vaart --------------------------------------- meubelen De spes salutis
thuis en andere
verhalen
08-12-2006
de sint
De Sint
Ja, deze week kreeg ik een telefoontje via skyp, niet van de sint, maar van een vriend die ook skyp had geïnstalleerd. Hij had gewoon in de witte gids van skyp laten zoeken op personen die hij kende. En ja, ik wil wel toegeven je zit tegen je scherm te praten, je scherm antwoord jouw en je zit daar te kijken, naar wat er toevallig opstond. Wat weet ik niet meer, we gaan er op vooruit. Maar als mijn kinderen mij soms wel eens bellen en ze kijken tv dan hoor ik dat toch onmiddellijk, ze zijn er met hun gedachten niet bij.
In de hemel, of laat ons zeggen, de goede Sint, heeft enkel maar een gsm. Nee, er was geen hemelse verbinding om te zeggen dat hij iets later zou zijn. Maar toen we aan Portus Ganda aan kwamen, geloofde ik weer in hem, 200 jonge kinderen die daar stonden te zingen en te wuiven, dat moet je ieder jaar toch maar weer op nieuw doen.
Vroeger stond ik daar ook te kijken als Hij met de boot in Ieper toe kwam. Ook zo een grote als de mijne, toen leek hij nog veel groter, toen was ik ook kleiner.
Nu vind ik dat ik een kleine boot heb, er zijn nog veel grotere. Nu ben ik ook veel groter, maar de Sint die blijft de Sint.
Met een boot varend kom je wel allerlei troep tegen op het water. Vuilniszakken, dozen, tv., alles wat kan drijven, soms half volle flessen, wachtend om vol te lopen en te zinken. Flessen met een kurk nog nooit gezien, en dan als kind allerlei dromen van flessen met perkament, altijd dromen gebleven. Nu komen die dromen uit op het internet, flessen op het scherm met kurk en een boodschap. Je schrijft ook één en wacht ..
Vandaag is mijn werk buiten gedaan. Het werd tijd want soms was het wel koud, maar het bleef leuk. De mensen op straat stopten al eens om te zeggen hoe mooie het werd, en dat zo een gevel uit plakken toch wel veel tijd vraagt. Eens buiten werken heeft dus wel zijn voordelen, je maakt praatjes met de buren, je leert ze zelfs kennen. Links zat geen vrolijke, al dat stof van verf af te branden en dat schuren, nee dat zag ze echt niet zitten. Ik kwam zelfs een oude dame tegen die een winkel had in de buurt waar ik vroeger woonde. Ze zag er echt goed uit, en ik die dacht dat ze al gestorven was, ze had aids. Maar niets bleek minder waar, het is een oude statige vrouw in tussen.
Nu zou ik in mijn ateljee kunnen beginnen werken, maar de 2 volgende kasten die ik moet maken zijn af gezegd, wegens geld gebrek. Maar met een paar mailtjes te versturen naar mogelijke potentiële klanten, komt er allicht toch nog iets uit te bus.
Gisteren avond naar een prachtig concert geweest in het conservatorium. Het kamerorkest De Russische Solisten met als dirigent Mischa Katz, speelde. Met nog eens 3 solisten erbij Lilia Umnova, Mikhail Bezverkhni, Timur Sergeyenia. Mikhail heeft nog bij mij thuis gespeeld, en deze zomer nog op mijn boot. Van klassieke muziek ken ik niet veel buiten laat ons zeggen de populaire deuntjes, maar voor mij waren het onbekende stukken die ze speelden. Maar wel prachtig.
Het volgende docentenconcert in het conservatorium is de 15 december, Timur geeft een pianorecital met de volgende werken,
F.Schubert: Sonate in B, D 960 F. Liszt: Sonate in h. Ik zou zeggen allen daar heen.
Het wk. zit er op, sinds enkele dagen ben ik geen voorzitter meer, maak zelfs geen deel meer uit van de rvb. van de VZW. Gentse Woonschepen. En kan ik weer schrijven wat ik zelf wil zonder mij te moeten inhouden. En dus staat de bewuste tekst weer op zijn plaats. Ja, dat is nu het leuke aan een pc. Je slaat op, verplaatst, wist, scant, kopieert, en steeds vind je het toch wel ergens terug.
Ja, als voorzitter word je blijkbaar geacht om geen mening te hebben en als je die al hebt, dan enkel de goed gekeurde van de rvb. En daar kan ik niet zo goed mee om.
Als ik al iets zeg dan liefst het geen ik zelf denk. Maar soit dit hoofdstuk is gepasseerd op naar het volgende.
Vandaag al mijn kamerplanten naar binnen gehaald, mijn woonruimte staat vol en mijn geraniums staan nog buiten.
