Het aangekondigde eetfestijn van Jabbeke ging niet door op zaterdagnamiddag! Blijkbaar was Zedelgem toch een taaier blok dan ze hadden gedacht. Wij startten net iets vlotter aan de wedstrijd dan de bezoekers met mooi combinatievoetbal. Echt gevaar konden we niet echt creëren mede door de hardheid en de fysieke verschijning van de bezoekende verdediging. Naar het einde van de eerste helft kantelde het evenwicht lichtjes in het voordeel van de tegenstander wat Kilian tot een paar tussenkomsten noopte. Na de koffie, de thee of het gebruikelijke pintje (bij de toeschouwers wel te verstaan) veranderde het wedstrijdbeeld niet echt. Zedelgem het meeste balbezit zonder echt gevaarlijk te zijn en de tegenstander met de tegenprikken. De wedstrijd eindigde zoals hij begonnen was met een 0-0.
In de gietende regen werd de verplaatsing naar Hooglede afgewerkt. Het was even bang afwachten met onze 3 nieuwelingen wat het ging worden. Ondanks het barre weer nam de bezoekende ploeg direct de wedstrijd in handen. Reeds na 48 seconden vond Ewout de weg naar doel, we starten met een 0-1 voorsprong aan de wedstrijd. In de eerste helft combineerden de Zedelgem boys alsof ze reeds bij Barca spelen.. of is dat wat overdreven. We kunnen spreken van mooi eentijdsvoetbal in de driehoek in het midden. Maarten en Louis namen de ploeg op sleeptouw, de verdediging olv Glenn-Lewis gaf geen krimp en Ewout prikte er zijn tweede van de dag tegen de netten. Na 20 minuten voetbal verslapte de aandacht even binnen de ploeg en de tegenstander profiteerde daar direct van 1-2.... Gelukkig was de rust in zicht. Tijdens de rust werden de troepen op hun plicht gewezen. Geen verandering in het spelbeeld; Zedelgem voornamelijk in balbezit en de tegenstander spelend met de lange bal. Dat we gevaarlijker waren dan de thuisploeg merkten we op door de belangrijke rol van de thuisdoelman. In de eerste helft ontkwam hij nog na een duidelijke fout op onze aanvallers, in de tweede helft werd wel strafschop gefloten. Keith trapte feilloos binnen en de 1-3 stond na een kwartier op het bord. Om het helemaal af te maken scoorde Jamie direct daarna de 1-4. De moed en het water zakte in de schoenen van de tegenstander en Zedelgem kon de wedstrijd rustig uitvoetballen tegen 10 tegenstanders; de doelman was iets te wild uit zijn doelgebied gekomen.... Ondertussen werd de afgevaardigde ook naar de tribune verwezen door de jonge doch goed leidende ref.
De Zedelgem-boys hadden zin in revanche na vorige wedstrijd. Je zag het ook duidelijk aan hun spel - te zenuwachtig aan de bal - waardoor ze wel probeerden, maar niet genoeg voor gevaar konden zorgen. Aanvankelijk hadden we het geluk dat de tegenstander niet al te veel weerwerk bood, waardoor ons minder spel niet zo goed opviel. Gelukkig viel het eerste verlossende doelpunt vrij vroeg. Geharrewar voor het doel en Ewout trapte vanuit een scherpe hoek met links binnen. Vanaf dan werd het spel iets beter en de tegenstander iets harder, terwijl het veld iets zachter werd. Voor de rust werd het nog 3-0 dankzij een binnentikker van Jamie en een lob van Ewout. In de eerste helft kwam onze verdediging niet echt aan actie toe. Na de koffie een lichtjes ander beeld. Door de fysieke kracht van de tegenstander kwam Zedelgem iets minder aan voetballen toe. We verloren de grip op het middenveld en de verdediging wou het soms te mooi doen. Gelukkig bleven ze voetballen en speelden ze geen balletje trap. Wijzelf konden niet meer scoren, de tegenstander wel. Naar het einde toe werd het iets bitsiger, maar de man in het geel had blijkbaar alleen maar gele kartonnetjes bij. Al bij al een verdiende overwinning.
