. (noot van de auteur: dat is een worm, en ge kunt er stevig ziek van zijn. Voor iedereen met weinig interesse in tropische pathlogie: stop met lezen.
Ze hadden de worm gevonden in een cyste in de long van een patiënt. Dat gaat meestal als volgt: iemand loopt in een poeltje besmet water en heeft een wondje: de worm kruipt in de huid binnen en zwemt in de bloedbaan tot in de bloedvaten van de long en gaat wat in de long zitten, daarna hoest je dat op en slik je je slijmen in en dan zit de worm dus in de darm, waar het in de darmwand kruipt en dan kindjes maakt die dan door de mens weer uitgedingest worden, en de cirkel is rond. Meer info op http://en.wikipedia.org/wiki/Strongyloides voor zij die geïnteresseerd zouden zijn. Nota bene: de behandeling is eenvoudig (albendazole), en de mensen genezen meestal goed.
Parasitologie, I love it.
Tom
eindelijk ben ik ook eens op internet geraakt. Je moet hier een soort pay-en-go laden om op het internet te kunnen en dat liep niet van een leien dakje. De ene dag werkt het computersysteem niet, de andere dag doen ze gewoon de kassa toe,... Heel Zuid-Afrikaans allemaal
Toen we zaterdag na een slapeloze nacht op het vliegtuig aankwamen, waren ze blijkbaar al vergeten dat ik ook kwam. We moesten dus voorlopig met drie op de kamer want voor mij was er geen bed meer. Ondertussen ben ik wel verhuisd en lig ik samen met Julianne, een Engels meisje.
Maandag moesten we eerst nog wat praktische dingetjes regelen voor we naar het ziekemnhuis gingen en kregen we eindelijk de beroemde Mariska te zien (voor degenen die niet kunnen volgen, mariska is de dame die alles hier regelt voor de buitenlandse studenten). Na een kleine rondleiding over de campus, brachten ze ons naar het ziekenhuis. Van buiten ziet het er redelijk ok uit, maar vanbinnen is het oud en slecht onderhouden. `t Is wel enorm groot, je kan hier makkelijk verloren lopen. Babs, Emke en ik moesten dan nog op zoek naar de juiste dokters maar die hebben we de eerste dag niet gevonden. We hebben dan wat patienten gezien op de consultatie en na de tutorial van 12u zijn we terug gegaan naar de Lodge om nog wat dingen in orde te brengen.
Dinsdag konden we dan eindelijk starten met de juiste mensen, want de studenten waren allemaal op de tutorial van 7.30. Ik mocht dan meteen naar de operatiekamer voor wat een behoorlijk saaie dag zou worden. We konden daar eigenlijk niks doen. Ze staan daar met 10 mensen in het OK en er gebeurt eigenlijk niet veel. Iedereen staat er ook gewoon wat te bellen met z`n GSM, je zou dat bij ons nooit kunnen voorstellen.
Woensdag was ik `on call`, 24u wacht zeg maar, in wat je bij ons een spoedgevallendienst voor gynaecologie en verloskunde zou noemen. we mochten zelf de patienten zien en dan komt de dokter voor het gynaecologisch onderzoek en eventueel nog een echo ofzo en het verdere beleid. Een computer is er niet, dus moeten we alles opschrijven. We hebben op die 24u 17 patienten gezien en ze vinden dan toch wel dat we hard hebben gewerkt. We hebben de hele nacht kunnen slapen, dus dat viel allemaal wel mee.
Donderdag mochten we dan na onze zaalronde naar huis en kon ik de hele dag relaxen aan het zwembad. Dat deed deugd want het was 38 graden.
Vandaag hadden we consultatie en we zijn bij de gelukkigen want op vrijdag stoppen ze al om 12u, dus na de middagles konden we terug naar de Lodge. Das wel leuk die kleine lesjes `s morgens en `s middags. Ze praten zo wat over de interessante patienten die op de wacht zijn geweest of over iets wat hun te binnen schiet. Aangezien het vandaag nog warmer is dan gisteren heb ik uiteraard al een plonsje gedaan in ons zwembad!
groetjes aan iedereen en tot snel
dikke kus Lien
P.S. mijn Zuid-Afrikaans nummer is 0760351235, de landnummer weet ik niet vanbuiten, dat moet ik nog een nakijken
Na Tom en Emke, wordt het eens tijd dat ik ook eens een stukje schrijf.Vannacht mijn eerste wacht gehad, dus vandaag vrij en wat tijd om na het uitslapen onze blog wat aan te vullen. Trouwens niet zoveel kunnen bijslapen vandaag, aangezien het hier momenteel 38°C warm is en airco hier nog niet wijd verspreid is.
