Of mag ik Albert zeggen, want in cyberspace is er toch geen protocol?
Dat u mij feliciteert met mijn Fanclub vind ik uitermate sympathiek. Het toont aan dat er op het paleis toch nog iemand zit die aandacht heeft voor wat zich afspeelt onder de niet-blauwbloedigen.
Met het tweede deel van uw boodschap heb ik meer moeite. Uw veronderstelling dat een journalist een rakker is die van wanten weet, kan ik volmondig beamen. Maar aannemen dat u mij dan ook om advies mag vragen over de politieke impasse waarin ons land zich bevindt, is toch een brug te ver.
Kent u mijn definitie van democratie? Het is een staatsvorm waarin iedereen vrij mag kiezen door wie hij wil bedrogen worden. Welnu, uw onderdanen hebben hun stem laten horen op 10 juni 2007. Daarmee zult u het moeten doen. Tenzij u redeneert zoals sommige verlichte geesten, die vinden dat verkiezingen democratisch moeten verlopen, behalve als Hamas ze wint.
U zult het mij dan ook niet kwalijk nemen dat ik hier een punt zet achter de discussie, want politiek hoort niet thuis op deze plaats. Als het effe kan, wil ik de boel hier proper houden.
Van harte gegroet, en zeg aan de Koningin dat ze niet zoveel op uw kap moet zitten.
Will Jensen
15-12-2007
EEN KONINKLIJKE BOODSCHAP
Mijn waarde landgenoot,
Beste Will,
Het is met grote vreugde dat ik, in naam van de Koningin en mezelf, u mag gelukwensen met uw fanclub. Het is ongetwijfeld een mooie bekroning van jaren noeste en vooral hoogstaande arbeid, die door velen in ons land word gewaardeerd.
Het zal u geenszins zijn ontgaan dat ons geliefde vaderland woelige tijden meemaakt. De laatste tijd ben ik vierentwintig uren per dag in het getouw om olie op de golven te flikkeren, en nog schijnt het niet genoeg. Binnenkort moet ik een uur vroeger opstaan en vijfentwintig uur werken om mijn drukke agenda te kunnen afhandelen. Mijn paleisdokter maakt zich daar grote zorgen over.
Het zal u evenmin zijn ontgaan dat ik iedere politicus die een A uit een B kan onderscheiden om raad heb gevraagd. Ik heb al informateurs en formateurs op de koffie gehad, verkenners en verzoeners, bemiddelaars en ontmijners, voormalige en toekomstige premiers, maar mijn chateaubriand lijkt niet te willen braden. Zelfs de Koningin heeft al toespelingen gemaakt op mijn onvermogen om het land weer op poten te helpen, maar begrijpelijkerwijze kan ik haar woorden niet in de openbaarheid brengen. Het zogenaamde colloque singulier, al schiet mij niet direct door het hoofd hoe de Vlamingen dat noemen. Soit.
Dat brengt mij bij de ware reden waarom ik u dit epistel stuur. Als ik goed ben ingelicht, hebt u zowel aan Belgische als buitenlandse onderwijsinstellingen diplomas en getuigschriften verzameld. Vermoedelijk hebt u ook enig inzicht in de problematiek waarmee ons land worstelt. Kunt u mij misschien wat goede raad geven? Het blijft onder ons.
Wij groeten u,
Albert II
12-12-2007
BV'S AAN HET WOORD
"Een interview door Will heb ik telkens ervaren als een door hem uitstekend voorbereid gesprek, waaruit ik als geïnterviewde bijna beter tevoorschijn kwam dan ik in realiteit ben "
GUY DE PRE
10-12-2007
INTERVIEW MET WILL JENSEN
Beste Fans,
We konden Will Jensen strikken om speciaal voor zijn fans op een paar vragen te antwoorden, maar veel tijd had hij niet. Hij moest weeral de baan op voor interviews. Hij beloofde ons echter om binnenkort wat meer tijd vrij te maken. Aan die belofte zullen we hem zeker herinneren.
