De titel doet, wat een titel hoort te doen. Kort weergeven waar deze heel blog dus weer over zal gaan. Contactuele`iale info in dit geval dus.
Wouter Van Vossole P.O. box 1087 1960 Meyerton South Africa de wereld
Tis idd veranderd, hopen dat hier sneller briefjes zullen aankomen (wie beat Merel, haar brief deed er bijna 5 weken over..)
En nu, chop chop, huiswerk wacht. Bende langharige, werkontlopende hippies. Leeglopers.
Ps: stel, je denkt, ik wil informatie delen met Wouter. En e mail kan soms dagen duren door de zielige verbinding die hij in Z-Afrika hanteert. Stuur dan op mijn ZUID AFRIKAANS NUMMER: +27.799.35.04.37 Nu, markeer het, print het uit, zet het als tatoo op de rug van je hand mr stuur niet meer op mijn belgisch nr. Hoe tof die berichtjes mogen zijn, dan dok ik ervoor (apreciatie = 0)
Ik weet dat ik pas een blog geupload
heb en sommige worden het constant om de oren geslagen worden met
nieuws misschien meer dan beu. Maar dat is niet echt mijn probleem,
is het ?
De laatste update ging over de familie
in Mozambique en de nieuwe shelter.Wel de verkoop van de families spullen
gaat redelijk goed dus we verwachten ze een van dees terug (now now
als het ware).Ook over de shelter komt er goed nieuws
binnen, het lijkt erop uit te draaien dat wij de shelter gaan runnen.
(eerste de shelter, dan de hele wereld! Macht ! MACHT !!!)
Nu denk je misschien `Wouter, maak je
daarvoor een nieuwe blog ? Attention wh*re... En doe iets aan die
irritante spaties` Wel nee, natuurlijk niet trouwe en
geirriteerde lezer. Er is nog meer nieuws. Ik zou jullie kostbare
tijd toch niet verdoen met onzin te posten (ik toch niet..) En die
irritante spaties.. Sorry die gaan blijven. Haak af of probeer ze te
negeren.
Sommige kregen misschien via mijn mails
het idee dat ik hier bored ben, wel eerlijk. Ik ben niet echt gemaakt
voor pc werk (excell, paint..). Vandaar tijdelijke verzuchtingen.En het weer. Doordat jullie zitten met
ijstijd temperaturen en sneeuwstormen krijgen wij de leftovers (lees:
regen, veel regen). Niet echt iets dat goed humeur promoot.Al kan ik niet echt klagen, er zijn
andere die er nog juist iets meer last van hebben. Daar later meer
over.
Eerst: het was de 2de zaterdag nadat de
familie terug naar Mozambique was getransporteerd dat we naar de Flea
Market gingen. Tijdens de uren die we daar doorbrengen roamen Jo en
ik wel altijd even tussen de rijen en rijen gevuld met mensen die hun
spullen zo snel mogelijk willen verkopen.Eentje wordt zeker boven allen verkozen
door ons 2. Jo kocht tot nu toe 1 boek (en heeft nog een bestelling
lopen) ik kon de roep niet weerstaan en kocht zover 3 LP`s: The
Beatles (best of), Bob Dylan en Louis Armstrong. Nu ook Walter had een goede dag, er
werd een aanzienelijke som geld binnen gehaald en opperdictator van
de CMC, Paul Verreyn, werd van zijn troon gestoten. Genoeg reden om
te vieren, niet ? Net zoals bij vele onder jullie door de
blok ligt ook de alcoholconsumptie hier de laatste weken op een zeer
laag pitje. Een aanbod om naar de bar te gaan kon ik dus niet
afslaan... Poolen, rustig een pintje drinken, wat
leeghangen. Bestaan er betere manieren om een dag af te sluiten. Ohja, voor ik het vergeet.
Alcoholverslaafde, eat your heart uit. De shots worden hier voor geen
geld naar je hoofd gesmeten. Hoogtepunt (of diepte ?) van de avond: 1
spuit gevuld met sthrorum 80 gr EN een shot tequila voor de prijs van
7 rand (0.60 euro). Pracht land toch ?
Nu serieuzere zaken: het werk. Voor dat
ik mijn bijbel begin te schrijven over ons werk van de afgelopen
dagen meld ik even wat Walter aankondigden. Er is een kans dat ik
misschien ga werken in een shelter met aidskinderen. Niets is zeker,
maar de kans is er. Ik kijk er wel naar uit maar heb ook een klein
stemmetje in mijn hoofd dat zegt `dit gaat hectisch worden`. En ik
geloof em. En misschien gaan Jo en ik bij Batista
op school atheletiek training/L.O. geven. Iets minder hectisch, wel
lachen denk ik.
Het werk waar we ons de laatste dagen
op richten is de vernietigende kracht van water. Zoals boven vermeld
tijsteren hevige regens onze regio. (terwijl er in de Cape area
brandgevaar heerst, de gelukzakken) En aangezien niet elk huis hier
eve stevig wordt gebouwd als in Belgie heerst er nogal wat chaos.
Hele shags worden vernield en meegesleurd door modderstromen, water
dringt centimeters hoog binnen en vernield alle spullen, de hevige
regen doet muren instorten... Er is dit een gebied waar meer dan 3000
families getroffen zijn en dit is zeker geen losstaand geval.Bruggen storten in en auto`s verdwijnen
gewoonweg in het water dat over de rivierbedding heenstroomt.Daar zijn we gisteren dus op af
getrokken. Met onze foto`s als bewijsmateriaal en aanhoudend gezeur
bij grote NGO`s hebben we dan toch het een en het ander op poten
kunnen zetten. Mijn schoenen zijn wel compleet naar de zak (sorry
voor het taalgebruik moeder, maar wees blij, het zijn die zonder
veters die je toch niet kon uitstaan..)
Vandaag (inderdaad, ik schrijf dit om
kwart voor 7 `s morgens) gaan we er weer naar toe om waarschijnlijk
te helpen met uitdelen van voedsels, dekens.. Dat waarnu het meest
behoefte aan is. Mijn orgineel plan was om mijn sokken te vervangen
door plastic zakken om mijn voeten droog te houden (noem me een
schooier, noem me ecologisch verantwoord en een recycleerder).
Gelukkig had Walter nog een oud paar legerschoenen/klompen die mij er
vandaag wel moeten doorkrijgen. Nu ik ben niet de enige die in
legermateriaal rondloopt. Jo zal vandaag trots en stoer langs mij
oplopen in compleet legeruniform (net zoals Walter en Sarge altijd
dragen). Ik kon helaas niet meedoen in de
verkleedpartij. Rede ? Deze maskerade dient om de mensen zand in de
ogen te gooien, de Milita groep lijkt op die manier groter. Terwijl
Jo helemaal nooit de opvolging volgde (maar weten die mensen veel) Nu ik voldeed niet echt aan de
standaarden om als `soldaat` door te gaan. Aangezien Jo een tijd
geleden zijn haar in een onbezonnen bui verwijderde kan hij gerust
als soldaat doorgaan.Ik daar en tegen met mijn lange hippie
haren en gat in mijn oor haal juist de voorafgesproken normen niet.
Spijtig, want het staat best stoer op
foto`s (zie Jo eens glunderen en zichzelf langs alle kanten in de
spiegel bekijken) maar andere kant. Mijn wilde manen verliezen ?
Nooit ! En het uniform vraagt wat meer zorgen, geen vlekken of het is
wassen. Mooi recht gestreken. Laarzen elke morgen opgeblonken.. Ik denk dat ik pas.
Goed, ik denk dat ik het zowat had.
Ah nee wacht, laat mij even afsluiten
met een vrolijke noot.
Toen Jo en ik gisteren aan het tafelen
waren met de 3 oude tantes van Walter kwam het gesprek op de een of
andere manier bij apen. De tante begon te vertellen: `In Mozambique
had en heeft nog redelijk veel volk een aapje als huisdier, zelfs in
de hoofdstad Maputo. Ook wij, maar dat was in flat.` U kan begrijpen,
mijn verbazing was groot. Maar wacht, het wordt nog beter.
`We hebben ook een jaar een chimpansee
gehad, een circus sloot en wij besloten zorg te dragen voor de aap.
En het was geen dom beest, het at mee aan tafel (met een lepel !)
Poetste zelf de vloer als hij die vuil maakte. (eerst met de handen,
werd ie moe dan nam hij de vod in de voet) at graag ijsjes,...` En ga
zo maar door. Jo en ik hadden amper een aap van dichtbij gezien in
ons leven.
