Met een ondertussen stralende zon op de achtergrond heb ik me op mijn bed neergevleid om een nieuwe stand van zaken bij elkaar te schrapen.Vanmorgen was het hier een zondvloed van jewelste: regen en onweer eerste klasse - nu lijken de weergoden daarboven alles weer opnieuw onder controle te hebben.
Na regen komt zonneschijn...
Sinds mijn laatste news flash is er weer verdraaid veel gebeurd. En 't was deze keer niet echt om over naar huis te schrijven. Dat ik een nieuw tweedehands autootje op de kop heb kunnen tikken, is oud nieuws. Op het ogenblik van de aankoop leek het zelfs een superkoopje, maar ik heb mijn mening moeten herzien. De vorige eigenaar beweerde bij hoog en bij laag dat de wagen voorzien was van een servostuur - geloof me vrij, het voelde alsof ik een tank bestuurde - eentje van in W.O.1, trekken en sleuren en enorm grote draaicirkels - nu ja, mijn armspieren zijn wellicht in volume toegenomen. Op een miezerige maandagavond begin november begaf mijn autosleutel het plots. Het bleek onmogelijk om de auto te openen/sluiten en erger nog, de "immobilizer" kon dus niet meer worden geactiveerd, waardoor ik mijn auto niet meer aan de praat kreeg. Een afspraak met de AA - automobile assistance ofzo iets - de volgende morgen leerde me dat nu ook de batterij van de wagen volledig leeg was. Enfin, een uurtje later sloegen ze erin de motor terug draaiende te krijgen, ik ben dan maar meteen naar de dichstbijzijnde Renault garage gereden voor een degelijke analyse van de problemen. Twee dagen en een fameuze rekening later was mijn auto terug in orde - servostuur hersteld en sleutel gemaakt + opnieuw geprogrammeerd. So far so good...
Ik kon eindelijk terug op jacht naar een nieuw onderkomen. Vrij stresserende toestanden wanneer je zonder wagen en beperkt in tijd een geschikt appartementje moet vinden... Maar ook op dat vlak leek vorige zaterdag een doorbraak te zijn: na menige lunchpauze en avond te hebben opgeofferd om appartementjes te gaan bekijken, eindelijk een potentieel nieuw adres bezichtigd. Vandaag is overigens het contract aangekomen per post, dus ik kan op mijn twee oren slapen... Het hele makelaarswezen werkt hier - hoe kan het ook anders - volledig anders dan in België: zodra je een appartementje naar je zin hebt gezien, betaal je een zogenaamd "retaining deposit" dat ervoor zorgt dat tijdens het checken van je referenties en bankrekening, de makelaar de eigendom van de markt houdt en niemand anders met de flat kan gaan lopen. Dat geld ben ik afgelopen maandag gaan betalen in Maidenhead... Ik was er bijna niet geraakt, want onderweg van West Drayton naar Maidenhead begon mijn auto plots een enorm verdacht geluid te maken. Het moet gezegd, tegen de tijd dat ik mezelf veilig en wel in een parkeergarage had ondergebracht, stond ik te trillen van de spanning... Blij dat ik van dat kloppende geluid bij elke draaibeweging van mijn stuur af was. De gouden gids en enkele telefoontjes later brachten me naar een Renault Service Center in Renault, heelhuids, maar bleek als een lijk... Het verdict viel snel: stuurkolom naar de vaantjes - ik mocht blij zijn dat ik er heelhuids vanaf ben gekomen aldus de garagist.
Dinsdag telefoon: ik mocht mijn auto komen ophalen - maar pas nadat ook de remschoenen achteraan vervangen waren. Ka-ching... De factuur begon dus aardig op te lopen. Op 2,5 weken tijd heb ik de helft van de aankoopsom besteed aan reparaties en nee, ik was niet echt happy...
De clio from hell doet het nu weer perfect, ik voel me weer veilig en heb geen verontrustende geluiden meer waargenomen... Touch wood!!!!
Enkele faits divers om mijn mailtje af te sluiten:
- het national rugby team van England heeft slechts 1 match van de laatste 7 gewonnen
- de nieuwe James Bond film is een bezoek aan de cinema waard
- zo ook de nieuwe Dreamworks&Aardman film "Flushed Away" waarvan ik de avant-première heb mogen bijwonen in Londen... en als je in McDonald's komt, kijk dan even naar de mooie posters en stickers ter gelegenheid van deze film - ik heb er mijn werk mee gehad!