Volgend jaar ga ik naar Parijs met mijn boot, ik denk een week heen, een week daar, en een week terug. Het zal aardig nog wat voor bereidingen vergen maar de avonden zijn nu toch wel lang aan het worden. En zo breid ik mijn tuin langzaam maar zeker uit. Er zijn niet zo veel mensen die zo een grote tuin hebben dat ze er in kunnen rond varen. En ik heb dan nog niet het einde er van gezien.
Gisteren morgen rond 10 uur vertrokken in Kortrijk. Het was een hemelse dag met veel zon. Met 4 waren ze weer mee gekomen om terug te varen naar Gent, ze vonden de heen reis zo prachtig dat ze de terugreis toch ook nog wel eens wilden mee maken. Ondanks het feit dat je de Leie in Gent niet meer op kunt en pas echt in Deinze op de Leie vaart zijn er toch nog overal wel mooie hoekjes te zien.
Maar voor mij is het gelukkigste moment als ik alleen aan het roer sta, en al de anderen rond de tafel zitten om te eten, Robert incluis. Dan kan ik er echt van genieten.
Savonds nog eens gaan eten met An en haar daar na naar het station gevoerd. Zelf zat ik dan tegen een uur of 22 in bed. Broodnodig blijkbaar want ik heb toch nog altijd iets onder te leden, en stond deze morgen toch weer met spierpijn op.
Drink je nog een slaapmutsje, rook je nog een allerlaatste stokje?
Bekijk je, je dag en denkt het is goed geweest.
Iedereen op tijd aan boord, een mooie vaart, prettige mensen mee. Schippers verhalen van Robert, Anna haar eerste vaarervaringen, en daar had ze echt veel feeling voor. Zij ligt met haar woonboot vlak bij mij aan de Tolhuissluis. Hubert die kon vertellen over zijn verleden rond Kortrijk en hoe die ook verbonden is met het water van de Leie. Garnalen aan boord om zelf te pellen, kinderen die opstappen aan de sluis van Harelbeke. Samen met hun ouders natuurlijk. De broer van Hubert die juist gepast op zijn fiets komt aan gevlogen bij die zelfde sluis. Kortom voor ieder een unieke belevenis om eens op een woonboot mee te varen.
En dan moest het nog beginnen, een heel uitgebreide aperitief. Hubert zijn zus niet goed meer te been moest over de loopplank stapje per stapje aan boord geholpen worden. En op dat vlak was het zeker geen ideale ligplaats. Maar ze wist van geen wijken.
Carmen die kippebillen op zijn spaans klaar gemaakt had, en achteraf nog een Tiramisoe waar de fles iets te veel gekanteld was, ja het was het einde van de fles en die moest toch leeg. Maar het was overheerlijk.
En dan waren er nog een hoop mensen die mee geholpen hebben om hier een schitterende dag van te maken, alvast iedereen bedankt en tot de volgende keer.
Zoals links op de foto te zien is, hij ligt er niet meer. Deze namiddag om 16 uur hebben we hem verlegt. Nu lig ik reeds aan de Nieuwe vaart niet ver van de poezenboot. Ik zou toch eens moeten gaan kijken, ben er nog nooit op geweest. Maar dan zal ik toch niet heel ziek mogen worden. Ben vandaag zelfs niet gaan schilderen terwijl het in feite zo een mooie weer was vandaag. Maar bij het minste dat ik doe begin ik te zweten, een kleine griep of zoiets als een penopauze. Morgen zie ik het wel vandaag vroeg gaan slapen, maar ja dat is steeds mijn voornemen ..
Deze avond nog naar de AB in Brussel geweest. Er was een optreden van een Catalaanse groep, OJOS DE BRUJO. Nog helemaal niet van gehoord, waarom we daar kaarten voor besteld hadden dat weet ik niet meer. Ik wist dus ook niet wat ik verwachten kon, Martine was ziek en An uit Brussel is in haar plaats mee gegaan. Ze vond het in ieder geval leuk. Voor mij was het een mengeling van techno en rap en het was inderdaad gans iets anders dan ik verwacht had. Maar het was goed een heel goede zangeres, een danseres en ook muzikanten, kortom een geslaagde avond. En de zaal ging op het einde uit de bol. Er zaten natuurlijk veel Spanjaarden of waren het Catalanen, ook de taal waar in gezongen werd kon voor mij even goed Catalaans geweest zijn. Ik verstond het zo wie zo niet.