Nenna zag ons met verwondering en lach
gevulde smoeltjes en bedacht dat dit de tijd was voor de genadestoot.
`Nu ja, we hebben natuurlijk ook
antilopes, een leeuwtje en een luipaard opgevoedt (de laatste 2 in de
flat..).`
Jo en ik dropen afgetroefd af.. Belgie
is toch soms echt wel een saai land.
Rakkertjes, hou je haaks.
De enige echte, ik.
Ps: deze blog werd deze morgen
geschreven, maar niet rechtstreeks in het wereld wijde internet
geflikkerd. Dit geeft mij de kans om vandaag vlug te overlopen.Vandaag was heet. Geen zuchtje wind en
2 verdwaalde druppels. Gevolg: drukkende hitte, muggen en geen
druppel cola in de wijde omtrek. Bij aankomst in de township
had er juist een meeting plaats. Lees: een grote groep (voornamelijk
vrouwen, al dan niet met baby op de rug gebonden) stonden in een
grote kring rond de 3 volksvertegenwoordigers. De hele situatie
eindigde met een `Viva !` en druk pratend trokken de mensen in
groepjes terug naar hun shag of werk. De 3 vertegenwoordigers
sprongen bij ons in de auto en de toch werd verder gezet naar de
`nieuwe township`. Toen het water te hoog begonnen te komen werden
shags ontmanteld en naar hogere gronden gebracht. Nu werden de meeste
huizen terug in elkaar gestoken zo`n 1,5 km verderop. (funderingen en
verdwaalde wietplanten die normaal verborgen achter het huis stonden
zijn het enige wat overblijft) Op deze nieuwe plek
zijn geen waterkranen waar vers water gehaald kan worden en de 2
voorziene tonnen staan al enkele dagen droog. Ook van elektriciteit
is geen sprake. Eerst waren we druk
bezig met voedselbedeling met hulp van Salvation Army. (geef de
mannen ook wat credit)
Ondertussen
waren Sarge en Walter al op weg naar Germinston om de kleren en
dekens op te halen voor de getroffen families (zo`n 200 fam.).
Aangezien de kleren op een andere plaats bewaard werden en de land
rover vol stak hebben Jo en ik
dit deel van de tocht achter op de bumber door gebracht. Lachend
vastklemmend aan reserve wiel en dakraampje. Nu, dit is hier geen
geasfalteerde weg. Dit zijn zandwegen. En met zandwegen bedoel ik
droogstaande rivierbeddingen, putten en gaten, grote stenen (en giga
plassen door de regen van afgelopen dagen). Alles om onze tocht maar
zo moeilijk (en stiekem zo plezant) mogelijk te maken. De hele rit
liepen er wel een paar lachende kinderen achter de auto aan.
Kleren werden
uitgedeeld, foto`s gemaakt (check facebookpage en website) en
uitgeput en vuil plof ik meteen achter de pc thuis om jullie van
nieuws te voorzien.
(ik denk dat ik
zojuist het hele idee van een korte `ps:` ongegeneerd verkracht heb)
Zoals de bovenstaande eerlijke tevens gevatte titel al weg gaf, alles gaat relatief lekker. Relatief ? Uiteraard, het zou pas zeer lekker gaan moest ik een stamhoofd`s dochter tot mijn vrouw kunnen maken. En door voorgaande actie dus prins van zeker 14 hectare land en een ruime groep vee kunnen worden. Maar wees gerust, ik blijf er aan werken
Dit leek me ook een zeer geschikt moment om weer eens blog te maken, voor mij toch. De meeste onder jullie gaan rond deze tijd druk bezig zijn met: den blok, x-mos of excuses verzinnen voor de punten die behaald zijn. (schrap wat niet past) Maar ongestoord probeer ik mijn hoog tempo van blogs afleveren vol te houden, zonder mij te storen aan ontwikkelingen thuis.
Mr lieve blogvollgertjes, blijf alert! We liggen momenteel zwaar voor op Jo. En de winnaar zal op het einde van onze reis een gratis hoeveelheid gerstennat ontvangen van de niet-winnaar (om het denegrerend woord loser maar niet in de mond te moeten nemen) Nu denk jij mss, die Afrikaanse zon is hem naar het kupke gestegen.Wat ijlt hij toch allemaal ? Nee beste lezer, er schuilt wel degelijk een waarheid in de voorgaande zinnen. Bij aankomst in de jungel beschikte Jo al over een blog, met voor aankomst maar liefst 150 views. Een fixe voorsprong maar jullie thuis hebben dat meer dan goed gemaakt. Nu vraag ik jullie, hou dat zelfde tempo op. Check regelmatig, zodat we hem vermorzelen! Die niet-winaar.
Nu, na zo`n kleine 15 zinnen zonder ook maar een echt degelijke informatie los te laten zal ik het eerste stuk van de sluier lichten. Er zit een kans in dat ik verhuis. punt. en nog een Daarbuiten zijn we ook weer eens langs Jo`burg gereden, hoogstwaarschijnlijk gaat onze organisatie runnen van een shelter met zo`n 750 mensen. Maar ik kan pas echt bevestigen als we de mail van de overheid ontvangen hebben. Jo en ik zijn ook nog een maal in de CMC church gaan polsen. De regering had rond nieuwjaar het bericht de wereld ingestuurd dat er een curator zouden worden aangewezen die moest beslissen of de kinderen al dan niet naar een andere shelter moesten. Sinds die dag is er niemand van de regering langsgekomen en is er geen enkel kind uit de kerk gehaald... Maar de SA regering kan dan ook het best vergeleken worden met de post in Belgie, echt snel werken doen ze niet en je kan klagen wat je wilt, veranderingen zullen er niet snel komen. Nu, bij het binnenkomen van de CMC kon k niet anders dan nog eens bij de daycare langs te springen. Eerste schooldag van het jaar (hier is een nieuw schooljaar gestart) altijd iets spannend. Massa`s nieuwe kinderen, varierend van 2 maand tot 4 jaar. Meeste zonder enige vorm van papieren.. ze gaan waarschijnlijk nog een zonnige toekomst te ge moet.
Nu is het ergens zaterdagnammidag en de meeste proberen waarschijnlijk door grote hoeveelheden water en rust van een x-mos kater. De laatste dagen waren ook uitputtend voor mij. Laten we vrijdag starten. Rond 5 `s morgens kwam siphelele Jo en mij op vriendelijke manier wekken (lees met veel lawaai). Aankleden en de auto in! Nu, wat was er gebeurd. Ik zal in stapjes werken voor de simpelere onder ons. 1. het is 1 uur `s morgens, 3 Home Affairs afgevaardigden (in charge of shipping illigals back home) kloppen luidruchtig aan op de deur van een shag (golfplatenhuis, 5 op 5 meter). Het gaat hier om de familie van Mechanic. Vader van 7 kinderen, afkomstig van Mozambique en goede vriend van onze baas Walter [Wouter slaapt]
2. De familie wordt zonder protest buitengezet, alle 9 de truck in (ja simpele kindjes, 7 kinders en 2 ouders maakt 9) er wordt geen tijd gegeven om voedsel of kleren mee te nemen. Zelfs voor de 2 jarige baby wordt geen uitzondering genaakt (in enkel pamper die truck in) [Wouter slaapt]
3. Het is 3 uur `s morgens, Mechanic belt in paniek dat ze hem op dat eigenste moment aan het transporteren zijn naar de grens van Mozambique. [Wouter slaapt]
4. Walter schiet in zijn kleren en daarna in actie (een taalfout zowaar). Hij begint rond te bellen en treft de nodige maatregelen. [Wouter slaapt]
5. Siphelele wekt Jo en Wouter, de auto in. We moeten zo snel mogelijk naar een shag, zoveel mogelijk spullen op de trailer, voor een uitzinnige massa alles plundert. [Wouter is wakker doch slaperig] Rond 12 is het meeste in de veiligheid van Walters huis geplaatst. Siphele bewaakt de shag en Walter en Sarge vertrekken naar een meeting voor Militia (andere organisatie van Walter, crime control). Jo en Wouter beginnen aan een vermoeiende tocht door de hitte naar het treinstation van Meyerton. 1,5 uur later komen ze aan en pakken de trein naar Vereenigen. Daar wordt nog eens een 40 minuten gewandeld naar het office van Home Affairs. We moesten tot de bodem uitzoeken wie er corrupt was, geen enkele procedure werd gevolgd. (Normaal wordt je op voorhand gewaarschuwd, brengen ze je eerst naar een shelter in de buurt van Rustenburg en ga zo maar door...) Wsl had iemand zijn oog laten vallen op het stuk land en heeft voor een kleine som de afgevaardigden van H.A. zover gekregen om de familie uit het land te zetten. De laatste dagen hebben buitenlanders hier geen recht meer, politie kan huiszoekingen doen zonder toestemming van gerecht, politie heeft het recht `to shoot to kill` als het nodig lijkt... Wat volgt ? Verplicht een gele ster op de jas naaien ? [Wouter is geschokt en beseft op zo`n momenten hoe goed Belgie op sommige vlakken is]
De media werd ingelicht en maandag wordt een clash op het H.A. office tussen DMPSP en Home Affairs.