- jacket potatoes met baked beans zijn mijn nieuwe specialiteit
Een koude zaterdagavond in West Drayton. Vuurwerk knalt op de acthergrond, dit weekend wordt Bonfire Night gevierd, de herdenking van de arrestatie van Guy Fawkes:
In 1605 beraamde de rooms-katholieke Guy Fawkes een aanslag op de koning James I omdat hij het oneens was met het door hem gevoerde protestantse beleid. Samen met een aantal medeplichtigen slaagde hij erin om zo'n 30 tonnen buskruit in de kelder van de Houses of Parliament te plaatsen. Voordat het parlement de deuren opende die 5de november werd dit `gunpowder' complot echter ontdekt. Guy Fawkes werd op heterdaad betrapt en hij en zijn medestanders werden allen geëxecuteerd wegens verraad.
Sindsdien wordt de 5de november in Engeland gevierd door het ontsteken van grote vuren en het maken van opgezette figuren van Guy Fawkes. Dit gaat meestal samen met een vuurwerkspektakel. Dit kunnen grote evenementen zijn die voor iedereen toegankelijk zijn of kleinere, privé-bijeenkomsten van familie en vrienden in de tuin.
`Guy Fawkes Night' is ook gekend als `Bonfire Night' of `Firework Night'. De dagen voor 5 november brengen veel kinderen hun opgezette Guy Fawkes figuur buiten op straat en vragen voorbijgangers om `a penny for the Guy'. Van dit geld wordt dan vuurwerk gekocht.
Ik moet toegeven; Basra op zijn best, gedurende enkele weken al wordt er vanaf zonsondergang een kapitaal aan vuurwerk afgeschoten. Met angst in mijn hartje, want mijn nieuw tweedehands autootje staat natuurlijk onbeschut op de parking naast mijn appartement. Je weet nooit of zo'n vuurpijl de verkeerde richting uit vliegt...
Ik houd dan ook nerveus mijn gordijnen maar dicht, overigens ook nodig, want hier in Basra hebben ze nog niet van dubbel glas gehoord en wordt het na 17u dus flink koud hier binnen.
Sinds een week ben ik druk op zoek naar een nieuw onderkomen. Een niet zo makkelijke klus. In welke regio krijg ik waar voor mijn geld? Ik heb ondertussen 3 flats gezien, eentje in Egham (daar werd de Magna Carta ondertekend zo blijkt), eentje in Ashford en eentje in Maidenhead. Op het internet en volgens de makelaars klonken de drie flats als de perfecte woonst, in realiteit echter ... ZUCHT. De omgebouwde eerste verdieping van een rijhuis mag dan wel een aparte slaapkamer hebben, maar qua oppervlakte is het niet veel groter dan mijn huidige studio. Te compact zo je wil...
Ben overigens vandaag na het house hunten in Wembley terecht gekomen. Ik voelde me vandaag uiterst avontuurlijk en wilde nieuwe geurkaarsen gaan kopen in Ikea. De dichstbijzijnde is dus gevestigd in Wembley. Ze mogen zeggen wat ze willen; maar dat stadium is echt wel indrukwekkend hoor...
Naast de huizenjacht staat er volgende week een belangrijke vergadering op het programma. De EFMC (European Family Marketing Committee) van McDonald's komt naar ons kantoor voor een tweedaagse meeting. Je kan niet geloven hoeveel telefoontjes ik in de afgelopen dagen heb gemaakt om hotelkamers te boeken en te cancellen; taxi transfers van en naar en terug te regelen... lunch en diners, bloemen en wat nog meer te bestellen... Het belooft echter nog gekker te worden vanaf maandagmorgen. Ik denk dat ik een paar dagen verlof ga opnemen na dit geweldige evenement.
(nvdr: de volgende meeting vindt plaats op 6 en 7 december, naar afspraak ook in Londen; maar dat is uiteraard zonder het speciale ras van marketingmensen gerekend... waarom niet 4 weken vantevoren aankondigen dat we een meeting in Alicante willen... ik denk dat ik na de organisatie van die trip misschien wel kans maak om mijn eigen reisbureau te openen!)
