Liefhebbers van superieure journalistiek, gegroet!
De oproep om deel te nemen aan de wedstrijd van vorige maand is niet in dovemansoren gevallen. Jullie hebben jullie best gedaan om talrijk te antwoorden, waarvoor onze dank. Wie niet waagt, niet wint.
Weet iedereen nog waarover het gaat? De vraag die Will stelde, was hoe je volgende zin in het Antwerps dialect zegt:
Hij keek verbaasd toen ik hem vertelde wat hij moest doen, hoewel hij zijn beste pak aanhad.
De oplossing is:
Gattem moete zing zing toeng dakem da dee doeng mè ze goe goet aon.
Spijtig genoeg zat er tussen de talrijke inzendingen geen enkel juist antwoord. Komt het omdat nog weinig mensen het echte, sappige Antwerps kennen? Of zijn jongeren meer bedreven in chattaal dan in hun eigen dialect? Wie zal het zeggen?
Geen nood. Binnenkort starten we met een nieuwe wedstrijd. Hou deze plek in de gaten. En kijk af en toe eens op www.bloggen.be/het_blote_kontje.
Namens de Will Jensen Fanclub,
Ann, fan van.
21-01-2008
INTERVIEW MET WILL JENSEN
Beste Fans,
Juicht, vrienden van de superieure journalistiek, juicht! Eindelijk vond Will een paar minuutjes om een aantal vragen te beantwoorden. Wij laten er dan ook geen gras over groeien.
Was jij voorbestemd om journalist te worden? Het zat niet in de familie, als het dat is wat je bedoelt. Mijn vader werkte bij de geheime dienst. Zijn werk was zo geheim, dat hij zelf niet wist wat hij deed. Hij was niet alleen een naarstig gezinshoofd, maar ook een hondstrouwe echtgenoot, zoals zijn beide maîtresses graag zullen bevestigen.
Waarom was hij met jouw moeder getrouwd? Omdat ze goed kon naaien, veronderstel ik. (grinnikt) Nee, alle gekheid op een stokje: omdat ze zon ongelooflijk warm karakter had, net zoals mijn grootvader trouwens.
Was jij een enig kind? Nee. Mijn tweelingbroer was een talentvolle jongen, die resoluut tegen geweld was. "Wie dat niet gelooft, kan een peut op zijn bakkes krijgen," was zijn favoriete uitspraak. Na een korte passage in een winkel voor homos een Nicht Shop - werd hij eigenaar van een paardenfokkerij. "I fuck horses," zei hij blakend van trots tegen een Amerikaan die naar zijn broodwinning informeerde. Hij was ook mede-eigenaar van een wijngaard in Frankrijk waar Soixanteneuf-du-Pape wordt gemaakt. Maar sinds hij een aantal jaren geleden is gestorven, ben ik mijn eigen tweelingbroer. Een heel bizarre situatie.
Waren er nog kinderen in het gezin? Nog een zuster. Ze werd opgevoed bij katholieke nonnen, werd later protestant en nog later prostituee. Zij was ook uitgeefster van het vakblad voor dames van lichte zeden: 'Ons Orgaan'. Tegenwoordig werkt ze als hulpje in een laboratorium waar men onderzoekt of kinderloosheid erfelijk is.
Heb jij ooit conflicten met je ouders gehad? Zelden. Toen ik jong was, wou ik aan sport doen. Ik wou lopen, maar dat mocht niet van mijn vader, want hij was antiloop. Ik wou ook gel in mijn haar doen, maar dat mocht niet van mijn moeder, want zij was antigel.
Van de weeromstuit verloor ik alle interesse in sport. Mijn onwetendheid op dat gebied is dan ook encyclopedisch. In voetbal ken ik het verschil niet tussen buitenspel en overspel. Voor mij is de goal een Franse president. En een vriendschappelijke wedstrijd is een match waarin geen doden vallen.
Toch kwam je nog goed op je pootjes terecht. Ja, want voor hetzelfde geld stond ik nu hamburgers om te draaien bij McDonald's of was ik adjunct onderbureauchef bij een verzekeringsmaatschappij. Niet dat daar iets mis mee is, tenminste niet met het omdraaien van hamburgers. (schatert)
Tot slot, kun jij een vraag suggereren voor onze wedstrijd die maar niet de grond lijkt te komen? Met veel plezier, want de voorsteven van Véro of de foto met de Mercedes leken mij niet zon goed idee. Hoe zeg je volgende zin in het onvervalst Antwerps? Hij keek verbaasd toen ik hem vertelde wat hij moest doen, hoewel hij zijn beste pak aanhad.
