08-08-2010 om 22:40 geschreven door wen  

ieder al gaan slapen.

Na deze morgen al voor de zoveelste maal vroeg vertrokken te zijn, liggen we nu in het hartje Parijs. Vlakbij de pont de Gaulle.

Door Parijs varen is toch adem benemend, het is toch helemaal een ander zicht dan wanneer je er door wandelt.

We zijn ontelbare woonboten tegen gekomen, in allerlei gradaties van mooi tot afschuwelijk, van net,proper,in goede staat tot verwaarloosd. Ideeën kun je hier genoeg opdoen van hoe of hoe het niet moet. Maar van mijn concept ben ik nog steeds tevreden. Hoewel een likje verf kan hij wel gebruiken…

Het is een plezier om de samenwerking tussen de verschillende mensen te zien die x aantal dagen mee varen. Iedereen kent elkaar wel een beetje, maar op zo een kleine opp. overeen te komen en alles gladjes te laten verlopen is toch niet simpel. Verleden week met 11, maandag tot vrijdag met 6 en gisteren avond + 2 en deze avond is mijn jongste dochter nog toe gekomen. Er wordt wel veel geplaagd maar geen stoten onder de gordel.

Nu ligt iedereen te slapen en ik te schrijven.

Morgen gaan we de mazout filter vervangen want er scheelt iets met de motor, maar volgens Robert zou het daar mee moeten opgelost zijn. Laat ons nog maar een nachtje hopen…

Morgen vertrekken Els, Hilde en Jean-Marie huis waarts, Dirk en Ina dinsdag, Dan blijft enkel nog Robert mijn 2 dochters en ik over voor de terug reis.

Ariane en Marjolein zouden vrijdagavond naar Douia komen, de planning voor de volgende dagen en WK komt morgen wel hier op. Nog efkens overleggen met Robert.

En nu gaan slapen en morgen eens niet voor dag en dauw op, ik draai me zeker nog eens 2 keer om voor ik op sta

08-08-2010 om 00:37 geschreven door wen  

05-08-2010 om 00:00 geschreven door wen  

Na het vullen van de tanks met water (en wijn), kon de Spes Salutis rond 11 u uit Gent vertrekken, richting Menen.

Bonpapa Norbert en bonmama Christiane kwamen toe uit Poperinge met de trein, en Charlotte bracht hen veilig aan boord. Ze zouden geen spijt krijgen van hun daguitstap want ze amuseerden zich kostelijk, en iedereen ( er waren 11 gasten!) werd goed gesoigneerd: taart van Rita, soep van Monique, konijn van Rita, een gezellige babbel … het kon niet op.

20 u. De bus was weg, maar… ze hebben de trein nog net gehaald. Zoonlief holde naar de bus, hield de bus tegen, maar de ouders hadden er geen oren naar en liepen naar de andere kant.

Zoonlief rende zijn ouders achterna, maar de bus zoefde zoonlief en de ouders voorbij. En toen… gebeurde er niets… (copyright Herman Brusselmans)

Ondertussen op de boot klom Monique aan boord met hulp van drie sterke vrouwen. De mannen stonden hulpeloos toe te kijken hoe Monique elegant aan boord klom…

Monique moest de volgende dag om 6.00 u haar bus aan wal nemen en ze maakte zich grote zorgen hoe ze er in godsnaam af moest geraken. Gelukkig waren er genoeg bemanningsleden opgestaan om haar veilig aan wal te brengen. Jean-Marie was niet opgestaan, zonder vooraf te verwittigen. Foei! (De volgende dagen stond hij wel altijd om 6 u op, terwijl hij kon uitslapen! Nu zit hij met een enorm schuldgevoel opgezadeld… Jean-Pierre, zorg dat Monique Jean-Marie vergeeft vooraleer hij terug in België komt.

Die dag (vrijdag) zijn we gaan fotoshooten in Wervik. Op de markt heeft Sara een heel mooie ring gekocht; haar dag was goed begonnen! Enkel nog kaas, koffie en ‘Spoed’!  In Wervik, bovenop de kathedraal, waren we er nog niet helemaal uit of het een vleermuis was of een nar met een muts. Na nadere observatie met foto-inzooming kwamen we tot de conclusie dat het een Donald Duck met vleermuismuts was (zie bijgevoegde foto).