Enfin, de laatste kandidaat van X-factor staat op het podium... Het is hier een even grote klucht en hype als in België denk ik. Juryleden zijn hier de beruchte Simon Cowell en Sharon Osbourne... Vandaag ABBA-night, vreselijke zangprestaties van alle kandidaten, ik begrijp plots waar ik de oorzaak van mijn hoofdpijn moet gaan zoeken... Maar: ik moet mee kunnen praten op 't werk hè - het eeuwige excuus ;-)
na een aantal omzwervingen ben ik eindelijk nog eens in mijn appartementje beland voor wat een rustig weekendje thuis belooft te worden.
Het is te lang geleden om in te pikken op de gebeurtenissen die zich in de afgelopen 6 weken hebben afgespeeld. Ik herinner me nog mijn zeer geslaagd en supergevuld bezoek aan Turnhout eind september... En verder is alles ondertussen vrij vaag geworden.
Ik moet ook eerlijk toegeven, er is in de tussentijd ook niets spectaculairs gebeurd. Het lijkt alsof ik mijn portie pech voor de rest van het jaar wel gehad heb. Mijn autootje in België is verkocht geraakt, en ik ben ondertussen een klein tweedehands autootje met stuur aan de rechterkant rijker. Ik hoop het dit weekend in te wijden en eens te testen hoe moeilijk het nu effectief is om te schakelen met je linkerhand. Ik heb alvast een goede verzekering afgesloten, je weet maar nooit. Andere bestuurders kunnen natuurlijk niet meer van mijn nummerplaat afleiden dat ik een mogelijk buitenlands gevaar op de weg ben...
Een nieuwe woonst zoeken, is nu het volgende project op mijn to do-lijstje. Het plan was om ofwel 30 minuten dichter naar het centrum van Londen te trekken (richting Ealing Broadway) of 30 minuten verder buiten Londen een stulpje te zoeken (richting Maidenhead). Ik moet nog in actie schieten, maar hopelijk heb ik dit tegen het einde van het jaar ook voor mekaar. Wordt vervolgd... In elk geval hoop ik dan iets meer plaats te hebben voor eventuele bezoekers... Het was gezellig afgelopen weekend, maar Dorien en Kathleen kunnen getuigen dat het toch wel wat "crowdy" was met zijn 3-tjes in mijn schoendoos.
Moesten er me nog interessante weetjes binnenschieten, dan laat ik zeker opnieuw van me horen. Ondertussen: stel het wel daar in België en tot gauw.
Alweer een tijdje geleden dat ik nog iets van me heb laten horen, mijn eeuwige excuus dat het weer een drukke week is geweest, is jammer genoeg ook nu weer de reden.
Op het programma stond deze week een "company seminar" in Brühl bij Keulen. We zijn daarvoor op donderdagmorgen met de vlucht van 7u25 naar Düsseldorf gevlogen. Samen met Simone en Pipa had ik namelijk alvorens het seminarie van start ging het genoegen om een opleiding van de boekhouding in Duisburg te krijgen... Zeer interessant uiteraard!
Daarna ging het om 16u met de bus naar Phantasialand in Brühl. Als enige passagier op de bus zonder bagage trouwens, ik was alweer pechvogel van dienst; want mijn valies was 's morgens niet mee op het vliegtuig gegaan en stond nog in Londen toen ik al in Duitsland was. Collega's vonden het vrij grappig, nu ja, reizen met een roze valies vol met rode en roze bloemetjes is er misschien ook wel om vragen...
Na het inchecken werd mijn valies netjes afgeleverd - gelukkig maar - en kon ook ik mijn reuzegrote kamer gaan inspecteren.
Daarna ging het richting pretpark waar het Mexicaans restaurant 'La Hacienda' voor IPLPerseco was afgehuurd. Na het avondeten zijn we afgezakt naar de 'Dragon Bar' in het hotel, waar natuurlijk de avondklok was ingesteld wegens zeer drukke agenda op vrijdag.
Vrijdagmorgen ging van start met een overzicht van hoogtepunten en toekomstige objectieven van de verschillende afdelingen binnen IPLPerseco. Vrij droge kost soms, maar wel interessant om te horen.
Na de middag werden we ingedeeld in groepen voor groepswerk. Er volgde rond 17u een totale verrassing met de uitreiking van de IPLPerseco awards... En raar maar waar, ook ik mocht er eentje in ontvangst nemen... Appreciatie voor het harde werk dat het nieuwe team in de voorbije twee maanden geleverd heeft. Bij gelegenheid neem ik er weleens een fotootje van...
