het gevecht van een gewone man tegen de kilometers
25-07-2009
verder en verder
Woensdag 22 juli 2009
Om 6.20h sta ik op en om 7.40h zit ik op de fiets . De dag begint met een stevige klim van 2.5 km aan 7% en het duurt dan ook ñiet lang of van mijn frisse douche blijft niks over . Onderweg tijdens die klim zie ik wel mijn eerste olijfgaard . Vanmorgen om 6.25h kreeg ik een SMS van ons mus om te vragen om mijn blog bij te vullen maar hoewel het gisteren kon was ik te moe , sorry. Ik zie onderweg veel wandelaars en ook op dezelfde paden veel mountainbikers , meestal Spanjaarden . Het kan niet anders of de verhalen over ruzie tussen die ( meestal ) Spaanse bikers en andere wandelaars op die smalle paden moeten waar zijn . Die fietsers maken van hun oren omdat de meestal vermoeide wandelaars niet uit de weg willen of kunnen gaan op die smalle wegen met veel geruzie en soms meer tot gevolg . Ik ben blij dat ik op andere wegen rijd . In Estelle zie ik weer het Nederlandse echtpaar met de knappe dochters die ik onderweg naar Roncevalles ontmoette . Op weg naar Les Arcos verbreek ik ergens mijn snelheidsrecord ( 55.1 km/h ) en rond ik ongemerkt de kaap van 1500 km . Het wordt echt bloedheet , nog erger dan gisteren . Daar aangekomen eet ik in de schaduw van de kerk op een bankje mijn middageten en zie ik 2 vrouwen passeren met een echte ezel . Die draagt hun spullen , gaat makkelijker dan wanneer je het zelf moet doen . Ik bereik om 17.30h Viana en stop er wegens de moordende hitte . Ik kan me nog niet inschrijven omdat fietsers in principe tot 19.00h moeten wachten eer ze opgenomen worden maar ik wacht en het lukt om daar te blijven . Ik eet terwijl ik mijn GSM nog eens oplaad en ga dan even de stad in . Het is feest voor de patroonheilige Santa Magdalena en in gans de stad is er iets te doen o.a. ringen aan koeienhorens hangen .( niet gezien ) Om 20.30h begint wel een stierenloop door de stad , zoals in Pamplona , en dat wil ik wel even zien . De kunst bestaat er blijkbaar in om zo dicht mogelijk bij een stier te komen en zo mogelijk er een aan te raken . Ik ga om 21.30h slapen maar de lichten moeten pas uit om 22.00h . Maar na dat uur wordt het nog bijlange na niet stil . Eerst staat er een Spanjaard voor onze open deur te telefoneren alsof hij geen telefoon heeft en rond 23.00h is er vuurwerk .Alle daar aanwezige Spanjolen komen in de gang door de open vensters kijken en met veel aaaah·s en ooooh·s commentaar te geven . Daarna is het nog niet gedaan want ze praten en lachen gewoon verder . Om 1.00h ·s nachts roep in het Vlaams dat het moet gedaan zijn en wonder boven wonder helpt het . En ik wou morgen extra vroeg uit de veren om de hitte voor te zijn .
