Deze ochtend vertrokken in Arles, als je de stad niet kent dan kan je het vergelijken met Rome maar dan op vele kleinere schaal, dus de rit vertrok langs een Amfitheater en een romeins theater, altijd leuk om zo iets te zien.
Na dat we uit de stad waren konden we onze trip verder zetten richting de Middellandse Zee, hier kwamen we langs wat grachten en rivieren waar we vogelsoorten konden spotten waar we niet van wisten dat ze bestonden.
Eens langs de kust was het te merken dat het mooi en warm weer is want er waren veel strandtoeristen. waardoor we beetje moesten opletten waar we reden. Nadien hadden we minder geluk, we wisten dat er 1 beklimming op het schema stond maar toen we hier aankwamen leek het een grindweg te zijn, toch maar geprobeerd om hier verder te rijden maar deze weg bleek dood te lopen, door dat we moesten omrijden en daardoor de route vele langer zou worden dan gepland (rond de 215Km) hebben we besloten om onze trip voor vandaag te staken, op de teller stond 100Km. Bij deze temperaturen rond de 40° graden zou het niet verantwoord zijn.
Morgen staat er onze 2 rustdag op het programma, deze brengen we door in Narbonne.Wat we deze avond al hebben kunnen zien is dit een leuk stadje om in te vertoeven.
Deze rit begon met een lichte daling tot aan de voet van een beklimming die wel goed was voor 35km, deze beklimming ging de eerste 27 km over 1 a 3%, om daarna de laatste 8 km over te schakelen tussen de 7 a 10%, ik kan wel zeggen dat je de eerste 27km zeker voelt als je aan de steilere stukken begint van deze beklimming. Nadien genoten van een mooie afdaling, deed wel is deugd na al het klimwerk van de afgelopen dagen, maar de Alpen geven zich niet zomaar gewonnen, dus stonden ons er in totaal nog 3 beklimmingen te wachten vandaag, opeens in de verte zagen we de Mont Ventoux verschijnen, altijd leuk om deze berg te zien. Hiervoor komen we nog is een andere keer terug :)
Na de tweede tussenstop lieten we de Alpen helemaal achter ons en schoten we in dalende lijn richting Arles, naarmate we verder richting de zee trokken kregen we ook weer te maken met de temperaturen die hier niet normaal zijn. De temperatuur van vandaag schommelde vlot rond de 40 graden, zelf een thermometer gezien die 42° aan gaf....Dat belooft voor de komende dagen...De laatste 10 Km van deze trip waren ook zwaar, de wind kwam hier vol van voor, dus van rustig binnen rijden was er weer geen spraken.
De totale ritafstand was 186 Km
Dag 10: Arles - Narbonne
Deze rit is qua hoogtemeters het minste van allemaal maar denk dat de temperatuur en de wind misschien de grootste spelbrekers gaan zijn.
Alvast sorry voor de enige vertraging van het verslagje van dag 7 maar bij deze komt alles goed....
Dag 7:
Deze ochtend vroeg opgestaan om te de zware alpenrit aan te vangen die deze dag geprogrammeerd stond.
Na een start van een 10-tal kilometers kwamen we uit bij de voet van de Col de la Madeleine, daar wachten ons een beklimming van 26Km. Deze beklimming was achteraf bekeken nog de gemakkelijkste van de dag, dit met een korreltje zout te nemen. Tijdens de beklimming kon je fijn genieten van de vele watervallen die je tegenkwam, het was ook een prachtig zicht om zo tussen de Alpen naar boven te rijden. Boven op de top was het ook genieten van een prachtig uitzicht op de Mont Blanc, we hadden ook nog een beetje geluk, de afdaling langs de andere kant was autovrij vandaag, dus konden we ons hier vol laten gaan
Na de afdaling kwamen we direct aan de volgende beklimming, voor mij persoonlijk kan ik nu al zeggen, dat deze een hel van een beklimming was, voor Yvo was dit zijn speelterrein, we hebben het over de Col du Gladon, deze zal nog lang blijven hangen bij mij. Op zich begon de beklimming goed, je kon er een schoon ritme op houden, maar hoe verder de beklimming liep hoe zwaarder deze werd, ook mede dat de 26km van de vorige beklimming ook in de benen zaten, na een klein tussenstukje moest er nog een dike 6 km geklommen worden en vanaf hier begon voor mij de Hel. Toen was er van een goed ritme niet meer veel spraken, was het harken om een goed tempo te houden, en de laatste 2,5 km wanneer de percentage's naar 11 en 12 % gingen was het sterven op de fiets, heel blij dat ik boven was, hier ben ik mezelf zeker een paar keer tegen gekomen...Van hier uit gingen we verder naar Alphe D'Huez, een mooie afdaling langs de meren die we tegenkwamen. Deze beklimming werd dankzij de Thriathlon hier vandaag een zeer aangenaam gemaakt, kregen aanmoedigen langs alle kanten en werden er hier en daar een andere renner voorbij gestoken.