Een halfuurtje later bevonden we ons opnieuw in groepen,... al zwoegend en zuchtend studeerden we enkele jongleerkunstjes in. Het thema van de avond was "we are the show". Het management had er dus niet beter op gevonden om enkele circusartiesten in te huren die ons allerlei ingewikkelde kunstjes moesten aanleren in 2 uur.
Om 21u ging het dan opnieuw richting pretpark waar een saloon met podium voor ons gereserveerd was. Alle groepen betraden het podium en brachten hun show: jongleren; balanceren op ballen en buizen; fakirgedoe inclusief op glas lopen en op een nagelbed liggen; goochelen; a capella zingen; percussie; acrobatie... En ondertussen een lekker buffet. Het was een zeer geslaagde avond die werd afgesloten met een live orkestje en veel alcohol. Ik denk dat ik om 4u30 terug in mijn bed verzeild ben geraakt. Moe, maar voldaan...
Gisterenmiddag dan uiteindelijk thuis gekomen, mét valies ditmaal en heel low profile de rest van de dag doorgebracht. Net zoals vandaag eigenlijk... Af en toe mag dat ook weleens.
Volgende week moet ik naar Parijs, van woensdag tot en met vrijdag vindt daar een EFMC meeting plaats met alle McDo marketing mensen voor de Happy Meals uit heel Europa. Wij als IPLPerseco zijn de organisator en administrator van het hele verblijf. Ik ben benieuwd... Uitgebreid verslag volgende week.
Nog een interessant nieuwtje: ik ben tegenwoordig gebruiker van het openbaar vervoer. Mijn auto staat sinds een week opnieuw in Turnhout voor reparatie en verkoop... Iemand geïnteresseerd??? Gelukkig kan ik een bus nemen op 5 minuten wandelen van mijn flatje die dan ook nog eens vlak voor het kantoor stopt. Perfect... Maar ik mis mijn auto wel...
Ah ja, voor diegenen die willen weten wanneer mijn gsm van BT geleverd werd... Goed nieuws, de soap continues. Ondertussen werd mijn order voor een derde keer zonder reden geannuleerd en heb ik dus voor een vierde keer opnieuw besteld. Het toestel dat ik al sinds 27 juli probeer te bemachtigen, zou nu op 7 september worden geleverd. Ik ben benieuwd...
Hopelijk is in Turnhout en omstreken alles minstens even interessant als hier... Stuur alle nieuwtjes maar door!
Ik excuseer me bij deze alvast voor de vertraging van mijn wekelijks verslag... Laten we zeggen dat het er nogal hectische aan toe is gegaan de voorbije dagen.
Tijdens het afgelopen weekend had ik mijn ouders op bezoek. Met hun huurauto arriveerden ze woensdagavond in West Drayton. Ze combineerden een bezoekje aan een quiltbeurs in Birmingham aan een catch-up met mij. Vrijdag had ik dan voor de gelegenheid ook een dagje vrijaf genomen. En op een verlofdag heeft de ochtendstond steeds goud in de mond natuurlijk. Met de trein belandden we iets voor de middag in Paddington om daarna naar Westminster af te zakken en van een "cruise" op de Thames te genieten. De service was niet echt indrukwekkend, het water van de Thames dat steeds heviger tegen de boeg van het schip aansloeg en het feit dat de gids niets meegaf aan informatie over de schitterende architectuur langs de rivierlijn, waren toch wel de hoogtepunten van de overtocht. We meerden aan in de buurt van de Tower Bridge en van daaruit ging het richting Covent Garden, een vrij lange tocht via de "underground"... Covent Garden is een supergezellig marktje met veel straatanimatie, uitnodigende terrasjes en restaurantjes in het decor van een oude overdekte markt. De moeite waard. Na een stevige lunch begon het weer om te slaan. En optimistische Belgen als we zijn, waren we daar niet helemaal op voorzien. 1 Parapluutje voor 3 personen, geen jas... Alsof we het ervoor deden... Met mijn aanzienlijke aanwinst aan blaren op mijn voeten geef ik nog graag even mee dat ik dus ook in mijn flipflops op stap was... - Goe bezig, idd - Uitgeregend, ik althans, bereikten we na een omzwerving van een klein uurtje het British Museum waar het tenminste droog was. Veel musea in Londen zijn gratis te bezichtigen, dus dat was handig meegenomen. De avond werd via een blitsbezoek aan Leicester Square en Piccadilly Circus afgesloten in herberg Holly Gardens.
