Vandaag stond rustdag 2 op het programma, die we doorbrengen in het stadje Narbonne.
Het was een zeer warme nacht, dus een goede nachtrust hebben we niet gehad, eerder een natte (dit door het zweten, of kwam dit toch door de dochter des huizes ) Na het nuttigen van een lekker ontbijt hebben we de komende ritten is bekeken en er staat ons nog van alles te wachten. Als dit achter de rug was stond het volgende item op het programma. De was doen dit hoort ook af en toe erbij.
Als alle taken achter de rug waren konden we eventjes genieten van de stad, korte wandeling door het centrum gedaan en genoten van de leuke gebouwen die hier zijn.
Nog eventjes gebruik gemaken om een korte balans van onze trip mee te geven:
* Aantal afgelegde kilometers tot nu toe : 1485Km
* Aantal afgelegde hoogtemeters tot nu toe: 25665 hoogtemeters
Morgen beginnen we aan de eerste kennismaking met de Pyreneeen, waar we de komende 4 dagen in gaan vertoeven, waarvan de koninginnenrit op donderdag gepland staat.
Deze ochtend vertrokken in Arles, als je de stad niet kent dan kan je het vergelijken met Rome maar dan op vele kleinere schaal, dus de rit vertrok langs een Amfitheater en een romeins theater, altijd leuk om zo iets te zien.
Na dat we uit de stad waren konden we onze trip verder zetten richting de Middellandse Zee, hier kwamen we langs wat grachten en rivieren waar we vogelsoorten konden spotten waar we niet van wisten dat ze bestonden.
Eens langs de kust was het te merken dat het mooi en warm weer is want er waren veel strandtoeristen. waardoor we beetje moesten opletten waar we reden. Nadien hadden we minder geluk, we wisten dat er 1 beklimming op het schema stond maar toen we hier aankwamen leek het een grindweg te zijn, toch maar geprobeerd om hier verder te rijden maar deze weg bleek dood te lopen, door dat we moesten omrijden en daardoor de route vele langer zou worden dan gepland (rond de 215Km) hebben we besloten om onze trip voor vandaag te staken, op de teller stond 100Km. Bij deze temperaturen rond de 40° graden zou het niet verantwoord zijn.
Morgen staat er onze 2 rustdag op het programma, deze brengen we door in Narbonne.Wat we deze avond al hebben kunnen zien is dit een leuk stadje om in te vertoeven.
Deze rit begon met een lichte daling tot aan de voet van een beklimming die wel goed was voor 35km, deze beklimming ging de eerste 27 km over 1 a 3%, om daarna de laatste 8 km over te schakelen tussen de 7 a 10%, ik kan wel zeggen dat je de eerste 27km zeker voelt als je aan de steilere stukken begint van deze beklimming. Nadien genoten van een mooie afdaling, deed wel is deugd na al het klimwerk van de afgelopen dagen, maar de Alpen geven zich niet zomaar gewonnen, dus stonden ons er in totaal nog 3 beklimmingen te wachten vandaag, opeens in de verte zagen we de Mont Ventoux verschijnen, altijd leuk om deze berg te zien. Hiervoor komen we nog is een andere keer terug :)
Na de tweede tussenstop lieten we de Alpen helemaal achter ons en schoten we in dalende lijn richting Arles, naarmate we verder richting de zee trokken kregen we ook weer te maken met de temperaturen die hier niet normaal zijn. De temperatuur van vandaag schommelde vlot rond de 40 graden, zelf een thermometer gezien die 42° aan gaf....Dat belooft voor de komende dagen...De laatste 10 Km van deze trip waren ook zwaar, de wind kwam hier vol van voor, dus van rustig binnen rijden was er weer geen spraken.
De totale ritafstand was 186 Km
Dag 10: Arles - Narbonne
Deze rit is qua hoogtemeters het minste van allemaal maar denk dat de temperatuur en de wind misschien de grootste spelbrekers gaan zijn.
Alvast sorry voor de enige vertraging van het verslagje van dag 7 maar bij deze komt alles goed....
Dag 7:
Deze ochtend vroeg opgestaan om te de zware alpenrit aan te vangen die deze dag geprogrammeerd stond.
