Crevillente.

Van de camping in Oliva hebben op de 11^de november afscheid genomen. Jammer maar we gaan weer verder en houden ons aan het programma. We hebben hier fijn kunnen fietsen en wandelen. Met het omslaan van het weer gaan we toch maar weer iets verder inland. De volgende camping is in Javea.

Om ’s morgens bijtijds weg te kunnen hebben we de avond voor det vertrek alles ingepakt en hebben de nacht door gebracht op de camperplaats die bij de camping hoort.

Na een mooie rit komen we bij de camping aan. Onze TomTom stuurt ons weer door allemaal rare achterweggetjes naar de camping , inclusief een heel nauw bruggetje. Gelukkig geen tegenliggers. En natuurlijk vinden we later uit dat we beter de grote weg hadden kunnen nemen die direct naar de camping leidt.

Het is een mooie camping en het sanitair is geweldig. Alles is aanwezig. Het stadje is heel aardig en er is van alles te doen. Net aan het begin van de historische binnenstad vinden we een moderne dames kapper waar Krina gebruik van maakt en er keurig gekapt vandaan komt. Ook het strand is in loop afstand. Meest keitjes strand, maar dicht bij de stad is een groot zandstrand. Veel badgasten zijn er niet maar de terrasjes zitten vol. Ook stikt het er van de leuke winkeltjes in de binnen stad en langs de boulevard. Omdat alle grote winkels vlak bij de camping zijn slaan we maar groot is en vullen de voorraad boodschappen aan. Ook bezoeken we hier een Nederlands dokter. Krina heeft veel last van haar schouder. Nu maar hopen dat het beter gaat.

De 20ste gaan we weer verder naar camping Cap Blanche in Altea. Prachtig gelegen aan de lange boulevard die van Alfas del Pi naar Altea loopt. Ettelijke kilometers lang. De camping zelf is een oude camping. Het sanitair is waardeloos en de douche hokjes veel te klein. Je kunt je er niet fatsoenlijk in aan en uitkleden. Het overgrote deel van de bezoekers zijn Nederlandse overwinteraars waarvan de meeste hier al jaren komen. Waar je ook gaat, overal wordt je nagekeken. Je bent hier een vreemde eend in de bijt en je krijgt het gevoel niet welkom te zijn. Er hebben zich overal clubjes gevormd en als je niet ergens bijhoord ben je niet welkom. Niemand zegt ‘Goeje Dag’ terug en je wordt genegeerd. Men laat je goed merken dat jeniet bij hoort. Alleen ‘s avond bij de afwas is het een vrolijke boel. De afwas wordt meestal door de mannen gedaan en onder de afwas babbelt en grapt iedereen met iedereen. Rare jongens die Nederlanders hier.

Krina checked het eens uit op het internet bij de commentaren over deze camping. En ja hoor.. een hele lijst van klachten. Ongezellig, Onvriendelijk, Mensen die zijn weggepest .. het gaat maar door en het regent klachten. Wij staan in een hoekje en de mensen die hier staan met hun caravan en camper horen klaarblijkelijk ook nergens bij dus wordt er met ons gepraat. De buurman naast ons is een Nederlander en trekt een aanhanger met twee motoren mee. Grote kawasakies. Prachtig. Al pratend vinden we uit dat we bijna de zelfde opleiding hebben en ongeveer het zelfde werk hebben gedaan. Hij komt uit Barneveld en heeft in Ede de zelfde avondschool gevolgd als ik, alleen een paar jaar later. Hoe klein is de wereld.

We vinden hier ook een Nederlandse winkel. Een behoorlijke supermarkt met alleen maar Jumbo producten en prima Nederlands brood. Aangezien er veel Nederlanders in de steden en op campings wonen rondom Alfa del Pi en Altea is het er druk. Dus slaan hier we de nodige typische Nederlandse dingen in. Ook moet hier ergens een AH zijn maar daar kwamen we pas achter toen we al weer weg waren.

We laten de ongezellige camping achter ons en vertrekken de 23^ste naar de camping in Crevillente. Een splinternieuwe camping in het binnenland van de provincie Alicante. Een reuze camping met meer dan 1300 plaatsen tussen de 90 en 180 M². Er wordt ons verteld dat vanaf midden januari de hele camping bomvol is. Er is weinig of niets te doen in de omgeving dus alles wat er te doen is gebeurt op de camping. Restaurant, dokters post, kruideniers winkel, meerdere binnen en buiten zwemdaden, fitness center, massage, physio en gym zalen met alle bedenkbare apparatuur ... je noemt maar op. Er is ook van alles te doen zoals land georienteerde middagen met zangers, muziek en dansen. Er worden veel cursussen gegeven waar je aan mee kunt doen en iets leren. Er is bijvoorbeeld Spaanse les, handwerken, lijn dansen, kooklessen .. te veel om op te noemen. Elke dag zijn en wel speciale menu’s en lekkere dingen te eten en te drinken. Als je aan alles mee doet kom je tijd te kort. Je wordt hier flink bezig gehouden. Het internet op de camping is gratis en de verbinding en data-stroom uitstekend.

Heel veel Nederlanders, Duitsers, Engelsen en Belgen hebben zich in Crevillente ingeschreven en wonen permanent hier op de camping. Als ze al eens terug naar hun land gaan ze met het vliegtuig vanaf Alicante en de vluchten zijn (nog) spot goedkoop. Sommige hebben caravans die zo ongelooflijk groot zijn dat ze met speciaal transport vervoerd moeten worden en die op een normale camping niet kunne staan. Ook zijn er een paar campers die gebouwd zijn op het verlengde onderstel van een standaard autobus. Sommige tot 14 meter lengte met uitschuifbare keukens en woonkamers. Ook deze campers kunnen op een gewone camping niet staan en staan allemaal op plaatsen van 180 M². Fantastisch!

Met de camper is alles goed. De modificatie van de laad apparatuur werkt nog steeds perfect en dus geen zorgen meer dus en kunnen verder zorgeloos genieten van het overwinteren. Aan het eind van de week gaan we door naar Fulgencio, dicht bij Guardamar deSegura waar we de maand december gaan doorbrengen. Meer hier over de volgende keer.

Allemaal het allerbeste, groetjes en tot de volgende keer. Willem en Krina.

Crevillente.

We left the Oliva campsite on the 11^th. We would have liked to stay longer but we have a schedule and voted to stick to it. We liked Oliva because of the beautiful beaches and the excellent hiking and biking opportunities. Pity, but because of the weather forecast is not that great so it might be a good thing to move a little more inland and go to the campsite in Javea another city further south along the Mediterranean coast.

We decided to take the toll road and after a relaxing drive we reach the campsite around noon. Plenty of time to exploring after set-up. Regardless the poor weather forecast is the weather still good with lots of sunshine however the wind is picking up. It is nice here!

The camping is fairly new with a good layout. Many snowbirds have chosen this camping to spend the winter. No wonder because the camping facilities are great and the pitches are of a nice size. Pity that the restaurant is closed most of the time and that there is no camp store.