Deze nacht dus mijn eerste on call gehad. Op de hele voormiddag hebben we 10 patiënten gezien met drie studenten. Dus per persoon drie patiënten. Vervolgens waren we toch toe aan een goeie pauze want ze waren van dat hard werken wel heel moe, en hun voeten deden pijn van lang recht te staan.K moet nog proberen een beetje aan te passen aan het ritme hier, want gisteren noemde ze me al de slavendrijver, ondanks ik in mijn visie meer op de grond heb gezeten bij de rest van het hardwerkende personeeldan echt te hebben gewerkt.De Zuid-Afrikaanse medestudenten hebben me trouwens al aangeraden om eens langs te psychiater te gaan. Ik lijd volgens hen aan een ernstige obsessieve afwijking.Ik ontsmet namelijk mijn handen voor en na iedere patiënt, zeer ongewoon
Dat brengt me eveneens tot de gebeurtenissen van woensdag. Mijn eerste dag in het operatiekwartier. Ik ben blij dat ik mijn operatieklompen heb meegenomen, anders moet je stoffen schoenovertrekken aandoen, gemaakt voor schoenmaat 45 en zonder antislip onderkant. Dan de zoektocht naar de operatiekledij is ook een hele opdracht. De meeste kleren zitten vol met scheuren en grote vlekken. In de operatiekamer is er vrij veel volk aanwezig. Iedereen zit aan de kant op de grond tot ze iets moeten doen. Om de beurt zal iedereen wel eens een opdrachtje uitvoeren. Wij mochten assisteren bij de patiënten die we de dag ervoor hadden voorbereid. In het totaal stonden er zo zes patiënten op het programma. De eerste drie patiënten waren van 1 student, normaal kwam dan mijn eerste patiënt als vierde aan de beurt. Maar de operatie werd afgelast want de tijd was om.Normaal doen ze operaties tot 12u, en nu was de derde al uitgelopen tot 12u30, dus hadden ze zich al overwerkt. De volgende drie patiënten hadden dus pech, en zullen een andere keer moeten terug komen. Steriliteit is ook niet echt hun beste kant, Maar ja, kheb al geleerd dat het geen zin heeft je daarin druk te maken.
Woensdag avond eerste braai (bbq) avond meegedaan. Dat is een heel evenement hier op de campus. Dan komen de plaatselijke studenten eveneens hun stuk vlees mee op t vuur gooien. Twas zo druk dat het echt wringen was om mijn stukje vlees er nog ergens tussen te krijgen.
Vanavond gaan we ons eerste wijnhuis bezoeken, en emke is bobette ocharme Meer daarover in de volgende aflevering
Zuid Afrika
is niet alleen lui in de zon liggen voor degenen die dat zouden denken.
Ik heb net
25u aan een stuk gewerkt ZONDER te slapen. Ben vanochtend om 08.30h gestopt en
dan in mijn bed gekropen, tot nu ongeveer.
Als je
wacht hebt moet je de vrouwen in een verloskamer begeleiden tot de bevalling.
Ik had er 2 waar ik de hele nacht ben bijgeweest. Ik heb ook 2 vaginale
bevallingen gezien en heb 3 keizersnedes geassisteerd. Bij de laatste, deze ochtend
rond 05.30h, kon ik mijn ogen amper nog openhouden Ik heb wel een vraagje voor
degenen die al gynaeco in België hebben gedaan: Hoe hechten ze bij ons een
keizersnede dicht? Hier zetten ze om de 3cm een soort Donatisteek en de rest
laten ze per secundam genezen. Ik vond dat nogal vreemd
Ik heb al
superveel geleerd. De rest van de week is hier nogal chill, maar ik werk minder
én leer veeeeeel meer dan op mijn stages in België. De hele dag (en nacht) door
word je ondervraagd en krijg je enorm veel uitleg. De ZA studenten zitten hier
ook de hele tijd te studeren tussendoor. Ze worden geacht elke dag iets te
lezen, en ze doen dat nog ook! En dan zijn er nog de 2 tutorials per dag.
Wat mij
opviel bij de bevallingen is dat de moeders helemaal niet blij lijken met hun
kind. Er is ook bijna geen enkele vrouw die iemand bijheeft om haar te
begeleiden. De meeste zwangerschappen in Zuid Afrika zijn dan ook ongewenst
Ik was ook
supermoe omdat ik de nacht ervoor niet goed had geslapen en een zware
inspanning achter de rug had.
We zijn met
een aantal mensen van de lodge s avonds tot Lions Head gereden om de
zonsondergang te zien. Lions Head is een aanhangseltje van de Tafelberg en het
bovenste deel is helemaal rots. Babs en ik zijn helemaal tot op de top
geklommen. Wat een avontuur en wat een uitzicht! Nadien moesten we in de
donkere naar beneden, gelukkig was het bovenste, tricky, gedeelte nog in de
schemer. Het laatste stuk naar beneden zagen we niet veel. Het uitzicht op de
verlichte stad was wel geweldig.