Nadat we afscheid hadden genomen van Wervik, voeren we richting Rijsel. Het werd zo warm dat we besloten om een tentenveranda op te zetten op het lage terras. Busje kwam zo, busje kwam zo, busje was zo… en Danny kwam eraan met het bonte gezelschap: Elsiebos, Gertrude (Trui), Danny en Monique! We vulden onze buikjes met de lekkere tagine van ‘Baba’. Het was een supergezellige avond met de home made notenlikeur van Jean-Pierre (heeft er een patent op). Toen de avond kwam, werd Danny verbannen naar zijn ‘van’. De anderen zochten hun matras op, van kamer tot atelier.

Bij het krieken van de dag (zaterdag) zaten we allen gezellig aan de ontbijttafel.  We besloten Rijsel (Lille) te gaan bezoeken en zochten algauw een terras op de Grote Markt, om te genieten van een…. mmm… grote ijscrème (speciaal voor Sara). Daarna splitsten we ons op in twee groepen: de shoppers en de stadsverkenners (met de stadswandeling van Trui). De shoppers kochten een wit ceintuurtje (Philippe) met bijhorend shortje & hemd,  een pull voor Sara, en een broek voor Danny (nen ‘trois quarts’). We hoopten stilletjes op een modeshowavond maar de kapitein gooide het over een andere boeg en kwam met het barbecuestel aanzetten (er was evenwel een klein technisch probleempje: Philippe had in Gent eigenhandig en argeloos zijn ‘roostertje’ in de vuilbak gekieperd… maar uiteindelijk kwam alles goed en aten we groentjes met ‘ordinaire’ mayonaise (vraag maar aan Rita ;-)).

Op zondagmorgen genoten we nog van ons laatste ontbijt samen en dan moest de ‘van’ vertrekken, terug richting Gent.
Het was even wennen: het huis leek wat leeg…
De Spes Salutis had de vrienden en familie met open armen ontvangen en te slapen gelegd.  

…/…

Toen waren ze nog met vijf!

Op zondagnamiddag trokken we opnieuw naar het oude centrum van Rijsel, wandelden,  bezochten onder andere het overdekte boekenmarktje, kerken, een mooie viswinkel met prachtige mozaïektegeltjes,... en sloten de avond af met een restaurantbezoek in een supergezellig binnenpleintje en wandelden voldaan naar de boot terug.

Toch even vermelden dat we nog nooit zo veilig gelegen hebben met de Spes Salutis daar in Rijsel: dag en nacht deden de mannen van Securitas hun ronde. Binnen en buitengaan kon niet zomaar, temeer omdat we onaangekondigd aangemeerd lagen. Maar onze charmes hebben het gehaald…

Maandag

De afspraak met Robert was, dat hij in Rijsel zou toekomen tussen 8 en 9 u. Hij was zoals altijd goed op tijd en we hadden een gezellig ontbijt. 

In de voormiddag doen Elsiebos en Hilde een slaapje op het dek. Uitgeslapen worden er plannen gesmeed om de week goed in te zetten: ’t is een zonnige ochtend en dus lappen we de ruiten! Maar na zonneschijn… komt regen… Na de middag trakteren we onszelf op een ferme smoothie van banaan, appel en nectarine, en een scheut notenlikeur voor the captain. Na het partijtje scrabble (met Els als winnaar) worden de varkenslapjes gebakken door Jean-Marie en geserveerd met gebakken aardappelschijfjes en verse boontjes. We maakten een avondwandeling naar het dorpje ‘Estrun’: in het gaan was het nog klaar maar in het teruggaan was het pikdonker en gelukkig hadden we onze pillamp mee. We hadden nog net een ‘oogst’ mee van 2 kleine braambessen en een half. 

Dinsdag

Op om 5.58 u om de stuurhut af te breken om de komende dagen goed onder de bruggen door te geraken. We hadden geen brood meer en daarom kregen we het lumineus idee om spek en eieren klaar te maken. Zodra we aan wal konden, gingen we gretig op zoek naar een bakkerij, en we vonden een gezellig bio-bakkerijtje met een heel vriendelijke bakkerin. Dankzij het zelfgetekende plannetje van Lotte geraakten we snel terug aan boord, met drie volle boodschappentassen.