Geen idee. We roepen langs deze weg alle liefhebbers van het Antwerps op om hun antwoord in te sturen. We herhalen nog eens: vergeet je e-mailadres niet te vermelden, zodat we jou kunnen verwittigen als je gewonnen hebt.
18-01-2008
REACTIE VAN WILL
Nee, nee en nog eens nee. Ik rij helemaal niet met een Mercedes. En zeker niet met een Mercedes-Benz 600 Pullmann waarin destijds koning Boudewijn heeft gereden. Ik mag dan al gek zijn, maar niet zó gek dat ik mij met een wagen van bijna drie ton op de openbare weg zou wagen.
Waarom ik er dan mee op de foto sta? Wel, om te beginnen is die niet genomen in mijn garage, maar in de Brusselse showroom van het merk. De fotograaf en ik stond daar te wachten op de grote baas. Intussen probeerden we de belichting uit en bespraken we welke pose de man zoal kon aannemen. Ik deed daarbij gewillig dienst als stand-in. En toen is die foto genomen. Voilà, mysterie opgelost.
Wie overigens wel met een Mercedes rijdt, is Véro. Maar over haar hebben we het geloof ik al eens gehad?
Het spijt me dus vreselijk dat ik ook deze wedstrijd moet afblazen, maar de waarheid heeft haar rechten. Niet getreurd: binnenkort maak ik wat tijd vrij voor een interview. Echtig en techtig!
Will
17-01-2008
WEDSTRIJD
Beste fans,
De vorige wedstrijd is op een sisser afgelopen, maar daarom laten we de kop niet hangen. Met frisse moed hebben we deze keer iets nieuws gevonden, iets waaraan Will zich onmogelijk kan storen. Ja, ik weet het, ik had het eerst aan hem moeten vragen, maar hij heeft het toch zo druk, druk, druk.
Maar goed, deze keer is de vraag dus gebaseerd op een foto uit het rijk gevulde album van Will. Zoals jullie weten heeft hij in de loop der jaren massas artikels geschreven, zowel voor Belgische als voor buitenlandse bladen. Dat hij dus goed zijn boterham heeft verdiend, zal niemand verbazen. Iedere euro is hem van harte gegund.
Je begrijpt dan ook dat Will dikwijls op de baan is. Zoals blijkt uit bijgaande foto, doet hij zijn verplaatsingen niet in een krakend tweepeekaatje, maar in een wagen met klasse. De chroom is schitterend onderhouden en de glanzende carrosserie weerspiegelt de sympathieke glimlach van Will.
Een Mercedes, hoor ik sommigen van jullie al mompelen. Ja, zo gemakkelijk willen we het ook weer niet maken! De ster vooraan spreekt boekdelen. De vraag is: geef exact op met welk type van wagen Will rijdt.
En nu maar gissen. Vergeet bij je antwoord je e-mailadres niet te vermelden, anders kunnen we je prijs niet toesturen.
Veel succes!
Namens de Will Jensen Fanclub,
Ann, fan van.
15-01-2008
BV'S AAN HET WOORD
"Het is telkens weer een plezier om met u te praten."
RIK TORFS
07-01-2008
BV'S AAN HET WOORD
Fijn dat je zo mooi de essentie van ons gesprek kan weergeven, dat is niet aan iedereen gegeven. Op die manier wil ik elke dag wel een interview geven.
ELS DE SCHEPPER
03-01-2008
VERGEET HET!
Jamaarnee! Dat was helemaal niet de bedoeling. Ik heb er niets tegen dat de fanclub een wedstrijd organiseert, maar niet op deze manier.
Lees mijn antwoord aan de koning er maar eens op na: Als het effe kan, wil ik de boel hier proper houden. Niet dat de borsten van Véronique De Kock niet proper zouden zijn, maar ik heb geen ambitie om rond te lopen met het etiket Tettenman. Schrappen dus, die wedstrijd. Deleten. Geen prijs. Nada, niks, noppes.
