Als 6 december op 1 december valt, dan ontvang je het best niet Blankenberge.Beide ploegen waren met dezelfde intentie het veld opgekomen: winnen! Blankenberge nam direct het heft in handen en Zedelgem moest achteruitkruipen. Uitgespeelde kansen kwamen er niet echt in de eerste helft. De thuisploeg verdedigde goed en bleef in blok spelen om af en toe eens tegen te kunnen prikken. Na de thee voetbalden de Excelsoir-boys beter, de bal werd sneller rondgetikt en diepgespeeld. Dit resulteerde in een aantal kansjes. De wedstrijd bleef mooi op en neer gaan tot de debuteerende scheids besloot even de kalender aan te passen en 6 december te verplaatsen. Blankenberge kreeg zeker 1 strafschop kado en een duidelijk doelpunt op buitenspel (volgens de supporters toch), het tweede strafschopgeval .... Zedelgem bleef aanklampen, maar vond de weg naar doel niet. Jammer, we speelden goed mee en een gelijkspel had misschien een betere weergave geweest van de wedstrijd.
De Zedelgem-boys waren gebrand op een goede beurt na de bekerwedstrijd van woensdag. Op het grote veld van Kortemark ging het niet makkelijk worden. Van de eerste minuut namen we het spel in handen en dat veranderde eigenlijk de hele wedstrijd niet meer. Excelsior balbezit, de thuisploeg in verdediging maar meer ook niet. Echt doelkansen kwamen er niet. Tiemen trapte twee maal op de paal en een paar schuchtere poginging voor de rust... Niet vergeten dat de thuisdoelman ook nog een strafschop uit de hoek wist te halen.Tweede helft zelfde spelbeeld maar ditmaal ging de strafschop er wel in. De wedstrijd werd even bitsiger gemaakt door de thuisclub en de debuterende scheids vergat ook even dat er een ander kleur dan geel bestaat. Al bij al een verdiende overwinning door de blijvende aandacht achterin en de blijvende inzit van het middenveld en aanval.
Het aangekondigde eetfestijn van Jabbeke ging niet door op zaterdagnamiddag! Blijkbaar was Zedelgem toch een taaier blok dan ze hadden gedacht. Wij startten net iets vlotter aan de wedstrijd dan de bezoekers met mooi combinatievoetbal. Echt gevaar konden we niet echt creëren mede door de hardheid en de fysieke verschijning van de bezoekende verdediging. Naar het einde van de eerste helft kantelde het evenwicht lichtjes in het voordeel van de tegenstander wat Kilian tot een paar tussenkomsten noopte. Na de koffie, de thee of het gebruikelijke pintje (bij de toeschouwers wel te verstaan) veranderde het wedstrijdbeeld niet echt. Zedelgem het meeste balbezit zonder echt gevaarlijk te zijn en de tegenstander met de tegenprikken. De wedstrijd eindigde zoals hij begonnen was met een 0-0.
In de gietende regen werd de verplaatsing naar Hooglede afgewerkt. Het was even bang afwachten met onze 3 nieuwelingen wat het ging worden. Ondanks het barre weer nam de bezoekende ploeg direct de wedstrijd in handen. Reeds na 48 seconden vond Ewout de weg naar doel, we starten met een 0-1 voorsprong aan de wedstrijd. In de eerste helft combineerden de Zedelgem boys alsof ze reeds bij Barca spelen.. of is dat wat overdreven. We kunnen spreken van mooi eentijdsvoetbal in de driehoek in het midden. Maarten en Louis namen de ploeg op sleeptouw, de verdediging olv Glenn-Lewis gaf geen krimp en Ewout prikte er zijn tweede van de dag tegen de netten. Na 20 minuten voetbal verslapte de aandacht even binnen de ploeg en de tegenstander profiteerde daar direct van 1-2.... Gelukkig was de rust in zicht. Tijdens de rust werden de troepen op hun plicht gewezen. Geen verandering in het spelbeeld; Zedelgem voornamelijk in balbezit en de tegenstander spelend met de lange bal. Dat we gevaarlijker waren dan de thuisploeg merkten we op door de belangrijke rol van de thuisdoelman. In de eerste helft ontkwam hij nog na een duidelijke fout op onze aanvallers, in de tweede helft werd wel strafschop gefloten. Keith trapte feilloos binnen en de 1-3 stond na een kwartier op het bord. Om het helemaal af te maken scoorde Jamie direct daarna de 1-4. De moed en het water zakte in de schoenen van de tegenstander en Zedelgem kon de wedstrijd rustig uitvoetballen tegen 10 tegenstanders; de doelman was iets te wild uit zijn doelgebied gekomen.... Ondertussen werd de afgevaardigde ook naar de tribune verwezen door de jonge doch goed leidende ref.