Donderdag 23 juli 2009
Ik sta niettegenstaande het late uur gisteren om 5.15.h op Maar er staat enorm veel wind . Tegenwind . Het is trouwens nog te donker om te vertrekken Wat een verschil met de eerste dagen van dit avontuur , toen kon ik om 5.00h op pad . Om 6.35h kan het net . Hoewel het heel winderig is met daarbovenop nog rukwinden gaat het goed vooruit . In geen tijd ben ik in Logroño , had ik beter gisteren nog gedaan . Maar na Logroño raak ik hopeloos verdwaald en beland uiteindelijk zelfs op een golterrein . Hier versies ik erg veel tijd .Om 14.00h ben ik in Santo Domingo de la Calzades . Daar zitten steeds 2 kippen in de kathedraal , maar dat is een ander verhaal .Geen kippen gezien want de kerk was dicht tot 17.00h , kan ik echt niet op wachten . De reden dat ik hier toch nog zo vroeg ben is dat ik eigenlijk een binnenweg heb genomen over de moordende N120 . DAT NOOIT MEER . Niet te doen , net een autostrade .Ik moet tot in Belorado fietsen anders heb ik geen plaats om te overnachten . Hoewel het vandaag verschrikkelijk waaide geraak ik na 96 km toch op mijn bestemming zonder veel problemen . Onderweg toen ik iets ging drinken alleen even ipv de bar binnen te stappen het aanpalende huis onder grote hilariteit van het volle terras , maar dat is het vermelden amper waard .Ik slaap toch weer in een refugio maar deze is echt rustig . Het speciale hieraan is dat het ook een reteaurant is waar je mag betalen wat je zelf voldoende vindt . Lekker gegeten en iedereen betaalt blijkbaar 10 Euro . En na het eten nog wat kleren wassen en in bed om 22.00h
Vandaag ben ik om half negen vertrokken voor wat tot dan mijn zwaarste rit zal worden . In het begin valt alles echt wel mee en om 9.30h-10.00h ben ik eindelijk in Spanje . Vanaf Valcarlos begint het echte werk . Een moordende klim van 16 km lang zonder plat of dalen stuk erin . En van 7% tot 9% astemblift . Na 10 km onafgebroken klimmen verwens ik mezelf omdat ik aan zo iets onnozel begonnen ben . Gekkenwerk . Sinds ikzelf veel fiets kreeg ik al veel respect voor wielrenners , maar nu krijgen ze zowat goddelijke proporties . De laatste 6 km ga ik om de 4-500 m van mijn fiets om even te kunnen uitpuffen , dan om de 300m , dan 200m en de laatste 2-3km bijna elke 100 m . Ik probeer een een energiepapje dat ik van Dimi kreeg en even gaat het beter . Maar even later ben ik terug een hoopje ellende . Het is middag wanneer de top 600m voor me opduikt . Eindelijk , maar hoewel het me mijn kracht doet toenemen moet ik 200 m (!!!!!) voor de top toch weer rusten . Ik maak wat foto's en daal af (oef ) naar Roncevalles . Ik drink iets op een terras maar ben net te laat om een stempel te krijgen . Pas om 4 uur gaat het officina del pelegrino terug open . Daar wil ik op wachten . Tijdens dat wachten krijg ik telefoon van Chris en Jan , een bevriend echtpaar uit Emblem . En ze bellen vanuit ..... Roncevalles , vlakbij . Ze nodigen me uit om te eten die avond en dat vind ik heel tof . Hoewel de afstand St Jean Pied de Port naar Roncevalles maar 28.5 km bedraagt , blijf ik er toch overnachten na die zware inspanning . Het wordt nog een fijne avond met Chris en Jan , nagmaals bedankt .