There are several large supermarkets in the neighborhood of the camping and the historic city center is only 10 minutes walking away.

Convenient located at the entrance of the historic center has a hairdresser his shop. Krina chechs it out and reappears a while later with a new hairdo. Looks good! Also the beach is in walking distance. The beach front is very large and consists mostly out of gravel. Towards the city center are the sand beaches.

You won’t find many beachcombers this time of year because the water is cold but it is good to sit in the sun and the terraces in front of the restaurants are full of people enjoying themselves. There are also a lot of shoppers visiting the many little beachfront shops along the boulevard. The fall season is over and there are bargains to be had.

Because of the several large grocery stores in the vicinity we stock up on groceries and supplies. We also visit a doctor for Krina. Her shoulder pain gets worse and is time to do something about it. Now we hope it will get better soon. The doctor is Dutch and has his practice in the city. There are so many vacationers and retired persons here from the Northern countries that it seems to be profitable to have a clinic here just for foreigners.

On November 20 we continued our journey to Camping Cap Blanche close to Altea. The camping is beautifully located on the boulevard which runs from Altea to Alfas Del Pi, a small city close to Altea. The boulevard is a few miles long. The camping it selves is old. The sanitarily facilities are poor and outdated. The shower stalls are so small that you have to step outside to change your mind. Internet access is free, but you know why once you try to on the internet. Useless!!!

According the reception lady are 86% of the visitors Dutch of which most have been spending the winter here for many years. Good heavens! They are definitely not friendly here. People here have formed in all kind of groups and clubs and if you do not belong to one of them, or just a short-time visitor, you are not on! Your ‘Good Morning’ is seldom answered and some are just plain rude like you are an interloper in their their cozy little world.

Only during the time we wash the dishes in the utility building they act normally. On the camping dishes are mainly done by men and everybody has a good time. There is joking, laughter and fun. A totally different world. Funny people these Dutch!!!!

Krina checked it out on the web and..... Yes. All kind of people seem to have the same opinion. Be it Brits, German or other Dutch, same opinions ... unfriendly, standoffish, and even people tell that they were pestered to the point that they left for another camping.

We are located in a corner (probably the corner for the undesirables) with a few other couples of different nationalities that communicate with each other. Our neighbors are from Holland and travel around in their camper and their trailer with 2 motor cycles. We find out quickly that we are two ducks of the same pond. Not only have him and me the same education and did the same kind of work but we also took classes at the same school. Small world!

We also find a large Dutch grocery shop. A fair sized supermarket with a lot of typical Dutch article and good Dutch bread. Because of the large number of retired Dutch citizens around Altea they are pretty busy. We restock our supplies will stuff we normally cannot buy in Spain.

We leave the unfriendly camping Cap Blanche behind us on the 20^st and move to a camping in Crevillente. A huge campsite with more that 1300 spaces for campers and caravans. Another part of the camping with the same amount of spaces is blocked off. Only open in summer we assume. There are still lots of open spaces, but we are told that as the 15the January the camping is full.

There is little to do around the camping. It’s in the middle of nowhere and the city is 6 miles away. Thus everything is on the campsite. Restaurants, bars, shops and even a first aid station with a doctor in attendance a few times a week. You can make an appointment when needed. Gyms, sauna swimming pools are open to the campers.

Theme orientated show and music afternoons and evenings several times a week. There is also a few times a week a small open market with fish and fruits and veggies. Courses are available if you want to learn Spanish, ballroom dancing, line dancing, you name it. A menu of the day is available at noon time and in the evening and of course there is also A la Carte for the gourmet.

Many of the campers have registered themselves as permanent residents in Spain at the town hall in Crevillente and live here year around on the camping. The few times they go back to their country of origin they fly from Alicante with Ryan Air or Vueling. Dirt cheap!

From Crevillente we go to our spot south were we gonna spend December and the first half of January. We tell you more about it the next time.

All the best and greetings from Willem and Krina.

Bijlagen:
Nederlandse middag.jpg (118.4 KB)   

Oliva.

De dag dat we van Navajas naar Oliva reden was het stralend mooi weer en het was lekker rustig op de weg. Omdat we een probleem hebben gekregen met de Calira boordcomputer die onder anderen ook het laden van de 2 huishoudaccus regelt hebben onderweg een bezoek gebracht aan de Knaus dealer in Chiva, +/- 20 kilometer oost van Valencia.  Een hele grote dealer met een grote werkplaats en een heel veld vol met nieuwe campers en caravans. De zaak straalde competence en vertrouwen uit.  Maar na een poosje rondkijken in en om de garage was het vertrouwen bij ons al gauw tot het nulpunt gedaalt en toen de monteur mij vroeg of hij mijn voltmeter kon gebruiken omdat de enigste meter in de garage kapot wast was ging het vertrouwen er  helemaal  uit. Er werd geen probleem gevonden en deze diagnose werd nogmaals bevestigd door een tweede monteur die over de schouder van de eerste monteur meekeek. Dat de Calira boordcomputer de accus niet bij laadde moest een oorzaak hebben waar ze niets aan konden doen. Een nieuwe Calira was mischien wel een oplossing maar geen mogelijkheid want bij nader onderzoek in hun computer bleek de Calira fabriek niet meer te bestaan en de camperfabrikant gebruilkte nu een ander apparaat wat zij niet in voorraad hadden en waar ze nog geen ervaring mee hadden. Nee ... ze konden ons niet verder helpen.  Een later email om hulp naar de Knaus fabriek in Duitsland bleek ook verspilde moeite te zijn want die mailden terug dat ze het probleem niet via de mail konden beoordelen en dat wij ons tot een dealer in Spanje moeten wenden.

We hebben de zaak uiteindelijk zelf moeten oplossen.  Gelukkig hadden wij bij de camper dokumentatie een bedradings schema van het electrische systeem van de camper en de Calira boordcomputer.  We hebben het accu laadgedeelte van de Calira los gekoppelt en een acculader gekocht. Deze parallel aangesloten op de Calira contacten en parallel gekoppelt  met de zonnepanelen en de dynamo. Gelukt,  we hebben weer constant volle accus. Alle stroomgebruikers in de camper kunnen weer  worden ingeschakeld.

Van de camping loop je zo het strand op en kunt helemaal langs het strand naar Ghandia lopen. Je kunt ook via een mooi fietspad naar Ghandia fietsen. Dat hebben we gedaan want Ghandia is een mooie stad. Ook Oliva is best aardig. Mooie oud stadsgedeelte en alle winkels die je maar kunt wensen. Het was er ook gezellig.

Het is gezellig op de camping. Tegenover ons staan mensen uit Florida, USA.  Ook het weer kan niet beter, het blijft maar rond de 26 graden.   We hebben al weken geen druppel regen gehad, dus alles is hier heel erg droog.  Het is nog volop zomer hier en volgens de lokale bevolking is dit niet normaal.

 Ook lopen hier poezen op de camping die ons natuurlijk onmiddelijk vonden en op bezoek kwamen om bij ons te komen eten.  Dat kan want voor zulke gelegenheden hebben we altijd een zak kattenvoer bij ons.

