"Het eindpunt is nooit zo interessant als de weg ernaartoe" (is ook n feit): we zagen weinig bekenden op t plein ad kathedraal maar toch 2 die met ons startten in St Jean.
Dinsdag toch s goed onszelf verwend in n tapasbar (helaas niet die van jou MM).
Ook s gaan informeren om nr Fisterre te stappen. Blijkt 9O km + verder langs de kust nr Muxia is nog s 31! Gelukkig is t pad slechts in 1 richting aangeduid zodat we zeker met de bus zullen terugkeren.
Woe zaten we om 11.15u in de kathedraal en al halfvol. Wie zagen we er op de 1ste rij? Waarempel t 84-jarig Iers omaatje! Wat n prestatie!
Een mis volgen in n taal waar je geen moer van begrijpt is nu niet t aangenaamste maar hoort er als afsluiter vd tocht wel bij. Zo zagen we trouwens ook de reuze wierookpot zwieren. Nie geweune!
Erna iets gaan eten en pas om 14.15u met t volgende traject gestart. Man! Was me dat n serieuze klim naar NEGREIRA!! En warm! Elk schaduwplekje werd benut. Pfff! Pas rond 19.20u onze bestemming bereikt. Voor 3 euro extra pp kregen we n aparte kamer met badkamer, lakens en handdoeken. Daar moesten we niet aan twijfelen. Nog iets gaan eten, boodschappen gedaan voor t ontbijt en nr ons bedje zonder knorrend gezelschap.
Resultaat vd dag: 21 km = 32000 stappen.
Volgens mn ventje zijn mn dijen als serieus gesmolten (of misschien zijn t mn wandelkuiten die nu zo dik zijn als mn dijen?).