Er waren 17 sluizen met korte tussenstukjes. Vandaar dat we regelmatig van boord konden springen om braambessen, pruimen en kersen te plukken. Enthousiast stond Lotte telkens met de plastiek zak en de stapschoenen klaar om aan de bessenzoektocht te beginnen. Hoe meer we van boord sprongen, hoe groter de oogst. Els legde het hele gebeuren vast op de gevoelige plaat.

’s Avonds na het avondmaal ( provencaalse boerenworst met verse bloemkool met witte saus) wilde Els alweer Irish coffee maken maar the captain hield het voor bekeken: hij was al op voor dag en dauw en was dringen aan zijn schoonheidsslaapje toe…) De rest schaarde zich rond de computer en de tekst voor de blog werd ingetypt door onze lieftallige typiste Els, met als copywriter Hilde, Jean-Marie, Lotte en Els.

Het moet gezegd: hier wordt hard gewerkt en the captains staan elke dag vroeg op, dus moet er veel koffie gedronken worden. Philippe spant de kroon; hij is dan ook van Koninklijke bloede… Bovendien heeft onze Fliep plechtig beloofd dat hij ging stoppen met roken…

Woensdag

Vandaag konden we pas om 9.30 u vertrekken om door de 5 km lange tunnel gesleept te worden. Het was dus zeer moeilijk voor Robert om zo lang in zijn bed te blijven liggen! Hij onderhield wel zijn sociale contacten want voor dag en dauw was hij al aan de praat met de buurboot. En toen… werd het donker, twee uur lang… We voeren onder de grond zoals de mollen. Bovengronds regende het, onder ons water… Boven op het dek staan was geen optie, of we hingen met ons hoofd in de kabels (zie foto’s tunnelperspectief), dus kropen we met zijn allen gezellig in de living, net niet onder de wol  (vraag maar aan Ina)

Philippe en Robert moesten vandaag dikwijls  hun kanariegele regenjas aan- en uittrekken om het regenweer en de tocht te trotseren. We waren fier op onze kapiteins omdat ze ons veilig door de lange tunnel hadden geloodst. Op de Spes Salutis zijn we in goede handen! En plots… zagen we het licht aan het einde van de tunnel. Lotte haastte zich met het fototoestel naar het vooronder om de tunnel te vereeuwigen. Na de eerste lange tunnel volgde er nog een korte. Nog steeds op het kanaal van Saint-Quentin. Tussen twee sluizen in, spurtten Lotte en Hilde alweer naar de bakker, ze waren net op tijd want de boulangère sloot de deur achter hen.

De tafel werd met standing gedekt (zie foto’s) en we zagen dat er overvloed was en Phil zei dat het goed was. Een middagdutje was weerom op zijn plaats en ieder zocht de stilte op, op zijn/haar manier. We bewonderden de oevers van het kanaal (het mag worden gezegd: de natuur is prachtig hier), en we kregen er honger van. Op het menu stond: spaghetti met verse biogroenten van de Wassende Maan (van Charlottekepketje)

Maar eerst nog de aperitief: Crèmant d’Alsace met versgeplukte braambessen. En ook niet het digestiefje vergeten: een Irish Cofffeetje en voor Charlotte een Italian coffee. Meer moet dat niet zijn… Content dat den avond is gekomen en de sterren stille staan…. Nu moet Philippe dit alles posten op de blog. Veeeeeeele groeten van ons allen, xxx Philippe, Robert, Jean-Marie, Hilde, Lotte en elsken xxx

Bijlagen:
vakantie foto' 2010 parijs 010.jpg (116.3 KB)   

31-07-2010 om 10:18 geschreven door wen  

Zwemmen

Ina is deze avond vertrokken rond 18.uur, nu zit ze ergens in Kortrijk op verbinding te wachtend. Gisteren hebben we de kajuit afgebroken en de luikenwagen in het  ruim gedropt. We varen onder een blakende zon, het is veel te warm…

Morgen vertrekken we een beetje vroeg een uur of 7.30 dan kunnen we een uur of 5 varen en dan een middag dutje doen. We moeten toch maar vrijdagavond in Soissons zijn voor onze volgende afspraak. Daar blijven we dan tot zondag namiddag. Dinsdagavond willen we in Saint-Quentin zijn en donderdagavond in Cambrai.

Deze avond ben ik maar in het Canal du Nord  gedoken voor een beetje afkoeling. Het water was heerlijk fris.

