Weet nog steeds niet welke weg ik op wil met deze blog Ik weet het, deze blog lijkt nog steeds een heksenketel
Een stukje dit, een stukje dat
Maar het groeit en waarschijnlijk zullen ooit wel al die stukjes in elkaar passen
Iedere keer opnieuw zijn het wel "voorvallen" of hoe moet je dat noemen die ikzelf nodig heb om even neer te schrijven
Nee, het is niet bedoeld als geklaag, niet bedoeld om aandacht te trekken (haha, dat kan ik wel op een andere manier!)
Enkel en alleen voor mezelf (uiteraard weet ik ook dat dit wordt gelezen, maar wie het wil lezen is er volledig vrij van)
13-11-2010 om 15:50
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
15-10-2010
Kopzorgen
15-10-2010 om 23:37
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
15 oktober 2010
Kan het nog moeilijker?
Ik weet het niet hoor, zie ik spoken of is dit nog allemaal echt?
Deze morgend, na die bewogen avond van gisteren
Werd eigenlijk de sfeer gewoon verder gezet, de zoon geen woord, geen teken van leven
Koppig zo groot als hij is en ja hoor hij is inderdaad al groter dan mij (oeps, moet er zelf om lachen..)
Zonder ons tekenen "I love You" is hij naar school vertrokken, niets meer zeggend met een grote blik van "pff"
Een hele dag zit je erop te denken, wat heeft hem eigenlijk nu zo koppig gemaakt,
Wat heb ik nu misdaan en ja hoe maak ik dat terug goe
Ik heb het moeilijk als mensen zo vertrekken, je weet nooit of dat het een laatste beeld is dat je hebt
(mag er niet aan denken hoor, maar een dag is weinig voorspelbaar een ongeluk nog veel minder)
Maar goed, de dag ging voorbij
Deze morgend trouwens ook nog naar de dokter gebeld om het ventje zijn uitslag
Hmm, zoals verspeld "hij heeft een normaal bloedbeeld, alle waarden zijn in orde"
Dus stress zeker hé
Nu ja, je zou voor minder zeker
Allé deze avond dus, de zoon kwam thuis, nog steeds koppig, een beetje meer zeggend maar nog steeds niet zijn normale doen
Na het eten heb ik nog geprobeerd om weer eens een gesprek aan te knopen, maar nee hoor, niks, geen woord
Nu ja, wat moet je dan, verder je kas opvreten zeker hé
Deze avond is hij achter zijn pc gaan zetten en wonder bij wonder, na een uurtje kwam hij even alleen bij me zitten
"Sorry" het magisch woord
Maar hij was het echt beu om te zien hoe we ons laten doen door de dochter
en ja, jammer genoeg heeft hij daarin gelijk
Eigenlijk zou ik haar verhaal ook eens moeten vertellen, want ze heeft hier toch ook wel al voor meer dan enkel spanningen gezorgd
Maar goed, misschien een volgende keer
Terug naar vanavond
We hebben er even over gepraat in alle rust, terwijl ik eigenlijk wel even uit mijn vel wilde springen
Maar om de lieve vrede
Nu ja, een klein half uurtje laten kreeg ik een vraag van de zoon
"Mama, hoeveel staat er eigenlijk op mijn bankrekening?"
Ik zei hem het bedrag met de vraag erachter " Waarom?"
Heeft hij toch wel een GSM gevonden zeker dat hij graag wil
Wat mij betreft, een héél goede reden voor een tiener om de koppigheid opzij te leggen hoor
Pff, pff
Zo sluit ik de avond weer een af
Wanneer komt er hier nog eens een fijn berichtje?
15-10-2010 om 23:27
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
14-10-2010
Mens erg je niet
Hm, hm, mens erg je niet ik vind het zelf een passend titeltje bij dit artikeltje
Het ging hier even wat beter (dacht ik toch)
maar blijkbaar is dat maar een gordijn geweest om alles zowat netje te bedekken
Vorig weekend een dagje weg geweest, eigenlijk even lucht gekregen
Lucht naar meer
Iedereen was lief voor en tegen elkaar, geen vuiltje aan de lucht
(hm, wat heb ik nu toch met die lucht )
De pubers kwamen overeen, wij zelf hebben wat geknuffeld en gepraat
Ja, eigenlijk was het een beetje te perfect om echt te zijn
De zoon had s morgens al gezegd, ik zal er een fijne dag van maken,
ook de dochter wilde haar goed beentje voorzetten
Maar nu donderdag
pff, weet ik het ook allemaal niet meer hoor
Gisteren is het ventje thuis gekomen als een halve dode, letterlijk en figuurlijk
Hij was op het werk twee maal flauw gevallen en ja, hij zag er helemaal niet goed uit
Toen ik naar de dokter had gebeld en ze zei dat hij vooral nu moest rusten, was er geen houden aan
Hij wilde perse een dokter zien, dat dat dan iemand van wacht was gaf hem niet
Hij voelde hem of hij elk moment in elkaar kon zakken en niet meer zou kunnen opstaan
Nu ja, zo handelde en zag hij er ook uit
De dokter van wacht zei eigenlijk juist hetzelfde als de huisdokter
rusten, rusten
Vandaag zijn we dan naar de huisdokter geweest om toch zijn bloed te laten checken
(ben eigenlijk wel benieuwd of daar iets uit komt )
Voor de rest, ja heeft hij hoofpijn
Deze avond moesten we dus naar de zoon zijn school om zijn eerste rapport van het jaar op te halen
Nu ja, als ik terug kijk naar gisterenavond moest ik wel alleen met de zoon naar de school
Maar, nee hoor, tegen de avond was het ventje blijkbaar al terug in orde??
