Welkom tot het 2de deel van dit latere tevens interesantere deel van de blog. De
stroom van geruchten omtrent jullie held van dienst, ik dus, is
misschien de hoofdreden waarom je hebt doorgeklikt naar deze blog (ipv
massa`s huiswerk te verwerken of terug noest in den blok te duiken).
Geef je eens ongelijk.
Zoals duidelijk werd in de hierboven
neergeschreven paragraven brachten Jo en ik de laatste week door op de
boerderij van de big boss Walter. Dagen werden gevuld met nuttig doch
minder spannend werk op de computer. Rapporten schrijven en de
database updaten met recente ontwikkelingen in den Congo dominereden
onze dagen (over Congo later meer).
Maar eerst, het onderwerp van deze blog...
`The Robbery`
Starring Jo Lodewijckx als Jo Lodewijckx Wouter Van Vossole als mezelf 3 achterlijke bastaarden als de overvallers
Ons
verhaal start op een vroege doch zonnige donderdagochtend. Jullie 2
favoriete belgen in Zuid-Afrika hadden van Walter de opdracht gekregen
om door middel van trein zich naar de bruisende stad Johannesburg te
begeven. In de vroege uurtjes ontwaken onze 2 helden en begeven zich
vol enthousiasme en met kleine slaapoogjes naar het station, gewapend
met een lunchpakket, camera, pen en papier. Na een kleine 2 uur arriveren ze in het drukke Johannesburg station rond 8:30. Omdat
we ons werk moesten verder zetten in Bruhma gingen we lustig op stap om
de gepaste mini van te vinden die ons veilig kon afzetten op vooraf
besproken bestemming. Maar.... Zo ver zijn we nooit geraakt. Na
een kleine wandeling begaven we ons in 1 van de mindere rijke buurten.
Nu liepen we niet rond in 1 van de donkere zijstraatjes maar op de
hoofdweg die dwars door de wijk loopt. Auto`s passeren regelmatig en
het voetpad gevuld is met mensen. We moesten ook niet zover de wijk in,
zo`n 500 meter. Naar een plaats waar we al vaker geweest zijn. Wij
liepen dus rustig over de hierboven vermelde hoofdweg en waren zo`n
200m van de taxi af. Opeens springt er een jonge, zwarte man van zo`n
25 jaar gewapend met een knipmes uit een nis en richt zich tot Jo.
Enkele seconden later rennen er 2 andere (ook met messen gewapend) uit
een donker steegje achter ons en richten hun aandacht tot mij. Gsm en
wat geld werd afhandig gemaakt, onder bedreiging van hun messen gingen
ze vlug door mijn tas en namen ook de camera mee (Margot, ook jou kaart
was op dat moment in mijn tas en draagt de sporen van de
overval).Omstanders stonden erbij en keken er naar. Deze eerloze overval gebeurde in zo`n 45 seconden en 3 verdwenen in 1 van de straten aan de overkant.
Na
het contacteren van onze baas zijn Jo en dan maar naar het
politiekantoor van Jhb gewandeld om de zaak aan te geven. Het
politiesysteem van Z-Afrika is een prachtvoorbeeld van een nutteloze
bureaucratie. Alles wordt met de hand geschreven en door 3
verschillende mensen getekend en afgestempeld. Het eigenlijke
neerpennen van de gebeurtenis duurde zo`n 15 minuten. In totaal
brachten Jo en ik 3 uur door op de slechtzittende bankjes in het
kantoor.
`The End` Een mens zou bijna rascistisch worden.
Het
grootste verlies van die dag waren mijn nr`s die opgeslagen waren in de
gsm en de camera (waar gelukkig niet al te veel foto`s opstonden). Ach ja, weer een echte Z-Afrikaanse ervaring erbij zeker ? (positief blijven denken)
Ohja,
en even off the record. Als ik eens terug in Belgie ben gaat het
verhaal wel licht veranderen. In dat verhaal ben ik in een gevecht
verwikkeld met 7 ninja`s en een dino en omdat de overvallers langs
achterkwamen en de ik zon in mijn ogen had is dat de enige rede dat het
schorriemorrie met mijn spullen aan de haal kon. [het is maar dat je het weet]
Succes aan zij die nog steeds hard en stevig door blokken en feest ze aan zij die x-mos zien naderen..
mvg, ik.
en Congo ? Das nog al eens een cliffhanger he ? (kwestie van het lezend publiek aandachtig te houden)