En eindelijk
wat fotos voor jullie om jaloers te worden!
Een aantal foto's van aan het zwembad, een foto van onze kamer, de oranje sunset wordt verooraakt door bosbranden in Somerset West en Paarl.
En dan nog wat foto's van de beklimming en zicht vanop Lion's peak.
inderdaad, er zit ook een jongen in zuid afrika, ikke. Ik doe deze maand niet mee met de dames in de gynaeco, ik volg wat op de dienst infectieziekten. Lees: de HIV-TBC fabriek. De afdeling HIV is hier groter dan de afdelingen cardio + pneumo + nefro + endocrino + gastroentero + algemene interne samen. UNAIDS schat de prevalentie van HIV zo rond de 15 tot 20%, wat gelijk staat aan zo'n 2,5 miljoen seropositieven. Ik zie hier heel wat tropische pathologie (parasieten, exotische bacteriën e.d.), die je dus in Vlaanderen (gelukkig) zeer zelden tegenkomt. Ik ben daar 1 van de 2 stagiairs, en ik mag dus mn goesting doen. Vandaag ben ik ook met de prof infectieziekten gaan praten, en die wou me graag eens meenemen naar een 'rural' hospitaal, om eens te zien hoe het er daar aan toe gaat. Volgende week woensdag of donderdag maken we er een daguitstapje van. Naast het ziekenhuis doe ik wel precies exact hetzelfde als de dames: zonnen naast het zwembad. Geloof me: als u hier zou zijn zou u dat ook doen :)
Meer nieuws later, ik ga ook wat foto's proberen te maken in het ziekenhuis, dan kunnen jullie dat ook eens zien. Het ziet er erg -ahum- retro uit.
Oma ik zie u nog graag en ik beloof heel thuis te geraken.
Zaterdagochtend
de zon zien opgaan in Kaapstad na een slapeloze nacht en English breakfast om
3.30h. (hier staan ze trouwens een uur voor)
Het is hier
rond de 30°C
maar s nachts koelt het gelukkig snel af. Vrijdag voorspellen ze 37°C!
Pas sinds
maandag een auto (mét airco) dus dit weekend niet veel gedaan. Zondag zijn Babs
en ik met iemand meegereden naar het strand van Muizenberg. Daar hebben we iets
proberen doen aan ons kleurtje, wat voor mij enkel verbrande voeten heeft
opgeleverd. De rest is nog spierwit! En alle andere studenten lopen hier met
bruine afgetrainde lichamen rond we zijn dus duidelijk nog de nieuwen.
Ik sta nu
op verloskunde. De afdeling is ingedeeld in 5 firms. Dat zijn 5 groepen
gynaecologen met hun assistenten, 3 Zuid Afrikaanse studenten en 1 Elective
Student, ik dus. Elke dag is er een hele firm van wacht voor 24u. Voor mijn
firm is dat elke woensdag. Dat valt dik tegen want het is hier elke woensdag
braai (bbq). En feesten kunnen ze hier op de lodge blijkbaar wel.
Mijn week
ziet er zo uit:
Elke dag
een tutorial van 7.30h tot 8.00h en van 12.00h tot 13.00h
Maandag en
dinsdag s ochtends toeren en s namiddags vrijaf!
Woensdag
24u wacht, zonder slaap!, waarbij iedereen één of twee vrouwen in de
verloskamer moet volgen
Donderdag
mag je dan om 10.00h naar huis om te slapen
Vrijdag:
clinic, waar ik maandag door toeval ook al heb gestaan.
De Zuid
Afrikaanse studenten zijn trouwens heel tof en behulpzaam. Ik voer met hen
conversaties in het Nederlands/Afrikaans. Dan doen ze wel moeite om traag
(stadig) te spreken. Als de patiënten Afrikaans spreken is het moeilijker.
Ik heb
maandag op de clinic gestaan waar ze opvolging doen van de zwangerschappen.
Meisjes van 20 die aan hun 4e kind toe zijn, zijn geen uitzondering.
Ik neem anamneses af, bekijk het resultaat van hun pipi toetsing
(urine-onderzoek) en doe een klinisch onderzoek. Voor de kenners: hier
gebruiken ze zon mono-aurale stethoscoop van Pinard!
Wat ik wel
knap vind is dat ze hier iedereen op foliumzuur zetten, dat had ik niet
verwacht.
We hebben
allemaal een SIM-kaart van hier gekocht waarmee we naar België kunnen smsen
voor 2 rand (delen door 12,8). Bellen blijft wel duur.
Foto's toevoegen lukt me nog niet omdat de bestanden te groot zijn. Volgt.
Dit weekend
gaan we waarschijnlijk naar Kaapstad en de Tafelberg, die je trouwens vanaf de
campus goed kan zien.
Allez,
hopelijk wordt het bij jullie ook snel wat warmer.