Nu zaterdag, ook hier werden we rond half past 5 gewekt om de trailer vol te laden en die naar de Flea Market te brengen. Er moet zoveel mogelijk van Mechanic`s spullen verkocht worden zodat er genoeg geld is om nieuwe visa`s te kopen. Tof punt: toen we rond half 2 thuis kwamen en de zon nog steeds ongenadig huidkanker probeerde te veroorzaken kwam ik op het geweldige idee om met bruine zeep en water op een groot plastiek zijl te spelen. Vlug de trailer met onverkochte spullen ledigen, het zijl nemen en langs de waterton op het gras plaatsen. De grote waterpomp zorde voor een constante stroom van water en bruine zeep werd ergens binnen gevonden. Er waren zelfs grote binnenbanden voorhanden. Een waar kampgevoel kwam boven. Nu zit ik hier na zo`n 3 uur later, uitgeput en met lichtjes verbrande schouders een laaste hand aan deze nieuwe blog te leggen.
Bij deze, gemaakte afspraken zijn ingelost. Ik ga me eens naar de tv begeven, Jo en ik hebben de Inglourious Bastards dvd gekocht voor 20 rand (1,8 euro) want de ontvangst van de tv is niet meer wat ze geweest is. (lees: elke film lijkt zich af te spelen in Rusland in de winter)
Ga en vrede en vergeet niet! ge geeft altijd keurig u stoelke af aan ouw bomma`kes in de bus.
Welkom tot het 2de deel van dit latere tevens interesantere deel van de blog. De
stroom van geruchten omtrent jullie held van dienst, ik dus, is
misschien de hoofdreden waarom je hebt doorgeklikt naar deze blog (ipv
massa`s huiswerk te verwerken of terug noest in den blok te duiken).
Geef je eens ongelijk.
Zoals duidelijk werd in de hierboven
neergeschreven paragraven brachten Jo en ik de laatste week door op de
boerderij van de big boss Walter. Dagen werden gevuld met nuttig doch
minder spannend werk op de computer. Rapporten schrijven en de
database updaten met recente ontwikkelingen in den Congo dominereden
onze dagen (over Congo later meer).
Maar eerst, het onderwerp van deze blog...
`The Robbery`
Starring Jo Lodewijckx als Jo Lodewijckx Wouter Van Vossole als mezelf 3 achterlijke bastaarden als de overvallers
Ons
verhaal start op een vroege doch zonnige donderdagochtend. Jullie 2
favoriete belgen in Zuid-Afrika hadden van Walter de opdracht gekregen
om door middel van trein zich naar de bruisende stad Johannesburg te
begeven. In de vroege uurtjes ontwaken onze 2 helden en begeven zich
vol enthousiasme en met kleine slaapoogjes naar het station, gewapend
met een lunchpakket, camera, pen en papier. Na een kleine 2 uur arriveren ze in het drukke Johannesburg station rond 8:30. Omdat
we ons werk moesten verder zetten in Bruhma gingen we lustig op stap om
de gepaste mini van te vinden die ons veilig kon afzetten op vooraf
besproken bestemming. Maar.... Zo ver zijn we nooit geraakt. Na
een kleine wandeling begaven we ons in 1 van de mindere rijke buurten.
Nu liepen we niet rond in 1 van de donkere zijstraatjes maar op de
hoofdweg die dwars door de wijk loopt. Auto`s passeren regelmatig en
het voetpad gevuld is met mensen. We moesten ook niet zover de wijk in,
zo`n 500 meter. Naar een plaats waar we al vaker geweest zijn. Wij
liepen dus rustig over de hierboven vermelde hoofdweg en waren zo`n
200m van de taxi af. Opeens springt er een jonge, zwarte man van zo`n
25 jaar gewapend met een knipmes uit een nis en richt zich tot Jo.
Enkele seconden later rennen er 2 andere (ook met messen gewapend) uit
een donker steegje achter ons en richten hun aandacht tot mij. Gsm en
wat geld werd afhandig gemaakt, onder bedreiging van hun messen gingen
ze vlug door mijn tas en namen ook de camera mee (Margot, ook jou kaart
was op dat moment in mijn tas en draagt de sporen van de
overval).Omstanders stonden erbij en keken er naar. Deze eerloze overval gebeurde in zo`n 45 seconden en 3 verdwenen in 1 van de straten aan de overkant.
Na
het contacteren van onze baas zijn Jo en dan maar naar het
politiekantoor van Jhb gewandeld om de zaak aan te geven. Het
politiesysteem van Z-Afrika is een prachtvoorbeeld van een nutteloze
bureaucratie. Alles wordt met de hand geschreven en door 3
verschillende mensen getekend en afgestempeld. Het eigenlijke
neerpennen van de gebeurtenis duurde zo`n 15 minuten. In totaal
brachten Jo en ik 3 uur door op de slechtzittende bankjes in het
kantoor.
`The End` Een mens zou bijna rascistisch worden.
Het
grootste verlies van die dag waren mijn nr`s die opgeslagen waren in de
gsm en de camera (waar gelukkig niet al te veel foto`s opstonden). Ach ja, weer een echte Z-Afrikaanse ervaring erbij zeker ? (positief blijven denken)
Ohja,
en even off the record. Als ik eens terug in Belgie ben gaat het
verhaal wel licht veranderen. In dat verhaal ben ik in een gevecht
verwikkeld met 7 ninja`s en een dino en omdat de overvallers langs
achterkwamen en de ik zon in mijn ogen had is dat de enige rede dat het
schorriemorrie met mijn spullen aan de haal kon. [het is maar dat je het weet]
Succes aan zij die nog steeds hard en stevig door blokken en feest ze aan zij die x-mos zien naderen..
mvg, ik.
en Congo ? Das nog al eens een cliffhanger he ? (kwestie van het lezend publiek aandachtig te houden)
Gelukkig nieuwjaar aan zij die wederkeerde naar deze blog,
het is een eer jullie ook in 2010 te mogen dienen en entertainen (mss wel iets bijleren) d.m.v. het geschreven woord dat regelmatig op deze webpagina gepost zal worden. [het zinloos zeveren, ik heb t nog] Op dit eigenste moment dat deze woorden in het witte kadertje voor me verschijnen heb ik nog 3 uur voordat ik op de gezellige bus richting JHB kruip.Het maakt mij en Jo wat triest, omwille van het geweldige weer in combinatie met de stranden en het interesante uitgaansleven dat we achterlaten.. Maar ach, t werd maar eens tijd dat we vertrokken. Men bioritme is op zen zachtst uitgedrukt `compleet naar de zak` en mijn lichaam schreeuwt om te rusten in een stille kamer met gordijnen en zonder 5 verschillende snurkende mannen om me heen.
Eens zien, binnen zo`n 3 a 4 dagen zijn Jo en ik al 3 maanden trots en noest het belgische ras aan het vertegenwoordigen in Cape Town. Het gaat nog wat worden als we opeens op het vliegtuig naar huis moeten stappen. Maar soit, hoe brachten wij die laatste dagen van de 3de maand door ? Ik ga natuurlijk opscheppen met het beste `The Camping Trip` , een urenlange rit door niemandsland, eindige met een zandweg waar een 4x4 t moeilijk zou hebben en dan een smalle bergweg op, en uiteraard terug af (terug zand). Mr de vallei zelf.. Prachtig! Er is een klein winkeltje en in totaal zo`n 400 kampeerders. Er is geen gsmbereik maar dat deert niet. Je bevind je in het midden van een gigantisch bergendal, 5 a 6 rivieren stromen langs verschillende kanten het dal in, vertakken, vormen meertjes die zichzelf constant vernieuwen. Je kan soms van 6-7 meter hoog springen/duiken in een meertje van 20meter doorsnede om dat de rivier het in al die jaren superdiep gemaakt heeft.
