Hoe onverwachts iets kan gebeuren. Per vergissing stap ik op het foute verdiep uit de lift in ziekenhuis. Zie daar op een bord de naam staan vd psychiater van Eric. Ik naar de receptie om te vragen of hij aanwezig is. Ja, maar gesprekken enkel op afspraak. Zal mij worst wezen, ik op zoek naar de deur met zijn naam erop. Rap gevonden, hoorde gesprek met zijn patient. Op de bel staat vermeld ' bezet ' , dus ik duw op die bel. Hij komt naar buiten en kijkt me aan. En plots die glimlach en die woorden : Chris, ik ben zo blij dat ik je eens zie. Wij moeten eens de tijd nemen voor een gesprek. Jou Eric laat mij niet los, ik denk nog zoveel aan hem ... ik had de zelfdoding niet zien aankomen. Dit alles gaf mij een goed gevoel, ik mag ook het dossier hebben, maar ik moet beloven dit niet alleen door te lezen . De tijd is rijp, ik wil dit echt doen ... en zo ineens, door een stom toeval is dit alles in een stroomversnelling gegaan. Tekens ? Je moet ze wel zien en vastgrijpe! n ! Ga nu deze avond naar de nieuwe groep, ook leuke mensen, alleen een nadeel, we blijven veeeeel te lang plakken nadien in 't café !!!
 
chris

28-03-2006, 20:37 Geschreven door ZHG  

Troost

Ik meen dat sterven liefde is:

je wordt voorgoed onkwetsbaar;

je wordt voorgoed geborgen.

Ik meen dat sterven liefde is.

Ik meen dat dood een hemel is:

er is geen pijn, geen doodsnood maar;

je laat voorgord de afweer neer:

Ik denk dat dood een hemel is.

Laat het los, laat het gaan,

zie af van bestaan,

de dood zal je zorgzaam ontvangen.

Je hoeft niet, je moet niet verlangen

naar het verlengen van je pijn

als je vrede weg kunt zijn.

Sonia

27-03-2006, 23:47 Geschreven door ZHG