Na genoten te hebben van een half uurtje meer slaap, konden we aanschuiven aan de ontbijttafel, waar we gezelschap hadden van een Nederlands koppel. Ook werd of probeerde we toch een gesprek aan te gaan met de eigenaar van de B&B, of beter gezegd hij met ons, maar met wat gebaren hier en daar kwamen we meestal toch tot de clou van het gesprek. Een echte fietsliefhebber die veel van de streek wist.

We wisten dat we bij de start mee een beklimming kregen, deze was 8km lang met een percentage tussen de 8 a 10% (deze info hadden we al gekregen van onze gastheer ) Na de beklimming bleef het terrein wat op en af gaan, maar zo kom je soms op plaatsen waar je anders nooit komt. Totaal uit het niets kwamen we bij een klein bergmeertje uit, altijd leuk om zo iets te zien.

Bij het eerste tussenpunt merkte we al goed dat het weer een zeer warme dag ging worden, de zon deed al heel goed haar best en het was nog geen 11u en de temperatuur schommelde rond de 30 graden...Op weg naar tweede tussenpunt bleven we fijn tussen de Alpen doorrijden wat heel mooie uitzichten gaf, deze rit was echt de mooiste tot nu, maar dit moest je dan af en toe bekopen met korte maar hevige hellingen (vlakke wegen kennen ze hier niet echt),  daarna zijn we dwars door de stad Annecy gereden, en dit kan je letterlijk nemen, opeens wandelde we door de winkelstraat met de fiets in de hand, is een keer iets anders , om dan zo langs het meer te komen. Hier hadden we ons tweede rustpunt en namen we de tijd om onze maaltijd te nuttigen en tegelijk te genieten van het uitzicht over het meer en de Alpen. Hierbij was het moeilijkste stuk van de rit achter de rug. Vanaf nu kregen we een zeer mooi fietssnelweg die ons helemaal langs het meer begeleiden en nog een heel stuk verder door liep. Op dit fietspad konden we het sneeuw spotten op de hogere bergtoppen, altijd iets speciaals vind ik.

Op het laatste stukje van de rit kregen we nog eventjes begeleiding van 2 gendarmeries op de motor, allez begeleiding is veel gezegd, ze kwamen ons even duidelijk maken dat we volgende keer een andere weg moesten pakken in plaats van een Nationale weg. Per ongeluk een verkeerde afslag genomen op een grotere kruispunt en voor we het goed doorhadden was er geen weg meer terug dan deze te volgen tot we er weer vanaf konden rijden.

Opeens werd het ook duidelijk want ons de volgende rit (na een rustdagje) te wachten staat, zie je een bordje Col De Madeleine 26Km (eerste van de drie beklimmingen die dag), dan besef je dat het een zeer zware rit gaat worden. Daarom nu volop genieten van een dagje rust en de benen en alle andere kwaaltjes zo goed mogelijk laten bekomen en te herstellen.