het gevecht van een gewone man tegen de kilometers
30-07-2009
En klimmen maar
Op om 6.30h en om 7.30h op de fiets . 2 uur later sta ik in Léon . Prachtige kathedraal met schitterende deuren vol houtsnijwerk dat leest als een stripboek. Ik koop hier batterijen voor mijn leeggeschoten fototoestel en ga terug de kerk binnen . Maar een wachter wijst me erop dat je hier niet mag fotograferen , zou je echt niet zeggen wanneer je al dat geflits ziet . Terug op weg en vlak na 12.00h heb ikal 60 km , en ik was 2 uur in Léon .Ik voorzie om in Hospital de Obrigo te eten en koop wat eten in het piepkleine Mónzondica . Alle plaatselijke vrouwen daar aanwezig ( gemiddeld 60 jaar ) laten me voor en de bazin van bijna 70 verrast haar vaste kliënteel met 5 schabouwelijk uitgesproken woorden Engels . Ik krijg zelfs een snoepje van haar . Wanneer ik om 2 uur eet in de schaduw van de onvolprezen Romeinse brug van Hospital de Obrigo heb ik al 75 km gereden . en dan nog 2 uur in Léon doorgebracht . Maar later die dag raak ik amper 21 km verder want het " korte steile klimmetje " blijkt véél erger dan verwacht.Vlak aan de kerk van het zonet bereikte Astorga is een albergue mét plaats . Ik doe er inkopen want hier kan je zelf koken en ik heb eens zin in iets anders . Ik maak een soort van stoofpotje dat schril afsteekt tegen alle pastas en pastas en inderdaad pastas rond mij . Aan de begerige blikken van de andere pelgrims te zien lijkt het er lekker uitzien en zo smaakt het ook . Na de afwas ga ik de stad bekijken want die is erg mooi . Maar het is zo'n zalige zwoele avond dat ik oa het gebouw van Gaudi laat voor wat het is en iets drink op een terras . Jeudig zou Sigrid zeggen . Terug in de albergue voor 11 uur wordt er zowaar muziek gespeeld en gezongen . Daar moet bibi aan meedoen . Daardoor wordt het 12.30h eer ik in bed lig maar ik slaap heerlijk .
Dinsdag 28.07.09.
Pas om 7.10h uit de veren . Goed uitgeslapen gelukkig want de klim naar de Cruz de Ferro staat op het programma . Een klim tot 1500 m , zwaar maar het gaat goed . Het laatste stuk ernaar is echter moordend maar niettegenstaande dat ben ik er voor 12.00h . Ik maak er foto's , overdenk mijn leven en laat er de steen achter die ik van thuis meebract . Symbool voor alle slechte dingen die je daar achter laat . Afdalen naar Manjarin , een plaats waar ik móet stoppen . Een totaal reeds jaren verlaten en in puin gevallen bergdorp dat sinds enkele jaren terug bevolkt wordt door een stel verlopen hippies die er een geïmproviseerde albergue uitbaten . Ze bieden ieder die er stopt koffie , thee of fris water aan en je geeft hen wat je wil . Ze noemen zichzelf "de nieuwe tempeliers " Ik koop er zelfs een sjaaltje ,iets dat me later nog meer dan van pas zal komen . Op de achtergrond klinkt van ergens voortdurend Gregoriaans gezang . Vanaf El Gansoop weg hiernaartoe is het landschap er erg Iers beginnen uitzien , inclusief ommuurde percelen . Daarna nog een klim naar de Irago pas op 1510 m (hoger zal ik deze reis niet komen ) en daarna een zalig lange maar gevaarlijke afdaling . De weg is in dusdanige staat dat je je hoofd er erg goed moet bijhouden . onderweg staat zelfs een gedenkteken voor een verongelukte fietspelgrim . Ik breek er wel mijn snelheidsrecord . 59.1 km/h droog aan de haak . Deze morgen reed ik op de amper 30 km lange weg van Astorga naar de Cruz de Ferro 3.30h en nu ben ik mét bezoek aan Manjarin en de beklimming van de Iragopas op amper 1.30h naar het meer dan 20 km verder gelegen Molinaseca .Ik eet er uitstekend voor 8.5 euro maar door het dal kan ik niet naar huis bellen , wat ik ook probeer . Ik kom in Ponferrada aan en verlies er te veel tijd door de ontmoeting van een overigens tof Nederlands echtpaar . Pas om 6 uur vertrek ik terug en ik raak met veel moeite pas om 21.00h in Cacabelos . De enige albergue daar is vol maar men legt er een matras in een partytent voor mij , zalig . Er komt nog iemand aan en die kan er ook nog bij . Om 22.000h komen er zelfs nog 2 Duitse jongens aan die ik reeds in Saint Palais in Frankrijk ontmoette , nog een paar keer zag en sindsdien uit het oog was verloren . Die krijgen een matras onder een afdakje en nadat ik gegeten heb praten we tot 24.00h bij . Maar komt het daar de naam van het dorp of door wat ik gegeten heb ,l ik weet het niet . In elk geval krijg ik die avond diarree . Als dat maar goed komt .
