Adriaan Caluwaerts werd op  10 november 1786 in Turnhout geboren in het gezin van Anselmus Caluwaerts en Theresia Sels. Amper 17 jaar oud trad hij vrijwillig in dienst van de Franse keizerlijke Douane. Buonaparte had al in 1801 toen hij nog Eerste Consul was, de Franse douanediensten volledig gereorganiseerd en op militaire leest geschoeid. De Douanes Impériales gedroegen zich daarbij als een volwaardige legereenheid die het Grande Armée op de voet volgde en de steeds opnieuw veranderende grenzen beveiligde.

In september 1803 werd Caluwaerts als préposé des Douanes naar het Duitse Kleve  gestuurd.waar hij de trafiek tussen het Rijnland en het onder bestuur van Napoléons broer staande Nederland moest controleren. Hij deed dit blijkbaar met verve want drie jaar later belandde de intussen tot onderofficier benoemde Caluwaerts in Amsterdam waar de douaniers zich vooral bezighielden met het opsporen van de Nederlanders die zich niet aan de door de Franse keizer opgelegde zgn. ‘Continentale Blokkade’, het handelsembargo met de Engelsen hielden. In 1808 verkaste onze Turnhoutse douanier naar het Friese Dokkum waar hij het bevel kreeg over de lokale douanebrigade. Het daaropvolgende jaar werd hij bevorderd tot Sous-Lieutenant en kreeg hij een aanstelling in Groningen. Wanneer in de herfst van 1813 het IIIe Pruisische Legerkorps van Bülow de Noordelijke Nederlanden binnenvalt, kreeg Caluwaerts het bevel zich met zijn douaniers ter beschikking te stellen van generaal Bourrier die in het voorjaar van 1814 de stad Straasburg verdedigde tegen een geallieerde belegeringsmacht. Bourrier wist stand tot houden tot aan het aftreden van Napoleon. In mei 1814 kreeg Caluwaerts zijn ontslagbrief in de garnizoensstad Metz. Twee maanden later dook hij na elf jaar afwezigheid terug op zijn geboortestad. Hij overleed er op 23 april 1873.