(foto: onze doelman Kilian heeft zich dit jaar nog maar 9 keer moeten omdraaien)
Over één man gaan we het hier niet hebben: Toon Hermans, over één vrouw gaan we het hier ook niet hebben: Margriet Hermans. Zedelgem kwam niet wakker uit de kleedkamer en dat had ook de tegenstander al heel snel door. Met een paar goede diepe ballen werd de Zedelgemdefensie totaal uit verband gespeeld en voor we het goed wisten stonden we 2-0 in het krijt. Herman Brusselmans zou het niet mooier hebben kunnen formuleren. Trainer, supporters en gelegenheidsafgevaardigde Bart konden op dat moment alleen maar denken aan Herman van Veens opzij, opzij, opzij, .... De spelers werden aangespoord om er wat vaart achter te zetten wat meteen resulteerde in een paar fraaie doelpunten. Het werd 2-2 en zelfs 2-3! Herman van Rompuy zou spontaan een haikoe geschreven hebben over het gebeurde! En toch had Herman andere duistere zaken in gedachten. Laten we maar eens een strafschop fluiten, want 3-3 staat mooier op het scorebord. Eerlijk gezegd - totaal onterecht was de stand op dat moment niet. Na de rust kwamen de Excelsior-Boys wat sneller op stoom en liepen ze uit tot 3-6 dankzij mooi opbouwend voetbal maar voornamelijk op karakter. Op de Heirmanklok waren toen 60 minuten gespeeld. De thuistrainer en de bezoekende trainer keken naar elkaar en zagen dat het goed was. Waterzakjes werden uitgegoten en alles werd in gereedheid gebracht om huiswaarts te keren. In extremisch scoorde de thuisploeg nog een doelpunt 4-6. Fair-play gebied dan dat er opgezet wordt en afgefloten. Of moeten we er toch nog even Toon Hermans bijhalen? "Leg neer die bal" was ooit een schitterende act van de komiek - hier was het een gebod om de bal op de penaltystip te leggen en 5-6 te scoren in de 65-ste minuut. Ondertussen stonden de knapen al onder de douche, zij spelen immers maar 35 minuten. Blijkbaar was er nog even tijd om Margriet Hermans erbij de halen met haar grote hit: Laisse rouler les bon temps, ... en zelfs Toon Hermans' Leg neer die bal' werd er in de 69ste minuut nog bijgesleurd. Om een lang verhaal kort te maken: 6-6 na een vrije trap net voor de grote rechthoek. Gelukkig moeten we hier Herman Brood, Herman Gorter of Herman Balthazar niet meer citeren of het was 9-6 geworden. Voor de archieven: Ewout scoorde 5 keer en Louis trapte een prachtige vrije trap rechtstreeks binnen. Over één man hebben we het hier inderdaad niet gehad: de scheids.
Een wedstrijd voor echte mannen; harde duels, snelheid, en bovenal mooi voetbal op een zonnige zaterdagnamiddag. De thuisploeg wou niets aan het toeval overlaten: 4 nationalen in de kern en daarenboven nog eens 2 oud Zedelgemnaren aan de aftrap. Wij waren niet gekomen om ons in te graven en dat lieten we al na een paar minuten merken. Een paar goede combinaties leiden tot de eerste 3 kansen, jammer zonder resultaat. Eernegem was verrast door de snelheid waarmee de Excelsior boys de bal lieten rondgaan. Soms was het op het randje van het toelaatbare maar de man in het zwart, excuseer in het rood, zag er geen graten in. 0-0 tegen de rust. Na de sinaasappel veranderden we lichtjes de taktiek en dat resulteerde na 9 minuten in een fraai doelpunt: Ewout was er alweer vandoor, kon de keeper omspelen en de bal snoeihard in het doel schieten. Eernegem ging nog een tandje harder spelen en wij nog een tandje beter. Onder inpuls van een zeer sterk middenveld, Louis en Maarten lieten de moter draaien, en een rustig blijvende verdediging haalden we na 66 minuten de eindoverwinning.
De Excelsior Boys hadden het duidelijk goed begrepen; direct de tegenstander bij de keel grijpen en zo snel mogelijk scoren. Aanval na aanval werd ingezet maar de weg naar doel bleek te moeilijk. De eerste keer dat Oostende overkwam, was het raak...... De thuisploeg schoot toen echt wakker en scoorde goal na goal. De eindstand werd uiteindelijk 14-2 tegen een tegenstander die ons niet al te veel in de weg legde. Op de foto herkennen we kapitein Louis.
