Mijn nieuwste vriend heet: Scooba. Niet alledaags, maar dat is hij ook niet. Hij is van het zwijgzame type, is niet onknap, niet echt groot, maar zo handig! Hij schrobt, dweilt, droogt de vloer. Nog beter dan dat ik het zelf doe met schuurborstel en de heer Proper. Gelijktijdig entertaint hij de katten en is uiterst voorzichtig met mijn spullen in huis. Samen worden wij een geweldig team, ik voel het. De eerste live-kennismaking heeft immers pas vandaag plaats gehad. Ik kende hem van het internet. Maar heb het grote geluk iemand te kennen die sinds kort huisvriend is met Scooba. Eigenlijk Scooba bij hem. Vandaag heeft hij hem meegebracht en ik was zeer blij. 'In het echt' zegt immers zoveel meer dan het net. Had hem ook al aan mijn moeder voorgesteld, laten zien op internet. Maar zij wachtte behoedszaam af, wat, wie en hoe. En het is ook voor haar meegevallen. Dus vanaf volgend jaar mag Scooba bij mij komen wonen : de nieuwste van iRobot!
Alle dagen zijn hetzelfde, klopt niet. Elke dag zou evenveel uren en minuten hebben, in theorie. In praktijk willen sommige uren al een minuten worden en omgekeerd minuten worden uren. Dat kan aan allerhande factoren liggen, maar ééntje ervan is zeker en vast de zon. Volgens mij doet de zon uren minuten worden. De tijd vliegt immers voorbij als de zon schijnt. Dus het weer heeft een invloed op de tijd. Sommige karweitjes zorgen ervoor dat minuten uren worden. Dat is heus niet altijd afhankelijk van het al of niet graag doen van deze klusjes. In mindere mate kan gezelschap ook zorgen dat de seconden minuten lijken en minuten in uren veranderen. Maar ook bij deze kan het net omgekeerd verlopen, de tijd vliegt voorbij en je zou willen dat er iemand een halt kan toeroepen aan dit fenomeen.