Zaterdag ging het richting Portobello Road, met jas en voldoende paraplu's ditmaal. Van de rommel- en antiekmarkt naar het chique Kensington met een bezoek aan het Victoria & Albert museum en van daar te voet naar Knightsbridge waar Harrods gelegen is. Het contrast tussen Portobello en Harrods was enorm...
Een verslag van de andere gebeurtenissen kort samengevat:
- superhectisch op het werk, maar een goede leerschool alleszins
- kosten voor de reparatie van de schade aan mijn auto in London ontvangen; als ik jullie vertel dat men hier per uur 170 GBP aanrekent, zal het wel beginnen dagen zeker?
- ben nu definitief uitgeschreven in België... en ingeschreven bij de Belgische ambassade, piece of cake...
- mijn overburen maken er een sport van om de hal vol te stouwen met vuilniszakken en rommel, zaterdagavond spande de kroon: ik vond nog nauwelijks mijn voordeur terug
- nog steeds mijn gsm-toestel en nummer niet ontvangen van BT, wegens malfunctioneren van hun nieuwe computersysteem wordt mijn order telkens geannuleerd, maar zou ik zin hebben om opnieuw te bestellen in bijlage toch het gratis telefoonnummer... dit zijn werkelijk waar prehistorische toestanden... maar ik begin aardig goed te worden in het schrijven van klachten in 't Engels...
- ah ja, aantal keren naar de gym vorige week: euhm, ik ben er toch wel ene keer geraakt - zucht...
Alle nieuwtjes en roddels zijn welkom op dit emailadres, ik wil absoluut op de hoogte blijven!!!
Tot de volgende flash - expect the unexpected! Greetings van de queen en mezelf
Later dan normaal, maar er is dan ook vanalles gebeurd sinds mijn laatste verslagje... Ik stel voor dat jullie rustig gaan zitten!
En bij wijze van afwisseling begin ik met de meest recente gebeurtenissen.
1. Het verhaal achter de foto's (zie bijlage)
Toen ik gisteren rond etenstijd - had lekker uitgeslapen, daarna een krantje gekocht en gezellig in de Fox and Pheasant bij een drankje het Engels roddelblad in kwestie doorgenomen en de kruiswoordraadsels ingevuld - een omelet aan het bakken was en de temperatuur nogal begon op te lopen in mijn flatje, opende ik het raam dat uitkijkt op de parking naast het gebouw waarin ik woon. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik zag wat ik zag... De muur die de parking van de straatkant afschermt was volledig ingestort en op mijn auto gevallen. Niet echt in paniek, maar wel van mijn melk begaf ik me naar buiten om de werkelijke schade vast te stellen. En de buren aan een Spaanse inquisitie te onderwerpen. En de politie te bellen. Blijkbaar was dit oud nieuws voor hen, het gegeven "muur op auto" had zich op zaterdagnamiddag voorgedaan toen ik niet thuis was (zie punt 2 voor meer details). Some kid from around (iedereen kent hem, maar uiteraard kan niemand zich zijn naam herinneren) had blijkbaar een auto gestolen en toen de politie toevallig in de buurt passeerde; verloor de kerel de controle over het stuur, reed in op het muurtje en zette het op een lopen.
De politie deed een forensisch onderzoek ter plaatse en nam de gestolen wagen in beslag. Ik kwam er eerder toevallig achter dat mijn auto in een behoorlijk gehavende staat op de parking stond. Geen briefje in de brievenbus of achter de ruitenwisser, niets. Na een bezoek aan het plaatselijke politiekantoor in West Drayton alwaar ik het police incident number bemachtigde, kreeg ik nog telefoon van de politie in Uxbridge met de bevestiging dat ze de vermoedelijke daders kennen en ook dat ik de stenen mocht verwijderen. Ik wilde uiteraard weten hoe groot de schade was... Zo gezegd; zo gedaan... Het duurde een 45 minuten alvorens de auto en muur als siamese eenheid terug gescheiden waren en ik de werkelijke schade kon opmeten. Het moet gezegd; het valt al bij al nog mee: aanzienlijke oppervlakkige schade aan de volledige rechterflank (serieuze deuken, krassen, afgebladderde verf, een totaal vernield achterlicht,...) na een eerste voorzichtige proefrit bleek dat ik nog normaal kan rijden met mijn groene "bug"... En de verdere details na het gesprek dat ik vanmorgen had met de verzekering in B, zal ik jullie maar besparen. To be continued...
