Donderdag 6 februari zijn we van camping Marjal in Guardamar weggereden. Eindelijk!  Het voorafgaande weekend was erg druk want Krina werd vrijdagmiddag zo ziek dat we de laatse physio voor die middag hebben moeten afzeggen.

Tegen de avond ging het hoe langer hoe slechter en uiteindelijk werd het zo erg dat ze weer ’s nachts naar het ziekenhuis moest. Haar bloeddruk was veel te hoog en ze werd aan zuurstof en een infuus gelegd, met medicatie om de bloeddruk te verminderen en om te slapen. Na de bloedtest werd er geoordeeld dat ze zou worden opgenomen en de nacht in het ziekenhuis moest blijven. Ze zou de volgende ochtend ook nog een scan krijgen.

Het resultaat van de bloedtest was goed en ook de scan vertoonde geen problemen. Blij nieuws dus!  ‘s Middags om twee uur mocht ik haar weer mee nemen naar de camping. Ze was wat beter en de medicatie die ze mee kreeg heeft dusdanig goed geholpen dat ze maandag de laatse fysio kon doen. Sinsdien gaat het bijzonder goed. Wel iedere dag haar oefeningen doen en uitkijken dat ze geen domme dingen doet met haar rechter arm natuurlijk.

We hebben nog even in dubio gestaaan om naar huis te gaan, maar het gaat zo goed dat we besloten hebben om verder te gaan. We gaan het even aanzien en maken dan de beslissing.

Van Guardamar zijn we door gereist naar een camperplaats bij Cartagena in het dorpje Santa Ana, 4 kilometer van Cartagena. Het was een leuke plek met de hele dag zon. De volgende dag zijn we met de bus naar Cartagena gegaan en de stad met haar bezienswaardigheden bezocht. Het is een aardige stad om door de winkelstraatjes te lopen en over de esplanadas te flaneren, maar als je zo de zijstraten in kijkt zie je toch veel verval en leegstand. Ook zie je overal graffitie en vuil.  De oude binnenstad is echter het bezoeken waard. Er zijn veel leuke winkels en gezellige restaurantjes. In een van die restaurantjes hebben we tapas gegeten. (zie foto)

De volgende dag hebben we het stadje Santa Ana bekeken en de camper klaargemaakt voor de reis naar Almeria.

We hadden voor een groot gedeelte een heel mooie rit. De amandelbomen stonden in bloei en daar hebben we er veel van gezien. Ook mooie vergezichten op sommige plaatsen en heel veel bergen. Het is wel één van de droogste gedeeltes van Spanje en sommige gedeelten doen me aan de woestijn denken. Dank zij irregatie zijn er ook groene gebieden waar citrus fruitbomen groeien.

Er word hier in dit gedeelte van Andalusie veel groente en tomaten geteeld en dat is duidelijk te zien aan de kilometers van met plastic overdekte kassen, soms zo ver als het oog rijkt.  Dat was dus het niet zo mooie gedeelte. Het is een zee van plastic!

De camping “La Garrofa” is heel apart.  Het ligt aan een inhammetje aan zee.  Gedeelte van de camping is dus aan het strand.  Er loopt ook een weg boven over de camping en daar staan wij gedeeltelijk onder. Dit is wel de vreemdste plaats waar we ooit gestaan hebben, maar ondanks alles heeft het toch zijn charme want de camping is leuk aangelegt. Het santair is schoon en er is plenty warm water voor was, afwas en de douches, maar het is zo langzamerhand aan vernieuwing toe.

Achter ons zien we boven in de verte de snelweg lopen en om de hoek van ons strandje ligt in de verte Almeria.  Maandags bezoeken we Almeria. Het valt tegen. Er staat een koude wind en de zon laat zich maar af en toe zien. De straten kunnen schoner, de parkjes worden niet bijgehouden en een hoop historische gebouwen hebben een opknapper nodig. Nee Almeria valt ons tegen en we zijn blij als de bus ons weer bij de camping afzet.

We nemen dinsdag weer de bus en gaan mee naar het stadje Aquadulce. Hier bezoeken we het postkantoor en doen de post weg. Dwars door het stadje loopt een lange brede winkelstraat die in tweeën wordt gedeeld door een langerekt park met een grote hoeveelheid palmen en bloeiende struiken. We wandelen de straat af en drinken er koffie en kopen schoenen. We wandelen terug naar de bushalte via de boulevard. Alles ziet er verzorgd en schoon uit. De burgemeester van Almeria kan hier nog wat opsteken.

Op woensdag verlaten we Almeria en rijden naar Motril. Het grootste gedeelte van de route gaat via de autoweg. Links en rechts weer eindeloos plastic kassen met af en toe een stukje groen. Waar het in de heuvels maar even vlak is heeft men er kassen gebouwd. Het mag dan een zegen zijn voor de lokale economie maar voor de toerist is het een gebied waar je beter met een grote boog omheen kunt rijden.