De arme Véro heeft trouwens zo al genoeg zorgen. Knack-journalist Dirk Draulans nam het onlangs in zijn blog voor haar op, maar tussen de lijnen voel je de ironische ondertoon van zijn verdediging. Ze is onwaarschijnlijk mooi, maar ik heb niet het gevoel dat ze genoeg verhalen heeft om me lang te kunnen boeien, merkt hij fijntjes op. Gesteld dat zij überhaupt interesse zou hebben in een figuur zoals ik. Ook dat valt te betwijfelen, gezien het soort mannen waar ze blijkbaar op valt. Einde citaat. Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig.
Tot overmaat van de ramp spelt Dirk in heel zijn artikel niet één keer de familienaam van Véronique correct. Daarmee staat hij helemaal niet alleen, want de website http://belpop.50webs.com/vero maakt het nog bonter. Die schrijft op drie lijnen evenveel varianten: De Cock, Decock en de Kock. Alleen De Kok blijft ons bespaard.
Dat er halve of hele naaktfotos van haar in omloop zijn, zal haar strikt genomen worst wezen. Maar hoe kom je met een naam die bedacht lijkt te zijn om slachtoffers te maken in het Groot Dictee der Nederlandse Taal, toch ongeschonden in de pers? Dat is de échte kopzorg van Véro!
Tot de volgende keer.
Will
02-01-2008
WEDSTRIJD
Beste Fans,
In 2008 vliegen we er meteen in. Want hoe succesvol het opstartjaar voor onze Fanclub ook was, dit blog willen we voortaan nog dynamischer, nog aantrekkelijker maken.
We hebben jullie ondermeer een wedstrijd beloofd, wel hier is hij.
Alles draait rond de foto hiernaast. Dat er Fijne Vleeswaren op getoond worden, dat kan een blinde zien. De grote vraag is: aan wie behoren ze toe? Het gaat om een BV die vorig jaar door Will werd geïnterviewd.
Om het je niet al te moeilijk te maken, geven we enkele namen waaruit je kunt kiezen:
Wendy
Goedele
Véro
Phaedra
Sergio
De hoofdprijs is een exemplaar van Puur en Ongezouten, het e-boek dat Will enkele jaren geleden schreef.
Meedoen dus! Vergeet bij je reactie niet je e-mailadres te vermelden, anders kunnen we je prijs niet opsturen als je wint.
Veel succes!
Namens de Will Jensen Fanclub,
Ann, fan van.
31-12-2007
NIEUWJAAR
Beste fans,
Laat ik maar direct met de deur in huis vallen: verwacht van mij geen beste wensen voor 2008. Want voorspoed en geluk, die heb je grotendeels zelf in de hand. En dat geldt ook voor je gezondheid, enkele spijtige uitzonderingen niet te na gesproken.
Als je jezelf goed wil voelen in het nieuwe jaar, begin dan maar met positief te denken. Het glas dat halfvol of halfleeg is, remember?
Wil ik jullie dan niets meegeven bij de overstap van oud naar nieuw? Toch wel, maar meer dan een persoonlijke suggestie is het niet. Iedereen doet ermee wat hij wil. Sta eens even stil bij je privacy, of is dat een begrip uit de vorige eeuw?
Ieder van ons zit in honderden databases. In elk ziekenhuis waar je ooit bent geweest, worden je gegevens bewaard. Bij elke elektronische betaling laat je sporen na. Telecomoperatoren bewaren verkeers- en locatiegegevens gedurende twaalf maanden. En af en toe speelt de overheid zon gigantisch bestand kwijt, zoals recent nog in Groot-Brittannië en Nederland. Je mag er niet aan denken dat je privégegevens in de handen van mensen met onfrisse bedoelingen vallen.
Simpele geesten beweren: wie niks misdoet, hoeft niks te vrezen. Dat dachten die bedevaarders die uit Lourdes terugkeerden ook, maar op de luchthaven werd het wijwater dat ze hadden meegebracht in beslag genomen. De reden? Ze konden er wel eens een bom mee maken!
De grens tussen misdadigers, verdachten en onschuldige burgers is verdampt. Wie daaraan twijfelt, moet zijn licht zelfs niet gaan opsteken op de luchthavens van New York of San Diego. Ook in ons eigen Zaventem is paranoia troef. Terroristen zijn gewaarschuwd: als ze een doelwit willen selecteren, kiezen ze best een trein of bus. Daar snuffelt geen veiligheidsdienst onbeschaamd in je bagage. Maar dat weten ze al, getuige de aanslagen in Londen en Madrid.