We hebben een leuke tijd gehad op de camping in Oliva en maken ons op om na een week op door te reizen naar Jávea, net onder Denia.  We moeten door nauwe straatjes en een benauwd bruggetje naar de camping waar we ontdekken dat we er ook langs behoorlijke wegen hadden kunnen komen.  TomTom wist dat klaarblijkelijk niet ondanks de bijna maandelijkse updates.  Niet getreurd, het lijkt ons een mooie camping en we zoeken ons  een mooie plek uit. Plaats genoeg. Veel overwinteraars met de caravan en een goed aantal campers zo als ons diehier voor een weekje neerstrijken op hun tocht verder zuid. 

Krina heeft niet veel foto’s gemaakt.  Had haar toestel  vergeten toen we naar Ghandia gingen.  Ook had ze het te druk met babbelen met iedereen!!  Ze doet zo altijd veel nieuwtjes en informatie op.

De laadapparatuur werkt nog steeds perfect en dus geen zorgen meer en nu maar genieten van Jávea. Meer hier over de volgende keer.

Allemaal het allerbeste, groetjes en to de volgende keer.  Willem en Krina.

Oliva.

Thew day we drove from Navajas to Oliva was a perefect day. Beautful weather and relative few cars on the motorway. Very relaxing drive. Because of a problem with the on-board power control unit which also charge the 2 large household batteries, we decided on a detour and visit the dealer of our motor home +/- 14 miles west of Valencia near the town of Chivas. 

The dealership was quite a large setup with a lot of new and used material in the yard. It had also a large attached garage with lots of people but with little talent among them. The electro mechanic could not find the problem because most of all he had no proper tester (megger).  We offered him our tester to use but that also failed to bring the problem to light. Bummer thus! According their computer info a new unit was not possible because the company which fabricated the on-board computer had gone out of business and they had no knowledge of the new units the camper factory was using at this time.

The answer to an email we send that same evening to Germany to the manufacturer did not make us very happy either as the service department wrote back that the problem could not be diagnosed via mail and that we should seek assistance from the dealer in Spain. Isn’t it Fascinating!

We finally solved the problem ourselves with help from the wiring diagrams we had with the camper documentation. We bought a battery charger and disconnected the section of the on-board power control unit and hooked up the charger instead and in parallel with the solar panels and the motor generator. Problem solved! Power everywhere in the camper and full batteries at all times.

The campsite is very nice and one walks from the camping directly on to the beach. You can walk along the beach for 5 or so miles to Ghandia, the city just north of Oliva. We did it by bicycle. There is a bicycle trail through the orange grooves all the way from Oliva to Ghandia and ends in the old town right at the railway station and the tourist office.  We spend an afternoon in Ghandia and did some shopping. We found it a very nice town.

Its very nice on our campsite in Oliva.  An US couple from Tampa Florida has the pitch on our right. The come every year the summer and the fall in Europe and fly back to the States in November. The motor home stays in storage in Holland waiting for their next return.  

The weather is Fabulous. The temperature stays in the low eighties and it’s perfect for biking and walking.  The nights are cool but the temperature doesn’t fall below 55.  The weatherman does not like this weather pattern and tells us that it is unusual for the region, but we snowbirds like it just fine.

There are stray 2 cats roaming the camping and of course they find us right away. I don’t know why. But we have to accept the situation and therefore always carry a large bag of dry cat food around with us in the motor home. You can’t escape your destiny.

We have a nice time on the campgrounds in Oliva but after a while we make ready to move on and make the decision to move to Jávea, a city a little further on our journey further south. 

The trip to Jávea was uneventful but the last part through the city was like driving through a maze. Nothing but narrow streets and small squares. When we finally hit the camping we figured that we also could have taken the main road. Our navigation unit did apparently not know this regardless the monthly updates. Clearly time for a more modern unit. We had similar problems before. Luckily this time we did net any low bridges or overpasses. We had that before too.

 The camping is very nice and half full with snowbirds from Germany, Holland and England A cheery bunch.

Krina did not make too many pictures in Oliva because we forgot our camera during our sightseeing trips. Cabnnot win them all! We were also too busy with having fun.

Next time more of our new campsite in Jávea. Until then, all the best. Greetings and good health.

Willem and Krina.

18-11-2013, 11:06 geschreven door Willem en Krina  

Van Ainsa naar Navajas

Allereerst onze felicitaties aan schoonzus Rina, oom Bertus en onze kleindochter Melissa met hun verjaardag. Nog vele jaren toegewenst.

Het eerste gedeelte  van onze tocht naar Caspe was door het prachtige berglandscap van Arragón. Langs een hele rits van kleine stadjes langs de N211 met adembenemende vergezichten over de bossen en het heuvelland langs de rivier Cinca en verderop de Ebro met hun vele meren achter stuwdammen die de dalen opvulden waar beide rivieren doorheen kronkelden. Het laatse stuk van onze dagreis deed meer denken aan een maanlandschap. Hoge droge vlaktes met diepe steile afdalingen naar kurkdroge cañons. Hier en daar Struikgewas met een eenzame verpieterde boom. Toch op de plaatsen waar irregatie water naar deze dorre vlaktes werd gepompt zagen we uitgestrekte landerijen met lege fruitbomen. De oogst was al binnengehaald en het was ons onduidelijk wat voor fruit hier was geoogst. Bij sommige huizen langs de weg zagen we wel sinaasappel- en citroen bomen en zelfs hier en daar nog druiven.

Na een lange dag rijden zagen we het stuwmeer opduiken waar de camping aan ligt. Nog steeds 14 km van Caspe ligt de camping aan het groot langerekt meer. De camping was vrij vol met allemaal sportvissers. Het haventje ligt vol met kanos en roeibootjes en het is er druk. Alle facilitieten zijn open inclusief de bar en het restaurant. Het is winderig weer en de vis wil niet bijten dus zit het vol bij de bar.

De camping zelf is niet veel maar alles is aanweig en er is prima gelegenheid om te wandelen. Er zijn twee wandelroutes Eén naar links en één naar rechts. De rechtse gaat door de heuvels naar Caspe. Naast de camping ligt een enorme plantage met duizenden fruitbomen van onbekende soort die we de volgende dag helemaal rond lopen. Prachtige vergezichten over het meer belonen ons voor de moeite. De wandel route naar links doen we de volgende dag ook een stuk. Ongeveer 4 km. Het gaat nog zeker 75 km verder volgens de wegwijzer met het eerste overnachtings punt op 30 km. Ons overnachtings punt is op de camping dus draaien we na 4 km om en gaan terug.

Volgens de barman is het goed scuba duiken in het meer want op de bodem liggen nog hele dorpjes en boerderijen. Zelfs met hier en daar nog een kerkje of een villa. Toen de stuwdam klaar was en de bewoners van de dalen waren geevacueerd heeft de genie afdeling van het leger diverse torentjes en hogere gebouwen laten springen. Maar onder de tientallen meters water liggen nog steeds goed bewaarde dorpjes die stil liggen wachten op de bewoners die nooit terug zullen komen. Scholen vissen en kleine groepjes duikers en zijn nog de enige bezoekers.