Het leukste was om omhoog te kruipen via een speciaal daarvoor opgehangen touw (kwestie van kleine dikke jongetjes niet omhoog te laten) en dan met de waterval 5 meter na beneden te duiken... Tha bomb chizzle
Moet gaan, tijd op, upload morgen meer! Leandra is de beste
De titel geeft het weg, dit zal de laatste zijn (van dit jaar), geen vrees, volgend jaar zullen er nieuwe volgen. Mss wel ander lettertype, gebruik van hoofdletters zonder reden en belachelijk veel smileys Laat het kind in je los!
Deze blog heeft mr 1 echt doel: Aan allen een gelukkig kerst, mooi nieuwjaar. Al het geluk/geld/gezondheid die je wenst (omcircel waar jij dit jaar nr streeft). Bij deze is de quest vervuld, ik kan gelukkig huiswaarts keren. Hier in Cape Town zijn 1 en 2 januari ook nog officiele nieuwjaarsdagen, dit betekend dat ook de 1ste `s avonds nog geviert wordt. Dat belooft.
Een kerstsfeer heerst hier niet echt, als de zon je op elke stap probeert te braaien, de zee zichtbaar is uit je raam en de radio overloopt van zomerse muziek, wel dan heb je geen echt kerstgevoel. We hebben wel kerstmaal gekocht, natuurlijk. We gaan ons deze avond weer uitleven in de keuken. Ons eten kost in totaal wel maar 11 euro en daar is ook ontbijt en een fles cola en wat nootjes bijgerekent. haha prachtig toch. Kga gaan want de tijd is op.
*zonder vreemde aanspreking*, we gaan eens iets anders doen. Tot nu toe was elke blog gevuld met ridicule uitspraken en vreemde anekdotes. Nu mss vond je dat tof om te lezen mr uiteindelijk haal je er niets uit. Of toch niet veel. Vandaag breekt dus een nieuw tijdperk aan.
We gaan starten met Johannesburg, want daar starte ook mijn reis. JHB ziet er eigenlijk uit als eender welke lelijke europese stad. Lelijk ? Ja, het is een stad die draait om geld, `de stad van goud`. Het moet functioneel zijn, niet mooi. Grote flatgebouwen, glazen wolkenkrabbers, grote winkelstraten... Het verschil bevindt zich op de grond. Als je kijkt nr sommige wijken zie je dat veel gebouwen leegstaan, eigendom van rijke blanken in buitenwijken die ze niet willen verhuren aan zwarten. Ze worden dan uiteindelijk gekraakt en misdaad is er vaak vol op aanwezig. [ kijk/download/koop zeker de film `Jeruzalema`, goede film mr je krijgt er ook een heel goed beeld van JHB/Gauteng en Hillbrow] Een ander opvallend punt zijn de `marktkramers`, om de 3 meter op elke straat zit er iemand die sweets, losse sigaretten, gebakken mais, fake levi`s, batterijen, parfum... verkoopt. Je kan zelfs je haren laten kortwieken (de mannen) of laten invlechten (niet de mannen) op straat. Je kan eender wat kopen op straat/of in de trein (mr das een ander punt) De straten liggen vol vuil, zijn vol lawaai en overbevolkt. Ook is het stadscentrum overwegend tot compleet zwart, blanken zijn uitzonderingen. Iedereen steekt overal kris kras over (zelfs op de snelweg), mini vans rijden constant met hoge snelheid rond, toeteren om elke meter en iedereen schreeuwt op elkaar, prijst hun waar aan bedelt voor voedsel of geld... De stad is busy, dat kan je zeker zeggen. En toch, die drukte kan ook aangenaam zijn, mee opgaan in die stroom. Tis een levendig gevoel.
/Nu daarbuiten, Jo en ik hebben teveel geld uitgegeven in de eerste 2 maand omdat we zonder echt budget werkte, men gsm`rekening liep metershoog op en we hebben statistisch gezien te vaak in een Mc do, KFC of Steers gezeten. Excuses zijn gemaakt, goede voornemens mr echt gemakkelijk loopt het tot nu toe nog niet./
Het werk: hoop nu niet op een duidelijke definitie, die is er niet. Onze organisatie werkt met displaced en migrant persons. Nu zijn Jo en ik gestart met nr townships te gaan, te praten met mensen op straat in winkels... `Hoe geraakte jij hier`, en waarom, `ooit problemen met politie ?`... Dit alles om een hoop gegevens te hebben, omzetten in statistieken en die aan de regering voor te kunnen leggen. `Dit moet veranderen` We liepen er eigenlijk bij als de WWF mensen met een klipbord in Genk centrum die bijna iedereen afwimpelt. Mr het was tof werk en je hoort daar toch wat verhalen die je van denkwijze doen veranderen. Nu los daarvan is er de CMC church in JHB. Die wordt al 6 jaar gebruikt als toevluchtsoord voor immigranten/illegalen (voornamelijk v Zimbabwe). Deze kerk is een ramp: epidemien, verkrachting, geen hygenie, 5 toiletten voor 2000 mensen, geen verluchting, drank en drugsverslaafden, stelen, vechten... Meer als genoeg werk voor een organisatie als de onze dus. Mr het probleem is niet alleen nieuwe shelters vinden, er moet constant geonderhandeld worden met de bisschop die geen hulp wil en het liever zo houdt. Omwille van de politiek kracht die nu van zijn kerk uitgaat. De situatie is rampzalig, overdag mogen ze nrml niet binnen mr er ligt altijd wel iemand ergens in een gangpad te crashen. Doen we de 1ste x foto`s moesten gaan maken lag er een 4maand oud kindje alleen op een matras, in een lege trappenhal.. Wsl zat de moeder buiten sweets te verkopen.. Mr het is na 8 `s avonds dat het start, ze druppelen in groepjes binnen (nuchter?) en slapen overal. Mr echt overal,in overstromende toiletten (leg gewoon wat karton op de grond) op elke lege vloer (de gelukkige hebben dekens of een matras) in nissen en op trappen... Een shelter is dus dringend nodig, ik denk dat een groot deel het nu wel met me eens is.
Nu buiten de organisatie waar AFS me in plaatste doe ik uit mezelf vrijwilligerswerk bij FLOC, zij zitten in de kelderverdieping van de kerk. Zij waren er al voor de immigranten en richte zich eerst op de armere kindjes, waarvan ouders geen duurdere opvang voor konden betalen. Ze voorzien ontbijt, middageten en 4 uurtje en daartussen ergens een middagdutje. FLOC zelf heb ik hiervoor al beschreven peins ik dus als je nu zoiets hebt van `Dat zou ik nou toch graag nog eens lezen` scroll dan nr beneden. Ontstellend nieuws: we hebben zo`n 60 kinderen en al snel heb je je favorieten. Nu in SA ligt de aidsgraad op 1/5, in de kerk wsl 1/4. Dit betekend dat van mijn 60 kinderen er ongeveer 15 zullen zijn die HIV positief zullen zijn. Dat is een getal waarvan je schrikt als je dat plots beseft en je ze rond je ziet rennen en spelen. Wie zal er de 25 jaar halen ?
Laatste punt op de agenda (zie mij eens stevig doorjapen): Cape Town. Cape Town is de vakantie die AFS ons toe laat. Nrml bleven Jo en ik tot de 28ste mr tha big boss Walter zei dat we als ons resarch af en toe verder zette in CT we tot na nieuwjaar mochten blijven (CT is dan the place to be) Hoe is Cape Town? Compleet anders, blank, rijk, mooi. Slow it down.Eerst: Aan het station, geen marktkramers, geen geroep, geen groentenverkopers en vuurtjes waarop gebakken wordt. Enkel wat taxi chaffeurs (absolute ramp trouwens, waar in JHB 9R voor een 30 min rit betaalde wordt betaal je hier 170R) want minibusjes rijden hier amper en mr tot 8 `s avonds. Het is hier overwegend blank. Ze spreken hier Afrikaans/Engels ipv de stamtalen. Al vind ik persoonlijk het Afrikaans geen mooi taal (lees: compleet verkracht nederlands). Cape Town is een oudere stad, met een geschiedenis, resolterend in mooie gebouwen en bezienswaardigheden. CT ligt rond een bergketen aan het strand, het ziet er dus uit als een lange lijn, niet te breed met veel natuur tussen en achter. Jo en ik zitten in Greenpoint, niet ver van het centrum. We kijken uit op de baai, de tafelberg, het stadion en een pracht toren met een gigantische klok. Ideaal bij wakker worden om te weten hoe lang we ons verslapen hebben. Ons hostel kan je het best vergelijken met een kot: er is altijd wel iemand aant koken, slapen of rustig wat wijn aant drinken en babbelen. Er huizen mensen van UK, Botswana, Belgie (wij dus, t vermelden toch waard), Italy, obers van Jo`burg, Duitsers... Dat kom je ook vaak tegen tijdens het uitgaan. Dit is een toeristen/reisbestemmingsstad. Overal backpackers en toeristen. Met meisjes van Norway gepraat, een pintje gedronken met 2 Amerikanen aan de bar.. CT zelf heeft buiten de tafelberg (we gaan woensdag de klim doen), zandstranden bezaait met gigantische rotsformaties en een ijskoude zee met meterhoge rotsen.
