We zijn goe bezig! Onder het motto "we zijn goe bezig" vertrokken we naar Eernegem, mooi op tijd want het is toch niet ver..... Aangekomen op de parking blijken de kleedkamers ergens ver verborgen te liggen achter een bouwwerk, net als de opwarmingsballen die ze nog aan het zoeken zijn. Bijna zonder opwarming dus maar aan de wedstrijd beginnen. We verwachtten een stormloop van de thuisploeg en dus werd er defensief gestart met het ook op de counter. Dit plannetje lukte wonderwel - op een van de scherpe counters werd het bijna 0-1. Kort daarna wat geharrewar na een hoekschop en Angelo stond op de juiste plaats om met een fraai afstandsschot de score te openen. De wedstrijd kon aan beide kanten kantelen. Zedelgem bleef de meest rustige ploeg in een woelige sfeer (zeker aan de kant waar heel wat thuis"trainers" het alweer beter wisten en de man in het zwart het mocht horen) en kon met een trap van Ebert uitlopen tot 0-2. Na de traditionele appelsien ging het even verkeerd (waren het geen bio-appelsienen?). Eernegem kon terug in de wedstrijd komen en scoorde 2 keer. De trainersstaf zag de bui hangen en door een taktische ingreep (welke kunnen we niet verklappen want de vijand luistert mee) werd de scheve situatie in een mum van tijd rechtgetrokken. De "kleine" Ewout zijn turbo sloeg aan en hij prikte de eindstand op het bord. 2-3 De laatste minuten van de wedstrijd was het nog bloed, zweet en tranen afzien want de druk bleef maar stijgen en de ref vond de wedstrijd blijkbaar heel plezierig want hij vergat 8 minuten af te fluiten.
op de counter. Dit plannetje lukte wonderwel - op een van de scherpe counters werd het bijna 0-1. Kort daarna wat geharrewar na een hoekschop en Angelo stond op de juiste plaats om met een fraai afstandsschot de score te openen. De wedstrijd kon aan beide kanten kantelen. Zedelgem bleef de meest rustige ploeg in een woelige sfeer (zeker aan de kant waar heel wat thuis"trainers" het alweer beter wisten en de man in het zwart het mocht horen) en kon met een trap van Ebert uitlopen tot 0-2.
De laatste minuten van de wedstrijd was het nog bloed, zweet en tranen afzien want de druk bleef maar stijgen en de ref vond de wedstrijd blijkbaar heel plezierig want hij vergat 8 minuten af te fluiten.