Toen André mij deze avond zag toe komen in de Bijloke zaal kwam hij direct naar mij om het resultaat te tonen. En inderdaad het was buiten alle verwachtingen, een mooie foto, een formidabele bladschikking, de bovenste helft loopt door in de onderste. En alles boven alles hij had mij op de tweede blz. geplaatst naast het voorwoord van de voorzitter, André hem zelf. Geef toe als reclame kun je niet beters wensen, en ik ben hem dan ook dankbaar voor dit gebaar. En ook voor de VZW. Gentse woonboten had hij een hele blz. voorzien. En wie heel goed kijkt kan André op het dek van mijn boot zien zitten, deze foto is blijkbaar genomen een tweetal weken terug. Tijdens een actie van Groen, voor de vluchtelingen problematiek. Over het concert kan ik niet veel kwijt ik ben een leek op dat vlak, maar ik heb er van genoten. En de mensen die met mij mee waren eveneens, volgend jaar komen ze vast en zeker weer mee. En zijn organisatie van de receptie achteraf was weer puik in orde. Waar blijft hij toch dat volk vandaan halen om hem te helpen met dit alles.
Gisterenavond zijn al mijn medereizigers van in augustus komen eten. We zaten weer aan tafel en bekeken de fotos via een beamer op een scherm. Veel van die fotos gaan ook over eten. Gisteren was het een lamsbout met honing, gaar gestoofd in mijn oven.
Er zijn nog geen nieuwe plannen gemaakt voor volgend jaar, maar een aantal gaan zeker weer mee. Deze avond is er een concert van de Rode pomp op verplaatsing in de Bijloke met receptie achteraf. Ik ben benieuwd hoe mijn advertentie er nu zal uitzien.
Gisteren namiddag nog bij mijn zoon langs geweest, hij begint toch aan het idee te wennen dat hij voor langere termijn therapie zal moeten volgen. Dit is al een begin dat hij daar tenminste voor openstaat.
Ik probeer eens een nieuwe look aan mijn blog te geven. Rechts gaat duidelijk over de dingen die ik maak en mijn werk. Links gaat over mijn boot en aanverwante dingen en in het midden komen dan mijn tekstjes. Ik heb ook 6 verschillende lettertypes genomen, al hoewel die in het midden zijn van de zelfde familie. En spijtig genoeg zijn er een aantal dingen van blog zelf die ik nog niet gevonden heb, hoe ik ze kan aanpassen. Zoals hier boven de titel, ik heb geprobeerd met knippen en plakken van uit word, maar dat wil niet veranderen. Als iemand het wel weet laat het maar horen.
Verleden wk. Was het heerlijk aan zee, niets moest voor alles hadden we onze tijd. Uitgebreid morgenmaal, ergens naar toe rijden, een stevige wandeling een kunstwerk bekijken terug wandelen enz. We hebben niet alles gezien maar het was leuk, de zaterdagavond zijn we in een visrestaurant gaan eten heel lekker. Als we op het appartement waren zaten we met de deuren open in de living naar de zee te kijken, een kleuren palet van groenen en blauwen, met hier en daar een piepklein wit zeiltje en snachts in de verte de hel verlichte ramen van de ferrynaar Engeland. Was het de zaterdagnacht ik weet het niet meer, maar toen kregen we ook nog eens prachtige bliksemschichten erbij.
De zondagavond waren we op tijd terug om nog naar de optredens te gaan kijken van 0110. Het was bijzonder, om al dat voornamelijk jong volk te zien en te horen mee zingen met Will Tura. Helmut Lotti hebben we enkel maar het eerste liedje gehoord, toen kwam er net een wolk boven ons drijven, die echt zijn dringende behoefden moest toen. En aan de hoeveelheid water dat er naar beneden kwam was het inderdaad dringend.
Daarna heb ik Martine nog naar huis gevoerd en in het terug keren stond er iemand autostop te doen aan de R4 in Melle, in de gietende regen. Hij moest naar Zelzate, hij kon in ieder geval wel mee tot aan de Kennedybaan. Daar moest ik de ander kant op naar mijn boot. Tot ik zijn verhaal hoorde, hij was net vader geworden zijn vrouw lag in het ziekenhuis in Wetteren. Ze was zelfs bevallen in de kamer niet in de verloskamer, het ging iets te snel. Ze waren smorgens vroeg naar daar gereden met de auto van zijn ouders, hun eigen auto had nee gezegd die morgen en wat doe je daar dan aan op zo een moment. En nu moest hij terug naar Wachtebeke, dus heb ik hem maar gevoerd. En zitten kletsen onder mannen over verloskamers en bevallingen en kinderen. Ik geef toe geen alle daags ontwerp voor mannen.
En het volgende is ook geen alledaags onderwerp voor vaders. Maandag kreeg ik een telefoontje van mijn zoon dat hij gedwongen was opgenomen in Sleidinge. Bij de politie schermen ze met de wet op de privacy en in die instelling met het beroepsgeheim. Je komt dus niets te weten, misschien is dit een moment voor hem om eens over zijn leven tot nu toe na te denken. En nu hij op de juiste plaats zit, van er iets aan te doen.