Nu zijn Jo en ik kerstdag homeless (we konden mr tot die dag in de hostel blijven) Gelukkig vangen een vriendin van Jo en Jore ons enkele dagen op. Er bovenop is deze stad duur. De prijs ligt op bijna alles hoger mr die taxi`s zijn de dooddoener. Er bovenop krijgen we hier ons eten niet zoals in JHB mr moeten we alles zelf kopen (zelf koken deden we al in JHB). Oplossingen worden gezocht, vooruitgang gaat langzaam (te).
Zo, een einde is in zicht. Een lange blog werd gemaakt, jullie update vol info is gepasseert. Ik hoop dat zei die er naar vroegen er gelukkig mee zijn. Al mag de rest dat ook zijn. Succes met de blok aan allen.
ik richt mij tot jullie vanuit het beste pc cafe so far seen in South Africa, ik zit nu in Cape Town en vond het tijd om nog eens het blijde wijde web in te trekken. Wrm dit pc cafe zo goed is vertel ik mss volgende keer. (cliffhanger 1. !) Jo en ik zitten dus nu in Cape Town, voor vertrek (maandag 3 uur `s middags) hebben we eerst van 8 uur `s avonds tot 5 `s morgens zitten wasmasjien`en en droogkasten tot 5 in de ochtend om door de berg vuile kleren te geraken. Dit alles tot frustraties van de buren. De busrit zelf van 16 uur was n ramp, de organisatie noemt `Trans Lux` dus k had er n goed gevoel bij mr ik denk dat een walvis in een mini zich gemakkelijker had gevoeld dan Jo en ik.
Och ja, aankomen in Cape Town, wat zie je eerst ? Den tafelberg, yessiruh. En als 2de, het is kalm. Geen getoeter, geroep, luide muziek, mensen die snoepjes of sigaretten, mais of kleren verkopen. De straten zijn rustig en proper (ik denk dat ik hier wel kan ontspannen)
De hostel is chill, vooral obers die op verschillende uren thuis komen en er is 1 oudere man, mister B, die de meest geweldige verhalen van vroeger weet te vertellen (When you arive home in only a lepardskin and frogfeet, you know you`ve been somewhere.*gelach* No serious, I`ve been down that road) De eerste avond t nachtleven ingedoken, iemand van de hostel kreeg via vrindjes ons in elke pub/club/vip section zonder betalen of lange wachtrij, netjes. 2de dagje strand gaan hangen met Jore, nog zo`n belgenkindje die South Africa komt exploreren. Straks met haar en wat vrienden uitgaan en erna crashen op der keukenvloer, wordt tof !
Men tijd is op, t beste vertel ik dan mr volgende keer (cliffhanger 2. !)
2 maanden zijn voorbij, de meeste dagen gevuld met zon. Voor zei die dachten dat mijn heroische (puntjes op de i zijn niet te vinden op dit toetsenbord) reis eindigde op 15 maart. Denk op nieuw. Morgen gaan we ons vliegticket verlengen tot ergens mei. (Lekker vaag)
Dit alles om zo`n anderhalf maand te hebben om rustig door de jungle te kunnen slenteren en een kleurtje op te doen. Nieuwe mensen te leren kennen (Jo zegt `hete meiskes), andere culturen op te snuiven (Jo zegt `feesten als de beesten) en het complete land te zien (Jo zegt `een bbq en de zee, meer vraag ik niet). Die Jo, al even gemotiveerd als ik. Mr buiten urenlang het blijde wijde web af te speuren nr een vervoersmanier om in Cape Town te geraken (nieuwjaar op de tafelberg, oewhyeah) hebben we natuurlijk ook andere taken vervuld.
We zijn met de mini van/taxi (AFS brochure: vermijdt deze zo veel mogelijk) `s morgens vertrokken nr Hillbrow (AFS brochure: kom hier niet.) gegaan, om daar over te stappen in een andere mini van (idem) om in Yeoville (AFS brochure: kom hier enkel onder begeleiding) te geraken. Hier konden we de 3de mini van pakken die ons dropte in Bruhma waar we moesten zijn van onze baas. Dit alles.... alleen! (AFS brochure: probeer altijd een begeleider mee te krijgen als je een uitstap maakt) En weet je wat, bij aankomst had ik nog al mijn lichaamsdelen, kledingsstukken en muntstukjes. Zelfs mijn knapzak was nog intact.
mr vrees niet, ook wij hebben van de heilige feestdag 6 december een rustdag gemaakt. Een bescheiden maaltijd van scampi`s, pasta, roomsaus met een flesje witte wijn (alcoholvrij e mama, natuurlijk) werd verorberd en dit alles kon verteren in de zon aan het zwembad. De Helige Man zelf kon het niet beter regelen, al zeg ik het zelf.
De laatste tijd hebben Jo en ik ook vele ontdekkingstochten gehouden (zoals het ware avonturiers in den jungel beaamt). Gister op zoek gegaan nr een goede dansgelegenheid voor vrijdag en zaterdagavond te vullen. Door de week het gigantische schoppingcenter van Sandton aan een kritische blik onderworpen. T center is goedgekeurd, al mag die uitgang beter aangegeven worden (we hebben 27 min zitten ronddwalen op zoek naar een uitgang...) Volgende keer als kga strooi ik broodkruimels, for sure.
Dit lijkt me een mooi punt om de blog te eindigen, 1. omdat ik het typen beu ben 2. omdat ik uitverteld ben, denk ik, ach ja, weet jij veel. k kan je vertellen wat ik wil.
Er was eens een varkentje met een lange snuit en zen naam was Jo en hij zei `Dude, n hele bijbel aant schrijven ? Kom door, kwil nog vlug zwemmen voor t donker wordt
Lieve kinders daar in belgenland, de taak die Jo en ik momenteel torsen op onze stoere doch jonge schouders: breng geld in het laadje. Net zoals elke NGO vol hippies en wereldverbeteraars draaien wij op sponsors en fundraisings.
Nu denk jij mss, `hey, het is bijna Kerst, laat ik eens iet goed doen voor mijn (zwarte) medemens in nood. We vragen niet veel, n kleine bijdrage helpt (vergeet niet: 1 euro = 11 rand). Bovenop die kleine bijdrage aanvaarden wij natuurlijk ook: goudstaven, bedragen hoger dan 22.000 euro en cheques. Ben je een van die typische jongeren die zijn hele zakgeld opsoupeert om zijn drankverslaving te onderhouden, spoor grootoudertjes, verwekkers (pa en ma) of bedrijven van familie leden aan. Bij voorbaat dank, the DMPSP
den site: www.dmpsp.org Bezoek eens uit vriendelijkheid, of om je hele life saving the doneren liefde.
ps: niet om er druk achter te zetten ofzo mr de baas gaf duidelijke tekens dat Jo en ik 2 maaltijden minder per dag gaan ontvangen als er geen geld binnen komt. Haha (nee echt, ik heb men dagelijks eten nodig)
Succes met de examens voor zij die schoolgaand zijn.
Gegroet players en fakers,
familie en kennissen, vriendjes en vriendinnetjes, toevallige
passanten.
Zoals bij jullie zet ook
hier het leven zijn stille optocht verder,
Sinterklaas nadert en mss
zijn jullie al druk bezig schoentjes te zetten, brieven te schrijven,
sporen van stoute daden uit te wissen...
