Ik heb gisteren en vandaag een hele rij flashbacks gekregen. vooral over het spektakel.
Super veel herinneringen. Goede, slechte en vooral vreemde. Dit was halfweg mijn pubertijd en dus midden in mijn drank, drugs, geweld en criminele activiteiten periode.
Laten we hem Steven noemen haar Clara
Steven en Clara waren verliefd. Super verliefd. Praten elke dag op de chat. Gaven in het openbaar knuffels met elkaar maar nooit als de kwade grootouders van Clara dit zagen want die oude boze mensen hadden altijd al een hekel gehad aan Steven van achter den hoek. Hij was uitschot en had het nooit goed voor met hun kleinkind (dat ze zelf opvoeden als een kind van zichzelf).
Op een dag kwam Steven Clara afzetten achter de hoek, waar hij haar wekelijks naar de activiteiten van het spektakel afzetten. Nog snel een kusje en een knuffel en zij huppelde vrolijk naar binnen. Wat ze echter niet wist is dat achter die zelfde hoek de politie in burger stond toe te kijken hoe het hele tafereel zich afspeelde. Steven werd gearresteerd. Steven was 21 en Clara 17. Zij dus officieel minderjarig en hij meerderjarig.
Niet Clara zelf maar de grootouders hadden klacht neer gelegd tegen hem. Ze hadden op de computer de gesprekken die ze online voerde afgedrukt als bewijs materiaal en de sms berichten opgevraagd en voilà. Deze hadden bewijs genoeg om hem aan te geven voor pedofiel en een rechtszaak te beginnen, dit is namelijk super gevoelig bij het Belgische gerecht.
Clara getuigde 'hij is mijn ware liefde, ik wil oud met hem worden en ik wil met hem de rest van mijn leven delen" Hij getuigde "Ik zou nooit iets doen om haar pijn te doen of haar te kwetsen. Ik zou nooit een vinger fout doen, zij is mijn alles"... maar niets kon baden.
Hij was fout en wat zij ok zei, ze was minderjarig en had dus geen enkele inspraak in heel het gebeuren.
de uitspraak: 12 jaar effectief.
Elke keer is Steven in beroep gegaan tot gevolg dat zijn straf is verminderd tot 8jaar.
Zij heeft hem pas mogen bezoeken toen ze 21 was en toen waren ze met 2 zo verandert dat hun ware liefde een herinering was geworden en dat ze beide verder moesten met hun leven.
Ik denk heel de dag lang waarom ik zo doe. Net heb ik een reden gevonden. En ik denk een van de hoofd redenen.
Met mijn verjaardag had je beloofd iets te doen voor mij, die belofte heb je gebroken. Net als elke andere belofte.
Toen ik vroeg met kerst om met me naar kerstmarkten tegaan in Maastricht, Hasselt,.. Vond je dat allemaal niet de moeite en wou je absoluut niet.
Als zij iets vraagt al is het maar iets klein als haar halen, wegdoen, bellen en weet ik veel wat nog allemaal doe je dat zo der nadenken. Wat dat is toch maar iets kleins??
Alle vrije tijd dat wij Samen hebben vullen wij met dingen die jij wil doen en jou interesseren.
Jij kiest de films in de cinema, jij kiest waar we naartoe gaan en jij kiest wanneer we wat doen.
Denk jij echt dat ik op een koopzondag een teras wil aanleggen? Of naar de Ikea wil gaan op de laatste dag van jou verlof?
Denk jij dat ik echt wil gaan slapen om 21uur?
Neen, ik doe dit allemaal voor u.. En als ik dan iets vraag negeer jij het of moet ik er achter zagen. Zelfs achter een massage, wat je beweerde graag te doen trouwens.
Dit doet pijn, veel pijn.!. Maar als ik dit zeg zeg je dat ik voor mezelf moet opkomen en raad eens?
Dan is het allemaal mijn fout.!.
Ik heb gisteren avond nog gehuild. Omdat ik het vermoeden had dat als de dingen weer naar het dagelijkse leven gingen we weer dezelfde en andere ruzies gingen maken waar ik helemaal geen zin in had. Het ging nu net goed tussen ons.
Uiteraard is de dag nog niet goed begonnen of het spelletje is al begonnen.
Mijn gsm gaat af. U prinses, U beste vriendin, Diegene die op plaats 1 staat. Ik draai me om en negeer. Jij was al lang aan het werken.
Mijn gsm gaat weer af. Zij, Zij stopt. Ineens een sms van jou. "Ik zie u graag e".
BAM net als dat wist ik dat je al aan het smsen was het haar en dat je waarschijnlijk al verdere plannen had gemaakt haar te bellen. Dat allemaal zonder het mij te vertellen. Was het al gisteren afgesproken of vandaag pas? Ik vermoed gisteren want jullie verslaving voor elkaar en verlangen om elkaar te zien en te horen is altijd groter dan de eerlijkheid naar mij toe. Dat is een klein detail voor jou. Dit is toch iets waar ik totaal geen zaken mee heb zeker? Het gaat wel hier over haar e...
Dus ik confronteer je hiermee "Weer aant smsen met haar zeker? maar ik zie u desondanks ook graag"
"ik word hier zwaar gecontroleerd :( ik zie u echt graag hoor"
Ik reageer nog steeds boos. Een vraag van mij ontwijkend doe je moeite om interesse te tonen in mij, wat zo goed als betekend dat je weer bewust iets verzwegen had voor mij. LEUGENAAR !!
Later deze dag kom ik uit op iets dat iemand anders voor mij bewust verzwegen had.
Dus ik vraag jou die ene lastige vraag
"Ben ik echt z'n oneerlijk, ambetant, rotwijt?" "Waarom?"
"Omdat NIEMAND het blijkbaar nog nodig vind om eerlijk te zijn met mij, dat iedereen het nodig vind te liegen tegen mij. Dat niet een enkele persoon het nodig vind mij hetzelfde respect te geven dat ik geef"
"ik doe toch meestal mijn best"
Meestal? MEESTAL????
waarom meestal? Jij, diegene waar ik voor gekozen heb mijn leven mee te delen, jij moet ALTIJD u best doen. NIET MEESTAL
of ben ik nu weer fout?
achja, ik heb uit jou verdere smsen weer dat ene feitje kunnen afleiden.
IK OVERDRIJF dus het is wellis waar, allemaal mijn fout.