Na 4 dagen hebben we het wel gezien en rijden we door naar de provincie Valencia naar ons doel, het ons welbekende stadje Navajas.  Van Caspe gaat het over de N211 via Alcañiz naar Montalban waar we de N211 verlaten en verder gaan via de N420 naar Teruel. Hier nemen we de grote autostrada A23 naar Navajas. Onderweg denken we nog even aan de camping in Altura vlak bij Navajas maar die is dicht, ondanks de campinggids zegt dat hij open is. Dus niet .. op naar Navajas.

Bekend terrein. We staan op bijna de zelfde plek als waar we stonden in het voorjaar. De camping is half vol met engelsen en nederlanders met hier en daar een Noor of een Fin.  Geen spanjaarden. Die komen allen nog voor het weekend deze tijd van het jaar en stroomt de camping vol!

Als we gaan winkelen worden we weer links en recht herkent en begroet. Het is bijna het gevoel om weer thuis te zijn. Krina en ik zijn graag in Navajas. Overal wandelingen en leuke dingen te doen. We voelen ons hier thuis.

Volgende keer wat meer over Navajas en wat fotos. We gaan veel wandelen en met fiets en trein weg de omgeving verder verkennen. Tot zolang het allerbeste en de hartelijke groeten van Willem en Krina.

From Ainsa to Navajas.

First our best wishes and congratulations go out to our sister Rina, uncle Bertus and our granddaughter Melissa upon their birthday. We wish you all many happy returns.

The first part of our trip to Caspe was along the N211 through the beautiful mountain landscape of Aragón and through a whole string of little mountain towns. Because of the elevation of the road we had breathtaking views of rivers Ebro and Cinca and the many lakes they filled in the valleys below.

The final leg of our journey reminded us of moon landscapes. Arid plateaus with deep dry gorges and here and there a tree or some shrubbery. Only on places were the soil was irrigated we saw very large plantations of unknown fruit trees. Fruits were already harvested and we could not guess whatever trees they were. Here and there we saw orange and lemon trees and even grapes. Water they had plenty, witnessing from the many lakes and hydro electric stations we saw on the way. All river water comes from the Pyrenean Mountains because from the land it looks that it only rains here few and far between.

After a long day we finally saw the lake of Caspe where our camping was located. Not too close to the city, because Caspe is still 10 miles from the camping. The camping is a favorite by sport fishermen and fish here is said to be plentiful. However not that day because was windy and the fish did not bite. Maybe therefore the bar had so many customers. It’s busy on the camping and all facilities are open including bar, restaurant and shop. The harbor is full with small boats and there are a lot of canoes lying on the beach.  

There are no other activities on the camping besides fishing and hiking.  There are two hiking trails near the camping. One leads to Caspe and the other one is part of the large European trail which starts at the north of Norway and leads all the way to the south of Spain.  Next to the camping and strung along the lake is a large plantation with unknown fruit trees and is crisscrossed with paths and access roads for pickers and machinery. We did a 5 mile hike around the plantation and were rewarded with fantastic sights over the lake and the hill country.  The next day we did a section of the large trail. Following the trail to the next waypoint is still another 60 miles away.  Very nice but regardless the fantastic views we turned around after 3 miles to hike back to the camping. Enough!!

According to the bartender is it good scuba diving in the lake because on the bottom you still find the villages and the farms even with here and there a church or a mansion. When the dam was completed and the people evacuated and relocated, the Corps of Engineers started blasting towers and building up the slopes and had usable trees removed by the Forest Service.  Still preserved under the many feet of water lay still the villages and farms waiting for people that never will return. The only visitors these days are schools of fish and sometimes a small group of scuba divers.

After 4 days we have seen it all and drive through the country site to our next designation in the province of Valencia, our well known little town of Navajas.

From Caspe we take the N211 via Alcañiz to Montalban were we leave the N211 and continue over the N420 to Teruel. Here we meet the motorway A23 and follow it to Navajas. We decided to take a peek at the camping in nearby village of Altura, but find it closed regardless the camping guide says it’s open.

We were in Altura in the spring and have the same spot again. The camping is half full with British campers with here and there a Dutch and a Finnish camper. No locals. This time year they only come for the weekends. Lots of noise and everybody is mighty glad when they leave again Sunday afternoon.

When we go shopping in the little town we get recognized left and right and greeted. It’s almost a coming home feeling. Krina and I like it here and are always happy to be back in Navajas. Many hiking trails and may things to do. Next time we tell you some more about Navajas and make you some pictures.

So long then. We’ll be back with our blog from Navajas in about a week. Till then our best regards.

Sincerely, Willem and Krina.

21-10-2013, 21:24 geschreven door Willem en Krina  

Over de Pyreneën naar Ainsa.

Wel ... de camping bij Arreau aan de D-929 die was aangeprezen in de campinggids als een paradijsje bleekt maar een rotzooi te zijn. We kwamen er kort na 12 uur aan en de slagboom was dicht. Een briefje op de deur van de receptie vertelde ons kort en bondig “Terug om 4 uur”.  Wij wandelen even over de camping en vonden het douche en toilet gebouw potdicht. Mischien was er nog een tweede gebouwtje maar daar hebben we niet eens meer naar gezocht. We vonden het een bende en alles zag er onverzorgd uit. Boven de receptie was de woning van de beheerder maar alhoewel hij door het raam naar ons keek, konden de gasten hem klaarblijkelijk een zorg zijn. Er stonden inmiddels ook al 2 engelse campers achter ons. Die besloten tot 4 uur te wachten, maar wij draaide de camper om en zijn doorgereden naar Ainsa in Spanje via de Bielsa tunnel.

2 uur lang hebben we door het prachtige gebergte gereden. Elk moment weer een ander vergezicht.  We zullen ons deze rit nog lang herinneren als een van de mooiste die we ooit door de bergen hebben gemaakt. Er werd met borden gewaarschuwd voor overstekend wild en dat werd nog eens benadrukt door een kudde wilde paarden die opeens vanuit de bergen de weg op kwamen en voor de camper uit gingen lopen. We zijn er voorzichtig langs gereden en in onze spiegels zagen we hoe de groep weer bij elkaar kwam en in de bossen op de helling verdwenen. Het weer werkte goed mee en de weg was prima te rijden, ondankes de vele haarspeldbochten.  Vooral aan de spaanse kant waren de wegen bijzonder goed en minder steil dan aan de franse kant, waar we hellingen hadden van 12 %.  De Bielsa tunnel ligt op 2300 meter en dat was aan de vegetatie goed te zien. Nergens een loofboom op deze hoogte en op verscheidene bergtoppen in de verte zagen we al de vroege sneeuw.

