Met een klein en bang hartje startten we de trip naar Tielt. Door de vele communniekanten en door 2 onverwachte niet-opdagers-van-het-laatste-moment, trokken we met 11 spelers en 1 trainer naar een van de koplopers uit de rangschikking. De thuisploeg deed meteen wat van ze verwacht werd, hoog druk zetten en 3 maal scoren. Einde wedstrijd.... Of toch niet. De Excelsior boys hadden begrepen dat ze iets te tonen hadden aan de meegereisde supporters die de wedstrijd van heeeeel ver moesten bekijken van de lokale ref. Eerst mikte Ebert nog 2 maal een vrije trap nipt naast; de derde keer was het wel raak. Na een paar taktische wissels van de trainer werd de wedstrijd nog spannend. Een ongezien sterk spelend Barça Excelsior gaf voetballes aan de Tieltenaars! Kort na de rust werd het 3-2 dankzij de inzet van Simon; wij zagen het weer zitten en zij niet meer. Ewout had de gelijkmaker aan de voet, maar een uitstekende graszode besliste er anders over. Hij tackelde "de kleine" en weg kans. De tegenstanders hadden gezien dat tackelen de enige manier was om Zedelgem te stoppen en dus deden ze maar mee.... schoppen op al wat bewoog is misschien overdreven... De dik verdiende gelijkmaker kwam er niet en wij vierden de nederlaag als een overwinning. Prachtige inzet van de 11 moedige strijders. Proficiat.
|