Na een start van een 10-tal kilometers kwamen we uit bij de voet van de Col de la Madeleine, daar wachten ons een beklimming van 26Km. Deze beklimming was achteraf bekeken nog de gemakkelijkste van de dag, dit met een korreltje zout te nemen. Tijdens de beklimming kon je fijn genieten van de vele watervallen die je tegenkwam, het was ook een prachtig zicht om zo tussen de Alpen naar boven te rijden. Boven op de top was het ook genieten van een prachtig uitzicht op de Mont Blanc, we hadden ook nog een beetje geluk, de afdaling langs de andere kant was autovrij vandaag, dus konden we ons hier vol laten gaan
Na de afdaling kwamen we direct aan de volgende beklimming, voor mij persoonlijk kan ik nu al zeggen, dat deze een hel van een beklimming was, voor Yvo was dit zijn speelterrein, we hebben het over de Col du Gladon, deze zal nog lang blijven hangen bij mij. Op zich begon de beklimming goed, je kon er een schoon ritme op houden, maar hoe verder de beklimming liep hoe zwaarder deze werd, ook mede dat de 26km van de vorige beklimming ook in de benen zaten, na een klein tussenstukje moest er nog een dike 6 km geklommen worden en vanaf hier begon voor mij de Hel. Toen was er van een goed ritme niet meer veel spraken, was het harken om een goed tempo te houden, en de laatste 2,5 km wanneer de percentage's naar 11 en 12 % gingen was het sterven op de fiets, heel blij dat ik boven was, hier ben ik mezelf zeker een paar keer tegen gekomen...Van hier uit gingen we verder naar Alphe D'Huez, een mooie afdaling langs de meren die we tegenkwamen. Deze beklimming werd dankzij de Thriathlon hier vandaag een zeer aangenaam gemaakt, kregen aanmoedigen langs alle kanten en werden er hier en daar een andere renner voorbij gestoken.
Deze rit was er eentje om in te kaderen, met 65 klimkilometers en een dikke 6000 Hoogtemeters...Yvo kan weer beginnen uit te kijken naar zijn volgende speeldag (volgende week in de Pyreneeen)
Totale afstand van de rit was 120 Km
Dag 8:
Genoten van een zalig ontbijt boven op Alphe d'Huez, daarna de afdaling voor onze rekening genomen, deze ging vele vlotter dan de beklimming Of de benen goed waren of de rit van gisteren er nog in zat konden we meteen testen, Col de Ornon stond na de afdaling meteen klaar voor ons, gelukkig viel dit voor beide goed mee en hadden we allebei de rit van gisteren goed verteerd, voor Yvo was daar niet zoveel twijfel over als bij mij. De tweede beklimming van vandaag de Col de Parquetout, de naam hier type doet me al zweten, deze beklimming was moordend, na het begin (goed 1,5 Km) ging deze steil omhoog, hier was het op sommige plaatsen echt stampen om de trappers rond te krijgen, deze beklimming deed de benen goed vollopen, voor ons persoonlijk vonden we deze beklimming tot nu toe het zwaarste van allemaal, mensen die zich is willen uitleven, kan ik deze berg echt aanraden...Vanaf hier was het stilletjes aan dat we de Alpen verlieten, maar de uitlopers hiervan kunnen soms ook nog pittig zijn.
Voorbeschouwing Dag 9:
Deze dag begint met een aanloop richting een beklimming van 39 Km. Eens hier de top bereikt zit het zwaarste gedeelte erop en kunnen we in dalende lijn richting de Zee in Zuid-Frankrijk.
Deze morgen kunnen wakker worden zonder het geluid van een wekker, dat kan is deugd doen, alleen was het een zeer warme nacht, dus een schitterende nachtrust hebben we niet gehad.
Wat doen we op een rustdagje, eventjes naar de winkel gewandeld voor wat water en andere benodigheden te gaan halen. Dan kwamen we op het idee om hier iets verder een echt Olympisch stad te gaan bezoeken, Albertville, deze stad organiseerde in 1992 de Olympische winterspelen en was dit jaar de vertrekstad van de 11de rit in de Tour de France. Als ik mij het me goed voor heb is dit de rit geweest waar Thomas de gele trui in handen kreeg.
Dus kort na de middag zaten we in de auto om deze stad te bezoeken. Na een korte wandeling door de stad, die helemaal omringd is door de Alpen en waar we tevens genoten hebben van een heerlijke maaltijd, zijn we het museum van de Olympische winterspelen hier gaan bezoeken.