De Ainsa camping ligt op 2.5 km van het stadje en ligt tussen het dorpje La Buerda en Ainsa aan de A138 in de provincie Aragón. De camping ligt aan een rivier. De dag dat we kwamen was het maar een beduust stroompje maar na enkele vreselijkeregenbuien de volgende dag was het beeld totaal veranderd en denderde het water als een woeste stroom door de bedding. Het leek wel oorlog. Het lawaai van het water was tot in de camper te horen. Volgens de receptie had het overal in de bergen zo erg geregend geregend ... dus vandaar.

Prima camping. Een van de grootste die wij ooit in noord Spanje hebben gezien. Goed sanitair en plenty warm water. Het restaurant en de winkel waren de hele dag open en ook het zwembad.

We zijn een week in Ainsa geweest en hebben lange wandelingen gemaakt door de bergen langs goed aangeduidde wandelpaden. Je kunt ook langs bergpaden naar Ainsa en La Buerda. Onderweg veel fotos gemaakt waarvan enkele op het blog. Ainsa bestaat uit twee delen, de boven- en onderstad. De bovenstad is het oude gedeelte wat prachtig is gerestaureerd. Elk gebouw is gerestaureerd of herbouwd  in de trant van de 16^de eeuw.  Het ziet er geweldig uit. Een echte touristische trekpleister. In de benedenstad zijn de winkeltjes en wonen de mensen. Alles wat niet in de horeca werkt, schijnt in de bergen te werken want overal zijn sporen waar de rotsen zijn opgeblazen en tot grint en bouwstenen zijn verwerkt.  Op sommige plaatsen liggen grote hopen puin die overgroeid zijn met planten en struikgewas. Onderweg op een van onze tochten ontmoetten we een geitenhoedster met een kleine honderd geiten die haar al knabbelend volgen door de wildernis op de berghellingen.

La Buerda is niet meer dan een gehucht en lijkt nog niet te zijn ontsnapt aan de 19^de eeuw. Het is een slaperig dorpje van mischien 200 zielen waarvan wij er minder dan 10 hebben gezien.

De nachten worden hier koud dus zijn we na een week weer  ingestapt en opweg gegaan naar onze volgende stop, Caspe in de heuvellland richting Zaragoza.

We zullen ons weer melden vanuit Caspe aan een van de de grote stuwmeren langs de rivier de Ebro. Tot zolang het allerbeste en de hartelijke groeten van Willem en Krina.

Over de Pyreneen to Ainsa.

Well ... the camping near Arreau on de D-929 which was highly recommended in the guide turned out to be dump. We arrived at noon time and found the camping closed. A note on the reception door told us short and sweet “Back at 4” After a walk on the campsite we found the facilities building closed and partly boarded up. There could have been a second building but we did not bother to look. The upkeep of the site was very poor and the pitches badly maintained.  The manager’s quarters were above the reception and we saw him looking through the window. He probably could care less, and so did we. We decided to continue and push through to our next designation in Spain. During our walk around two British camping cars pulled up. They decide to wait till 4 but we turned the camper around and headed for mountains, the Bielsa tunnel and for Spain.

The 2 hour trip through the mountains was fantastic. Every turn showed another beautiful panorama. We’ll remember this trip as one of the most beautiful mountain journeys we ever did.

Warning signs in the mountains as “Road Crossing Large Animals ” turned out to be justified as a group of about 25 wild horses suddenly crossed the road in front of us. A few kept walking in from of us, maybe to show us who belonged here and who not!

After we carefully passed them we saw the horses regroup and disappear back into the forest.

The weather was excellent all the way and however the very many hairpins and twist and turns of the road, it was a very enjoyable ride. Especially the road on the Spanish side was less steep than the one on the French side were we had at times up to 12% rise. The Bielsa tunnel is at a 3700 feet elevation as you also judge from the vegetation.  Only pine trees in sight and on several mountain tops around us we could see already the first accumulation of snow.

The Ainsa campsite is located about 2 miles from the city and about in the middle between Ainsa and the village of La Buerda on route A-138 in the province of Aragón. The camping borders a river which looked to us as a small stream of water in a wide bed of gravel and rocks. After a few days and some heavy rain it turned into a roaring river. It looked frightening and the wild water could still be heard in our camper 600 feet away from the river. According the reception it had also heavily rained in the mountains around us and for the hydro-electricity works it was a godsend because of too little rain during the summer.

We found the Ainsa camp site perfect and it suited us fine. It was also one of the largest sites we ever saw in the north of Spain. The restaurant, shop and the swimming pool were open all day. The store and bar well stocked and the variety of food in the restaurant commendable for a campsite.

We stayed a week on this site and made long hikes through the mountains along well marked trails. Trails also lead to Ainsa and to La Buerda. We made lots of pictures of which you find some on the blog.  Ainsa consists of 2 parts. The medieval part and the city proper. The upper part, the old city, is beautifully restored and looks every bit a 16^th century city. It looks magnificent. Lots of restaurants of course and little shops around the village square and the old church. Lots of people still live in the old houses and here and there you find a B & B wedged in between the shops.

Everybody that does not work in shops or restaurants seems to be working in the mountains because everywhere you see large masses of mountain rubble near where rock has been blasted from the mountain and reduced to gravel for road and building materials. Most redundant heaps are overgrown with brush and smallish pine trees.

On one of our mountain hikes we met a goatherd with her flock of about a hundred goats. All following her, nibbling on everything green found on the mountain slopes. We could hear their bells for a long time before they were gone.  La Buerda is not more than a smudge on our map of maybe 200 inhabitants of which we saw maybe less than 10. There is very little going except for a small hotel where we stop for coffee.

The nights are getting cold so high up so after a week Ainsa we call it quits and making ready to drive to our next stop, Caspe in the hill country situated on one of the lakes in the Ebro valley and close to the city of Zaragoza.

So long then. We’ll be back with our blog from Caspe in about a week. Till then our best regards.

Sincerely, Willem and Krina.

13-10-2013, 19:38 geschreven door Willem en Krina  

BERGERAC.

De weg van Le Bugue naar Bergerac voerde ons door een prachtig heuvelland grotendeels langs de rivieren La Vezère en de Dordogne. De rit voerde door schilderachtige stadjes als Limeull, Badefole en Lalinde.

Vooral Lalinde was het bekijken waard. Naast een industriepark, onder anderen een grote Finse papierfabriek was er ook een middeleeuws centrumpje met smalle straten waar we door heen moesten rijden. De Dordogne loopt hier nog al grillig door de rotsen en (mischien) om hem beter bevaarbaar te maken had men een kanaal gegraven met een paar sluizen. Langs dit kanaal zagen we een breed fietspad wat verscheiden kilometers met ons meereisde.  Later waar kanaal en rivier elkar weer ontmoetten draaide het fietspad af en ging verder het heuvelland en het woud in. Wij vervolgden onze reis langs de rivier. We hebben er nog even over gedacht om hier een nacht te blijven staan en te gaan fietsen langs de rivier, maar omdat er veel regen werd voorspeld zijn we toch maar door gereden naar Bergrac.