En ja hoor, hij moest mee
Daar stond hij dan, de lachende altijd goedgezinde echtegenoot!
Pff, pff hij die me gisteren de schrik van mijn leven bezorgt
Maar goed, los daarvan zijn we na een vermoeiende dag eindelijk thuis gekomen
De dochter moest eigenlijk al in haar bed liggen, maar ja was nog even verder tv blijven kijken
De zoon, ja die wilde nog een nootje, maar als de dochter wakker is kan dat niet (hm, de dochter heeft problemen met haar gewicht)
Dus, ja de regels waren hier overtreden want de dochter was niet op tijd gaan slapen
Amai, amai was een gedoe toch en dat na zo een zware dag
Maar ja, zoals ik al in de titel zij
Mens erg je niet
Zien hoe dit weer afloopt
14-10-2010 om 23:07
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
03-10-2010
3 oktober 2010
Hoe lang kan je zwijgen, alles verkroppen
Een leven leiden dat je leven niet is
Niet kunnen zijn wie je eigenlijk ben
Zo lange tenen heb jij, zo gevoelloos moet ik zijn
Jou dagen gevuld met mensen om je heen
Terwijl vier muren me weer in die rol dwingen
Ik kan dit leven niet meer aan
Ik wil dit leven niet meer
Ik wil leven
Mijn eigen
Leven
Maar hoe???
Pff, zo moeilijk allemaal
Zo grenzeloos dat dit al duurt
Hoe lang nog?
Voor ik eindelijk heen mag gaan
Naar daar waar de rust me toelacht
Hmm, ben ik een beetje in poëtische bui?
Wie weet, maar op die manier kan ik een stuk mezelf zijn
Raar hé, maar ja zo is het nu eenmaal ..
Is dit enkel een gevoel of is het ook zo dat de geschiedenis zich herhaalt?
Dat mijn verleden steeds verder loopt en steeds mijn toekomst wilt innemen?
Als kind, hoe klein ik ook was
Moest en zou ik steeds mezelf wegcijferen, doen wat er van mij wordt verwacht
Flink dit, flink dat, even links lopen was uit de bozen, nee knikken terwijl er ja werd verwacht
Werd bezegeld met schietende ogen .
In de greep van mijn moeder, steeds haar zin moeten doen, want o wee, hoe slecht was ik niet als ik mezelf wilde onplooien . Ze zou de greep op mijn maar eens kunnen verliezen
Na dertig jaren is ze die greep ook verloren, gelukkig maar!
Maar hoe is het nu, ik voel die greep nu weer, niet mezelf mogen onplooien, niet mezelf kunnen zijn
In de greep . Van mijn eigen man .
de laatste tijd, heb ik het ontzettend moeilijk maar als ik er bij stil sta is het wel raar al een hele tijd ben ik aan het afbouwen met mijn antidepresiva of hoe schrijf je zoiets nu ik al een tijd ben gestopt geeft het me het gevoel, dat ik mezelf beter kan wegcijferen als ik die pillen neem dat alles gemakkelijker wordt geslikt ( en dan bedoel ik niet die pillen...) gek, dat je door pillen tenminsten kunt worden geleefd.....
03-10-2010 om 22:53
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
29-09-2010
Raadsel
Nu wil ik er hier geen zwart blog van maken daarom toch nog wel even een andere berichtje Een kleine maand geleden waren we op een opendeur dag waar er een vraag werd gesteld om een prijsje te winnen nu wat was die vraag!
Wat wordt kleiner naar mate het groeit?