2. Tijdverdrijf op zaterdag
Het zijn echt niet alleen negatieve verhalen uit W.D... Afgelopen zaterdag heb ik opnieuw een onontgonnen stukje Londen ontdekt. Samen met mijn persoonlijke gids heb ik een bezoek gebracht aan Portobello Road. Een straat van ongeveer een kilometer lang met niets anders dan kraampjes met rommel, kleding, groeten en fruit en antiek. Gezellige ongedwongen sfeer en absoluut de moeite waard. Van Portobello Road zijn we naar Notting Hill Gate gewandeld, maar Hugh Grant en zijn bekende boekenwinkeltje ben ik niet tegengekomen. Met behulp van de tube zijn we verder gereisd naar Oxford Circus om van daaruit Carnaby Street eens van dichterbij te bekijken. We zijn dan uiteindelijk in Tottenham Court beland waar we na al dat gewandel een frisse pint verdiend hadden.
3. Nikki
Jawel, de familie Boyes is ondertussen uitgebreid. Op vrijdagmorgen om 4u brak Nikki's water en om 6u17 stuurde ze ons met haar blackberry een mailtje dat ze onderweg was naar het ziekenhuis. Daar is kleine Scarlet om 18u10 geboren. Moeder en kind stellen het wel...
4. De werkmens
De voorbije week was bijzonder goed gevuld op werkvlak. Dinsdag en woensdag met respectievelijk vertrek op kantoor om 19u en 20u spanden de kroon, donderdag met een bezoek aan een leverancier in Deutschland en een vlucht om 6u25 's morgens telt als de meest vermoeiende dag... We beginnen het te voelen dat Nikki er niet meer is. Onze externe harde schijf lijdt aan geheugenverlies en de klant heeft daar natuurlijk geen boodschap aan. Het zijn stresserende tijden, maar werken doet je andere zorgen vergeten... hoewel, ik heb genoeg van Murphy gezien de laatste dagen!
5. De workout
In mijn vorig relaas berichtte ik nog dat ik me plechtig had voorgenomen om wekelijks minimum 3 maal naar de gym te gaan... Het valt me dan ook zeer zwaar te moeten melden dat ik daar vorige week al niet in geslaagd ben. Mijn workout zondag was weliswaar intensief, maar ik heb vast en zeker niet het gewenste aantal calorieën verbrand voor een workout verspreid over 3 dagen. Enfin, mijn wandelingen op zaterdag in een broeierig hete stad en mijn 45 minuten durende afbraakwerken van gisteren mogen vast en zeker niet onderschat worden...
Ondertussen tijd om de afwas te doen. En stilaan wat te gaan chillen. Ik zit al de godganse dag naar een computerscherm te staren en trop is te veel, nietwaar?
Een van de eerste News Flashes uit West Drayton...
Hallo allemaal,
ik moet eerlijk zeggen, ik ben de tel kwijt geraakt, maar aangezien ik hier nu al minimum 4 weken vertoefd heb, zal ik er maar van uitgaan dat dit mijn vierde nieuws flash is. Voor diegenen die nog nooit tevoren een dergelijk flashke hebben ontvangen, mijn excuses -- ik had jullie emailadressen nog niet gekopieerd uit mijn gastenboek na de surprise party in juni...
Ik zal er nog eens invliegen. Gisterenavond besloten om vandaag eens goed uit te slapen... Maar dat zat er niet in. Om 7u57 ging de bel al. De post (die werken hier ook op zaterdag) om een pakje af te leveren... Gelukkig was ik dus thuis, want alvorens ik vorige week over mijn telefoontoestel beschikte, enfin... de postvrouw in kwestie kwam mijn BT Broadband installatiepakket afleveren. Na 4,5 weken eindelijk dus internet thuis! En zoals jullie kunnen zien, ben ik er ook in geslaagd om het pakket succesvol te installeren... De goede leermeester in Turnhout (onze papa) in gedachten natuurlijk!