De Zedelgem-boys hadden zin in revanche na vorige wedstrijd. Je zag het ook duidelijk aan hun spel - te zenuwachtig aan de bal - waardoor ze wel probeerden, maar niet genoeg voor gevaar konden zorgen. Aanvankelijk hadden we het geluk dat de tegenstander niet al te veel weerwerk bood, waardoor ons minder spel niet zo goed opviel. Gelukkig viel het eerste verlossende doelpunt vrij vroeg. Geharrewar voor het doel en Ewout trapte vanuit een scherpe hoek met links binnen. Vanaf dan werd het spel iets beter en de tegenstander iets harder, terwijl het veld iets zachter werd. Voor de rust werd het nog 3-0 dankzij een binnentikker van Jamie en een lob van Ewout. In de eerste helft kwam onze verdediging niet echt aan actie toe. Na de koffie een lichtjes ander beeld. Door de fysieke kracht van de tegenstander kwam Zedelgem iets minder aan voetballen toe. We verloren de grip op het middenveld en de verdediging wou het soms te mooi doen. Gelukkig bleven ze voetballen en speelden ze geen balletje trap. Wijzelf konden niet meer scoren, de tegenstander wel. Naar het einde toe werd het iets bitsiger, maar de man in het geel had blijkbaar alleen maar gele kartonnetjes bij. Al bij al een verdiende overwinning.
(foto: onze doelman Kilian heeft zich dit jaar nog maar 9 keer moeten omdraaien)
Over één man gaan we het hier niet hebben: Toon Hermans, over één vrouw gaan we het hier ook niet hebben: Margriet Hermans. Zedelgem kwam niet wakker uit de kleedkamer en dat had ook de tegenstander al heel snel door. Met een paar goede diepe ballen werd de Zedelgemdefensie totaal uit verband gespeeld en voor we het goed wisten stonden we 2-0 in het krijt. Herman Brusselmans zou het niet mooier hebben kunnen formuleren. Trainer, supporters en gelegenheidsafgevaardigde Bart konden op dat moment alleen maar denken aan Herman van Veens opzij, opzij, opzij, .... De spelers werden aangespoord om er wat vaart achter te zetten wat meteen resulteerde in een paar fraaie doelpunten. Het werd 2-2 en zelfs 2-3! Herman van Rompuy zou spontaan een haikoe geschreven hebben over het gebeurde! En toch had Herman andere duistere zaken in gedachten. Laten we maar eens een strafschop fluiten, want 3-3 staat mooier op het scorebord. Eerlijk gezegd - totaal onterecht was de stand op dat moment niet. Na de rust kwamen de Excelsior-Boys wat sneller op stoom en liepen ze uit tot 3-6 dankzij mooi opbouwend voetbal maar voornamelijk op karakter. Op de Heirmanklok waren toen 60 minuten gespeeld. De thuistrainer en de bezoekende trainer keken naar elkaar en zagen dat het goed was. Waterzakjes werden uitgegoten en alles werd in gereedheid gebracht om huiswaarts te keren. In extremisch scoorde de thuisploeg nog een doelpunt 4-6. Fair-play gebied dan dat er opgezet wordt en afgefloten. Of moeten we er toch nog even Toon Hermans bijhalen? "Leg neer die bal" was ooit een schitterende act van de komiek - hier was het een gebod om de bal op de penaltystip te leggen en 5-6 te scoren in de 65-ste minuut. Ondertussen stonden de knapen al onder de douche, zij spelen immers maar 35 minuten. Blijkbaar was er nog even tijd om Margriet Hermans erbij de halen met haar grote hit: Laisse rouler les bon temps, ... en zelfs Toon Hermans' Leg neer die bal' werd er in de 69ste minuut nog bijgesleurd. Om een lang verhaal kort te maken: 6-6 na een vrije trap net voor de grote rechthoek. Gelukkig moeten we hier Herman Brood, Herman Gorter of Herman Balthazar niet meer citeren of het was 9-6 geworden. Voor de archieven: Ewout scoorde 5 keer en Louis trapte een prachtige vrije trap rechtstreeks binnen. Over één man hebben we het hier inderdaad niet gehad: de scheids.
