Dag 4 (do 10 april) tot Maneru (5 km voorbij Puenta la Reina): 30 km = 45190 stappen = 1480 kcal
Weer enkele slapeloze uren gehad, waarbij ik het Knorregems koor lag te aanhoren. Net in n diepe slaap, werd ik te vroeg (06.30u) wakker gemaakt door de vroege vogels die pak en zak klaarmaakten.Om 7.30u al op stap. De zon kleurt de lucht al in rood en blauwtinten. Dat belooft¡ Al spoedig zien we n ontbijtadresje en kunnen er dan weer tegenaan. We verlaten het dorp en krijgen adembenemend mooie zichten op onze route. De zon straalt tenvolle en er is geen wind. Om 10u zijn we al bij het ijzeren monument vd pelgrims op zo n 1000m hoogte.Mooi¡¡ Normaal staat hier n stevige wind maar nu is er enkel n deugddoend briesje. Voor de afdaling werden we verwittigd dat t oppassen geblazen is: veel losliggende keien kunnen inderdaad gevaarlijk zijn maar t valt best mee. Slechts 1 koppel Fransen passeert ons en een zwoegende fietser die meer naast de fiets loopt dan erop zit. Dan nog liever te voet¡ We nemen n vroege lunch in de albergue in Utergo en slaan er n babbeltje met t Frans koppel van onder weg. Het is de 4de camino van die meneer en hij geeft ons wat vruchtbare tips. Om half 1 zijn de batterijen opgeladen en zetten we ons parcours verder. Slechts 14 km op de teller dus er kan nog wat bij vandaag. Ik kies voor n ommetje naar t 8-hoekig kerkje van Santa Maria de Eunate... Er komt n klein tegenvoorstel van mn ventje maar de haas wint de strijd en we volgen de pijl richting kerk. Meer zelfs. Willy stelt voor om 2 te sponsoren per pelgrim die ook t ommetje doet... Het is 13u en echt bloedheet intussen. De omweg ligt in de blakende zon, geen sprietje schaduw... Het wordt puffen, blazen, water drinken, nog drinken, er lijkt geen eind a te komen. De 2 km worden er 3 en lijken er 6. Geen kat te bespeuren, laat staan n pelgrim die zo zot is als wij om op t middaguur die omweg te maken in de felle zon. Uiteindelijk komen we er om 13.45u aan en stellen vast dat t van 13.30u tot 16u gesloten is¡¡ Strqf¡ Het is van buitenaf wel al iets speciaals op n mooie en met zn 8-hoekige vorm en naar t schijnt 100 rondbogen. Ik geniet maar ben de enige momenteel. Willy moet echt bekomen en er is amper schaduw. Enfin, na de fotoshoot zoeken we terug de wegwijzende Jacobsschelpen op om blazend en puffend richting Puenta la Reina te stappen. We komen nog langs n vredig dorpje met weer mooie kerk (gesloten) en plein. We hebben 25 km op de teller als we in t stadje aankomen en komen intussen weer op krachten in de nauwe, overschaduwde straatjes. We komen er n jong Braziliaans koppel tegen die al 2x naast ons sliepen. Die man doet de camino op... crocs aub¡ Zijn hond heeft hem namelijk kort voor hun vertrek in de hiel gebeten waardoor hij geen stapschoenen kan aandoen. Pijnlijk maar hij blijft er steeds lachend bij lopen. Chapeau¡
Op de bekende oude, fotogenieke brug komen toevallig nog wat ondertussen bekende pelgrims die hier halt houden, maar wij kiezen om toch nog tot t volgende dorpje door te stappen, op slechts 5 km. Nu gebeurt echter t onverwachte: ik krijg de klop... pijnlijke nieren (hoewel zeker al 2 liter gedronken) en het wordt stijgen en het blijft stijgen. Gelukkig heeft Willy nog n voorraad water om me erbovenop te helpen maar elke stap is immens lastig. Ik tel de minuten en de meters af en de spreuk van de dag (samen met t water) haalt me erdoor.
"Zolang je verstand zich kan voorstellen dat je tot iets in staat bent, kun je het, op voorwaarde dat je er voor 100 procent in gelooft" en voila, ik geloofde erin en heb het dorp gehaald. Er is slechts 1 albergue met maar 12 bedden... Gelukkig zijn er nog twee vrij want nu nog naar t volgende dorp zou toch n marteling geweest zijn. Ook het koppel Australiërs logeert hier. We horen dat elkeen zich aan dat laatste stuk had mispakt. Een alleenstaande vrouw vertelde dat ze zelfs op t pad ging liggen en dacht: nu moet er n taxi of n ambulance komen want ik geraak geen stap verder, maar ook haar verstand heeft het gehaald.
Avondmaal met zn allen semen. De uitbater kan goed koken ende magen worden weer goed gevuld. Erna nog even n verkennend toertje in het verzorgd en gezellig dorpje. Rond 21 uur gaat iedereen slapen en ik heb hier de kan om gratis te internetten. Lekker tijd om eens te lezen en aan te vullen wat we hier eerder inderhaast (betalend) hebben getypt. Het is nu 23.30u. Ik hoor niemand knorren en ga nu ook maar onder de lakensm euh in de slaapzak.
|