Voor captain Katrien Van Rooy (27) betekende de bekerwinst tevens het afscheid van Sinaai Girls. 'We wonnen op karakter en bouwen nu een feestje tot in de vroege uurtjes. Ik vertrek naar SK Lierse waar ik in een professionele structuur zal kunnen spelen nadat ik er een financieel aantrekkelijk voorstel kreeg.

Al wie niet springt, is geen Sinaai Girl!', zette de Wase captain een nieuwe polonaise in. Trainster Tamara Cassimon ging net als vorig jaar op de schouders na de duur bevochten bekerwinst.

'In de eerste helft was Anderlecht baas en de Brusselse voorsprong was verdiend. In de slotfase voerden we de druk op en bij een hoekschop viel de afvallende bal op de slof van de ingevallen Christine Van Havermaet die de gelijkmaker nette. In de strafschoppen werd onze amper 16-jarige doelvrouw Anke Langeraert matchwinnaar. Anke haalde een overigens goed getrapte strafschop van Marijke Callebaut uit haar kooi. Angelique De Wulf kon de beslissende strafschop raakt trappen, maar miste. Ik was al aan het piekeren wie de volgende strafschop zou trappen toen Langeraert ook de elfmeter van Cynthia Browaeys uit haar doelvlak haalde. De ontlading was groot na een dergelijke ontknoping volgens het thrillerscenario van Hitchcock. Vorig jaar waren we de absolute underdog tegen landskampioen Standard. Dit keer werden de kansen op fiftyfifty geschat, maar we kloppen als provincieclubje toch maar weer het grote Anderlecht.'

Cassimon moest sleutelen aan haar type-elftal na de blessure van draaischijf Sofie Mannaert. 'We vingen het collectief op. Ik posteerde De Wulf op de nummer tien, maar schoof haar na rust door naar de vuurlinie waar ze met haar snelheid voor gevaar zorgde. Van Havermaet nam haar rol op het middenveld over en zorgde voor de gelijkmaker.'

Cassimon beseft dat traditieclub Sinaai Girl de trein niet mag missen bij de geplande hervorming die intussen wel een jaartje werd uitgesteld. 'We zaten al rond de tafel met Waasland, maar blijkbaar is het een must om in zee te gaan met een eersteklasser. We lonken dan ook naar Lokeren en AA Gent. Alleen Van Rooy vertrekt en volgend seizoen treden we aan met zes

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=Q62Q9P6J

'Of ik goed geslapen heb? Eigenlijk niet, want de ontgoocheling was heel groot', vertelt Segers met een prop in de keel. 'Het zag er nochtans heel goed uit, maar aan het einde van de tweede helft lagen we fysiek onder en kregen we het deksel op de neus. In de eerste helft hadden we al een 2-0 voorsprong moeten nemen. Wanneer je enkel rekening houdt met de eerste 45 minuten, hadden wij gewoon moeten winnen. Maar als je tweede helft bekijkt was 1-1 een logisch resultaat.'

Dat Anderlecht finaal de duimen moest leggen in de strafschoppenreeks hoeft niet eens te verbazen. In 2004 en 2008, tegen respectievelijk Wezemaal en Tienen, kon paars-wit het vanop elf meter ook al niet afmaken.

'Je weet op voorhand dat strafschoppen een loterij zijn, maar dit was toch heel pijnlijk. Ik was er twee jaar geleden tegen Tienen al bij en in die finale kwamen we ook op voorsprong en slikten we ook de gelijkmaker. Als je als ploeg in de finale terug kunt komen vanuit een geslagen positie dan heb je volgens mij het mentale voordeel in de strafschoppenreeks.'

Zoals een aanvoerder betaamt ging Segers pechvogels Browaeys en Callebaut troosten na hun gemiste strafschop.

'Als je geen strafschop neemt, dan kan je ook niets verkeerd doen. Ik was ook aangeduid om een strafschop te nemen maar had krampen in mijn benen. Maar mocht ik de klok kunnen terugdraaien, dan zou ik er zeker een trappen.'
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=C72Q9M35