Ook hier maakt Sinterklaas
zijn blijde intrede, tis te zeggen. Zijn zwarte pieten heb ik al
gezien, de goede man zelf blijft nog uit het zicht.
Ok, ik ben niet helemaal
eerlijk, het begrip Sinterklaas is hier niet echt gekend. En ik sta
ook niet te springen om het uit te leggen.
`Een blanke man die een boot
vol negers heeft om zijn spullen te dragen..` zeg nu zelf.
Hoe dan ook, waar ik dan wel
mee bezig ben geweest ?
Eens zien: ik heb nu al 3x
de trein genomen en shit, wie dacht dat de nmbs onderpresteerd kom
gerust eens langs om hier te pendelen.
Ten eerste is de trein niet
veilig, je neemt hem best voor 12 uur `s middags of je komt aan met
half zoveel spullen als je vertrok..
Dus ik al lekker om 7
opgestaan om der rond 20 na 8 aan te komen.
De rit van Jo`burg naar
Meyerton (Vereenigen) duurt 40 min. met de auto. Ter info.
Je koopt je kaartje, wandelt
de grote hal in en richt je meteen tot 1 van de medewerkers (het
elektronisch bord is al 2 weken stuk) ze geven je een onverstaanbare
uitleg en je wandelt op goed geluk naar een perron. Je komt tot de
toffe ontdekking dat er geen rechtstreekse trein is (er is geen
internetforum waar je de uren kan checken) en begint wat met andere
pendelaars te praten tot eentje aanbied je te begeleiden.
T duurde 4 uur tot ik in
meyerton kwam! De liefe treinbegeleider gaf ons the kans tot
sightseeing voor mr liefst 2 uur in totaal door 2x te stoppen in een
middel van een veld in de middle of nergens.
Tof.
Eens zien, mijn rechterhand
en trouwe dienaar Jo is haarloos, ik laat hem 5 dagen alleen op de
farm en meneer beslist de African style aan te meten en zijn haren te
milimeteren (mijn haren daar en tegen gaan in 7 maand geen schaar
zien, tof e mama)
T werk: een normale dag sta
ik op om 5:45 om op tijd te kunnen zijn, er moet redelijk wat
gepoetst worden voor de kids komen (wateroverlast wegwerken, dat
soort fun stuff). De kinderen druppelen binnen tussen 8 en 8:30.We geven ze ontbijt, ze
zingen en worden losgelaten in de speelruimte. Ze hebben middageten
rond 12 en erna slapen ze op kleine matrassen. Het middagdutje duurt
tot 3. Tussen 1 en 3 heb ik dus tijd om te roamen in Jo`burg, iets te
gaan eten, bestolen te worden (tourist stuff). Tussen 4 en 5 keren ze
richting huis.
Vrijdag was een toffere dag,
daguitstap! De kinderen waren overenthousiast. Sommige kwamen nooit
verder dan 200m van de CMC kerk, laat staan de bus genomen.De kindjes in een gekleurd
t-shirt van floc gestoken en buiten wachten op de mini vans. Nrml
past er 15 man in zo`n busje. We maakte er een mooie 22 kinderen +
materiaal van per busje. Pracht zon, paar wolkjes en zomer muziek
lekker luid. De meeste van de kleintjes keken hun ogen uit hun hoofd,
hun wereld bestond tot daarvoor uit de kerk en de 4 flatgebouwen er
rond.Aankomst: een groot park,
voor ons alleen, schommels en klimrekken... 2 blanke koppels die FLOC
regelmatig financieel bijstaan hadden alles georganiseerd en er was
zelfs een braai!
Yasses. Mooie afsluiter van
de week.
Zaterdag geporbeerd om rond
6 op te staan, hopeloos verslapen en dus te laat om een trein nemen.
`Ok dan, als het echt moet
zal ik wel een dagje aan het zwembad liggen en een boek lezen in de
(29 gr.) zon. Mr tis met tegenzin lieve belgenvriendjes, dat
begrijpen jullie ook. Ik zou liever gaan werken op de farm die dag..
Medeling 1: Zij die tot kort
sms`en of telefoontjes ontvingen, daar komt nu een einde aan. Mijn
ouders wezen op de belachelijk hoge rekening en bij deze eindigd die
info uitwisseling vanaf...., ........nu.
(als je nooit een sms
ontving, das omdat ik niet van je hou. Of je niet ken, dat kan ook)
Medeling 2: Deze blog is
belachelijk lang, oewhyeah.
Mr ik heb nu ook uitgebreid
tijd om te typen. Ik werk in het onoverzichtelijke wordpad op de
internetloze pc van Walter en plaats t later met copy/paste op het
wereld wijd internet.
Medeling 3: De poetsvrouw
bij Robert is niet echt snugger (mss dat ze drm ook poetsvrouw is, al
oordeel ik niet). Deze vriendelijk doch achterlijke dame heeft toen
ik weg was mijn was gedaan. Alles in 1x. Gevolg: beige broek is
groen/grijs, Andy warhol shirt is lichtblauw, ander wit shirt is ook
licht blauw...
En bij deze: Leandra en
Merel, merci voor het shirt. T draagt niet alleen jullie fto, het
heeft een bepaalde kleur die er voor zorgt dat geen enkel vuil
zichtbaar is. Ik weet niet hoeveel dagen ik het al draag mr ik weet
wat er allemaal op hangt en hoe vuil het is. Sta je op 1m van me af
lijkt het perfect proper. Nice.
Mededeling 4: I.v.m. de foto`s, ja ze zijn er. Nee ik kan ze niet uploaden. Ja das stom, mr vergeet niet. Ik ben cool. Punt bewezen.
-- The End --
Hoofdrol: je held.
Gastrol: Leandra MeLE (die
bruine op de foto)
Merel Cremers
(het meisje langs die bruine op de foto)
Zoals de meest snuggere onder jullie konden afleiden gaat er een nieuwtijdperk aanbreken. Eentje waarbij mijn gezicht op het kleine schermpje verschijnt...
Enkele dagen geleden heb ik mijn debuut gemaakt bij den BBC, na urenlange discusies hebben de mannen mij als beste van de audities verkozen ! Ok mss lieg ik een beetje, het zit zo. Iedereen weet dat Engeland sterk staat qua voetbal en deelneemt aan de wereld cup volgend jaar in SA. Nu zijn niet alleen die voetballers bekend, zelfs hun bevallige accessoires (lees: vrouw of vriendin) behoren tot de groep van celebrity. Nu heeft de bbc een programma dat uitgezonden gaat worden ergens in juni. Naam: Girls hit SA Concept: drop 5 of 6 bekende WAG`s (Wifes And Girlfriends) ergens in SA en laat hen kennis maken met het echte SA
Wel vrijdag was het zover, 1 van hun sliep in de CMC tussen de vluchtelingen en werkte een dag bij ons. Ze vroegen mij als europeaan mijn licht te laten schijnen op de zaak. That`s about it.
jullie voorbeeld en boegbeeld
ohja, ivm met foto`s. t zal nog wachten worden (de auto is dood, dus ik kan niet naar de farm) Mr hey, mss ben ik binnekort zo beroemd dat ze mijn foto`s gewoon publiceren
Gegroet jij daar aan de andere kant van de wereld, Ik heb zojuist 1 van mijn beste weekenden achter de rug (gedeelde plaats met Mozambique) Zoals eerder vermeld was ik uitgenodigd in Soweto door Saipa, n dude die ik op t werk heb leren kennen. Saipa is een Xhosa, dit is een van de Zuid Afrikaanse stammen (algemene kennis dames en heren), t zijn zij die de klik geluiden verwerkt hebben in hun taal.