Dit was zeker de moeite waard, als je ziet hoe het materiaal veranderd is in de loop der jaren, dat is onwaarschijnlijk. Hier hebben we onze ogen goed de kost gegeven.
Voorbeschouwing Rit 7: Moutiers -Alpe d'Huez
De zwaarste Alpenrit, met 3 beklimmingen : Col de Madeleine + Col de Gladon + Alphe d'Huez....Denk dat er hier niet meer woorden voor nodig zijn...
Ik vraag me af in deze rit hoeveel keer een mens zich zelf kan tegenkomen, ik start morgen met een klein hartje en hoop dat de benen me niet in de steek gaan laten.
Yvo voelt zich voor de rit van morgen als dartelend veulen die door de wei loopt...
Ik hoop jullie morgenavond weer op de hoogte te kunnen brengen van ons avontuur hier, dan weet ik ook dat ik de rit heb overleefd ...
Na genoten te hebben van een half uurtje meer slaap, konden we aanschuiven aan de ontbijttafel, waar we gezelschap hadden van een Nederlands koppel. Ook werd of probeerde we toch een gesprek aan te gaan met de eigenaar van de B&B, of beter gezegd hij met ons, maar met wat gebaren hier en daar kwamen we meestal toch tot de clou van het gesprek. Een echte fietsliefhebber die veel van de streek wist.
We wisten dat we bij de start mee een beklimming kregen, deze was 8km lang met een percentage tussen de 8 a 10% (deze info hadden we al gekregen van onze gastheer ) Na de beklimming bleef het terrein wat op en af gaan, maar zo kom je soms op plaatsen waar je anders nooit komt. Totaal uit het niets kwamen we bij een klein bergmeertje uit, altijd leuk om zo iets te zien.
Bij het eerste tussenpunt merkte we al goed dat het weer een zeer warme dag ging worden, de zon deed al heel goed haar best en het was nog geen 11u en de temperatuur schommelde rond de 30 graden...Op weg naar tweede tussenpunt bleven we fijn tussen de Alpen doorrijden wat heel mooie uitzichten gaf, deze rit was echt de mooiste tot nu, maar dit moest je dan af en toe bekopen met korte maar hevige hellingen (vlakke wegen kennen ze hier niet echt), daarna zijn we dwars door de stad Annecy gereden, en dit kan je letterlijk nemen, opeens wandelde we door de winkelstraat met de fiets in de hand, is een keer iets anders , om dan zo langs het meer te komen. Hier hadden we ons tweede rustpunt en namen we de tijd om onze maaltijd te nuttigen en tegelijk te genieten van het uitzicht over het meer en de Alpen. Hierbij was het moeilijkste stuk van de rit achter de rug. Vanaf nu kregen we een zeer mooi fietssnelweg die ons helemaal langs het meer begeleiden en nog een heel stuk verder door liep. Op dit fietspad konden we het sneeuw spotten op de hogere bergtoppen, altijd iets speciaals vind ik.
Op het laatste stukje van de rit kregen we nog eventjes begeleiding van 2 gendarmeries op de motor, allez begeleiding is veel gezegd, ze kwamen ons even duidelijk maken dat we volgende keer een andere weg moesten pakken in plaats van een Nationale weg. Per ongeluk een verkeerde afslag genomen op een grotere kruispunt en voor we het goed doorhadden was er geen weg meer terug dan deze te volgen tot we er weer vanaf konden rijden.
Opeens werd het ook duidelijk want ons de volgende rit (na een rustdagje) te wachten staat, zie je een bordje Col De Madeleine 26Km (eerste van de drie beklimmingen die dag), dan besef je dat het een zeer zware rit gaat worden. Daarom nu volop genieten van een dagje rust en de benen en alle andere kwaaltjes zo goed mogelijk laten bekomen en te herstellen.
De nacht in Dijon was tot nu de beste die we hebben gehad, denk mede dankzij een goed werkende airco die de temperatuur mooi op 21° graden hield. Dus konden we goed uitgerust onze benen onder de ontbijttafel zetten en genieten van een goed ontbijt. De temperatuur om te vertrekken was ook goed, 25 graden, dus maar eventjes profiteren voor zolang het duurt De start van onze tocht was mooi door de stad zelf, zo konden we nog een paar leuke gebouwen spotten. Dan weer een stukje langs kanaal gekregen en deze keer met een zalig fietspad, eigenlijk tot aan het eerste tussenpunt waren het wegen die we maar al te graag hadden, echte Noord-Limburgse wegen, enige bergop wat je tegenkomt is een brug over iets dus na ongeveer een 2u30 te fietsen konden we genieten van een gezonde maaltijd die Benny voor ons voorzien had.