Oostende was onze voorlaatste tegenstander van het seizoen. Thuis hadden we 0-2 verloren en in de stand stonden ze net voor ons. Met onze 36 punten was het seizoen al geslaagd. Toch hadden de jongens iets recht te zetten in de kuststad. VG startte furieus maar de Excelsior Boys hadden al snel door dat ze zelf moesten aanvallen om te kunnen winnen. We zagen een goed combinerend Zedelgem 2 enorme kansen net niet afwerken.... Een voetbalwet zegt.... inderdaad het werd 1-0. Na de rust hetzelfde spelbeeld; een bikkelhard VG en een knokkend Zedelgem. Het spel werd ontsierd door een aantal zware fouten (terug een gele kaart voor de tegenstander) en de locale aanhang Gelukkig bleven onze jongens kalm en beheerst voetballen. Ewout slingerde zich tussen een aantal verdedigers, omspeelde de doelman, wachtte nog even en trapte uiteindelijk de meer dan verdiende gelijkmaker tegen de netten. 37 punten hebben we al, misschien volgende week op naar de 40?
De ongeslagen leider op bezoek in Zedelgem. De locale boys gingen hun vel duur verkopen tegen de beren uit Wingene. Het spelletje werd zoals verwacht hoofdzakelijk gespeeld op de helft van de thuisploeg; slechts af en toe raakten we voorbij de middellijn. In Italië vinden ze goed verdedigen een kunst en dus beoefenden we deze kunst voor een keer ook. Bij een zeldzame oversteek naar de tegengoal werd de bal door de boomlange middenvelder van de tegenpartij op fouttieve manier afhandig gemaakt van Ebert. Vrije doorgang richting doel en goal. Jammer.... Enige minuten later kregen we een unieke kans op de gelijkmaker. De vrije trap van de kapitein strandde op de kruising. Verder raakten we niet. De tegenstander werd zenuwachtig: 1-0 aan de rust is niet echt geruststellend. :) Na de koffie werden we bij de nek gegrepen: een penalty die alleen de scheids had gezien en een fraai doelpunt zetten meteen de eindstand op het bord. 0-3. Misschien nog even het vermelden waard. Wingene liep nog tegen 2 gele kaarten aan wat toch de inzet aantoonde van de thuisploeg en als je de uitslagen in het algemeen bekijkt, is een 0-3 nederlaag lang niet slecht (Wingene won 20 op de 23 wedstrijden met meer dan 4 doelpunten verschil). Jammer, er zat meer in maar toch een dikke pluim aan ieder die er was.
Een zwaar bewolkte paasdag. 12 spelers vroeg uit de veren. Papa's en mama's gelukkig dat hun paasdag gevuld wordt met voetbal. 3 wedstrijden te gaan. In de eerste wedstrijd ging het vrij vlot en wonnen we verdiend tegen Eendracht Brugge. De tweede wedstrijd waren w iets te slap en werd gelukkig nog een gelijkspel uit de brand gesleept. Derde wedstrijd was belangrijk, winnen leverde immers een finaleplaats op. Er werd eindelijk op Excelsior-niveau gevoetbald en verdiend gewonnen dus. Na een zeer goede prestatie in de finale en door 1 counter (laat ons een beetje optimistisch zijn) verloren we onverdiend. (1-0)
Zeer goede prestatie van spelers en suppoters die massaal Tommeke Tommeke als eerste over de meet zagen rijden.
no sweat, no glory.... Alweer een ploeg met twee gezichten gezien vandaag. Voor de rust ging zowat alles verkeerd wat verkeerd kon gaan: penalty na 30 seconden wat ons waarschijnlijk een plaats in het book of records zal opleveren. Iedereen stond erbij en keek ernaar en het wat 1-0 nog voor de supporters langs de lijn stonden. Gelukkig konden we vrij snel de 1-1 scoren dankzij Angelo die toch een gaatje in de verdediging van de thuisploeg vond. Na de rust een vechtend Zedelgem. Ardooie nam dat vechten te letterlijk en werd beloond met een drietal gele kaarten. Ebert scoorde vanop de stip nadat Ian met een mooi vluchtschot de stand al op 1-2 had gebracht. De thuisploeg kreeg nog een tweede strafschop maar verzuimde om de wedstrijd nog spannend te maken. Al bij al een verdiende zege, zeker op basis van de tweede helft.