Jo en ik mochten meegenieten van 1 van hun tradities, om vrijdagavond begon het daar in hartje Soweto (township van zo`n miljoen zwartjes), Jo en ik zijn pas zaterdagochtend gegaan. We kwamen aan rond iet na 10 en hadden juist het ritueel slachten van de koe gemist. t eerste beeld dat we zagen is dat van een gevilde koe die in stukken wordt gehakt in garage. (foto`s worden deze week verwacht) We kregen Afrikaans bier in de handen (warm, dik, zoet/zuur/bitter, modderkleur). De mannen hadden speciaal 100liter gebrouwen voor t weekend, die zaterdag avond rond 11 was er nog 20 l. over... T vlees van de koe wordt rechtstreeks afgesneden en op houtvuren gegooid, t smaakt zalig (we aten: tong, schouder, maag, staart....eerst proeven dan vragen wat het is was de boodschap) T eigenlijk ritueel gaat zo, n deel van de familie draagt de officiele kleren en kralen en danst op het ritmisch geluid van de grote trom, aan de voeten hangen kralen voor extra geluid. Ze doen dit om hun voorouders te roepen en om raad te vragen. Dit doen ze vanaf vrijdagavond tot zondag 10 `s morgens. Ze drinken de hele tijd. Afrikaans bier, gewoon bier, rode wijn, wodka, gordons gin... En ze drinken dit als water. (toen we die zelfde avond door gingen waren we redelijk dronken, ik ga er niet over liegen) ((aan mama en papa: ik lieg wel, ik dronk mr 2 pintjes)) Op t einde werd het redelijk eng, t zit zo, als de grootvaders hun lichaam binnen dringen doet dat pijn, ze schreeuwen, huilen, vallen neer, mr staan op en doen toch door met de dans.. redelijk eng mr blijkbaar nrml ach ja, ik ga de filmpjes en foto`s voor zich laten spreken.
Vandaag: Meest gestoorde taxi sinds aankomst, de deur moest handmatig toegehouden worden, er was geen kilometer teller en er werkte er mr 2 versnellingen. Wanneer je Hillbrow (gevaarlijkste wijk in Jo`burg/wereld) binnen komt is dit meteen duidelijk, een gestripte auto staat langs de weg voor zo lang als ik weet. Ingeklopte ramen, geen motor meer en de wielen zijn verwijderd. Ach ja, zo lang ze mr gelukkig zijn
Gegroet jij daar aan de andere kant van de wereld, Ik heb zojuist 1 van mijn beste weekenden achter de rug (gedeelde plaats met Mozambique) Zoals eerder vermeld was ik uitgenodigd in Soweto door Saipa, n dude die ik op t werk heb leren kennen. Saipa is een Xhosa, dit is een van de Zuid Afrikaanse stammen (algemene kennis dames en heren), t zijn zij die de klik geluiden verwerkt hebben in hun taal.
Jo en ik mochten meegenieten van 1 van hun tradities, om vrijdagavond begon het daar in hartje Soweto (township van zo`n miljoen zwartjes), Jo en ik zijn pas zaterdagochtend gegaan. We kwamen aan rond iet na 10 en hadden juist het ritueel slachten van de koe gemist. t eerste beeld dat we zagen is dat van een gevilde koe die in stukken wordt gehakt in garage. (foto`s worden deze week verwacht) We kregen Afrikaans bier in de handen (warm, dik, zoet/zuur/bitter, modderkleur). De mannen hadden speciaal 100liter gebrouwen voor t weekend, die zaterdag avond rond 11 was er nog 20 l. over... T vlees van de koe wordt rechtstreeks afgesneden en op houtvuren gegooid, t smaakt zalig (we aten: tong, schouder, maag, staart....eerst proeven dan vragen wat het is was de boodschap) T eigenlijk ritueel gaat zo, n deel van de familie draagt de officiele kleren en kralen en danst op het ritmisch geluid van de grote trom, aan de voeten hangen kralen voor extra geluid. Ze doen dit om hun voorouders te roepen en om raad te vragen. Dit doen ze vanaf vrijdagavond tot zondag 10 `s morgens. Ze drinken de hele tijd. Afrikaans bier, gewoon bier, rode wijn, wodka, gordons gin... En ze drinken dit als water. (toen we die zelfde avond door gingen waren we redelijk dronken, ik ga er niet over liegen) ((aan mama en papa: ik lieg wel, ik dronk mr 2 pintjes)) Op t einde werd het redelijk eng, t zit zo, als de grootvaders hun lichaam binnen dringen doet dat pijn, ze schreeuwen, huilen, vallen neer, mr staan op en doen toch door met de dans.. redelijk eng mr blijkbaar nrml ach ja, ik ga de filmpjes en foto`s voor zich laten spreken.
Vandaag: Meest gestoorde taxi sinds aankomst, de deur moest handmatig toegehouden worden, er was geen kilometer teller en er werkte er mr 2 versnellingen. Wanneer je Hillbrow (gevaarlijkste wijk in Jo`burg/wereld) binnen komt is dit meteen duidelijk, een gestripte auto staat langs de weg voor zo lang als ik weet. Ingeklopte ramen, geen motor meer en de wielen zijn verwijderd. Ach ja, zo lang ze mr gelukkig zijn
Tis vandaag n maand geleden dat we vertrokken, tijd vliegt als je omgeven bent door negers (of is die uitspraak rascistisch ?)
De laatste week heb ik alleen doorgebracht bij Robert, Jo bleef achter in de farm om te werken met de pc en de website te realiseren. Ik ben dus elke dag op en af aant pendelen met de mini vans. Dit zijn witte busjes die overal in de stad rond rijden (Jo`burg spreekwoord: the only whites you see in Jo`burg are the mini vans). Je betaald zo`n 9 rand en je zit meestal met zo`n 8 a 9 andere in zo`n busje. Deze chaffeurs hebben van slalommen n nationale sport gemaakt, hun rechterhand ligt standaard op de klaxon en hun voet verlaat nooit t gaspedaal. Ze rijden ziekelijk hard en lappen elke verkeersregel aan hun laars, oranje kennen ze niet en rood is er voor zei die willen stoppen de rest rijdt rustig door.
Ach ja, k geraak teminste op mijn werk. Om half 9 krijgen de kinderen hun ontbijt, erna wordt er gezongen en dan zijn ze vrij om te spelen. Rond kwart na 11 is het toilet-time en erna gaan we eten. Om 1 start het middagdutje Namiddag wordt er geknutseld, gespeeld of gezongen. Dit varieert van dag tot dag. Dit klinkt allemaal tof, en dat is het ook mr de situatie waarin we onze bevinden is rampzalig te noemen. Geen airco, lekken doorheen heel het plafond. Op sommige plaatsen is het plafond zelfs naar beneden gekomen. Bij de minste regenbui stroomt de gelijkvloers over en al dat water komt via de trappen in de kelder. Iedere keer proberen we een dam te maken met karton en dekens, en iedere keer falen we. We willen zo snel mogelijk een nieuwe shelter oprichten om de kinderen in een gezondere en veiligere omgeving te plaatsen.
Voor zei die het willen weten, ja ik begin bruin te worden Afgelopen zondag hebben we doorgebracht op t platteland. Wat vissen, zonnen, zwemmen, pintje.. Ondanks insmeren waar Jo en ik toch mooi rood geworden mr de home made after sun van Walter heeft dit kunnen omzetten in een bruine tint.
Afsluiten met een vrolijke noot: Jo en ik zijn uitgenodigd in Soweto om een rituele slachting van een koe bij te wonen. Van vrijdagavond tot zondag morgen wordt er gedanst, gedronken en geslacht (durf ze nog eens primitief te noemen) Foto`s zullen worden genomen en een verslag zal volgen
Lichte wijziging in de werksituatie, Walter heeft mij en Jo individuele taken gegeven. Jo onderzoekt veiligheid, houdt rekening met slaapplaatsen en de website. Ik kreeg de taak onderwijs en opvang op mij - Welke herstellingen zijn belangrijk (er is geen airco, t plafond komt nr benenden, lekken op meerdere plaatsen...) - Zoek 1 zaal, plaats er al de kinderen - Teken een plan en bedenk de indeling - Ga op zoek naar fondsen voor dit project - ...
Ik vind het prachtig, er gaat veel werk aan zijn mr tis fijn deze verantwoordelijkheid te krijgen, ik ga wsl ook 1 a 2 dagen per week vrijwilligerswerk doen in de creche als Walter dit toe staat
Gegroet weldoorvoede blanke westerlingen, hier weer een teken van leven uit den jungle...
Tis nu woensdag en we hebben een kleine middagpauze, vandaar mijn vlugge duik in het internetcafe. Zoals jullie konden lezen brachten we vrijdag in de kerk door en hadden we in de kerk zelf een vergadering met alle inwoners, deze vergadering zou moeten beginnen om 6, mr omdat ik even vergeten was dat een klok anders werkt in afrika konden we gelukkig om kwart na 8 starten... Rond 10 s`avonds kwamen we aan op de farm bij walter, we hebben wat gegeten, tas gemaakt en zijn om 1 vertrokken naar Mozambique !