Jij hebt al heel wat bekende mensen geïnterviewd. Waren daar soms emotionele momenten bij? Oh, ja. Een BV is ook maar een mens, met al zijn emoties, zijn twijfels, zijn onzekerheden. Soms klikt het vanaf de allereerste minuut, andere keren is er wat meer tijd nodig om hem of haar te doen ontdooien. En bij een enkeling lukt het helemaal niet, dat geef ik grif toe.
Ligt dat aan het soort vragen dat je stelt? Meestal wel. Ik ben niet direct een voorstander van emo-interviews, maar je weet dat je op sommige vragen een emotioneel antwoord mag verwachten. Het mooiste is als je gesprekspartner in het vuur van zijn betoog spontaan een onderwerp aansnijdt dat de gevoelige snaar raakt.
Heeft dat soms tot tranen geleid? Ja. Ik herinner me dat bij Kadèr Gürbüz - die ik langs deze weg hartelijk groet - spontaan waterlanders bovenkwamen toen ze over haar grootmoeder vertelde. Toen heb ik het interview even stilgelegd. Ook Will Tura kreeg het moeilijk toen zijn overleden broer ter sprake kwam. Zelfs de grote Marco Borsato werd het te veel toen hij vertelde over kinderen in Sierra Leone die verplicht werden hun beste vriendje te vermoorden.
Vreselijk! Nog een laatste vraag: zijn het alleen BVs die over hun diepste roerselen vertellen? Nee, ook zakenmensen biechten soms dingen op die je wel eens als privé zou kunnen catalogeren, maar die ze blijkbaar toch kwijt willen. Paul Buysse van de N.V. Bekaert bijvoorbeeld vertrouwde mij toe dat hij in zijn carrière momenten van eenzaamheid en verdriet had meegemaakt die de buitenwereld niet te zien kreeg. Als je weet dat nadien ook zijn medewerkers het interview te lezen krijgen, is dat een bijzonder moedige uitspraak.
Bedankt Will en tot de volgende keer.
BV'S AAN HET WOORD
Ik denk dat ik nog maar weinig natuurgetrouwe interviews van mezelf heb gelezen. Dank je dat jij één van die journalisten bent die er niet zijn eigen verhaal van wil maken!
DEBORAH OSTREGA
07-12-2007
BV'S AAN HET WOORD
Jouw interviews zijn met respect geschreven. Ik herken direct mijn eigen woorden. Je krijgt de ruimte om op sommige themas wat dieper in te gaan.
BIRGIT VAN MOL
BVâS AAN HET WOORD
Mag ik je omhangen met complimenten? Dat het altijd een plezier is om je over de vloer te krijgen. Dat het fijn is om te zien hoe hard en integer je werkt om iemands woorden er juist en in de precieze toonaard te laten uitkomen (wat zeldzamer is dan je denkt!). En tenslotte dat je ook durft te schrijven over dingen die niet meteen hap-slik-weg zijn.
NIC BALTHAZAR
06-12-2007
EEN BOODSCHAP VAN WILL JENSEN
Zit de overvloedige champagne tijdens de Nacht van Exclusief er voor iets tussen? Was het een voorbijgaande vlaag van (ge)zinsverbijstering? Of is het te wijten aan de steeds uitdeinende leemten op de harde schijf onder mijn schedeldak? Sla me dood, ik weet het niet. Maar als iemand mij op zijn communiezieltje verzekert dat ik ja heb gezegd op de vraag of ik de toelating wil geven om een fanclub op te richten, dan zal dat wel zo zijn.