Een wedstrijd voor echte mannen; harde duels, snelheid, en bovenal mooi voetbal op een zonnige zaterdagnamiddag. De thuisploeg wou niets aan het toeval overlaten: 4 nationalen in de kern en daarenboven nog eens 2 oud Zedelgemnaren aan de aftrap. Wij waren niet gekomen om ons in te graven en dat lieten we al na een paar minuten merken. Een paar goede combinaties leiden tot de eerste 3 kansen, jammer zonder resultaat. Eernegem was verrast door de snelheid waarmee de Excelsior boys de bal lieten rondgaan. Soms was het op het randje van het toelaatbare maar de man in het zwart, excuseer in het rood, zag er geen graten in. 0-0 tegen de rust. Na de sinaasappel veranderden we lichtjes de taktiek en dat resulteerde na 9 minuten in een fraai doelpunt: Ewout was er alweer vandoor, kon de keeper omspelen en de bal snoeihard in het doel schieten. Eernegem ging nog een tandje harder spelen en wij nog een tandje beter. Onder inpuls van een zeer sterk middenveld, Louis en Maarten lieten de moter draaien, en een rustig blijvende verdediging haalden we na 66 minuten de eindoverwinning.
De Excelsior Boys hadden het duidelijk goed begrepen; direct de tegenstander bij de keel grijpen en zo snel mogelijk scoren. Aanval na aanval werd ingezet maar de weg naar doel bleek te moeilijk. De eerste keer dat Oostende overkwam, was het raak...... De thuisploeg schoot toen echt wakker en scoorde goal na goal. De eindstand werd uiteindelijk 14-2 tegen een tegenstander die ons niet al te veel in de weg legde. Op de foto herkennen we kapitein Louis.
Oostende was onze voorlaatste tegenstander van het seizoen. Thuis hadden we 0-2 verloren en in de stand stonden ze net voor ons. Met onze 36 punten was het seizoen al geslaagd. Toch hadden de jongens iets recht te zetten in de kuststad. VG startte furieus maar de Excelsior Boys hadden al snel door dat ze zelf moesten aanvallen om te kunnen winnen. We zagen een goed combinerend Zedelgem 2 enorme kansen net niet afwerken.... Een voetbalwet zegt.... inderdaad het werd 1-0. Na de rust hetzelfde spelbeeld; een bikkelhard VG en een knokkend Zedelgem. Het spel werd ontsierd door een aantal zware fouten (terug een gele kaart voor de tegenstander) en de locale aanhang Gelukkig bleven onze jongens kalm en beheerst voetballen. Ewout slingerde zich tussen een aantal verdedigers, omspeelde de doelman, wachtte nog even en trapte uiteindelijk de meer dan verdiende gelijkmaker tegen de netten. 37 punten hebben we al, misschien volgende week op naar de 40?
De Zedelgem-boys waren gebrand op een goede beurt na de bekerwedstrijd van woensdag. Op het grote veld van Kortemark ging het niet makkelijk worden. Van de eerste minuut namen we het spel in handen en dat veranderde eigenlijk de hele wedstrijd niet meer. Excelsior balbezit, de thuisploeg in verdediging maar meer ook niet. Echt doelkansen kwamen er niet. Tiemen trapte twee maal op de paal en een paar schuchtere poginging voor de rust... Niet vergeten dat de thuisdoelman ook nog een strafschop uit de hoek wist te halen.Tweede helft zelfde spelbeeld maar ditmaal ging de strafschop er wel in. De wedstrijd werd even bitsiger gemaakt door de thuisclub en de debuterende scheids vergat ook even dat er een ander kleur dan geel bestaat. Al bij al een verdiende overwinning door de blijvende aandacht achterin en de blijvende inzit van het middenveld en aanval.
In de gietende regen werd de verplaatsing naar Hooglede afgewerkt. Het was even bang afwachten met onze 3 nieuwelingen wat het ging worden. Ondanks het barre weer nam de bezoekende ploeg direct de wedstrijd in handen. Reeds na 48 seconden vond Ewout de weg naar doel, we starten met een 0-1 voorsprong aan de wedstrijd. In de eerste helft combineerden de Zedelgem boys alsof ze reeds bij Barca spelen.. of is dat wat overdreven. We kunnen spreken van mooi eentijdsvoetbal in de driehoek in het midden. Maarten en Louis namen de ploeg op sleeptouw, de verdediging olv Glenn-Lewis gaf geen krimp en Ewout prikte er zijn tweede van de dag tegen de netten. Na 20 minuten voetbal verslapte de aandacht even binnen de ploeg en de tegenstander profiteerde daar direct van 1-2.... Gelukkig was de rust in zicht. 
Gelukkig bleven onze jongens kalm en beheerst voetballen. Ewout slingerde zich tussen een aantal verdedigers, omspeelde de doelman, wachtte nog even en trapte uiteindelijk de meer dan verdiende gelijkmaker tegen de netten.