Dinsdag 21 juli 2009
Om 7 uur op en om 7.45h op de fiets . Heel wat makkelijker dan gisteren . Veel bergaf maar ook nog een paar lastige klimmetjes . Het is onderweg wel heel druk geworden . Op het terrras waar ik daarnet een koffie met croissant tot me nam zaten zeker 10 pelgrims . Op de Middag bereik ik Pamplona waar ik op een bank op een plein mijn middageten opsnoep . Ik bezoek de speciale kathedraal en vind deze stad eigenlijk helemaal speciaal . Huizen van 3-4 verdiepingen staan erg dicht op elkaar langs smalle straten . Daardoor is het er koel maar donker en het doet erg zuiders aan . Om 2 ur wil ik verder fietsen maar zogauw ik in de zon kom bedenk ik me plots . Eerst iets drinken , minstens tot 4 uur want het is hier meer dan 40 graden . Om 4.15h vertrek ik en het gaat iets beter maar na een half uurtje moet ik terug stoppen . Veel te heet , nog steeds 39 graden . Ik ga echt schuilen voor de hitte en kijk in een bar naar de tour de France . Ik bekijk de route even en zie dat ik de langste en op het eerste zicht moeilijkste route aan het fietsen ben . Die andere route is niet alleen korter maar lijkt ook makkelijker . Ik moet maar 2 km terugfietsen om die betere te nemen . Doen .Eerst een zalige afdaling en dan een klimmetje . Dat kan , er stond " licht heuvelend " in het roadbook . Maar uiteindelijk doe ik een klim van 13 km tegen 6 a 7% , dat is amper minder dan gisteren . Tot overmaat van ramp word ik na deze klim in een afdaling verrast door een echt noodweer .Onweer met druppels als theekopjes groot en de wind waait zo hard dat die druppels pijn doen als ze je raken . Een beetje verder stopt een auto en doet teken dat ik bij hem moet komen zitten . De man maakt me duidelijk dat je metzulk weer daar niet buiten mag blijven omdat je anders door de bliksem kan getroffen worden . Hoe dan ook . ik sukkel die dag verder dan ik dacht en bereik Puenta La Reina . Ik vind er een auberge op een heeeeeel steile heuvel , ( de eerste keer dat ik van de fiets moet ) eet er en duik om 10 uur doodmoe in mijn bed .
Iksliep inderdaad in Dax en na een nat nachtje vertrek ik uit de kamping waar ik goede herinneringen aan overhield . Redelijk laat , ongeveer 10.30h Ik moet dringend een paar dingen inkopen o.a. een flesje gas voor mijn vuurtje . Ik vind alles in de plaatselijke Decathlon . Achteraf ga ik een stempel in Dax halen . Geen probleem in het plaatselijke bureau voor toerisme . Er is een markt gaande en wat voor een . Gans de stad is net een grote markt en voor de kathedraal is het volop ambiance . Op een terras is bijna iedereen oesters aan het eten terwijl 2 mannen muziek maken . Niet voor geld , zo maar . Vlak bij dat terras verkoopt een kraam voor geen geld die oesters en op het terras kan je een glaasje witte wijn nemen . Ik ook natuurlijk , ineens voor de middag gegeten . Vrij laat rij ik door en slaag er toch nog in om St Palais te bereiken waar net de patroonheilige gevierd wordt . Het is er kermis en op de kamping doet een plaatselijke rugbyclub zijn teerfeest . Hoewel ze me niet kennen wordt ik uitgenodigd en wordt duchtig getrakteerd . Helaas gaat hun feest erg lang door , ook nadat ik gaan slapen ben . Ik zie er ook 2 Duitse jongens , maar daarover later meer .
Zondag 19 juli 2009
Te laat vertrokken wegens te weinig geslapen deze nacht. Maar ja , het is toch de dag des heren , niet ? De hellingen zijn zwaar en sinds gisteren zie ik in de verte de Pyreneeën . En ineens , .... zit je er midden in . Ik zie onderweg een eerste lammergier , dan een hele hoop bij elkaar en ben net te laat om een paartje te fotograferen dat vlakbij opstijgt . Ik eet niet erg ver van St Jean Pied de Port en drink er een plaatselijk Baskisch drankje . PATXARAN , spreek uit Patcharran . In het volgende dorp wordtdezelfde patroonheilige gevierd als in St Palais , maar hier met een dorpsfeest waar ik ook uitgenodigd wordt . Ik mag er mee anschuiven en eten en drinken wat ik wil . Gans dat dorp kan ook nog eens erg goed zingen en dat maakt me erg emotioneel . Ui eindelijk bereik ik na een zware maar rijkgevulde trip St Jean Pied de Port waar ik voor het eerst in een echte Auberge slaap . Morgen klaar voor het echte werk. Deze twee dagen zijn erg ingekort wegens te veel tijdsgebrek , sorry .