We hadden nog iets recht te zetten tegen Blankenberge. De eerste helft speelden we heel goed mee en kwamen schuchter af en toe eens aan het venster piepen. De tegenstander was onder de indruk.... Bij hun eerste echte tegenaanval was het prijs. 0-1 aan de rust en alles was nog mogelijk. In de tweede helft besloten we maar om wat vroege paaseieren uit te delen wat de kustjongens met beide handen grepen. Het werd 0-6. Amen en uit. Wat mooi begon .... de rest vult u maar zelf aan. Volgende week beter.
What a game! Wel opletten wat we zeggen, want supporters kunnen raar uit de hoek komen.... althans die van de tegenstander toch. Gelukkig hebben wij verstadige mensen achter de lijn staan die kwamen, zagen en jammer genoeg niet overwonnen. Zedelgem startte met het mes tussen de tanden wat resulteerde in paniek bij de tegenstander en een doelpunt voor ons. Ebert vond andermaal de weg naar doel in een goed samenspelend elftal. De 11 van de vorige week kregen het vertrouwen van de coach en bewezen andermaal dat voetbal simpel kan zijn: laat de tegenstander achter de bal lopen en je wint (bijna altijd). De kustjongens - toch die ene vooraan - deden ons pijn dankzij hun snelheid. Het werd misschien een beetje onverdiend net voor de rust 1-1. Na de gebruikelijke banaan en slok water kwam de locale thuisploeg iets gevaarlijker uit de kleedkamer en kon nogmaals scoren. Een gelijkspel had misschien een betere weergave geweest. Nogmaals proficiat aan de spelers voor hun enorme inzet. Voorlopig ga ik niet coachen bij KVO want .... de rest hoor je maar eens na een training....
Met een klein en bang hartje startten we de trip naar Tielt. Door de vele communniekanten en door 2 onverwachte niet-opdagers-van-het-laatste-moment, trokken we met 11 spelers en 1 trainer naar een van de koplopers uit de rangschikking. De thuisploeg deed meteen wat van ze verwacht werd, hoog druk zetten en 3 maal scoren. Einde wedstrijd.... Of toch niet. De Excelsior boys hadden begrepen dat ze iets te tonen hadden aan de meegereisde supporters die de wedstrijd van heeeeel ver moesten bekijken van de lokale ref. Eerst mikte Ebert nog 2 maal een vrije trap nipt naast; de derde keer was het wel raak. Na een paar taktische wissels van de trainer werd de wedstrijd nog spannend. Een ongezien sterk spelend Barça Excelsior gaf voetballes aan de Tieltenaars! Kort na de rust werd het 3-2 dankzij de inzet van Simon; wij zagen het weer zitten en zij niet meer. Ewout had de gelijkmaker aan de voet, maar een uitstekende graszode besliste er anders over. Hij tackelde "de kleine" en weg kans. De tegenstanders hadden gezien dat tackelen de enige manier was om Zedelgem te stoppen en dus deden ze maar mee.... schoppen op al wat bewoog is misschien overdreven... De dik verdiende gelijkmaker kwam er niet en wij vierden de nederlaag als een overwinning. Prachtige inzet van de 11 moedige strijders. Proficiat.
In de gietende regen werd de verplaatsing naar Hooglede afgewerkt. Het was even bang afwachten met onze 3 nieuwelingen wat het ging worden. Ondanks het barre weer nam de bezoekende ploeg direct de wedstrijd in handen. Reeds na 48 seconden vond Ewout de weg naar doel, we starten met een 0-1 voorsprong aan de wedstrijd. In de eerste helft combineerden de Zedelgem boys alsof ze reeds bij Barca spelen.. of is dat wat overdreven. We kunnen spreken van mooi eentijdsvoetbal in de driehoek in het midden. Maarten en Louis namen de ploeg op sleeptouw, de verdediging olv Glenn-Lewis gaf geen krimp en Ewout prikte er zijn tweede van de dag tegen de netten. Na 20 minuten voetbal verslapte de aandacht even binnen de ploeg en de tegenstander profiteerde daar direct van 1-2.... Gelukkig was de rust in zicht. 
Gelukkig bleven onze jongens kalm en beheerst voetballen. Ewout slingerde zich tussen een aantal verdedigers, omspeelde de doelman, wachtte nog even en trapte uiteindelijk de meer dan verdiende gelijkmaker tegen de netten.
What a game! Wel opletten wat we zeggen, want supporters kunnen raar uit de hoek komen.... althans die van de tegenstander toch. Gelukkig hebben wij verstadige mensen achter de lijn staan die kwamen, zagen en jammer genoeg niet overwonnen.