Nu smijt ik dit zomaar op het web en daar heb ik het ook lastig mee in hoe verre doe je zoiets?
Straks vertrek ik naar de zee, tot zondag namiddag. We zijn met 6 en gaan de kunst langs de zee gaan bekijken het is het laatste weekend. Savonds gaan we dan helemaal een andere kunst bekijken die van 0110. Intussen is Andre vol op bezig met het programma boekje voor het groot concert in de Bijloke op 15/10, en daar sta ik ook in, de eerste maal dat ik reclame maak. Het ontwerp ziet er alvast goed uit. Hiernaast een link naar De Rode Pomp. Er zullen nog wel kaarten zijn voor het concert. Dus allen daar heen, maar ook 0110 niet vergeten.
Het boottochtje is goed verlopen, niemand af gevallen, geen drenkelingen of ondervoeden, zieken of doden. Ergens anders verloop het wel helemaal moeilijker. De vluchtelingen werden met open armen ontvangen aan Portus Ganda.
Als je op deze foto klikt zou je op mijn album moeten terecht komen waar alle foto's opstaan van mijn werken. En daar kun je dan de keuze maken tussen kijken naar verlichting, kasten, voor het ogenblik. De volgende dagen komen daar nog bij keukens, gevels, glasramen, deuren ....
Vandaag een cd gehad met 400 negatieven en fotos die gescand zijn. Ik heb er al 100 in aparte mappen verdeeld naar gelang het ontwerp. De meeste gaan over werken die ik ooit uitgevoerd heb. Trappen, glasramen, deuren, enz. Daar komen natuurlijk alle mogelijke herinneringen mee naar boven, zoals ooit mijn kaak beenderen gebroken op een deur.
Als alles op orde zit en uitgezocht komt dit allemaal op een nieuwe blog te staan.
Het vluchtelingen boottochtje van zondag zal wel door gaan alle papieren zijn praktisch in orde er rest enkel nog een verzekering, maar dat zal Andre ook wel lukken.
We vertrekken rond 14.45 van op de wiedauwkaai en komen dan rond 15.15 aan bij Portus Ganda. Dus allen daarheen.
De stelling voor mijn nieuw werk staat er nog altijd niet. Hopelijk zetten ze hem deze morgen, ik zal in ieder geval nog eens bellen en mijn ongenoegen laten blijken.
Ssssssssssss voor degene die nu nog gaan slapen, en anders een mooie morgen voor de genen die pas zijn opgestaan.
Vandaag had ik vroeg gedaan met het afwerken van de gevel van Luc. Toen mijn zoon belde had hij geluk hij hoefde niet te wachten, hij heeft zijn voet gebroken en moest om krukken.
Ergens met zijn voet tussen gezeten, ben met hem dan maar naar de aldi geweest.
Voor mijn volgende gevel staat de stelling er nog niet, hij was nog thans beloofd voor de 18de.
En daarna kan ik weer beginnen meubels te maken. Het is wel leuk om buiten te werken, dus af en toe een geveltje opknappen kan wel. Maar morgen begint de herfst en dan zit ik toch liever binnen, als het regent.
Zondag zou ik vluchtelingen moeten verschepen naar Portus Ganda, een actie van Groen.
Maar zij maken alle papieren in orde, ik ben benieuwd of het zal doorgaan.
Het zou wel plezant kunnen worden er zou een blaasorkestje bij zijn ook.
Links staat een link naar de website van Luc, hij is vioolbouwer.
En als je op de foto hierboven klikt, wordt hij groter.
Ik was opzoek naar fotos en kwam de fotos van oudejaarsavond 2005 tegen. Ja, op een pc kom je die tegen, zoals ik mijn buurman op de kaai zou tegen komen. Bestaat daar nu geen andere term voor, al tikken kom ik die weer tegen, nee ik kom ze niet tegen ze verschijnen op mijn scherm, naar mijn scherm kijkende zie ik de fotos van oudejaarsavond verschijnen.
Ooit is Maria ook verschenen zou dat ook met een vingertik geweest zijn. Belachelijk wat voor onzin is dit hier allemaal. Zit de retsina in mijn hoofd, ik tik verder en daar verschijnen ze weer opnieuw, nee nu kom ik ze tegen, nee ze verschijnen de Lourdes op de bergen, ja op mijn bureaublad staan bergen, maar of ze van Lourdes zijn dat weet ik niet, en daar heb ik zeker geen fotos van. Maar tik in de linkerkolom op het nieuwjaar en daar komen de fotos te voorschijn 5 maanden te vroeg, 9 maanden te laat voor oudejaarsavond, of is het 5 maanden te vroeg voor oudejaar, wie zal het worst wezen.