De eerste 3,5 km heb ik mijn aandacht erbij kunnen houden, niet veel later viel ik in een diepe slaap. Aangezien we vaak pendelen tussen de verschillende delen van Jo`burg ben ik goede wegen en licht gewoon. Rond 4 `s morgens schrok ik wakker omdat we nu door t binnenland reden... Dit wil zoveel zeggen als: geen verlichting, geen rijvakken, en gaten in de weg. Grote gaten in de weg.
Achja, de zon komt op boven uitgestrekte stukken land en je hebt een prachtzicht over de vlaktes van SA. De rivier die je in de verte lijkt te roepen wordt je dan wel weer afgeraden door begeleiders (krokodillen en gigantische waterslangen, om mr iets te zeggen) Tegen 2 uur komen we aan de grens van mozambique, mannen met gigantische AK47`s en shotguns wandelen langs de grens (lees: 4m hoog en 12 m brede muur van prikkeldraad, pinnen en elektriciteit) De controle en t verkrijgen van n visa duurt zo`n 2 uur.
We zijn Mozambique binnen ! de radio verspringt plots van commerciele black eyed peas en akon nr portugese serenades. (M. was een portugese kolonie). De temperatuur stijgt nr 32 en van uitgestrekte vlaktes gesproken, t land is vlak en zo ver het oog kan zien is er niets buiten rotsen, lage boompjes en wild lopende geitjes... Langs de weg verkopen locals versgeschoten wild en brandhout (groeit enkel in M) Ipv de snelweg te volgen rijdt walter een zijweg in om een omweg door de dorpjes te nemen Enkel grevel wegen, loslopende geitjes, volgeladen oude roestige pickups. Af en toe een verzameling van 4 a 5 hutjes (oldskool met rieten dak en lemen muren, al gebruiken sommige ook golfplaat) Dit is Afrika op zen mooist. We rijden zo`n anderhalf uur en komen aan in Maputo, dat tegen de kust gelegen is. Hier weten ze wat feesten is, elke avond verzamelen er zo`n 250.000 jongeren langs de kust en dansen er, drinken er, houden er een bbq,......
shit! internet tijd is op ik update de rest zo snel mogelijk!!
ga in vrede
Goed, ik pik de draad terug op, het is 8 `s avonds en we bevinden ons op t strand van Maputo. Een stroom van auto`s en pickups komt op gang, hun muziek zo luid mogelijk. Mensen dansen rond en in de auto`s op de muziek die door hun boxen schalt. Langs de weg kan je bij tientalle hutjes bier en frisdrank kopen, t feest gaat door tot in de vroege uurtjes. Jo en ik besluiten met een paar vriendelijke kerels mee te gaan nr de Coconut club (soort versuz gebeuren). We moeten gewoon zien terug bij de auto te geraken (want daar gingen we in overnachten door gebrek aan camping) Rond 3 besluiten we te voet terug te gaan, mr van dit plan zien we snel af, tis toch een heel eind om te voet te doen. Weet je wat, we vragen een lift aan de politie. Achteraf gezien geen slim plan, ze stonden daar met 8 zwaarbewapend voor paspoortcontrole. Wij hadden geen pas op zak (die lagen in de auto), we konden ze niet zeggen waar we precies gingen verblijven (in die zelfde auto op t strand)... Na lange tijd toch een escorte nr de auto gekregen en rustig in slaap gevallen Shit, we zitten in een malaria gebied. Jo staat vol met beten, achja we merken wel binnen 2 weken wie ziek is T belangrijkste is neergeschreven, ik ga het hier bij laten.
Vlugge wegwijs: tis 11 uur s`morgens, ik bevind me in een klein internetcafe tegenover onze werkplaats en tis zo`n 24 gr. Met werkplaats bedoel ik een 4 verdiep kerk, mr daar later meer over.
T weekend hebben we doorgebracht bij Walter op de farm (zoals eerder gezegd), zondag werd n echte rustdag: niets doen, leeghangen, zonnen. Je kent t wel. Ah nee wacht, tis nr t schijnt niet zo warm in belgie (kwestie van t er nog eens in te wrijven)
Maandag eerste werkdag: s`morgens de trein genomen nr township tocoza. Michael en Sergant waren er wel bij mr dat maakte t geheel wat moeilijker. T feit dat 2 blanke jongens nr je toe komen en vragen nr de rede wrm je naar SA kwam en op welke manier en what what what maakt dat sommige denken dat we voor de regering werken en hun zullen aangeven. Als we dan ook nog met M en S over straat (zandweg) lopen die in legeruniform lopen maakt t helemaal verdacht. We zijn dan ook snel zo`n ``pub`` in gegaan en hebben wat pool gespeeld, met de mensen gepraat zodat ze weten wie we zijn en wrm we daar zijn...
De kinderen die op straat voetballen, amper 3-4 jaar oud, zijn t leukst. Zij voelen zich niet bedreigd en willen niets liever dan zwaaien, op de foto of spelen. T ondervragen gaat soms moeilijk, niet iedereen spreekt engels. Of wil niet vertellen hoe ze hier zij geraakt. Andere heben zo`n dingen meegemaakt dat je moeite hebt om te begrijpen dat ze toch zo vol levenslust een hoop zitten. Want dat is t mooiste, hun vriendelijkheid en glimlach. Zin om te praten en je te leren kennen.
Vandaag en gister hier in de kerk doorgebracht, T 4 verdiepen hogen gebouwen is een toevluchtsoord voor in totaal 4000 man (!). Vluchtelingen uit Zimbabwe, Malawi, Nigeria... Al dan niet met papieren. Overdag zwermt iedereen uit over de stad om te werken, werk te zoeken, te bedelen of te stelen. Ze slapen overal int gebouw (trappenhallen, materiaalkast,..) en krijgen er ook eten. In de kerkruimte zelf geven vrijwilligers les en heel boven is in een kamer van 5 op 5 een creche. Ook hier mensen met een zware geschiedenis die boven alles toch kunnen lachen en praten. Vol hoop en liefde zitten...
Morgen is Jo`s verjaardag, en k moet nog n cadeau vinden (!) Dit weekend gaan we nr Mozambique met de auto, de 3 oude tantes gaan bij familie wonen en pakken alle dieren mee: 2 ganzenkuikens, 3 ganzen, 5 grote waakhonden, 5 kleine jack russels, 2 grote varkens, 1 geit en n paar kippen... Wordt lachen Ohja, in mozambique is t nog eens 6-7 gr warmer, minimum
Nu we nog eens internet hebben profiteren we ervan,
update: momenteel zit ik bij Walter op de boerderij, mijn graantje meeplukkend van het internet dat hij zelf aftapt. Vandaag was n zware en ietwat koudere dag, we zijn weer meegegaan nr de grote flea market. Walter wou 3 biggen verkopen. Eens gevangen en op de aanhangwagen gedeponeerd zijn we belachelijk vroeg vertrokken... Mooiste moment op de markt, een man ruilt 2 kippen voor een LP-speler. Einde bericht.
Nu is het niet dat vroeg opstaan en n big of 3 vangen n zware dag is. T komt omdat we gister zijn uitgegaan in de township. Je hebt er 2 soorten huizen. stenen huizen ten grote van n groot tuinhuis (hierin wonen de armen) en huisjes van golfplaten (deze mensen zijn nog armer) De pub zelf bestond uit een garage/golfplaten, er stond 1 pooltafel en meerdere plastiek bakken. De zaak zat goed vol vanaf 10 en was gevuld met rook. T bier was verkrijgbaar bij een kerel, afgescheiden van de rest met een ijzeren hek (1 liter bier fles = 10 rand, oehwyeah). Jo en ik werden overal, in elk gesprek betrokken, voorgesteld aan vrienden en we gaven meer secret handshake`s dan n doorsnee wannabe gangster ooit zal leren. T moet wel gezegt worden, er zaten ook wel echte zwaar mannen tussen (doch vriendelijk). Straalbezopen kropen ze in een oude auto en waren na n 3 kwartier terug met 2 nieuwe audi`s en n bmw. Ze trakteerde de hele zaak op sigaretten en het feestje ging verder.
Wsl waren Jo en ik topic off the day, want als je geen werk hebt hier, kom je gewoon samen en roddel je gezellig (een beetje zoals de scoutsleiding) Wel begrijpelijk, we waren ook de enige blanken in jaren!
Kga t hier bij laten, want ik wil men bed in
Spannend! vanaf maandag start ons echte werk en gaan Jo en ik alleen de straat op Gonna Love yah en Leave yah
xx ps: foto`s volgen, en regelmatiger internet ook
