Zondag 21 februari 2010

Jos Venstermans wint Grote Prijs Stijn Janssens

of Hoe een hond met een zonnebril roet in het eten gooide bij de favorieten

Na een geslaagde eigen organisatie waren er zondagmorgen slechts 5 renners aan de start van de Grote Prijs Stijn Janssens: Jules, Jos, Chris, Jean en Leo. De grote afwezigen waren de Wiekevorstenaren. Stijn Janssens was niet aanwezig op zijn eigen grote prijs: hij kwam gewoon zeggen dat hij broer Koen ging coachen in het clubkampioenschap. Dus kwam Koen ook niet. Gerry Hoefkens had de skilatten verkozen boven zijn stalen ros. En Willy De Sobrie was er ook niet: twee ritten op twee opeenvolgende dagen kan hij nog altijd niet af.

De grootste afwezige was misschien wel Heistenaar Jef Verelst. Bij het binnenrijden van

Wiekevorst stond er een groot bord "PANNENKOEKEN". Iedereen begreep meteen dat het de bijeenkomst moest zijn van alle pannenkoeken van het voorbije wielerseizoen. Leo was er dus gerust in dat onze kersverse laureaat Jef Verelst ook in Wiekevorst aan de start ging komen. Nee dus. Jef stuurde zijn kat, de pannenkoek! Terecht merkte iemand op dat Jef 's kansen om zijn titel van vorig seizoen te verlengen nu serieus stegen. Dat zou uniek zijn in de geschiedenis van de club: twee jaar op rij de titel van pannenkoek van het jaar.

De vijf vertrokken zonder hun pannenkoek voor een ritje van 40 km. De rit had een controle halfweg in Berlaar. Na 200 meter voorbeeldig kopwerk van Jules riep deze om hulp. Chris moest hem komen aflossen om naast Jean te komen rijden. Jules en Leo hadden alle moeite van de wereld om het hoge tempo van Jean en Chris te volgen. Jos zei wel dat het slecht ging, maar peddelde makkelijk mee.

Jules haalde zijn eerste truc boven: hij reed plat. Ideaal om wat uit te rusten. Jos zei: "Ik rijd al verder, mannen. De kampioenen zullen mij wel inhalen." Al bij al deed Jules er niet lang over om een nieuwe band te steken, maar hij was zo nerveus dat hij zijn achterwiel er omgekeerd inzette. De achtervolging op outsider Jos kon beginnen.

Leo had de truc van Jules goed begrepen. Ook plat na nog geen vijf kilometer achtervolging. De kansen van Venstermans stegen. Leo deed ook een beetje alsof hij nerveus was en volgde zijn grote voorbeeld Jules: hij zette ook zijn achterwiel er verkeerd in. Een man met een gevaarlijke hond kwam langs en kon met moeite zijn hond bedwingen.

De achtervolging op Jos werd weer aangevat. Amper één kilometer verder merkte Jules dat hij zijn zonnebril (Waarom had hij in Godsnaam een zonnebril bij?) had laten liggen op de plek van de platte band. Leo zei tegen Jean en Chris: "Rijden jullie maar door. Wij rijden terug voor de bril. Wij komen dan wel rechtstreeks naar Berlaar." Zogezegd zogedaan. Jules en Leo lachten in hun vuistje. De tweede truc was gelukt. Nu konden zij rustig hun eigen tempo rijden. De zoektocht naar de bril verliep bijna vlekkeloos en vooral rustig. Alleen hadden Jules en Leo schrik dat de man met de hond de zonnebril had gevonden. Zij kwamen die man terug tegen. Even leek het dat die hond de zonnebril op had. Maar toen ze dichterbij kwamen, bleek dat die hond alleen maar donkere randen rond zijn ogen had. Opgelucht reden Jules en Leo verder en vonden de bril ongeschonden terug. Voor controlepost Ballaer in Berlaar reed Leo alweer plat. Dat was nu echt niet nodig, Leo, of wilde je ook hier even uitrusten? Uitgebreid bandenonderzoek en krachtenvergend handpompwerk moesten de verzekering geven om niet meer te hervallen. Zaal Ballaer werd uiteindelijk toch bereikt. Tot hun verbazing waren Jean en Chris nog niet daar. Ja, als je ze alleen laat rijden, rijden ze verloren. Te hoog tempo, pijlen missen, je kent dat. Tip: Drink een koffie in Ballaer.

De rit was verloren. Chris en Jean reden na de controle de ziel uit hun lijf als echte clubmannen. Jules en Leo dienden maar in hun wiel te plakken en te volgen. De eendracht was nooit zo groot. Jos Venstermans heeft nog nooit zo makkelijk gewonnen.

PS: De vijf renners van vandaag staan aan de leiding in het Clubkampioenschap.Graag iets meer volk aan de start in de volgende ritten.