Daarna begon het weer met het al bekende golvend terrein hier, met als slot de beklimming van de Montée de Saint Laurent La Roche, doorboven was onze 2de tussenpunt van de dag, de beklimming was een leuke om te doen, met een lengte van 3.5km en een constante steilingsgraad rond de 4% was dit de ideale opwarmer voor wat er de rest van dag nog moest komen. De zon was ook weer volop van de partij, de temperatuur was al opgelopen tot 33 graden.
Na eventjes te rusten vertrokken we om op een hoogte van 450m eventjes te blijven hangen, die gepaard ging met enkele korte afdalingen en dan weer korte venijnige beklimmingen. Nadat we dit overleefd hadden kregen we een mooie langere afdaling, maar zoals iedereen weet, volgt dan natuurlijk weer een beklimming, deze was 4,5 km lang en schommelde met een stellingsgraad tussen de 6 en 9 graden, ook weer hierboven hadden we onze begeleider neergezet om ons weer van het nodige vocht te voorzien, en zo konden we alles in gereedheid brengen om de laatste 30km aan te vatten.
Deze laatste 30km waren de zwaarste van de dag, hier stonden 2 beklimmingen ons op te wachten van ongeveer een 6tal km waarvan de eerste gemiddeld tegen 5% omhoog ging en de tweede en de laatste van de dag schommelde rond de 9%, tussen de 2 beklimmingen konden we eventjes bekomen op een korte afdaling waar we bij de apotheker van het dorp konden zien dat het 42° was in de zon....
Na een leuke en gezellige rit stond de teller op het einde van de rit op 179 Km.
Voorbeschouwing Rit5: Bellignat - Moutiers
Hier zit voor de verandering is het venijn in het begin, met meteen een beklimming tot 900m hoogte, gevolgd door nog enkele andere. Hopelijk gaan de laatste km weer fijn over vlakke wegen, zodat we de beklimmingen uit onze benen kunnen losrijden.
Deze dag begon met een ontbijt met allemaal zelfgemaakte producten (Youghurt, confituur, appeltaart,...), na dit ontbijt konden we weer de fiets op naar de Stad Dijon.
Na een goede 15-tal km (waar een heuveltje in zat) kwamen we langs het kanaal terecht waar we de volgende 65 km zouden langs vertoeven. Langs dit kanaal hebben we wel een uniek beest kunnen spotten, namelijk een Bever. Wat we wel kunnen zeggen is dat ze hier in Frankrijk stiekem nog veel kunnen leren over hoe ze een fietspad moeten maken of onderhouden
Natuurlijk kon de pech ook weer niet achterwegen blijven vandaag, na een 50-tal km moest Frank eventjes verder op 1 pedaal, de andere was los gekomen, dan maar onze begeleider gebeld om ons eventjes uit te nood te helpen en hebben we het rustpunt ook maar een beetje vervroegd. Nadat alle problemen weg waren gewerkt, hebben we onze tocht verder kunnen zetten. Rond 80 km verlieten we het kanaal om over te schakelen op beklimmingen ( een 3-tal) van 1 a 2 km lang met een percentage tussen de 6 a 9 %.
Ondertussen deed de zon ook weer goed haar best en liep de temperatuur op naar 31°.
Na tussenstop 2 bleef het terrein golvend en werden de beklimmingen iets langer, deze werden op eens 3 km lang met een percentage tussen de 8 tot 12%. Voor we bij tussenpunt 3 aankwamen stond ons nog een mooie beklimming te wachten van 2,5 km met een gemiddelde van 9% met als steilste stuk 17%. Na een korte afdaling kwamen we bij tussenpunt 3 aan en konden we onze drinkbussen weer vullen, want met de brandende zon de hele dag op ons, maakt het er niet gemakkelijker op.
Dan richting hotel stond ons nog 1 serieuze beklimming te wachten, deze was 4,5 km lang en schommelt tussen de 7 a 13%, vanaf toen was het lichtjes bergaf (met af en toe nog een knikje omhoog) richting Dijon.