Een fanclub dus, met ondergetekende als voorwerp van verering. Ik ben er nog niet van bekomen. Maar het streelt wel mijn ijdelheid. En of ik even een inleidend woordje wil schrijven voor de website van de club? Vooruit dan maar. Maar wat moet ik vertellen? Dat ik van mijn pen leef, is bekend: als ik geld nodig heb, schrijf ik een cheque. Dat ik tekstueel geobsedeerd ben? Daar zit iets in. Neem nu dat verhaal dat mij altijd is bijgebleven omdat het de kracht van woorden aantoont. Hier komt het.
In de drukke businesswijk van New York zit een sjofele bedelaar op de grond, met voor zich een bordje Blind. Slechts een enkeling toont medelijden en gooit een muntje in zijn pet; de meesten haasten zich zonder op te kijken naar hun werk. Op een mooie ochtend blijft een jongeman voor hem staan en zegt: Ik zie dat je niet veel succes hebt met je bordje. Mag ik de tekst een beetje aanpassen? Uiteraard zegt de bedelaar ja. De man neemt een viltstift uit zijn aktetas, krabbelt een paar woorden op het papier en zet zijn weg verder, richting metrostation. Kort daarna stopt de ene voorbijganger na de andere. De blinde hoort geregeld muntstukken in zijn pet rinkelen, maar zelfs dollarbiljetten dwarrelen naar beneden. Als de jongeman s avonds weer langskomt en naar de stand van zaken informeert, zegt de dankbare bedelaar: Een record! De mensen hebben nog nooit zoveel gegeven. Wat heb je in godsnaam op mijn bordje geschreven? Niks speciaals, is het antwoord. Ik heb er gewoon van gemaakt: het is lente en ik ben blind.
Kijk, dat noem ik nu een pakkend verhaal. Terwijl de mannen hun neus snuiten en de vrouwen hun ogen deppen, maak ik van de gelegenheid gebruik om af te ronden. Ik dank iedereen die zijn zweet heeft gestoken in dit initiatief en verklaar hiermee de Will Jensen Fanclub voor geopend.
05-12-2007
HET IS ZOVER!
Beste fans,
We zijn zo fier als een gieter dat we de geboorte van de Will Jensen Fanclub kunnen aankondigen. Als iemand die eer verdient, is het wel deze sympathieke journalist. Als je zijn naam intikt bij Google, krijg je meer dan 900 hits. Je moet het maar klaarspelen.
Will Jensen schrijft al jaren voor het luxemagazine Exclusief, maar zijn pennenvruchten waren ook te lezen in zowat elk belangrijk tijdschrift dat Vlaanderen rijk is, in verschillende buitenlandse bladen en op het internet. Telkens opnieuw weet hij de juiste snaar te raken: in een gesprek met een Apache-indiaan in Arizona, met designer Philippe Starck in Londen, met hoteleigenaar Tom Mulhall in Palm Springs, met modekoning Loris Azzaro - god hebbe zijn ziel - in Parijs.
In eigen land heeft hij zich geliefd gemaakt door zijn onthullende gesprekken met Bekende Vlamingen. Een selectie van die interviews bundelde hij enkele jaren geleden in het boek Puur en Ongezouten. Momenteel werkt hij aan nog een paar projecten, zoals dat in die wereld heet, maar daarover houdt hij de lippen stijf op elkaar. Er blijft een waas van geheimzinnigheid over hangen. Soit.
Toch zijn het niet alleen BVs die in de wolken zijn over zijn aanpak. Ook de lezers van zijn weblogs, zoals www.bloggen.be/het_blote_kontje of http://blog.seniorennet.be/willjensen genieten met volle teugen van zijn schrijfsels.
Ik heb al mijn charmes moeten bovenhalen om hem zover te krijgen dat hij zijn goedkeuring gaf aan een fanclub en dat hij een inleidend woordje wou schrijven, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Daar lees je morgen meer over. Afspraak op deze plaats.
Groetjes,
Namens de Will Jensen Fanclub, Ann, fan van.
27-09-2005
BV'S AAN HET WOORD
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
POSITIEF
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Sire, 
"
