Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Dagen in het leven van...
Dagelijkse beslommeringen
10-05-2009
Hello sunshine!
Ik weet dat ik een hele tijd
niets van me heb laten horen, maar ik heb het enorm druk gehad. Vergaderingen,
feestjes, fuiven, optredens, cafeetje links, cafeetje rechts, tuin onder handen
gepakt, winkelen, schrijven, lezen, treintjes gereden, pokeren Ik ben eventjes
blij en opgelucht dat ik nu eventjes de tijd heb om alles een rustig over te
denken en alles eens van me af te laten glijden.
Ik heb me zitten afvragen
Op één mei vieren we de Arbeid door lekker thuis te blijven. Over contradictie
gesproken.
Weet je, Ik hou van alle
soorten muziek. Ik heb een boontje voor de opera en ik kan lekker onderuitgaan
op jazz. Ondanks mijn brede muzikale voorkeur, blijf ik een punker. Onlangs heb
ik namelijk NOFX terug gevonden. Smalend worden ze de oudjes van de punk
genoemd. Het is een titel dat je met een korreltje zout moet nemen als je The
Ramones of de Sexpistols in het achterhoofd houdt. Het klopt echter wel dat ze
een van de oudste nog spelende punkbands zijn in de wereld. The Ramones zullen
geen reünie meer kunnen houden en de Sexpistols zijn te commercieel geworden
zodat Johnny Rotten er niets meer mee te maken wilt hebben. Trouwens, een
Sexpistols zonder Sid Vicious, is als een café zonder bier.
Soms vraag je je wel eens af:
waarom; maar dan is het eenvoudige antwoord er snel: daarom.
Ik zit met een klein
probleem. Ik heb ontdekt dat ik meer schrijf als ik drink. Het is niet zozeer
een klein probleem, als wel een problematische situatie. Het lijkt alsof ik
alcohol nodig zou hebben om te presteren. Dit is een gedachte die mij bang
maakt. Het beeld van een negentiende eeuwse kunstenaar die flirt met de Groene Fee
spookt door mijn hoofd. De schrik houdt me gelukkig van de fles.
Het moeilijkste woord dat ik
überhaupt gebruik, is het woord überhaupt.
Ik ben blij met het mooie
weer. Als de zon nog maar eventjes gluurt, ben ik buiten te vinden. Als was het
in de tuin of op een terras, ik laat de zon steeds weten dat ik er ben. Ik lach
openlijk met mensen die op prachtige dagen binnen moeten zitten voor hun werk.
Arme, arme ambtenaren en fabrieksarbeiders. Studenten die moeten studeren zijn
dan echt te beklagen. De vakantie in de zomer is veel te warm naar mijn smaak
en daarom is de lente wel echt de beste tijd om buiten te leven en niet te
studeren. Niet dat ik hun wil afraden om hun studies op te geven en volop de
zon te omhelzen alhoewel dat toch geen slecht idee zou zijn.
Soms moet je een beetje gek
doen, om alles nog serieus te kunnen nemen.