Niet goed geslapen hoewel het rustig was vannacht .Ik werd elk half uur wakker .Dat gevoel over die jonge Duitsers is alleen maar bevestigd .Elk mens hier staat in alle stilte en in het donker op en kleed zich op de tast aan . Tot zij uit hun bed komen . Alle lichten aan en veel lawaai , ikke eruit , alleman eruit , die mentaliteit . Om 7.30h op de fiets en vlak voor 9 uur arriveer ik in Carrilon de Los Condes . Ik wil er de kerk van het nonnenklooster bezoeken waar ik gisteren over hoorde praten .Net iop de moment dat ik dekerkdeur open doe klinkt er luid gezang . Het koortje van 4 zusters onder begeleiding van een orgel , ook door een non bespeeld , zingt heel mooi trouwens want...... de mis begint net . Hetis toch zondag en elke pelgrim moet eens naar de mis gaan dus , waarom niet ? ik ben trouwens ook benieuwd hoe het er hier aan toe gaat . Hier verloopt de mis nog zoals bij ons 50 jaar geleden . De eerste 10 minuten blijft iedereen rechtstaan . Knielen i9s hierook nog vaste prik . Het zijn allen slotzusters en zitten achter dikke tralies . Hoe moet dat met die hostie ? Door de tralies ? Erdoor gooien ? Wanneer het zover is komt de pastoor naar achter en als bij toverslag is onder het strenge ,waakzame oog van moeder overste een luikje in het traliewerk opengegaan . Een voor een komen de zusters naar dat luik en steken hun tong uit .Geleden van mijn eerste comunnie dat ik dat nog zag . Ondertussen houdt moeder overste een zilveren schaaltje onder de kin van elke passerende zuster . Vraag me niet waarom . Al die tijd zitten de mensen op hun knieen naar dit schouwspel te kijken . Daarna is het de beurt aan de andere bezoekers en als laatste ben ik aan de beurt . Ik neem de hostie zoals bij ons , er waren er hier nog veel die dat deden . Maar die tong wordt toch nog vaak uitgestoken . Jammer genoeg vergeet ik hier een stempel te vragen . Bij het buitengaan knik ik naar de zusters en giechelend als jonge maagden ( ah ja ) knikken ze terug .Ik bereik Sahagun nog voor 12.30h en heb al meer dan 70 km gereden . Niet slecht , en nog naar de mis geweest ook . Als beloning ga ik hier iets drinken . het is ook heet geworden . En geloof het of niet maar ook hier is een feest aan de gang . Er speelt ergens een life band Spaanse fanfare muziek . Door de hitte moet ik langer blijven wachten dan verhoopt en mijn stille hoop om vendaag nog Leon te bereiken wordt de bodem ingeslagen . Ik raak tot in Mansilla de Los Mulas , maar de kamping daar ligt 6 km uit de richting . De alberge dan maar . Ik weet het klinkt ongeloofwaardig maar ook hier is het .... feest . Nadat ik hier zelf gekookt heb ga ikeens in de stad kijken . Overal gezellige kraampjes met ambachtelijke spullen met als thema de middeleeuwen . Op een plein staat een volledig riddertentenkamp waar men schijngevechten levert . Er is ook een buikdanseres onder begeleiding van oosterse trommels . Ik ga terug naar de alberge maar op de kamer is het zo heet dat er een raam open moet staan . Dan hoor je echter gepraat en gezang van op de terassen links en rechts . Half open dan maar , slaap je niet en door de hitte en door het lawaai . En ook hier weer ( nu om 12 uur ) vuurwerk . Luid gezang en gepraat tot 1 uur , 2 uur , 3 uur .... tot half 5 dus . De dag van morgen ( allee , subiet dus zal niet meevallen .