Overigens, over Turnhout gesproken, leven jullie nog? Of zijn jullie mee weggespoeld na die vreselijke (ik heb het maar van horen zeggen en ik ontvang nog steeds persberichtjes van de stad Turnhout) onweersbui van gisteren? Hopelijk alles min of meer onder controle... Ik heb mijn paraplu's hier nog niet kunnen gebruiken, Londen nog steeds in de ban van een verzengende hitte... Ik moet zeker en vast al enkele kilo's zijn afgevallen van het zweten alleen (en ja, dit is gewoon wishful thinking natuurlijk).
En met dat zweten zijn we bij een volgend nieuwtje aanbeland... Om de tijd wat te verdrijven en om mensen te leren kennen en vooral om wat aan mijn conditie te werken, heb ik me vorige week aangesloten bij de Virgin Active gym in Stockley Park. Inderdaad, ik heb me voorgenomen mijn leven te beteren. Moet je weten dat Stockley Park niet alleen het bedrijventerrein is waar ook IPLPerseco is gevestigd, het ligt ook nog eens 5 minuutjes van mijn appartementje... Superhandig! Gisterenavond ben ik er meteen ingevlogen, om 7pm had ik mijn eerste induction. Samen met een (helaas vrouwelijke) personal trainer werd mijn personal training program samengesteld. Ik ga nog moeten zwoegen... Om superfit voor de dag te komen binnen enkele weken heb ik met mezelf afgesproken dat ik minstens 3 maal per week moet gaan trainen... Ja, ik heb dezelfde reactie als jullie: ha-ha-ha! De gym herbergt ook een fantastisch 25 meter zwembad met jacuzzi en sauna, alvast een motivatie extra voor na mijn workout.
Wat is er voor de rest nog gebeurd deze week? Heb opnieuw de Londense wegen onveilig gemaakt toen ik dinsdag een meeting moest bijwonen bij McDonald's in 't hartje van de city... ik begin goed te wennen aan het rijden aan de 'verkeerde' kant van de weg.
Volgende week staat er een drukke werkweek op het programma, niet alleen is Nikki nu officieel in bevallingsrust - nog steeds in de ontkenningsfase ivm haar baby'tje - ze moet normaal gezien op 1 augustus bevallen. Ben benieuwd of het inderdaad een meisje wordt zoals ze zelf beweert... Er moet ook serieus gewerkt worden voor McDonald's: dinsdag wekelijkse approvals meeting, woensdag een conference call waarvoor ik de minutes alvast aan mijn to-do lijstje heb toegevoegd, donderdag een bezoek aan de leverancier van de 'point of sales' items (dit zijn de toeters en bellen die je in elk McDonald's restaurant ziet hangen) in Duitsland. We mogen voor die trip om 4u opstaan, jawel... Maar verandering van spijs doet eten en om een duidelijk beeld te krijgen van wat die POP nu allemaal inhoudt, is dit een welkom zakenreisje.
Ik zie het al gebeuren... In dat druk schema ook nog eens 3 keer gaan fitnessen! Wie organiseert er een weddenschap? Hier valt geld mee te verdienen ;-)))
Vandaag (en ik beloof plechtig dat dit mijn laatste alinea wordt!!) ben ik nog eens met de trein op stap geweest, van West Drayton naar London Paddington -- en daar ben ik op de circle line gestapt richting High Street Kensington. Die straat doorkruis ik op mijn weg naar McDonald's en ik had er enkele leuke winkeltjes gezien. Ben dus nog eens op jacht geweest tijdens de laatste soldendagen. Veel is hier niet te zien qua kleding vind ik hier absoluut mijn goesting niet (Veerle, wanneer verhuis je je Didi naar London?). 'k Heb wel een paar toffe 'flipflops' gekocht bij Marks en Spencer, kwaliteitsvol want volledig uit leder en aan minder dan de helft van de prijs!!! Ik ben ze alvast aan het inlopen hier achter mijn laptopke...Via de M&S foodhall (de keuze aan voedingswaren daar is echt enorm) ben ik dan terug naar de underground gestrompeld om via Paddington weer naar huis te railen. En hier zit ik dus, erg tevreden met mijn internet hier in mijn studiooke. Begin dus nu maar allemaal volop terug te mailen, ik ben er klaar voor!
Belofte maakt schuld, ik schrijf hier nu officieel een einde aan mijn mailtje. Hieronder trouwens mijn gegevens nog eens voor diegenen die de digitale snelweg maar niets vinden en liever brieven, kaartjes en pakjes versturen... Alles is welkom (papa, die rekeningen uit Turnhout hoef je niet perse met postzegels te beplakken!)...