Deze rit was er eentje om in te kaderen, met 65 klimkilometers en een dikke 6000 Hoogtemeters...Yvo kan weer beginnen uit te kijken naar zijn volgende speeldag (volgende week in de Pyreneeen)
Totale afstand van de rit was 120 Km
Dag 8:
Genoten van een zalig ontbijt boven op Alphe d'Huez, daarna de afdaling voor onze rekening genomen, deze ging vele vlotter dan de beklimming Of de benen goed waren of de rit van gisteren er nog in zat konden we meteen testen, Col de Ornon stond na de afdaling meteen klaar voor ons, gelukkig viel dit voor beide goed mee en hadden we allebei de rit van gisteren goed verteerd, voor Yvo was daar niet zoveel twijfel over als bij mij. De tweede beklimming van vandaag de Col de Parquetout, de naam hier type doet me al zweten, deze beklimming was moordend, na het begin (goed 1,5 Km) ging deze steil omhoog, hier was het op sommige plaatsen echt stampen om de trappers rond te krijgen, deze beklimming deed de benen goed vollopen, voor ons persoonlijk vonden we deze beklimming tot nu toe het zwaarste van allemaal, mensen die zich is willen uitleven, kan ik deze berg echt aanraden...Vanaf hier was het stilletjes aan dat we de Alpen verlieten, maar de uitlopers hiervan kunnen soms ook nog pittig zijn.
Voorbeschouwing Dag 9:
Deze dag begint met een aanloop richting een beklimming van 39 Km. Eens hier de top bereikt zit het zwaarste gedeelte erop en kunnen we in dalende lijn richting de Zee in Zuid-Frankrijk.
Deze morgen kunnen wakker worden zonder het geluid van een wekker, dat kan is deugd doen, alleen was het een zeer warme nacht, dus een schitterende nachtrust hebben we niet gehad.
Wat doen we op een rustdagje, eventjes naar de winkel gewandeld voor wat water en andere benodigheden te gaan halen. Dan kwamen we op het idee om hier iets verder een echt Olympisch stad te gaan bezoeken, Albertville, deze stad organiseerde in 1992 de Olympische winterspelen en was dit jaar de vertrekstad van de 11de rit in de Tour de France. Als ik mij het me goed voor heb is dit de rit geweest waar Thomas de gele trui in handen kreeg.
Dus kort na de middag zaten we in de auto om deze stad te bezoeken. Na een korte wandeling door de stad, die helemaal omringd is door de Alpen en waar we tevens genoten hebben van een heerlijke maaltijd, zijn we het museum van de Olympische winterspelen hier gaan bezoeken.
Dit was zeker de moeite waard, als je ziet hoe het materiaal veranderd is in de loop der jaren, dat is onwaarschijnlijk. Hier hebben we onze ogen goed de kost gegeven.
Voorbeschouwing Rit 7: Moutiers -Alpe d'Huez
De zwaarste Alpenrit, met 3 beklimmingen : Col de Madeleine + Col de Gladon + Alphe d'Huez....Denk dat er hier niet meer woorden voor nodig zijn...
Ik vraag me af in deze rit hoeveel keer een mens zich zelf kan tegenkomen, ik start morgen met een klein hartje en hoop dat de benen me niet in de steek gaan laten.
Yvo voelt zich voor de rit van morgen als dartelend veulen die door de wei loopt...
Ik hoop jullie morgenavond weer op de hoogte te kunnen brengen van ons avontuur hier, dan weet ik ook dat ik de rit heb overleefd ...
Na genoten te hebben van een half uurtje meer slaap, konden we aanschuiven aan de ontbijttafel, waar we gezelschap hadden van een Nederlands koppel. Ook werd of probeerde we toch een gesprek aan te gaan met de eigenaar van de B&B, of beter gezegd hij met ons, maar met wat gebaren hier en daar kwamen we meestal toch tot de clou van het gesprek. Een echte fietsliefhebber die veel van de streek wist.
We wisten dat we bij de start mee een beklimming kregen, deze was 8km lang met een percentage tussen de 8 a 10% (deze info hadden we al gekregen van onze gastheer ) Na de beklimming bleef het terrein wat op en af gaan, maar zo kom je soms op plaatsen waar je anders nooit komt. Totaal uit het niets kwamen we bij een klein bergmeertje uit, altijd leuk om zo iets te zien.