De camping in Bergerac is een stadscamping aan de rivier de Dordogne. Vanuit de camping is het een 5 minuten wandeling naar de stad en ben je meteen in het historische gedeelte. Erg leuk wandelen door de nauwe straatjes met de vele winkeltje en de restaurantjes. Vooral ’s middags zit het overal vol met mensen voor een ‘Plat du Jour’. Er was de dag na aankomst markt dus gelijk maar ingeslagen. Ook is er een overdekte markt die 6 dagen in de week open is voor groente, vis, vlees en brood. Alles onder één dak. Er staan 2 standbeelden van Cyrano de Bergerac in de stad. Waarom weet ik niet want hij is ergens in noord Franrijk geboren en is hier mischien wel nooit geweest. Het zal mischien zijn naam (of zijn neus) zijn geweest die hem deze eer heeft verschaft.

De camping lijkt wel een doorgangs camping voor mensen op weg naar Lourdes en naar de spaanse grens. Ook onmoetten we veel lui die weer opweg zijn naar huis. De duitsers naar het noorden en de engelsen naar het zuiden. Het is er een komen en een gaan.

Het weer is niet al te best dus besluiten we na een paar dagen hier om verder te gaan. De eerste stop maken we in Cancon. Een dorp 50 kilometer van Bergerac. Het enige restaurant is waar we de lunch gebruiken heeft een prima internet verbinding. Het ligt maar 2 minuten lopen van de camperplaats dus daarom gaan we er ’s middags terug voor koffie en internet. Alle email en updates binnen, besluiten we de volgende dag weer verder te gaan naar Fleurance via Villeneuf sur Lot en Agen. Het is een rit van 137 kilometer en we stoppen onderweg voor lunch en om te winkelen in één van de grote supermarketen die we onderweg zien.

Fleurance beantwoord aan alle verwachtingen. Een heel leuk stadje. De camperplaats is een voormalige camping langs de rivier en je bent vrij om te staan waar je wilt. Over een loopbrug vanaf camperplaats kom je in een groot park annex sportpart met een grote visvijver waaraan enkele vissers half zitten te dutten. Aan de overkant staan een paar reigers die ook een maaltje bij elkaar proberen te scharrelen. 

Er is geen electra en ook geen verdere voorzieningen. Dus zijn we aangewezen op onze eigen batterijen en moeten we douchen in de camper. Er is wel een gelegenheid om afval water te loozen en het toilet te spoelen gelukkig.

We gaan met goede moed weer verder naar Castelanau aan de D-929 in de richting Spanje en de Bielsa tunnel.  Daar gaan we een paar dagen op de camping en rapporteren verder vanaf deze plaats. Het is laag bergland en we hebben besloten om van de vele mogelijkheden die de camping bied gebruik te maken.  Tot de volgende keer dus. Allemaal het allerbeste en de hartelijke groten van jullie Willem en Krina.

 
Bergerac.

It was a beautiful trip from Le Bugue to Bergerac through the hill country, following the river Dordogne.  The trip led us trough colorful villages as Limeull, Badefole and Lalinde

Especially Lalinde was worth a look-see. Next to a lot of industry, including a large Finnish paper mill, was there a medieval center that was worth a stop. The Dordogne is quite wide here and meanders here through the rock formations with lot of rapids. Maybe therefore they had dug a canal next to the river with a series of locks to be able to navigate the river.  Along the canal we saw a beautiful bike path that travelled with us for several miles. When the river and the canal joint again the bike path swung left and disappeared in the hills and the forest. We would have liked to stop and spend the night and do some biking but because of weather expectations we decide to continue to Bergerac and the camping.

The Bergerac camping is a city camping and is located on the south side of the river Dordogne and overlooks Bergerac. It’s a 5 minutes’ walk from the campsite over the bridge into the medieval center of Bergerac. It was a nice walk through the narrow streets and the many little shops and restaurants. Especially around noon time is it busy and all tables are taken by locals and foreigners sitting down for a ‘Plat du Jour’.  The day after our arrival we went to an open market. There is also, like in many other towns in France, a covert market which is open 6 days a week for vegetables, fish, meat and bread. Perfect, everything in the open and still under one roof.

We find it strange that there are 2 statutes of Cyrano de Bergerac in town. We don’t know why because he was not born here nor lived here. He was born somewhere in the north of France. Maybe it was his name that got him the honor of 2 statutes. Or maybe it was his nose which made him so famous?

The camping is more or less a thoroughfare for campers on their way south and north. Almost all the British are snowbirds and going south and most Dutch and Germans are on the way back north.  It is a coming and a going on the camping.

The weather forecast is not too great so we decided after a few days to leave Bergerac and making a stop in Cancon, a small village about 35 miles south of Bergerac. We have lunch in the only restaurant in the village. Because the restaurant has an excellent internet connection we plan to go back in the afternoon for coffee and the web.  No problem, its only 2 minutes from the campsite. In no time we have our mails and all the necessary updates. It’s not a town to spend too much time in so we continue our journey the next day and plan to go to Fleurance via Villeneuve sur Lot and Agen. It’s a 100 mile trip and we stop half way for lunch and a little shopping in one of the large supermarkets along then way.

Fleurance is as expected, a very nice city. Also the campsite is perfect. The site is located on a former camping and is free of charge. There is no electricity and limited facilities but the site is great and that makes the difference. A walkway over the river leads to a park and a sports complex.  In the middle of the park is a large pond where a few sleepy fishermen sitting under the shade of a large umbrella and on the other site of the pond are 2 egrets trying to catch some lunch.

One day is enough to see all there is to see and the next day we continue on to Castelanau.  Another stop along route D-929 and the road to the Bielsa tunnel on the way to Spain. We plan to stay on the camping in Castelanau for a few days before we go up in the Pyrenees Mountains and through the Bielsa tunnel into Spain. The camping guide is very positive about the camping and we plan to make good use of the facilities available on the camp site.

We let you know about our further adventures as soon as we hid Spain. The weather forecast for our destination in the Spanish province of Aragón is excellent and all the passes and tunnels through the mountains are open. From Spain we’ll come again with our blog, so until next time! All the best and greetings from Willem and Krina.

05-10-2013, 00:00 geschreven door Willem en Krina  

LE BUGUE.

De weg van Sarlat naar Le Bugue voerde ons door prachtige heuvelland en voor een groot gedeelte langs de rivier de Dordogne.

In plaats van de meer directe weg naar Le Bugue via Les Eyzies hebben we de D-703 genomen omdat deze ons was beschreven als een hele mooie rit met geweldige vergezichten over de rivier en het heuvelland. Vooral het laatste gedeelte van de rit was geweldig. Het laatste stuk was op de kaart moeilijk te volgen want het zat natuurlijk precies op de vouw. Gelukkig hadden we TomTom die ons zonder problemen naar de camping bracht.