Zoals gezegd, ik geef dit alles maar ter overweging, niet om de goede sfeer naar de vaantjes te helpen. Dat zal de burgemeester van Brussel vanavond wel doen.
Kop op en tot volgend jaar!
Will
30-12-2007
BV'S AAN HET WOORD
Wat ik persoonlijk heel knap vind, zijn je interviews. Uitgebreide gesprekken die als het ware in de huid en de ziel van de geïnterviewde kruipen en een heel spectrum van ideeën aan bod laten komen."
KURT ROGIERS
22-12-2007
BV'S AAN HET WOORD
Mijn persoonlijke ervaring heeft me geleerd dat het gegeven interview en de daaruit voortvloeiende tekst bijna honderd procent gelijklopen. Met andere woorden, ik kwam eindelijk eens mezelf tegen in een interview.
KATJA RETSIN
18-12-2007
BV'S AAN HET WOORD
"Je bent een vakman!"
DRE STEEMANS
BV'S AAN HET WOORD
Als ik word geïnterviewd, kan ik er van uitgaan dat ik de kans krijg om uitgebreid over theater, film of televisie te praten, zonder dat het binnen de drie vragen over mijn vrouw, onze honden, mijn auto, mijn favoriete restaurant of mijn seksuele voorkeuren dient te gaan. Dat is stilaan een zeldzaamheid aan het worden in het medialandschap.
LUK WYNS
16-12-2007
ANTWOORD AAN DE KONING
Sire,
Of mag ik Albert zeggen, want in cyberspace is er toch geen protocol?
Dat u mij feliciteert met mijn Fanclub vind ik uitermate sympathiek. Het toont aan dat er op het paleis toch nog iemand zit die aandacht heeft voor wat zich afspeelt onder de niet-blauwbloedigen.
Met het tweede deel van uw boodschap heb ik meer moeite. Uw veronderstelling dat een journalist een rakker is die van wanten weet, kan ik volmondig beamen. Maar aannemen dat u mij dan ook om advies mag vragen over de politieke impasse waarin ons land zich bevindt, is toch een brug te ver.
Kent u mijn definitie van democratie? Het is een staatsvorm waarin iedereen vrij mag kiezen door wie hij wil bedrogen worden. Welnu, uw onderdanen hebben hun stem laten horen op 10 juni 2007. Daarmee zult u het moeten doen. Tenzij u redeneert zoals sommige verlichte geesten, die vinden dat verkiezingen democratisch moeten verlopen, behalve als Hamas ze wint.
U zult het mij dan ook niet kwalijk nemen dat ik hier een punt zet achter de discussie, want politiek hoort niet thuis op deze plaats. Als het effe kan, wil ik de boel hier proper houden.
Van harte gegroet, en zeg aan de Koningin dat ze niet zoveel op uw kap moet zitten.
Will Jensen
15-12-2007
EEN KONINKLIJKE BOODSCHAP
Mijn waarde landgenoot,
Beste Will,
Het is met grote vreugde dat ik, in naam van de Koningin en mezelf, u mag gelukwensen met uw fanclub. Het is ongetwijfeld een mooie bekroning van jaren noeste en vooral hoogstaande arbeid, die door velen in ons land word gewaardeerd.
Het zal u geenszins zijn ontgaan dat ons geliefde vaderland woelige tijden meemaakt. De laatste tijd ben ik vierentwintig uren per dag in het getouw om olie op de golven te flikkeren, en nog schijnt het niet genoeg. Binnenkort moet ik een uur vroeger opstaan en vijfentwintig uur werken om mijn drukke agenda te kunnen afhandelen. Mijn paleisdokter maakt zich daar grote zorgen over.
Het zal u evenmin zijn ontgaan dat ik iedere politicus die een A uit een B kan onderscheiden om raad heb gevraagd. Ik heb al informateurs en formateurs op de koffie gehad, verkenners en verzoeners, bemiddelaars en ontmijners, voormalige en toekomstige premiers, maar mijn chateaubriand lijkt niet te willen braden. Zelfs de Koningin heeft al toespelingen gemaakt op mijn onvermogen om het land weer op poten te helpen, maar begrijpelijkerwijze kan ik haar woorden niet in de openbaarheid brengen. Het zogenaamde colloque singulier, al schiet mij niet direct door het hoofd hoe de Vlamingen dat noemen. Soit.