Het klinkt als zo een raadsel met een poep simpele oplossing Awel! Ik vind ze nie??? aan wat ik ook zit te denken, denk niet dat het het juiste antwoord is
weet je, ik ga mijn zinnen verzetten na zo een dag en het eens opzoeken op google
29-09-2010 om 18:06
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
29 september 2010
Amai, amai wat een dag vandaag
Mijn twee tieners hebben het echt wel verknoeid vandaag
Al een paar dagen, of is het al weken? Zitten ze steeds op elkaars kap
Die doet dit, die doet dat
Enne ja, ja ze weten me héél goed op te draaien
Ik ben als het warre vandaag toch wel uit mijn vel gesprongen
Té is té
Als het nu kleine kinderen waren zou je het misschien kunnen begrijpen
Maar nu !
Help zeg, hoe moeten die in de grote mensen wereld respect gaan geven aan hun medemensen als ze het nog niet aan elkaar kunnen geven!
Nu ja, ik weet wel dat ik niet zo een perfecte moeder ben, hmm, wie zou dat wel zijn???
En dat ik ook mijn fouten maak
Maar die kids kunnen je toch wel bespelen hoor
Door mijn gezondheid, (snel moe en nog wat meer ) geef ik snel toe
Gewoon om van hun gezeur verlost te zijn en ja, zeker toch ook wel om conflicten uit de weg te gaan
Maar ja, dat heeft dan ook een deel te maken met de dochter
Misschien later daar ook nog wel wat over
Maar je merkt, het was echt een baal dag!
Straks moet ik nog blij zijn dat ze hele dagen op school zijn
Terwijl ik hier steeds snak naar gezelschap
Van 7 uur tot 17.30 uur op vier muren zitten kijken is niet niks
Maar allé, nu ben ik hier nog mijn beklag aan het doen
Nu ja, het moest er eens uit .
29-09-2010 om 00:00
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
26-09-2010
Hm, nog even dit
Wie dacht dat dit blogje lief ging zijn of ging blijven zal toch op een gegeven moment met zijn neus tegen een ander berichtje worden geduwd
...
slaapzacht en lig er maar niet van wakker! dat doe ik zelf wel
26-09-2010 om 23:16
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
26 september 2010
Eindelijk even tijd om de foto's te plaatsen pff, pff toch wel een gedoe om deze eerst te moeten verkleine maar kom, ze staan er op!
Dit heb ik dus gisteren gedaan
Een mengsel van frituurvet (blijkbaar is het best ongezout, dus heb ik dat maar genomen) met héél veel zaadjes erin! Allemaal in verschillende potjes en pakjes gedaan (haha waar de frituur ook allemaal al niet goed voor is! ) En ja hoor! het resultaat of beter gezegt, smakkelijk!!!
enne voor ik het vergeet Vandaag had ik plots al VIER nieuwe vrienden!!! als het zo blijft verder gaan ziet binnen de kort onze tuin zwart van de vogels
26-09-2010 om 23:07
geschreven door Zonnebloempitje
Categorie:Hier ben ik dan
25-09-2010
25 september 2010
Ze zijn er!
Vorige wekend was het eindelijk zover,
Na wat uitrekenen, uitpluizen, zoekwerk en toch wel even nadenken ben ik vanuit de winkel naar huis gegaan met vijf kilo strooivoeder voor de vogels
Uiteraard kon ik die zak niet dicht laten en thuis gekomen begon ik al meteen te zoeken naar een geschikt mandje om op te hangen
Misschien zouden ze toch al kunnen komen?!
En, ja hoor het duurde niet zo lang
Vorige week dinsdag kwam er al héél voorzichtig een koolmeesje langs
Hij vloog heen en weer tussen de vlierbessenstruik, het tuinhuis en ja, zelfs al tot bij het gevuld mandje
Héél snel, heen en weer
Weg en toch weer terug
Het was een lieve lust hem bezig te zien
Hm, eigenlijk moet ik hem nog een naam geven
Lijkt me wel fijn
Even denken, onze Jef? Nee, klinkt zo oud
.
Het zal misschien nog wel komen
Eigenlijk vermoed ik dat hij al die dagen hier op verkenning is geweest
Want deze morgend!!!!
Kreeg ik nog eens twee vrienden bij!
Ze spelen, ze fluiten, ze zijn zo blij
En ja, af en toe een pitje pikken vinden ze blijkbaar wel fijn
Gans dit prachtig showspel gaf me een enorme energie boots en zo ben ik aan de slag gegaan
25-09-2010 om 23:29
geschreven door Zonnebloempitje
Vandaag een grote dag!
Vandaag een grote dag een nieuw begin, een nieuw pad
een eigen blog! een blog waar ik mezelf kan en mag zijn
25-09-2010 om 23:29
geschreven door Zonnebloempitje
Laat me draaien laat me keren
ooit kom ik wel de zonnestralen
tegen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ik weet het, deze blog lijkt nog steeds een heksenketel