Le Bugue ligt aan de laaste bocht van de Vezère voordat hij in de rivier La Dordogne vloeit. Het landschap is geweldig met het vele bos en het water. De camping was verlaten en voor de eerste nacht waren we enigste gasten. We kozen een plek aan de rivier (zie foto).  Achter ons stonden rijen met verlaten chaletjes en een paar rijen vaste tenten. Allemaal voor de verhuur. Van de paar eigen huisjes warer er nog 2 bewoond. De meeste mensen waren al afgereisd want de camping gaat eind van de maand dicht.  De services ware goed en het douche- en afwaswater goed warm. Alleen het schoonmaken van de douches en de toiletten kon een stuk beter. Gelukkig hebben we ons eigen douche en toilet aan board.  We kregen zo het idee dat de madam van de camping er voor de laatse weken maar met de pet maar gooide.  Ze was echter best aardig en stond voor je klaar als we haar nodig hadden voor iets.  De camping was zeer gunstig gelegen aan de rivier en het bos en het stadje op 3 minuten op de fiets naar en 2 minuten naar een hele grote supermarkt.  Alles te bereiken via een achterstraatje.

Heel vroeger waren er langs de rivier in de Le Bugue area veel grotwoningen nog daterend uit de tijd van de cro-magnon mensen. Veel van deze grotwoningen waren voor lange tijd bewoond zelfs nog tot in de middeleeuwen. Krina en ik hebben een ook een bezoek gebracht aan een druipsteengrot die rond het eind van de 16^de eeuw is ontdekt. Hij zit onder de grond en is ongeveer 60 meter in hoogte,  honderd meter in doorsnede en is bijna helemaal rond.  Het lijkt op een geweldige koepel en dat is ook de naam die men hem heeft gegeven (de kristallen koepel).  Je gaat er met een gids naar binnen en het is overweldigend.  De speciaal gemonteerde lichten geven prachtige effecten op de kalksteen formaties en stalagtieten en maken de entree van 10 Euro het dubbel en dwars waard.  Op de grond boven de grot is een groot bos waar een wandeling is uitgezet naar een uitzichtspunt over het heuvelland en de Vezère. 

Le Bugue was het bekijken waard. Een heel leuk stadje met veel winkeltje en een hele grote markt op zaterdag die alle straten van het stadje in gebruik neemt. Ik geloof niet dat ik ooit in Frankrijk een grotere markt heb gezien, en dat voor zo’n kleine stadje. Het was er verschrikkelijk druk.  De verder dagen dat we in Le Bugue hebben door gebracht hebben we er ettelijke keren door gewandeld en iedere keer was het weer leuk.  Vrijdag j.l. zijn we vertrokken en naar Bergerac gereden. Daar is een camping in de stad die goed wordt aangeschreven in de gids en door de commentaren van andere kamperaars.

We zullen ons vanuit Bergerac weer melden met nieuwe reisindrukken.  Allemaal het allerbeste en de hartelijke groeten van jullie Willem en Krina.

Nogmaals dank voor jullie reacties en tot de volgende keer!

LE BUGUE.

The road from Sarlat to Le Bugue led us through the beautiful hill country and along the river Dordogne. Instead of the more direct route to Le Bugue via Les Eyzies we took the D-703 because this route was described to us as the most beautiful with impressive panoramas over the river and the hill country of the Dordogne area.

Le Bugue is situated on the last bend on the river Vezère before she joins the Dordogne about 6 miles west of the city. The Vezère is one of the major tributaries of the Dordogne and flows along our camping and through the city. We enjoy sitting by the river where we see every once and a while a canoe passing by.  Its paradise here!

The camping was totally devoid of people. We are the only guests. We picked one of the most perfect pitches along the river (see picture). Behind us are several uniform rows of large rental tents and mobile homes. Everything already boarded up for the coming winter. A few of these mobile homes are privately owned and sport all kind of knick-knacks and additions. 2 of them still have people living in them. Nice elderly couples who wave every time we walk by.  They have to go too in a while because the camping closes by the end of the month.

All services were still available and the water for the showers and for dishwashing is hot and plentiful.  The cleaning however is pitiful and no garbage is collected anymore. We have the feeling that the owners have throwing in the towel and taking it easy after a busy season. The location is however unbeatable and it takes about 2 minutes along the back roads to go to the supermarket and 3 minutes into the city.

Long time ago Neanderthals and later Cro-Magnon people lived in the caves above and around the river Vezère.  Many artifacts in the different museums still give witness how these people lived and died during the Stone Age.  Many of these caves still had occupants throughout the Bronze and medieval times.  Krina and I brought a visit to one of the more famous underground caves which was discovered around the end of the sixteenth century.  The cave is about 200 feet deep and 300 feet across and has almost the form of a cathedral.  Above ground are shops and a restaurant and through the surrounding woods leads a nature trail to a platform overlooking the river and the hill country.

In the cave are walkways and specially installed spotlights give a wonderful effect on stalactites and strange calcium-carbide formations all around and above us.  A guide tells us about the history of the cave and all about the weird and wonderful sights around us. The visit was worth the money and the effort because we had to bike uphill to get there and I can tell you the climb was so steep that we at times had to walk our bikes because the going became too tough!

Le Bugue was very nice and worth to visit. Many shops and the biggest open market we have ever seen in France.  The market took up all the streets of the little town and it was extremely busy. We could buy all our fresh vegetables and fruit among other necessary delicacies as homemade cheeses and olives.

We decided last Friday to leave Le Bugue and drive to Bergerac. There is a camping in the city that is recommended in the guide and by the positive of other fellow campers.

From Bergerac we’ll come again with our blog.  Krina and I thank everybody for their emails and comments in our guestbook.  We’re happy with your feedback and interests in our journey and love to hear from you.

Until next time!

29-09-2013, 20:32 geschreven door Willem en Krina  

SARLAT.

Het was een prachtige rit naar Sarlat, ook wel de parel van de Dordogne genoemd.  De rit van Brive naar Sarlat ging het meest door laag bergland  met soms hele nauwe wegen met pittige hellingen maar ook met prachtige vergezichten.  Gelukkig hadden we op de nauwe stukken weinig tegenliggers en allemaal gewone autos.  Als er grote vrachtwagens bij waren geweest hadden we nog rare situaties kunnen mee maken.

De camping lag aan de zuidkant van Sarlat in het gedeelte dat La Canéda wordt genoemd. Een hele mooi gedeelte en een zeer fraaie camping. We hebben een mooie plek uitgezocht en hebben er met plezier gestaan. Een buurtbus bracht ons in 15 minuten tot in de binnenstad van Sarlat.

In Sarlat woonde vroeg veel rijke adel en kooplieden wat nog te zien is aan de vele prachtige oude huizen uit de 16^de en 17^de eeuw waarvan nog veel huizen met de orginele renaissance gevels die volgens zeggen tot de opvallenste van de Périgord behoren. De oude binnenstad wordt zomers nog steeds ’s avonds verlicht door sfeervolle gaslantarens. 

Honderden winkeltjes bieden allerlei souveniers, kleding en etenswaren aan. De specialiteid van de omgeving is Fois Gras (ganzen- of eendelever pastei). Ondanks de vele protesten van de dierenbescherming worden hier nog steeds eenden en ganzen op de oude manier opgekweekt om de grote levers te produceren voor de Fois Gras.