Dat brengt mij bij de ware reden waarom ik u dit epistel stuur. Als ik goed ben ingelicht, hebt u zowel aan Belgische als buitenlandse onderwijsinstellingen diplomas en getuigschriften verzameld. Vermoedelijk hebt u ook enig inzicht in de problematiek waarmee ons land worstelt. Kunt u mij misschien wat goede raad geven? Het blijft onder ons.
Wij groeten u,
Albert II
12-12-2007
BV'S AAN HET WOORD
"Een interview door Will heb ik telkens ervaren als een door hem uitstekend voorbereid gesprek, waaruit ik als geïnterviewde bijna beter tevoorschijn kwam dan ik in realiteit ben "
GUY DE PRE
10-12-2007
INTERVIEW MET WILL JENSEN
Beste Fans,
We konden Will Jensen strikken om speciaal voor zijn fans op een paar vragen te antwoorden, maar veel tijd had hij niet. Hij moest weeral de baan op voor interviews. Hij beloofde ons echter om binnenkort wat meer tijd vrij te maken. Aan die belofte zullen we hem zeker herinneren.
Jij hebt al heel wat bekende mensen geïnterviewd. Waren daar soms emotionele momenten bij? Oh, ja. Een BV is ook maar een mens, met al zijn emoties, zijn twijfels, zijn onzekerheden. Soms klikt het vanaf de allereerste minuut, andere keren is er wat meer tijd nodig om hem of haar te doen ontdooien. En bij een enkeling lukt het helemaal niet, dat geef ik grif toe.
Ligt dat aan het soort vragen dat je stelt? Meestal wel. Ik ben niet direct een voorstander van emo-interviews, maar je weet dat je op sommige vragen een emotioneel antwoord mag verwachten. Het mooiste is als je gesprekspartner in het vuur van zijn betoog spontaan een onderwerp aansnijdt dat de gevoelige snaar raakt.
Heeft dat soms tot tranen geleid? Ja. Ik herinner me dat bij Kadèr Gürbüz - die ik langs deze weg hartelijk groet - spontaan waterlanders bovenkwamen toen ze over haar grootmoeder vertelde. Toen heb ik het interview even stilgelegd. Ook Will Tura kreeg het moeilijk toen zijn overleden broer ter sprake kwam. Zelfs de grote Marco Borsato werd het te veel toen hij vertelde over kinderen in Sierra Leone die verplicht werden hun beste vriendje te vermoorden.
Vreselijk! Nog een laatste vraag: zijn het alleen BVs die over hun diepste roerselen vertellen? Nee, ook zakenmensen biechten soms dingen op die je wel eens als privé zou kunnen catalogeren, maar die ze blijkbaar toch kwijt willen. Paul Buysse van de N.V. Bekaert bijvoorbeeld vertrouwde mij toe dat hij in zijn carrière momenten van eenzaamheid en verdriet had meegemaakt die de buitenwereld niet te zien kreeg. Als je weet dat nadien ook zijn medewerkers het interview te lezen krijgen, is dat een bijzonder moedige uitspraak.
Bedankt Will en tot de volgende keer.
BV'S AAN HET WOORD
Ik denk dat ik nog maar weinig natuurgetrouwe interviews van mezelf heb gelezen. Dank je dat jij één van die journalisten bent die er niet zijn eigen verhaal van wil maken!
DEBORAH OSTREGA
07-12-2007
BV'S AAN HET WOORD
Jouw interviews zijn met respect geschreven. Ik herken direct mijn eigen woorden. Je krijgt de ruimte om op sommige themas wat dieper in te gaan.
BIRGIT VAN MOL
BVâS AAN HET WOORD
Mag ik je omhangen met complimenten? Dat het altijd een plezier is om je over de vloer te krijgen. Dat het fijn is om te zien hoe hard en integer je werkt om iemands woorden er juist en in de precieze toonaard te laten uitkomen (wat zeldzamer is dan je denkt!). En tenslotte dat je ook durft te schrijven over dingen die niet meteen hap-slik-weg zijn.
Beste fans, 
Sire, 
"