“s Middags komen we bij de camping in Motril aan. Het is een wat oudere camping. Aan tuinieren heeft de eigenaar zo te zien een grote hekel en alles moet nodig gesnoeit maar de stemming is er goed en we krijgen een mooie plek in de zon. De camping is prachtig gelegen aan een rustige weg en vlak bij het strand. Voor de camping ligt een mooi breed fietspad naar Motril. Vrijdag is er markt in Motril en daar gaan we naar toe met de bus.

We zullen in ons volgende blog verder over ons verblijf in Motril vertellen. Groetjes allemaal van ons beide en tot de volgende keer.

Thursday, February 6th, we left camping Marjal in Guardamar. Finally! The previous weekend was very busy as Krina became so sick on Friday that we had to cancel her last physio for that afternoon.
By evening her health was becoming increasingly worse and eventually became so bad that later that night she had to be hospitalized again. Also her blood pressure was sky high. In the emergency ward the doctors put her on oxygen and a drip with medication to reduce blood pressure and to let her rest. After further examination and a blood test, it was decided that she would have to stay the night in the hospital. She would also get a scan the next morning.
The result of the blood test turned out good and also the scan showed no problems. Happy news!  At two o'clock Saturday afternoon I was allowed to take her home. She was feeling a bit better and the medication she got with her helped so good that she could do her last physio Monday. Since then it goes particularly well. However, every day she has to do her exercises and we see progress.  As long as she does not overdo things with her right arm, we hope that she will soon fully recover. However, the doctor warned us that full recovery could take a long time.
Therefore we had some doubts and talked about going home, but decided to travel on and see how it goes. We can always turn back when things got worse.

From Guardamar we traveled to a camper park in the village of Santa Ana, 3 miles from Cartagena. It was a nice place with all day sun. The next day we took the bus to Cartagena and visited the city and its attractions. It's a nice town to walk through the shopping streets and wander over the esplanades but if you look into the side streets you see a lot of decay, vacancy and graffiti everywhere. Too bad!

It still was a nice visit and we had an excellent lunch with tapas and wine in the medieval part of the town. The next day we visited the little town of Santa Ana and made the RV ready for the trip to Almeria.
For the larger part the journey to Motril was very pleasant. The almond trees were in bloom and we saw lot of them.  We enjoyed beautiful vistas and panoramic mountain views.  Southern Andalusia is beautiful, but also one of the driest parts of Spain. Some areas reminded me of the desert. Thanks to irrigation there are many green areas with citrus groves.
Here in this part of Andalusia people grow vegetables and tomatoes and it shows. You see miles and miles of plastic covered greenhouses, sometimes as far as the eye can see. These areas are not so nice. It is a sea of ​​plastic!
The "La Garrofa" camp is very special. It is situated on an inlet of the sea laces. The campsite is on the beach. There is also a road above the camp and we are partly under an overpass of a seldom used road. This is the strangest place we've ever been, but despite everything, it has its charm and the camp is fun. The sanitary building is clean and there is plenty of hot water for washing, dishwashing and showers.

Behind us we see the highway in the distance high up the mountains and around the corner from our beach you see Almeria in the distance. On Monday we did visit Almeria and found it disappointing. There was a cold wind blowing and the sun only came out occasionally. The streets of Almeria could be cleaner, the parks are not being maintained and a lot of historical buildings need a fixer-upper. No Almeria is not for us and we were happy when the bus dropped us back at the campsite.
Tuesday we took the bus again and went to the town of Aquadulce. First we visit the post office. We arrive in a long wide shopping street, divided by an elongated park with large amounts of trees and flowering shrubs. It runs through the length of the town. We walk down the street and drink coffee and even buy shoes. We walk back to the bus-stop on the boulevard. Everything looks neat and clean. The mayor of Almeria can learn something here.
On Wednesday we leave Almeria and drive to Motril. The largest part of the route goes via the motorway with left and right again endlessly plastic greenhouses with an occasional patch of green. Where in the hills but wherever a flat area was found one erected a plastic green house on it. It may be a boon to the local economy but for the tourist is the one area which you better give a wide berth.
"In the afternoon we arrive at the campsite in Motril. It is an older site and to gardening, the owner show a great dislike and every tree and shrub needs pruning but the mood is good and we get a nice place in the sun. The campsite is beautifully situated on a quiet road, near the beach. In front of the site is a bike path to Motril which looks brand new. We like to try it out as soon as we can in the hope that Krina shoulder can stand it.

Tomorrow, Friday is market day in Motril and we're going by bus. We need all kinds of fruit and veggies and the open air markets in Spain are the best place to buy them as many small farmers bring their produce and fruit to the markets. We will tell you in our next blog more about our stay in Motril. Greetings from the two of us both and until next time.

14-02-2014, 21:23 geschreven door Willem en Krina