Een wedstrijd voor echte mannen; harde duels, snelheid, en bovenal mooi voetbal op een zonnige zaterdagnamiddag. De thuisploeg wou niets aan het toeval overlaten: 4 nationalen in de kern en daarenboven nog eens 2 oud Zedelgemnaren aan de aftrap. Wij waren niet gekomen om ons in te graven en dat lieten we al na een paar minuten merken. Een paar goede combinaties leiden tot de eerste 3 kansen, jammer zonder resultaat. Eernegem was verrast door de snelheid waarmee de Excelsior boys de bal lieten rondgaan. Soms was het op het randje van het toelaatbare maar de man in het zwart, excuseer in het rood, zag er geen graten in. 0-0 tegen de rust. Na de sinaasappel veranderden we lichtjes de taktiek en dat resulteerde na 9 minuten in een fraai doelpunt: Ewout was er alweer vandoor, kon de keeper omspelen en de bal snoeihard in het doel schieten. Eernegem ging nog een tandje harder spelen en wij nog een tandje beter. Onder inpuls van een zeer sterk middenveld, Louis en Maarten lieten de moter draaien, en een rustig blijvende verdediging haalden we na 66 minuten de eindoverwinning.
De Excelsior Boys hadden het duidelijk goed begrepen; direct de tegenstander bij de keel grijpen en zo snel mogelijk scoren. Aanval na aanval werd ingezet maar de weg naar doel bleek te moeilijk. De eerste keer dat Oostende overkwam, was het raak...... De thuisploeg schoot toen echt wakker en scoorde goal na goal. De eindstand werd uiteindelijk 14-2 tegen een tegenstander die ons niet al te veel in de weg legde. Op de foto herkennen we kapitein Louis.
Oostende was onze voorlaatste tegenstander van het seizoen. Thuis hadden we 0-2 verloren en in de stand stonden ze net voor ons. Met onze 36 punten was het seizoen al geslaagd. Toch hadden de jongens iets recht te zetten in de kuststad. VG startte furieus maar de Excelsior Boys hadden al snel door dat ze zelf moesten aanvallen om te kunnen winnen. We zagen een goed combinerend Zedelgem 2 enorme kansen net niet afwerken.... Een voetbalwet zegt.... inderdaad het werd 1-0. Na de rust hetzelfde spelbeeld; een bikkelhard VG en een knokkend Zedelgem. Het spel werd ontsierd door een aantal zware fouten (terug een gele kaart voor de tegenstander) en de locale aanhang Gelukkig bleven onze jongens kalm en beheerst voetballen. Ewout slingerde zich tussen een aantal verdedigers, omspeelde de doelman, wachtte nog even en trapte uiteindelijk de meer dan verdiende gelijkmaker tegen de netten. 37 punten hebben we al, misschien volgende week op naar de 40?
De ongeslagen leider op bezoek in Zedelgem. De locale boys gingen hun vel duur verkopen tegen de beren uit Wingene. Het spelletje werd zoals verwacht hoofdzakelijk gespeeld op de helft van de thuisploeg; slechts af en toe raakten we voorbij de middellijn. In Italië vinden ze goed verdedigen een kunst en dus beoefenden we deze kunst voor een keer ook. Bij een zeldzame oversteek naar de tegengoal werd de bal door de boomlange middenvelder van de tegenpartij op fouttieve manier afhandig gemaakt van Ebert. Vrije doorgang richting doel en goal. Jammer.... Enige minuten later kregen we een unieke kans op de gelijkmaker. De vrije trap van de kapitein strandde op de kruising. Verder raakten we niet. De tegenstander werd zenuwachtig: 1-0 aan de rust is niet echt geruststellend. :) Na de koffie werden we bij de nek gegrepen: een penalty die alleen de scheids had gezien en een fraai doelpunt zetten meteen de eindstand op het bord. 0-3. Misschien nog even het vermelden waard. Wingene liep nog tegen 2 gele kaarten aan wat toch de inzet aantoonde van de thuisploeg en als je de uitslagen in het algemeen bekijkt, is een 0-3 nederlaag lang niet slecht (Wingene won 20 op de 23 wedstrijden met meer dan 4 doelpunten verschil). Jammer, er zat meer in maar toch een dikke pluim aan ieder die er was.