We hebben tijdens ons verblijf in Sarlat veel regen gehad. Gelukkig meestals ’s nachts maar ook overdag heeft het een paar keer hard geregent. Op verchillende gedeelten van de camping stonden de paden en wegen onder water. Gelukkig voert de kalkgrond het water af, maar het bovenste laagje zand blijft lange tijd een modderige bedoening.

Na een week hebben we genoeg van Sarlat en gaan opweg naar Le Buque, een stadje aan de rivier La Vézère 35 kilometer pal west van Sarlat.

 Vanuit Le Buque zullen we verder praten.  Krina en ik danken jullie voor het gebruik van het gasten boek en de berichtjes die we hebben ontvangen. We vinden jullie reacties fijn en hopen nog veel van jullie te horen.  Tot de volgende keer!
fotos: 1-camping La Caneda. 2-5 oude stad Sarlat.

SARLAT.

It was a beautiful trip from Brive to Sarlat, also called ‘the pearl of the Dordogne’. The trip from Brive to Sarlat was mostly through a low mountain area with some very narrow roads with steep gradients. Luck was with us because we only met cars on the steepest slopes and no big trucks else we would have been in deep trouble.

The campgrounds are at the south side of the city in a community called La Canéda. It is a pretty area with a very nice camping. We found ourselves a good place and had an enjoyable stay. A small commuter bus brought us in 15 minutes to the medieval city center of Sarlat.

Sarlat was in medieval times a place frequented by rich nobility and tradesmen of with beautifully kept 16^th and 17^th century mansions and castles still bear witness, many still with the original exteriors in the renaissance style. Many of them called the most prominent of the Périgord area. The medieval center streets are still lighted during the summer evenings with the original early 19the century gaslights. Hundreds of little stores in the old city offer souvenirs, clothing and foodstuffs.  Many offer the specialty of the domain, Fois Gras. This is a specialty made from duck or goose livers.  Regardless the many objections of the anti animal cruelty lobby are the ducks and geese still traditionally raised to produce the large livers for the production of the fois gras.

We had a lot of rain during our stay in Sarlat. Luckily most rain fell at night, but also a few times during the day it rained buckets.  Several low lying areas on the camping flooded but the permeable soil took care of the surplus water quickly except the topsoil of course stay muddy for a long time.

After a wet week we had enough of Sarlat and are making ready for our next destination, Le Buque. A small medieval city about 20 miles west of Sarlat.

From Le Buque we’ll come again with our blog.  Krina and I thank everybody for their emails and comments in our guestbook.  We like your reactions and interests in our journey and love to hear from you.

Until next time!

Pictures: 1- Camping La Caneda. 2-5 Medival city Sarlat.

21-09-2013, 16:20 geschreven door Willem en Krina  

Winterreis 2013 – 2014

We zijn onze reis op de 6^de september begonnen met een proeftochtje naar camping de Vogel. Alles werkte gelukkig naar behoren. Allereerst liet de TV het nog even afweten maar na een tijdje kwamen de zenders één voor één binnen van Canal Digitaal en werkte alles naar behoren. Meestal is er iets dat niet werkt maar deze keer was het geluk met ons en werkte alles naar behoren.

Het was leuk op en om de camping. Alles was nog open en er was nog behoorlijk wat volk. Het weer bleef goed en we hebben fijn gefietst door de polders en over dijken en gewandeld rond het meer. Het was levendig op de camping en alle faciliteiten waren open voor de gasten. Nu alles werkt naar behoren hebben we besloten om begin volgende week aan de tocht door Franrijk te beginnen. Eerste stop Parijs!

Na Parijs hebben we  nog wat dorpjes bezocht langs de N10 richting Toulouse en de nacht op plaatselijke camperplaatsen door gebracht. Maar hoewel het goed onderhouden camperplaatsen met stroom en water, waren de dorpen leger dan vorige jaren. De trek naar de grotere steden is nog steeds in volle gang en in twee dorpjes konden we zelfs geen brood kopen omdat de winkels dicht waren met bordjes “Te Koop” op de winkelruiten geplakt.

Verder onderweg zijn we gestopt voor de nacht in Uzerche, een klein stadje vanaf de A20 richting Brive. Hier hebben we een nacht op de stads camperplaats gestaan.  Vroeger reed er een stoomtreintje door Uzerche en waar nu de camperplaats is was vroeger het oude rangeerterrein. Het antieke stationsgebouwtje staat er nog en is intussen verbouwd tot toiletgebouw en over de oude spoorbaan ligt nu een wandel/fietspad dat eindeloos doorgaat in beide richtingen. Het zag er allemaal goed verzorgd uit. We hadden geluk want er waren nog maar een paar parkeerplaatsen vrij en maar één met een vrij stopkontakt. Die was voor ons! We hebben tussen de regenbuien door een wandeling door en om het stadje gemaakt en wat fotos genomen.  Omdat het verder zuid beter weer is besluiten we om de volgende morgen door te rijden naar de Dordogne en naar een camping te gaan in Sarlat om uit te rusten en op te drogen.

Als de internetverbinding een beetje mee zit op de camping in Sarlat zullen we ons van daaruit weer melden.   

Tot dan het allerbeste en tot wederhoren.

=====

We started our journey on the 6th of September with a short trip to a nearby camping at a lake just to check if everything worked as could be expected.  Initially we had some problems with our satellite TV, but after a download from the provider, the stations came in one by one. Most of times some small problem pops up. But this time we found ourselves lucky because all further electrical and mechanical systems worked fine.

The weather stayed nice and we had a great time riding our bicycles through the countryside and walking around the lake. The camping was still very lively for this time of year and all facilities were still open to the guests.

After a few days we were confident that our motor home was in top shape and we decided to put a move on and started our trip through Belgium and France. First stop - Paris!

After Paris we visited some villages along the N10 highway in the direction of Toulouse and to spend the nights on their camper sites. The sites were still well kept with free electricity and water, but the villages themselves seemed quieter than in previous years. The move of village people to bigger cities is obviously still going on because in both of the villages we visited were several shops, including the bakeries, boarded up with “For Sale” signs in the window.

Further on our journey we stopped for the night in Uzerche, a small city off the A20 in the direction of Brive. Here we spend the night on the city’s camper site.  In the old days steam trains travelled through Uzerche and were now the camper site is located was then the switchyard.  The old railway station now houses the toilets and washrooms for the campsite and the old railroad is changed into a hiking and bicycle path that goes on for miles. Everything looks really well kept.

It was busy on the campsite and we were lucky to find a free pitch with an electrical connection.  We took a walk between rain showers all the way through and around the small city center and made some pictures.  Because the weather forecast is poor for the next couple of days we decided to find better weather conditions further south. The next day we left for a camping in the city of Sarlat in the Dordogne to rest for while and dry out. If the internet connection on the camping in Sarlat is any good we’ll continue our blog from there.

Until the next time and all the best.

15-09-2013, 16:37 geschreven door Willem en Krina