Eens in Dijon aangekomen hebben we genoten van een deugdoende douche en een heerlijke Maaltijd in Grillhouse the Cow.
Totale afstand van de rit : 191 Km
Voorbeschouwing Dag 4: Dijon - Bellignat
Zoals je kan zien zit hier het venijn in het laatste stuk van de rit, met als slotbeklimming eentje tot een hoogte van 700m.
Voorspelling van het weer is ook niet in ons voordeel, temperatuur dat ze geven is 33°, gaat weer een zeer warme (of hete) dag worden.
Deze morgend werden we wakker en eerste wat we hoorden was dat het buiten zeer goed aan het regenen was, gelukkig was deze regenbui over toen we gedaan hadden met ontbijten. Wat wel een pluspunt was, was dat de temperatuur een heel pak minder was dan de dag ervoor.
In begin van de dag stond er een langere beklimming op het programma, dit was meteen een zeer goede opwarming, gelukkig viel deze beklimming goed mee ( 4 a 5%), na de afdeling hadden we hetzelfde gedachte, gelukkig moesten we niet andersom omhoog (stond bordje van 10% langs de weg). De daarop volgende kilometers gingen over een golvend terrein tot aan de eerste tussenstop. Daar stond onze verzorger Benny ons op te wachten om ons weer van het nodige te voorzien.
Na de tussenstop kregen we leuke afdaling, maar zoals iedereen weet, volgt daar meestal weer een stukje bergop fietsen op. In tweede stuk hebben we 2 minpunten gehad, de GPS die ons stuurde over een Oranje baan, werd op eens een zandpad, deze dan maar verder gevolgd om na 3km op een bos te stuiten, jammer genoeg maar 1 oplossing hiervoor, fiets omdraaien en dezelfde weg terug nemen, hierdoor een kleine omweg moeten maken om terug op het orginele parcours uit te komen (lles wel uit geleerd, vanaf nu als we een zandweg tegen komen, wordt er meteen gekeken of er een andere alternatief is). Tweede minpunt was dat Yvo op eens met een platte band zat. Deze werd vakkundig vervangen en zo konden we onze tocht verder zetten naar de 2de tussenstop.
Het volgend stuk dat we dan te verteren kregen was de ene helling (telkens van 800 a 1000m) na de andere. Telkens we het dorpje inreden kregen we een afdaling, om voorbij de kerk te rijden van het dorpje ( deze hebben we enorm veel gezien vandaag, niet bij te houden met tellen) om daarna uit het dorp te rijden met de helling.
Na de laatste tussenstop stond er ons nog een 37,5 km te wachten, waarvan we wisten dat er een nog 1 langere helling in zat, maar eerst een lange afdaling naar Bar-Le-Duc om daar langs de gracht een 8-tal km te fietsen (enige echte vlakke weg vandaag) om daarna de helling aan te vatten, deze was een 2.5 km lang die met een hellingsgraad van 7 tot 10% gepaard ging. Daarna de weg verder gezet richting onze B&B om daar rond 18u onze fietsen neer te planten.
Eindconclussie: Deze trip was weer goed voor 196 km (met het verkeerd rijden inbegrepen)
Voorbeschouwing Rit 3: Cousances Les Forges - Dijon
Hier beginnen we in begin van de etappe met 2 heuveltjes maar het venijn zich vooral in het midden tot laatste deel van de rit.
Dit bericht wordt met gemengde gevoelens getypt, maar daar komen we zo dadelijk nog op terug.
Deze morgen rond 7u30 hebben we onze tocht aangevat richting Bouillon, met als eerste stop te Wanze ( net voor Huy) en een tweede stop te Rochefort, tevens is er een extra gekomen tussen Wanze en Rochefort. De zon en warmte waren niet onze vriend tijdens de trip, ons drinken in de drinkbus werd iets sneller als verwacht te warm (ondanks deze heel koel gehouden werd).
Na een goed 3 uur fietsen kwamen we in Wanze aan, daar stond onze begeleider Benny ons op te wachten voor een snelle hap en de nodige vloeistoffen. Hierna hebben we de duik gemaakt richting Huy, met eerst nog een kleine berg ( met stukken tot 14%) was dit eventjes de benen wakker schudden. daarna als we in Huy aankwamen konden we meteen aan de "Côte Saint Leonard" beginnen. Deze beklimming had toch een paar serieuze steile stukken ( volgens GPS tot 17%), de beentjes van mij (Frank) kon dit wel kloppen , Den Platte danste deze berg op zoals hij anders altijd doet.