De schipper van de Hurican die deze morgen voor ons brood mee bracht van de bakker ligt nu juist weer voor ons. Robert had er deze morgen al een praatje mee gemaakt voor hij vertrok naar de bakker.

Noyon daar liggen we nu, rond 16 uur zijn we eens naar de katedraal gewandeld, een mengeling van vroeg gotiek en romaans door mekaar. Maar een paar heel mooie spuwers, maar spijtig genoeg had ik mijn foto toestel niet bij.

05-08-2009 om 22:32 geschreven door wen  

Eindelijk……

Na enige problemen weg gewerkt te hebben is Dirk er in geslaagd mijn vodafoon verbinding te veranderen in een franse SFR verbinding. Ik kan dus wel al internetten, mails ontvangen maar nog niet versturen. Daar wordt nog aan gewerkt. En hopelijk kunnen we als we terug in België zijn alles weer om draaien.

Vandaag hebben we het Canal du Nord beklomen morgen beginnen we aan de afdaling.

Deze morgen om 6.30 vertrokken in Bauvin en nu liggen we juist buiten de zevende sluis op het canal du Nord.In Graincourt les Havrincourt 7, een 7 tal km. voor le souterrain de Ruyaulcourt, een tunnel van 4354m. lang.

Deze namiddag was Hilde lettergrepen op haar vingers aan het tellen, haiku’s bestaan uit 5, 7, 5 lettergrepen heeft Jean-Marie ons geleerd. Hilde heeft er al aan paar, vol ongeduld wachten we op het resultaat.

Eindelijk ben ik er in geslaagd om de laatste sluis te nemen zonder de wanden te raken, met 65cm. overschoot een mooie resultaat.

03-08-2009 om 22:55 geschreven door wen  

Menen

Deze avond in Menen en dat menen we ook. De hele dag gevaren eerst water getankt voor de sluis van Evergem, en dan op het gemak langs de Leie naar Menen. Jean-Marie heeft varkenshaasjes klaar gemaakt, bleef niets van over veel te lekker. Deze morgen de hele boot afgespoten en deze namiddag bloemetjes gepland. Aan een paar sluizen een beetje aval afgezet, kwestie van een beetje plaats te maken. Morgen komen mijn ouders aan boord en varen mee tot Rijsel. Dus morgenmiddag eten we warm, spaghetti, Jean – Marie is direct al tot meester kok benoemd. Een afgrijselijke taak daar hij ieder dag wel zal gekeurd worden en het toch maar moet doen met wat we vrijdag gekocht hebben.

We zouden varen tot het kanaal Duinkerken naar de Schelde. Maar we hangen weer af van de franse uren, zijn anders dan de Vlaamse of de Belgische uren. Zo een is europa alle sluizen op een ander uur. En de beroepsvaart en de yachten ook nog eens verschillend.Gelukkig weet Robert hier alles over.

01-08-2009 om 23:27 geschreven door wen  

OP weg naar de vaas van Soissons

S’avonds bij het vallen van de warmte vertrokken naar de spoorwegbrug. Deze morgen weer inkopen gedaan voor 2 weken. De eerste week zijn we met 6 en een baby, het volgend wk. komen er een paar voor de zaterdag over en weer. De volgende week is het iets kalmer aan boord. Morgen bij de eerste draai van de spoorwegbrug vertrekken we richting Menen, om dan de volgende dag naar Rijsel enz. verder…

Bij het vroege krieken morgen er uit  want mijn stuurhut moet nog altijd gekuist worden. Het is ook altijd het zelfde tijd te kort bij de voorbereidingen.

Dus slaapwel en morgen weer gezond op….

31-07-2009 om 23:27 geschreven door wen  

Terug

Eindelijk terug op mijn ligplaats, een scheepswerf is toch ook niet alles. Ik heb daar toch niet goed geslapen hoog op het droge.

Gisteren met laag water vertrokken en rond 23.30 aangekomen op de wiedauwkaai en deze morgen dan door de spoorweg brug naar mijn vaste stek.

Gisteren avond was het toch druk aan evergemsluis in de ene richting 4 schuttingen in de andere 7. Wij konden gelukkig nog mee met de eerste.

We hebben op ons gemak langs het water geslenterd kwestie van de schroefas een beetje te laten roderen. Het was alleen spijtig dat het een beetje triestig weer was. De zon was hopeloos zoek. En vandaag ziet het er al niet veel beter uit.