Al om 7.15h op de fiets . Er is wel minder wind dan gisterenmaar er staat toch nog genoeg . Alle dorpen worden leger en leger . Ik zie een paar prachtgebouwen in puin of op weg daarnaartoe . Ik zie de zuurste pelgrim ooit in San Juan de Ortega , knap maar o zo onbeleefd . Mijn 2 krukken ( er staan er niet te veel maar 1 moet voor haar rugzak dienen , dat de anderen maar rechtstaan ) , mijn tafel ( voor mijn stok ) Iets drinken ; ho maar . Nederlandse ? Om iets na 12 kom ik aan in Burgos . Ik reed 58.5 km , in orde .Eerst een stempel en daarna iets eten op een lommerrijke bank op een kunstmarkt . Ik voel me zo goed dat ik iemand met zelf een groot fototoestel vraag om een foto van me te maken . Ze bekent dat ze al een van me nam voor haar werk . Vraag me niet wat . De kathedraal , die overigens prachtig is bekijken en dan iets drinken . Wel oppassen voor het prijsverschil . Wanneer je zelf je biertje haalt kost het 1 euro , laat je het brengen is het 2.5 euro . Maar er is life-muziek van een erg goede straatgroep en dat maakt veel goed . Tegen 4 uur weer op pad en ik rijd naar Cavia . Ik wil per se na vannacht terug in mijn oude vertrouwde tent maar het duurt even voor ik de kamping er vind . Ik eet er erg goed voor een prikje .Daarna verzorg ik na het douchen mijn achterwerk extra goed want ik krijg serieus last van 2 niet-doorkomende zweertjes aan mijn linkerkant . Ik denk er zelfs aan om hier morgen te blijven opdat die poep zo'n pijn doet . De kamping ligt amper 200 m van een luidruchtige autostrade maar ik slaap als een roos .
Zaterdag 25.07.09.
Ik blijf wat langer liggen en verzorg dat achterste nog eens goed . Ik ontbijt en weet niet goed wat te doen . Maar er staat zo'n heerlijk strakke rugwind vandaag , waarom er niet van profiteren ? Om 09.30h op mijn stalen ros en weer op pad . De weg word vlakker maar niet vlak , daardoor maar ik de kilometers goed weg . Ik zie weer een paar lammergieren . De verwoeste abdij van San Anton die ik passeer heeft iets speciaals. De weg loopt zo door een nog rechtopstaande boog ervan . Er is een erg mooie auberge , heel stemmig . Hier haal ik ook een stempel . In de buurt van Castrillo de Mattajudios ( vrij vertaald Castrillo van de Joden doders , maar hou het stil want anders maakt het belang er een vakantiekolonie ) zie ik plots een bord dat ik nog minder dan 500 km moet doen . Het wordt weer erg heet en ik raak niet tegen de middag in Fromista zoals ik van plan was . Ik stop in Boadilla del Camino . In de auberge wil ik een stempel halen maar ik wordt overdonderd door de rust en schoonheid van deze auberge . Het is er kraaknet . Het lijkt wel de tuin van Eden in dit droge dorre land . Ik blijf er even iets drinken en twijfel of ik nog wel verder wil. Ik besluit om toch te blijvenniettegenstaande de weinige kilometers van vandaag . Zo'n namiddag vrij heeft wel iets en dan kan mijn achterste wat bekomen . Wanneer ik er zit te relaxen krjg ik echter wel het gevoel dat ik oud word . Ik stoor me namelijk verschrikkelijk aan het gedrag van een stelletje jonge Duitsers die luidruchtig bier drinkend iedereen rond het zwembad drijfnat maken . Gaan zwemmen met al hun kleren aan is ook in voor die bende . Ik eet er nog een gewoon avondmaal en na een paar stemmige foto's van de ooievaars op de kerk ( sinds Burgos op elke kerk een nest ) ga ik slapen . Overigens een prachtige kerk , haast een kathedraal . En dat voor misschien 1000 dorpelingen .