Een zwaar bewolkte paasdag. 12 spelers vroeg uit de veren. Papa's en mama's gelukkig dat hun paasdag gevuld wordt met voetbal. 3 wedstrijden te gaan. In de eerste wedstrijd ging het vrij vlot en wonnen we verdiend tegen Eendracht Brugge. De tweede wedstrijd waren w iets te slap en werd gelukkig nog een gelijkspel uit de brand gesleept. Derde wedstrijd was belangrijk, winnen leverde immers een finaleplaats op. Er werd eindelijk op Excelsior-niveau gevoetbald en verdiend gewonnen dus. Na een zeer goede prestatie in de finale en door 1 counter (laat ons een beetje optimistisch zijn) verloren we onverdiend. (1-0)
Zeer goede prestatie van spelers en suppoters die massaal Tommeke Tommeke als eerste over de meet zagen rijden.
no sweat, no glory.... Alweer een ploeg met twee gezichten gezien vandaag. Voor de rust ging zowat alles verkeerd wat verkeerd kon gaan: penalty na 30 seconden wat ons waarschijnlijk een plaats in het book of records zal opleveren. Iedereen stond erbij en keek ernaar en het wat 1-0 nog voor de supporters langs de lijn stonden. Gelukkig konden we vrij snel de 1-1 scoren dankzij Angelo die toch een gaatje in de verdediging van de thuisploeg vond. Na de rust een vechtend Zedelgem. Ardooie nam dat vechten te letterlijk en werd beloond met een drietal gele kaarten. Ebert scoorde vanop de stip nadat Ian met een mooi vluchtschot de stand al op 1-2 had gebracht. De thuisploeg kreeg nog een tweede strafschop maar verzuimde om de wedstrijd nog spannend te maken. Al bij al een verdiende zege, zeker op basis van de tweede helft.
We hadden nog iets recht te zetten tegen Blankenberge. De eerste helft speelden we heel goed mee en kwamen schuchter af en toe eens aan het venster piepen. De tegenstander was onder de indruk.... Bij hun eerste echte tegenaanval was het prijs. 0-1 aan de rust en alles was nog mogelijk. In de tweede helft besloten we maar om wat vroege paaseieren uit te delen wat de kustjongens met beide handen grepen. Het werd 0-6. Amen en uit. Wat mooi begon .... de rest vult u maar zelf aan. Volgende week beter.
What a game! Wel opletten wat we zeggen, want supporters kunnen raar uit de hoek komen.... althans die van de tegenstander toch. Gelukkig hebben wij verstadige mensen achter de lijn staan die kwamen, zagen en jammer genoeg niet overwonnen. Zedelgem startte met het mes tussen de tanden wat resulteerde in paniek bij de tegenstander en een doelpunt voor ons. Ebert vond andermaal de weg naar doel in een goed samenspelend elftal. De 11 van de vorige week kregen het vertrouwen van de coach en bewezen andermaal dat voetbal simpel kan zijn: laat de tegenstander achter de bal lopen en je wint (bijna altijd). De kustjongens - toch die ene vooraan - deden ons pijn dankzij hun snelheid. Het werd misschien een beetje onverdiend net voor de rust 1-1. Na de gebruikelijke banaan en slok water kwam de locale thuisploeg iets gevaarlijker uit de kleedkamer en kon nogmaals scoren. Een gelijkspel had misschien een betere weergave geweest. Nogmaals proficiat aan de spelers voor hun enorme inzet. Voorlopig ga ik niet coachen bij KVO want .... de rest hoor je maar eens na een training....
