De oudjes hebben  ons met n lekker ontbijt verwend, zelfs met n koffielikeurtje incluis. 

Onze teller staat vanmorgen op 916 km. Willy had wel voor 1000 willen gaan maar moet toegeven dat zn 62-jarige beentjes t niet meer toelaten.

Om 9u starten we dus richting Muxia. Veel zon, weinig wolken maar n frisse NO-wind. Begin en eind liggen a zee; dus hadden we op n kliffenwandeling gehoopt maar helaas veel akkers, weilanden en bos. Pas in Muxia krijgen we de zee te zien.We lopen er t mooiste terrasje te zoeken en ontmoeten er per toeval nog Jenny, n Australische, die er op de bus wacht. We lunchen samen en ook Mary, de kunstenares uit Michigan, komt ons vergezellen. Het wordt n onverwacht gezellige EN lekkere middag. Nog wat foto's samen en Jenny plant binnenkort n bezoekje a Brugge.

Wij doen nog n wandelingetje langs de zee en nr de kapel en dan wordt t hoogste tijd om de terugtocht aan te vatten.Willy is moe... krijgt zware benen en... ziet er al uit als n biafraantje, de sukkelaar.

Om op krachten te komen gaan we nog n dagmenu eten (lekkere inkvis!!). Mmm...