De werf, keuring en schroefas samen kosten toch al rap een 6500€ niet weinig maar alles is nu weer in orde. Nu kan ik weer voort doen aan mijn kajuit. Ik zou die toch graag een beetje in orde hebben tegen dat ik vertrek op reis, en er is nog veel werk aan.

28-05-2009 om 11:17 geschreven door wen  

Scheepshelling

Al klotsend tegen de scheepshuid

Neemt het water een aanloop

Om mij op de scheepshelling te werpen

Deze avond om 18 uur zou het dan eindelijk zo ver zijn, intussen ben ik mijn kajuit verder aan het uitbreken. En sta beneden een bed in de olie te drogen.

11-05-2009 om 15:45 geschreven door wen  

Droogdok

Dinsdag rond een uur of 8 vertrokken naar Rupelmonde. Alles verloop vlot en voorspoedig tot ik een telefoontje krijg van het droogdok waar ik bleef. Volgens hen moest ik dus dinsdag op het droge en kwam de keurder donderdag. Met andere woorden ik was verkeerd, nog thans ik ben er van overtuigd dat zij de afspraak zouden maken voor vrijdag. 100% zeker. Over op het droge gaan daar kan enige twijfel over bestaan maar ik denk het niet.

Deze morgen bellen ze mij, ik lig tegen een verkeerde steiger want die boten moesten weg, en ik kan pas volgende week op het droge. Zou ik meer keus moeten hebben, ik ben hier weg, maar plaatsen waar ik naar toe kan zijn er niet zo veel.

Een voordeel ik lig hier wel mooi, veel beweging op het water, niet ver van het dorp en eten en drank genoeg aan boord ij hou het dus nog wel een tijdje uit.

06-05-2009 om 20:55 geschreven door wen  

30-04-2009 om 10:24 geschreven door wen  

Eindelijk

Staan de vakantie foto’s van verleden jaar op mijn fotoalbum. Dit jaar vertrekken we richting Parijs, maar nog niet tot Parijs dat is voor een volgende keer. We vertrekken op 01-08 en zijn terug op 16-08. Een dezer dagen komt hier wel het hele trajekt te staan.

Wie gaarne eens mee vaart laat maar iets horen.

08-04-2009 om 14:11 geschreven door wen  

De ronde van België

België is nog altijd een, zo noemde ik mijn tocht over de Vlaamse en Waalse waterwegen. Tot nu toe zag ik de meeste Belgische vlagen in Wallonië hangen.

In Luik waren er veel Vlaamse marktkramers, en in Limburg verstonden we ze met moeite. Hier in Aalst is het ook al een taaltje apart.

Het Belgische leger heeft een vrachtvliegtuig naar China gestuurd, kwestie van al die gouden medailles terug naar huis te vliegen. De eerste mop over het olympische spelen die ik hoor. Maar toch weer Belgisch, is dit een automatisme of ligt men er niet wakker van.

Op de Dender gaan de sluizen voor de beroepsvaart zondag open om 7 uur. Voor de pleziervaart om 10 uur. Wat doen die sluiswachters tijdens die eerste 3 uren als er nauwelijks al geen beroepsvaart is op de Dender. Wie denkt er zo iets uit, hoe is het in hemelsnaam mogelijk. Echt iets voor Vlamingen denk ik dan.

Maar de sluiswachters verzekeren mij dat het geen probleem is als we iets vroeger willen vertrekken.

Regels zijn er om door Vlamingen aan gepast te worden, iets typisch Belgisch?

