Op 17 november 1793 werd in Hoogstraten in het gezin van Willem De Visscher en Theresia Van Eerckel, Jacobus De Visscher geboren. Hij behoorde tot de lichting van 1813 en werd – vroegtijdig- in juli 1812 ingelijfd. Nog voor het einde van deze maand vertrok hij vanuit Antwerpen naar het depot van het 3^e bataljon van het 105 Régiment d’infanterie de Ligne in Neuf-Brisach in de Elzas waar hij begin september aankwam. Het 105^e Linieregiment was ontstaan uit een van de oudere Franse infanterieregimenten, zijnde het in 1663 gestichte Régiment du Roi. Het had zich tijdens de Napoleontische campagnes onder meer onderscheiden bij Jena, Eylau, Heilsberg en Wagram.

Amper in een uniform gestoken en rudimentair opgeleid mocht De Visscher als fuselier met zijn bataljon al meteen naar Erfurt in Thüringen marcheren waar ze overwinterden. Hij kreeg zijn vuurdoop op 17 april 1813 bij Wittenberg, waar de Fransen een eerste poging ondernamen om deze vestingstad in te nemen. en nam daarna deel aan de operaties in Mecklenburg – Vorpommern. Tussen september 1813 en de lente van 1814 vinden we Jacobus De Visscher terug in het belegerde Hamburg. Deze formidabel versterkte vestingstad wist het tot eind mei 1814 onder het vakkundige bevel van maarschalk Louis-Nicolas Davout uit te houden tegen de geallieerden. Op 27 mei 1814 kwam er een einde aan De Visschers militaire carrière toen de ‘IJzeren Maarschalk’ op bevel van de net geïnstalleerde Franse koning Louis XVIII de sleutels van de stad overhandigde aan de Russische generaal Benningsen.

Op 24 juli 1814 keerde De Visscher terug naar Hoogstraten. Twee van zijn broers, Wilhelmus Gervaas en Cornelius ontbraken echter op het appel. Wilhelmus, kanonnier in het 9^e Régiment d’Artillerie à Pied, was op 17 januari 1814 in het militair hospitaal van Reims bezweken aan in de strijd opgelopen verwondingen. Cornelius was op 4 november 1811 aan koorts, wellicht tyfus, gestorven in Cambrai. Hij had als fuselier dienst gedaan in het 50^e Régiment d’Infanterie de Ligne.

Louis Victor Baillot, één van zijn wapenmakkers uit het bataljon die samen met Jacobus De Visscher was opgeroepen, zou de oudste overlevende drager van de medaille van St. Hélène in Frankrijk worden. Hij overleed op 3 februari 1898 op de gezegende leeftijd van 104 jaar, 9 maanden en 24 dagen…