Met een klein en bang hartje startten we de trip naar Tielt. Door de vele communniekanten en door 2 onverwachte niet-opdagers-van-het-laatste-moment, trokken we met 11 spelers en 1 trainer naar een van de koplopers uit de rangschikking. De thuisploeg deed meteen wat van ze verwacht werd, hoog druk zetten en 3 maal scoren. Einde wedstrijd.... Of toch niet. De Excelsior boys hadden begrepen dat ze iets te tonen hadden aan de meegereisde supporters die de wedstrijd van heeeeel ver moesten bekijken van de lokale ref. Eerst mikte Ebert nog 2 maal een vrije trap nipt naast; de derde keer was het wel raak. Na een paar taktische wissels van de trainer werd de wedstrijd nog spannend. Een ongezien sterk spelend Barça Excelsior gaf voetballes aan de Tieltenaars! Kort na de rust werd het 3-2 dankzij de inzet van Simon; wij zagen het weer zitten en zij niet meer. Ewout had de gelijkmaker aan de voet, maar een uitstekende graszode besliste er anders over. Hij tackelde "de kleine" en weg kans. De tegenstanders hadden gezien dat tackelen de enige manier was om Zedelgem te stoppen en dus deden ze maar mee.... schoppen op al wat bewoog is misschien overdreven... De dik verdiende gelijkmaker kwam er niet en wij vierden de nederlaag als een overwinning. Prachtige inzet van de 11 moedige strijders. Proficiat.
Het was een belangrijke wedstrijd tegen Eernegem. In de heenronde nipt gewonnen met 4-3. De messen werden geslepen aan beide kanten, zeker bij de beide ploegafgevaardigden die in een grijs verleden nog een appeltje met elkaar te schillen hadden. De thuisploeg deed meteen wat gevraagd werd: hoge druk en de tegenstander bij de keel grijpen. Het plannetje lukte en plots stonden we voor Ebert scoorde fraai de 1-0. Vanaf dat moment lukte bijna niets meer; Simon alleen voor een open doel zag hoog in de lucht een vogel waar hij prompt op mikte, even later diezelfde Simon vond het leuk om even op de dwarsligger te trappen, ... Trainer en délégé met de haren heel hoog.
De Excelsior Boys haalden flink uit deze week. De tegenstander die slechts met 9 spelers kwamen afgezakt naar Zedelgem werden in de eerste helft tegen eigen doel gedrukt. Een logische 6-0 stand dankzij Ewout, Simon, Louis (2x), Mathieu en Angelo aan de rust. In de tweede helft besloten de spelers van Excelsior om een namiddagje wandelen in te voeren en lieten de Bruggelingen dichterbijkomen. Ewout kon nog twee keer het doel vinden, maar ook de tegenstander deed dat.
We kunnen kort zijn deze week. Te veel spelers hadden een off-day om enige aanspraak op de overwinning te kunnen maken. Dit keer kon de oude voetbalwijsheid boven hun bed prijken: "je speelt maar zoals je traint".
Wedstrijd thuis tegen Knokke, in de heenronde gewonnen met 4-2. Alweer een wedstrijd op het scherpst van de snee. Knokke kwam met revanchegevoelens naar Zedelgem afgezakt en liet dit ook meteen merken. De thuisploeg werd tegen het eigen doel geplakt, maar begaf niet dankzij een goede Robin! De counters werden dus belangrijk. Door de afwezigheid van de afgevaardigde, stond de coach er alleen voor en dat had ook de scheids gemerkt..... :) Na een tactische aanpassing van de coach terwijl de scheids eigenlijk liever had dat die ergens in de tribune verdween, kon Simon fraai binnentikken na een assist van kapitein Ebert. Na een zeeeeeer licht toegekende strafschop kwam de kustploeg langszij. Net voor de rust besliste Ewoud H. dat het lang genoeg geduurd had en kopte na een hoekschop van de kapitein de bordjes op 2-1.
Na de rust een meer evenwichtige partij die forse duels opleverde. Kleine Ewout kon ook vandaag zijn lobgoaltje meepikken na een alweer sublieme assist van broere Ebert; 3-1, meteen ook de eindstand. Proficiat aan de strijders van Excelsior.
Gelukkig bleven onze jongens kalm en beheerst voetballen. Ewout slingerde zich tussen een aantal verdedigers, omspeelde de doelman, wachtte nog even en trapte uiteindelijk de meer dan verdiende gelijkmaker tegen de netten.
What a game! Wel opletten wat we zeggen, want supporters kunnen raar uit de hoek komen.... althans die van de tegenstander toch. Gelukkig hebben wij verstadige mensen achter de lijn staan die kwamen, zagen en jammer genoeg niet overwonnen.