23-08-2008 om 00:00 geschreven door wen  

De Ronde van België met de Spes Salutis

In Luik zijn we op 17/08 aan boord gegaan van de Spes Salutis (hierna SS genoemd maar verder geen enkele verwijzing naar historische gebeurtenissen).  Met de trein in Luik aangekomen. De stationsbuurt heeft er een totale gedaansverandering ondergaan: het oude station is afgebroken en een gloednieuw (of nagelnieuw ?) station is wat verderop nog in de afwerkingsfase. Het is er momenteel nog niet zo eenvoudig om zijn weg te vinden. Voordien bij het buitenkomen liep men direct op de buurt waar “alle” dienstverlening van horeca , openbaar vervoer, e.d.m., te vinden was. Nu is het en eindje lopen vooraleer dat allemaal te vinden is. We zijn gemakshalve een taxi ingedoken, die stilaan tot de categorie oldtimers gaat behoren, en een “Luikse Italiaan” heeft ons dan naar de Huidevetterskaai (Quaie des tanneurs) gebracht waar de SS aangemeerd lag. De taxichauffeur van dienst was zeer spraakzaam over “il y a des travaux partout” en over “les chomeurs ne veulent pas travailler”,…mijn inziens een afleidingsmanoeuver om met ons wat site-seeing te doen in Luik en de factuur van de rit wat aan te dikken.

Voor Philippe was het de gedroomde aanlegplaats, vermits er op enkele minuten stappen een Colruyt was. Op 18/08 zijn we dan richting Turnhout gevaren. Robert was over het WE naar huis gedaan, maar was er maandag stipt om 09.15 u.

De SS klieft niet door het water, maar glijdt door het water. De snelheid is zowat 12 km / u, en dat ligt op het natuurlijke ritme van de mens om alles te observeren. Het digitaal fototoestel ligt dan ook constant klaar, en op het einde van de dag zijn er dan zo’n 120 kiekjes geschoten, zoals dat heet. Het een al beter dan het ander, maar de boot heeft het voordeel (tegenover de fiets) dat men de handen vrij heeft om te fotograferen. Nadeel is soms (tegenover de fiets) dat de boot geen halt houdt. Dus het fototoestel moet “in aanslag” zijn. En het resultaat kunt ge natuurlijk bewonderen op de Blog van de SS.

Af en toe hebben de waterkanten waar men langs komt wel prozaïsche namen, zoals botermelkdijk. Ook de cafè’s langs de waterlopen hebben schilderachterige namen.

Ik heb er mijzelf niet aan gewaagd om aan het stuurwiel van de boot te staan. Maar als ik Philippe en Robert bezig zie dan is het wel duidelijk dat hier “oefening baart kunst” geldt. Een sluis op een deftige manier binnenvaren bv. is een echte oefening in juist inschatten van afstanden en breedtes. Meestal moet er ook geanticipeerd worden (ofte vooruitkijken) wanneer een beweging met het schip wordt gemaakt. Een ander schip kruisen is ook zoiets, vooral als het op een relatief smalle waterloop gebeurt, en de “tegenligger” bevracht is, dus diep in het water ligt, en niet al te dicht bij de oever kan uitwijken. De SS wordt dan soms wel het slijk ingejaagd.

In Turnhout lagen we behoorlijk romantisch aangemeerd, en was er eindelijk tijd en mogelijkheid om “een terrasje” te doen, met Duvel, kriek, een witteke (maar niet van Hoegaarden). Dat was dan ter vervanging van het “traditionele” avondaperitief.

Het moet gezegd: er wordt aan boord  toch een degelijk potje gekookt. In een andere Blogbijdrage kon je daar al een staaltje van “proeven”. Maar ook het Orloffgebraad met bijhorende bloemkool, was culinair “op niveau”. Bloemkool mag inderdaad niet kapotgekookt zijn, maar als ze “te weinig” heeft dan is ze te taai. Dus ze moet “à point” zijn. En dat was het ook.

Om het verhaal niet te lang te maken: er kwam schot in de zaak, reden waarom we in Schoten de SS en zijn bemanning achter ons hebben gelaten. Onze 3^de trip (2006, 2007, 2008) met de SS zat er op. Ariane, Els, en ikzelf, zijn dan per bus naar Antwerpen gegaan. Het is even wennen aan het snellere tempo waarmee huizen en landschap opnieuw aan het oog voorbijtrekt. In Antwerpen hebben we ons dan nog een kleine culinaire verwenning getracteerd (lasagne voor Ariane, konijn voor Els, stoofvlees friet voor mijzelf).

22-08-2008 om 00:00 geschreven door wen  

De morgenstond….

De koeien loeien door de buizen

Het ponton scheurt langs zijn palen te hoogte in

Een iel klokje tikt langzaam de tijd weg,

langs de kant van het water.