Na deze proefstukje bleef het parcour steeds golvend verder gaan, dan weer een stukje (soms een steil stukje) omhoog en dan konden we weer heel eventjes herstel in de bergaf . Onderweg al besproken als we een winkeltje tegen kwamen dat we daar eventjes halt gingen houden om wat frisser drank te gaan halen, want de zon jaagde de temperatuur serieus de hoogte in.
Eventjes later kwamen gelukkig een winkel tegen voor wat gekoelde drank aan te schaffen. Maar eerst moest Yvo, Frank nog even recht helpen, want die lag op de grond, kwam het door een stommiteit of door andere dingen....Gevolg op het moment, geschaafde knie en beetje last van de rug...(Nu tijdens het type van dit bericht kan ik vertellen dat de geschaafde knie redelijk goed mee valt, alleen de rug wilt niet zo goed mee, borduur was vele sterker als mij, dus momenteel zit de onderrug goed vast) Hier even een extra drankpauze ingelast en onze drinkbussen terug gevuld, en zo onze tocht verder gezet naar de Rustplaats te Rochefort.
Dan vertrokken we van hieruit voor onze laatste deel van de rit richting Bouillon. Dit stuk leek heel veel op het tweede deel, hier zat in het begin ook een langere beklimming in, maar gelukkig niet met zo een steil stukken als die van Huy, daarna bleef het een golvend terrein die bleef duren tot de laatste 4 km van onze trip, toen kregen we een zalige afdaling tot in Bouillon, waar we genoten hebben van een zalige Cola op het terras. Het enige nadeel was dat we op dit stuk het tempo hebben moeten laten zakken omdat de onderrug van Frank hem toch een beetje parten bleef spelen. Enige wat we nog moesten overleven was de beklimming tot aan onze slaapplaats, dit was nog een pittige beklimming van 2km.
In het huisje en na een frisse en deugdoende douche konden we onze benen onder de tafel schuiven voor een lekkere bord spaghetti van Chef Liliane (die heeft de spaghettisaus gemaakt) en top opgewarmd door Hulp-Chef Benny
Hieronder vindt u ook enkele sfeerfoto's van onderweg.
Voorbeschouwing Rit 2: Bouillon - Cousances Les Forges
Deze rit is te vergelijken met die van de eerste dag, alleen beginnen we deze met een lange klim van ongeveer een dikke 10Km (zie profiel hieronder) Hopelijk zakken de temperaturen ook een beetje want anders blijft deze een grote vijand voor onze tocht.
Deze beklimming gaat mee een goede test zijn voor de onderrug van Frank, maar deze trip geven we niet zonder slag of stoot op en met Yvo als compangnon komt dat zeker goed.
Nu komt het serieus kortbij de start van onze (zotte) trip. De koffer(s) en alle benodigheden worden voor de laatste keer nog is overlopen of we alles hebben.
Deze namiddag nog eventjes wat stress (Bij Frank) want tijdens een kort toertje losfietsen wou de fiets niet meewerken zoals het zou moeten, dan maar een kleine stop ingelast bij de fietsenmaker "Rob" om dit na te laten kijken. Een kleine stop werd al heel vlug een iets grotere stop, maar dankzij de goede service en de gouden handjes van onze fietsenmaker Rob is dit weer helemaal in orde gekomen. Nu kunnen we weer met een gerust hart aan de tocht beginnen.
Hier een kleine voorbeschouwing op de eerste rit: Dag 1 : EKSEL - BOUILLON
Wat we allemaal gaan mee maken kan je morgen lezen in het eerste verslag maar toch verklappen we een kleine stukje van rit.
Buiten het warme weer ( rond de 36° graden) staan er ook een paar beklimmingen op het programma, 1tje geven we al mee " Côte Saint Leonard" te Huy.
 "Wink"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
) "Smile"){kind=icon}
) Na de beklimming bleef het terrein wat op en af gaan, maar zo kom je soms op plaatsen waar je anders nooit komt. Totaal uit het niets kwamen we bij een klein bergmeertje uit, altijd leuk om zo iets te zien.