Bij het eerste tussenpunt merkte we al goed dat het weer een zeer warme dag ging worden, de zon deed al heel goed haar best en het was nog geen 11u en de temperatuur schommelde rond de 30 graden...Op weg naar tweede tussenpunt bleven we fijn tussen de Alpen doorrijden wat heel mooie uitzichten gaf, deze rit was echt de mooiste tot nu, maar dit moest je dan af en toe bekopen met korte maar hevige hellingen (vlakke wegen kennen ze hier niet echt), daarna zijn we dwars door de stad Annecy gereden, en dit kan je letterlijk nemen, opeens wandelde we door de winkelstraat met de fiets in de hand, is een keer iets anders , om dan zo langs het meer te komen. Hier hadden we ons tweede rustpunt en namen we de tijd om onze maaltijd te nuttigen en tegelijk te genieten van het uitzicht over het meer en de Alpen. Hierbij was het moeilijkste stuk van de rit achter de rug. Vanaf nu kregen we een zeer mooi fietssnelweg die ons helemaal langs het meer begeleiden en nog een heel stuk verder door liep. Op dit fietspad konden we het sneeuw spotten op de hogere bergtoppen, altijd iets speciaals vind ik.
Op het laatste stukje van de rit kregen we nog eventjes begeleiding van 2 gendarmeries op de motor, allez begeleiding is veel gezegd, ze kwamen ons even duidelijk maken dat we volgende keer een andere weg moesten pakken in plaats van een Nationale weg. Per ongeluk een verkeerde afslag genomen op een grotere kruispunt en voor we het goed doorhadden was er geen weg meer terug dan deze te volgen tot we er weer vanaf konden rijden.
Opeens werd het ook duidelijk want ons de volgende rit (na een rustdagje) te wachten staat, zie je een bordje Col De Madeleine 26Km (eerste van de drie beklimmingen die dag), dan besef je dat het een zeer zware rit gaat worden. Daarom nu volop genieten van een dagje rust en de benen en alle andere kwaaltjes zo goed mogelijk laten bekomen en te herstellen.
De nacht in Dijon was tot nu de beste die we hebben gehad, denk mede dankzij een goed werkende airco die de temperatuur mooi op 21° graden hield. Dus konden we goed uitgerust onze benen onder de ontbijttafel zetten en genieten van een goed ontbijt. De temperatuur om te vertrekken was ook goed, 25 graden, dus maar eventjes profiteren voor zolang het duurt De start van onze tocht was mooi door de stad zelf, zo konden we nog een paar leuke gebouwen spotten. Dan weer een stukje langs kanaal gekregen en deze keer met een zalig fietspad, eigenlijk tot aan het eerste tussenpunt waren het wegen die we maar al te graag hadden, echte Noord-Limburgse wegen, enige bergop wat je tegenkomt is een brug over iets dus na ongeveer een 2u30 te fietsen konden we genieten van een gezonde maaltijd die Benny voor ons voorzien had.
Daarna begon het weer met het al bekende golvend terrein hier, met als slot de beklimming van de Montée de Saint Laurent La Roche, doorboven was onze 2de tussenpunt van de dag, de beklimming was een leuke om te doen, met een lengte van 3.5km en een constante steilingsgraad rond de 4% was dit de ideale opwarmer voor wat er de rest van dag nog moest komen. De zon was ook weer volop van de partij, de temperatuur was al opgelopen tot 33 graden.
Na eventjes te rusten vertrokken we om op een hoogte van 450m eventjes te blijven hangen, die gepaard ging met enkele korte afdalingen en dan weer korte venijnige beklimmingen. Nadat we dit overleefd hadden kregen we een mooie langere afdaling, maar zoals iedereen weet, volgt dan natuurlijk weer een beklimming, deze was 4,5 km lang en schommelde met een stellingsgraad tussen de 6 en 9 graden, ook weer hierboven hadden we onze begeleider neergezet om ons weer van het nodige vocht te voorzien, en zo konden we alles in gereedheid brengen om de laatste 30km aan te vatten.
Deze laatste 30km waren de zwaarste van de dag, hier stonden 2 beklimmingen ons op te wachten van ongeveer een 6tal km waarvan de eerste gemiddeld tegen 5% omhoog ging en de tweede en de laatste van de dag schommelde rond de 9%, tussen de 2 beklimmingen konden we eventjes bekomen op een korte afdaling waar we bij de apotheker van het dorp konden zien dat het 42° was in de zon....
Na een leuke en gezellige rit stond de teller op het einde van de rit op 179 Km.
Voorbeschouwing Rit5: Bellignat - Moutiers
Hier zit voor de verandering is het venijn in het begin, met meteen een beklimming tot 900m hoogte, gevolgd door nog enkele andere. Hopelijk gaan de laatste km weer fijn over vlakke wegen, zodat we de beklimmingen uit onze benen kunnen losrijden.
 "Smile"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
) Na de beklimming bleef het terrein wat op en af gaan, maar zo kom je soms op plaatsen waar je anders nooit komt. Totaal uit het niets kwamen we bij een klein bergmeertje uit, altijd leuk om zo iets te zien.