De zon zendt zijn stralen over de watervlakte

2 jachten glijden over

stille waters ons voorbij

Een beetje verder werd ooit de film gedraaid

Een van onze mooiste zichten op onze reis

De schelde kronkelend en bochtig,

Verraderlijk door zijn aan gemodderde zijkanten

Soms neemt ze een schipper met boot en al tot zich

Het is vroeg opstaan,

Om dit allemaal tot jezelf te laten komen

Dochter nr. 1 wordt wakker

En de koffie staat klaar.

2 uur later dochter nr. 2 is wakker en staat al aan het roer.

22-08-2008 om 00:00 geschreven door wen  

De kogel  door de sluis…..

Eindelijk zijn we het eens, Robert en ik. Varen tegen het tij in heeft geen zin, je doet er dubbel zo lang over en verbruik nog eens zoveel diesel. Ik alleen op de Schelde of de Ruppel is nog net iets te moeilijk.

Het probleem stelde zich dat Robert plotseling zaterdag niet aan boord kon zijn om mee te varen.

Voor mij geen probleem, we zoeken wel een oplossing. Maar dat was toch niet zo simpel als gedacht. Nu we in Steendorp liggen blijkt het simpel te zijn. Deze morgen om 7 uur varen we met het getij mee naar Aalst. Nu is het al 0.30 word dus weer kort nacht.

Dan zijn we daar al tegen de middag, en kan Robert terug naar huis. Zaterdag tegen een uur of 5 is Robert terug aan boord en varen we nog een uur of 2 naar Dendermonde tot voor de sluis of juist achter de sluis. En kunnen we dan de zondag ten laatste tegen 10.30 de Schelde op varen met hoog water mee. Misschien moeten we dan wel nog een uur tegen het water in varen dat weer al naar zee terug spoelt. Maar zo erg zal dat dan ook weer niet zijn. En in de namiddag zijn we weer terug op onze ligplaats.

We hebben onze planning dus een beetje aan gepast om toch nog te kunnen varen dit wk.

Deze avond stappen Monique,Sara en Rita  dus in Aalst op. Morgen word het dan een beetje shoppen waar ook mijn dochters geen probleem van maken. Hun vader is toch mee. En dan s’avonds een beetje varen en in tussen als het weder mee zit barbecue, het beloofd in ieder geval al gezellig te worden.

Tot nu toe ben ik er nog niet in geslaagd om foto’s van de reis op mijn fotoalbum te zetten, dat wordt dus werk voor volgende week.

22-08-2008 om 00:00 geschreven door wen  

Opvolging…

Het Albertkanaal, hier varen de schepen dag en nacht. We hebben maar een lichtje buiten gehangen.

Deze namiddag zijn Els,Gaby en Arianne afgestapt in Schoten. In Wijnegem zijn mijn dochters op gestapt. Ze hadden het toch nog gemakkelijk gevonden.

Het kanaal van Dessel – Schoten is blijkbaar een van de drukst bevaren kleine kanalen. En smal is het inderdaad. Ieder keer dat er een geladen schip passeert zitten we tegen de oever en op de grond. En ik heb niet geteld maar er zullen toch wel een 15 tal tegen liggers geweest zijn. In de voorlaatste sluis hadden ze weer problemen met het toe gaan van de sluisdeur. De sluiswachter heeft het een beetje opgelost zonder hulp van Robert.

Voor ik vertrok dacht ik de Dender zal wel het mooiste stukje zijn, maar in feite hebben we al de hele tijd mooie stukjes gezien. Zelfs in Charleroi, waar we echt in de fabriek door varen, waar het vuil en lelijk is, is het dan toch weer mooi als je verder kijkt dan zijn lelijkheid. Ik ben er nu al 3 maal door gevaren en steeds stonden er fotografen op de oevers. Ik moet misschien eens met een aantal fotografen door varen met de opdracht om het moois in het lelijke te fotograferen.

Zondag heb ik samen met Els de markt gedaan in Luik. Inkopen gedaan 3x maal terug gewandeld naar de boot met volle plastic zakken. En daarna nog een stevige wandeling naar boven naar de citadel. Blijkt voornamelijk een ziekenhuis te zijn. S’avonds wel goed geslapen.

De maandag morgen toch nog eens naar de colruit 5min. van onze ligplaats en Robert was er tegen 10 uur. Na een stevige pot koffie zijn we vertrokken. Uit de stad waar we veel bekijks en commentaar kregen van de voorbijgangers.

21-08-2008 om 00:00 geschreven door wen